ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ

  ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ "ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΛΗΘΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΒΙΩΣΗ" Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, σκιαγραφείται ο βίος και η προσωπικότητα του μέγιστου αυτού όσο και έσχατου των νεοπλατωνικών φιλοσόφων, του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού. Λϊγοι ωστόσο γνωρίζουν ότι ο Γεμιστός, πέρα από τιτάνας της φιλοσοφικής σκέψεως και επίδοξος αναβιωτής της αρχαίας θρησκείας, προσαρμοσμένης στη νεοπλατωνική της εκδοχή, υπήρξε συνάμα και ο βασικός πρωτεργάτης, προκειμένου να συντελεσθεί το εκπληκτικό φαινόμενο της ευρωπαϊκής αναγεννήσεως.  Συγκεκριμένα, όταν ο Γεμιστός είδε να καταρρέει το Βυζάντιο και αφού προηγουμένως είχε προτείνει μέτρα για την ανάσχεση της παρακμής, μέτρα όπως η σύσταση στρατού με εθνική συνείδηση, η απαγόρευση εισαγωγών από την Ανατολή, η επίτευξη αυτάρκειας, η συγκρότηση τάξεως γεωργών συνδεδεμένων με την πατρώα γη, συρρίκνωση των εδαφών της αυτοκρατορίας σε περιοχές με ακραιφνή ελληνικό πλ ηθυσμό με προπύργιο την Πελοπόννησο και άλλες θέσει

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ!  Δυστυχώς, ένα από τα μεγάλα σαράκια που κατατρώει την ελληνική κοινωνία, είναι ο φθόνος, η αρχομανία, η φατριαστική διαίρεση και η αμνησία... Αυτό δεν είναι πρόσκαιρη διαπίστωση, είναι διαχρονική επισήμανση με την οποία έρχεται ο ερευνητής και ο μελετητής της ιστορίας αντιμέτωπος, σε κάθε του διάβα... Είθισται στην Ελλάδα, μεγάλες μορφές και αγωνιστικές φυσιογνωμίες που μόχθησαν και αναλώθηκαν για την ελευθερία του τόπου και την εθνική αξιοπρέπεια, να λοιδωρούνται, να διώκονται, να φυλακίζονται, να εξαλείφεται η μνήμη τους, να σπιλώνονται, ακόμη και να καταστρέφονται τα μνήματά τους! Ωσάν κάποιοι να τρέφουν άσβεστο μίσος για τα κατορθώματά τους, ωσάν κάποιοι να λυσσούν γιατί αυτές οι μορφές αγωνίστηκαν για το καλό του Ελληνισμού! Υπερβολές, θα πουν κάποιοι. Δυστυχώς, τα ανωτέρω γραφόμενα δεν ενέχουν κανένα υπονοούμενο και δεν εμπεριέχουν την ελάχιστη υπερβολή...  Τα όσα έχουν συντελεσθεί ανά την ελλαδική

ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ... Κάθε δημιουργία στην φύση, διακρίνεται από το στοιχείο της διαφορετικότητας. Κανένα είδος στο φυτικό και στο ζωϊκό βασίλειο δεν είναι ίδιο με ένα άλλο. Ακόμη και ανάμεσα στις ομοειδείς υπάρξεις, υπάρχουν ειδοποιοί διαφορές, καθώς κάθε έμβια ύπαρξη, χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της μοναδικότητας... Γι΄ αυτό και στον Εσωτερισμό, υφίστανται δύο ατραποί. Η μία η οποία πρεσβεύει κατά τα παραδοσιακά πρότυπα ότι ο άνθρωπος ανήκει σε μία οργανική βιολογική κοινότητα αίματος και πολιτισμού, το ΄Εθνος, και αυτός είναι ο Εθνοκεντρικός Εσωτερισμός και από την άλλη υφίσταται η οικουμενιστική τάση που πρεσβεύει την άποψη ότι είμαστε "πολίτες του κόσμου", που αναφέρεται σε παγκόσμια κοινότητα, που ονειρεύεται κατάλυση των κρατών και ανάμειξη λαών, εθνών, πολιτισμών, θρησκευτικών βιωμάτων, κατά τρόπο υβριδικό... Σεβασμός προς όλους τους ανθρώπους, λαούς, θρησκεύματα, πολιτισμούς, σημαίνει την διασφάλιση όμως της ιδιαι

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: ΕΝΑ ΟΡΟΣΗΜΟ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ  ΜΥΣΤΗ... Η Φθινοπωρινή Ισημερία, σηματοδοτεί ουσιαστικά την έλευση του Φθινοπώρου, ενώ ως αστρονομικό φαινόμενο προσδιορίζει την ίση περίπου διάρκεια ημέρας και νύκτας. Κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία τελούνταν και τα Ελευσίνια Μυστήρια τα Μείζονα, που αποτελούν αναμφισβήτητα ένα από τους πιο ιερούς και μυστηριακούς θεσμούς. Αυτό το γεγονός, καταδεικνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι οι αρχαίες μυστηριακές τελετές, ήταν πάντοτε άμεσα συνδεδεμένες με συγκεκριμένα αστρονομικά φαινόμενα. Η διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων ήταν ως γνωστόν 9 ημέρες και σηματοδοτούνται από της ενάρξεώς τους μέχρι την κορύφωσή τους στο στάδιο της Εποπτείας, από την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και την Φθινοπωρινή Ισημερία! Το σύμβολο του σταυρού, πέραν των πολλαπλών μεταφυσικών του ερμηνειών, υποκρύπτει και την εξισορρόπηση της αρνητικής και θετικής ενέργειας, της άρρενας και θήλεως αρχής, δια της διασταυρώσεως του οριζόντιου και του κάθετου

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ-ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ, ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ... Στα μέσα Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. διεξήχθη μία από τις πιο επικές μάχες της ιστορίας του Αρχαίου Κόσμου, ανάμεσα στους Αθηναίους και στους Πέρσες. Των Αθηναίων ηγείτο ο Μιλτιάδης, ενώ των Περσών, οι Δάτης και Αρταφέρνης. Επρόκειτο για την πρώτη εισβολή των Μήδων στον ελλαδικό χώρο, επιχειρώντας την κατάκτησή του και την καθυποταγή των Ελλήνων στην επικυριαρχία του Πέρση Αυτοκράτορα. Η στρατηγική του Μιλτιάδη παράγει ένα γρήγορο αποτέλεσμα. Η μάχη διήρκεσε μόνο δύο ώρες, καταλήγοντας με τον περσικό στρατό να σπάει πανικό προς τα πλοία τους. Στην μάχη αυτή διακρίθηκε, μεταξύ άλλων, και ο αδελφός του τραγικού ποιητή Αισχύλου, ο Κυναίγειρος, ο οποίος κατά την άτακτη φυγή των Περσών προς τα πλοία τους, τους ακολούθησε προσπαθώντας να κρατήσει ένα περσικό πλοίο με τα χέρια του. Όταν οι Πέρσες του έκοψαν τα χέρια, προσπάθησε να το συγκρατήσει με τα δόντια του, μέχρι που τον αποκεφάλισαν... Στην μάχη, καταλυτικό ρόλο διαδραμάτισε το φάσμα

 ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΜΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟΑ... Τιμητική αναφορά στον ιστότοπο "ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ", πραγματοποίησε, σε ανύποπτο χρόνο, μέσω της ιστοσελίδας που διατηρεί, η τεκτονική στοά "Beneficenza", η οποία αποτελεί την αρχαιότερη τεκτονική στοά εν Ελλάδι (μετονομασθείσα σε Beneficenza από "Αγαθοεργία"), συσταθείσα εν Ανατολή Κερκύρας, εν έτει 1742. Ολοένα και περισσότερο, οι δημοσιεύσεις και οι αναρτήσεις μας που βλέπουν το φως της δημοσιότητας μέσα από τον ιστότοπο "ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ", τον ιστότοπο που εκφράζει την Ελληνοτεκτονική Παράδοση, στην πλέον ακραιφνή και αυθεντική της διάσταση, καθίστανται σημείο αναφοράς έγκριτων τεκτονικών κύκλων και εσωτεριστών ευρύτερα, κυοφορώντας ανάλογες πνευματικές-ιδεολογικές διεργασίες, για την ανάδειξη της Ελληνοτεκτονικής παραδόσεως και κληρονομιάς, στην πλέον ουσιαστική της διάσταση, αποτελώντας ευοίωνο προάγγελο για τα όσα έπονται... Τέτοιες αναφ

ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ Η΄ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΣΤΕΜΜΕΝΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ. .. O Πλάτων στην "Πολιτεία" του ανέφερε ότι η διακυβέρνηση των πόλεων-κρατών θα αποκτήσει χαρακτήρα ευνομίας, όταν οι φιλόσοφοι καταστούν βασιλείς, είτε οι βασιλείς γίνουν φιλόσοφοι. Μέσα στην ατέρμονη πορεία του ιστορικού γίγνεσθαι, ανεφάνησαν ηγέτες που διέθεταν τα στοιχεία και τις προδιαγραφές ενός "πεφωτισμένου βασιλέα" ή αλλέως ενός "εστεμμένου φιλοσόφου" και ευεργέτησαν τις περιοχές όπου άσκησαν τα καθήκοντά τους. Ένας από αυτούς τους εστεμμένους φιλοσόφους, εμβριθής γνώστης της αρχαίας ελληνικής γραμματειας και φιλοσοφίας, μύστης πραγματικός, υπήρξε και ο Μάρκος Αυρήλιος...  Ένας αυτοκράτορας έμπλεος πνευματικότητος, διακατεχόμενος από βαθειά αίσθηση του καθήκοντος, με αυστηρή προσήλωση στην ουσία της ζωής... Συνέγραψε σειρά παραινέσεων και συμβουλών οι οποίες διατυπώθηκαν μέσα από το έργο του «Τα Εις Εαυτόν» για μια ζωή στηριγμένη στη διάνοια, στον λόγο και στην εντιμότητα, συνιστώντας αληθινό οδηγό

Ο ΑΡΧΕΓΟΝΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ... Ο Σταυρός είναι πανάρχαιο σύμβολο, παραπέμποντας στην αρχέγονη εποχή, σε προκατακλυσμιαίες περιόδους, σύμβολο του Δία και του Απόλλωνα. Είναι το ΑΩ. Ο Ελληνικός ισοσκελής σταυρός αναφερόταν στην αθανασία της ψυχής και αποτελούσε σύμβολο μυητικής διαδικασίας στα Διονυσιακά Μυστήρια, αλλά όχι μόνο... Ο εσταυρωμένος Ορφέας, περιβαλλόμενος από 7 άστρα, το σταυρόσχημο ειδώλιο από την Χοιροκοιτία της Κύπρου, οι φέρουσες σταυρό ως κόσμημα ιέρειες από την μινωϊκή Κρήτη, είναι ενδεικτικά μόνο ορισμένες περιπτώσεις που πιστοποιούν την εκτεταμένη χρήση του σταυρού από τις αρχαιοελληνικές μυστηριακές αδελφότητες.  Ο σταυρός με τα δύο σκέλη του, υποδηλώνει τα δύο επίπεδα της δημιουργίας, του μακροκόσμου και του μικροκόσμου, ενώ ως οριζόντιος και κάθετος άξονας συμβολίζει την άρρενα και την θήλεια αρχή στο πεδίο της Δημιουργίας... Συμβολίζει επίσης τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και τον κοσμικό άξονα. Είναι ο άξονας της Ζωής και του Θανάτου, ο σταυρός που δημιο

Η ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ ΑΠΟΤΟΚΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ... Η θεοσέβεια και η θεογνωσία, ανέκαθεν αποτελούσαν φυσικό αντίβαρο στον υλιστικό μηδενισμό και στην ισοπεδωτική θεώρηση των πραγμάτων. Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο άνθρωπος επέδειξε μία έντονη αναζήτηση ως προς την κατανόηση των αόρατων αρχών που διέπουν την δημιουργία και τη λειτουργία του Κόσμου, με την ευρεία έννοια του όρου, περιλαμβάνοντας τόσο την μακροκοσμική όσο και τη μικροκοσμική δημιουργία. Σε αυτή την αναζήτηση, ο ανήσυχος ανθρώπινος νους, συνάντησε τις θεϊκές δυνάμεις, που δεν είναι άλλες από την παγκόσμια ρέουσα ενέργεια και τις προσέγγισε με εκστατική μεγαλοπρέπεια, εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς θεοσέβειας Γιατί ολόκληρη η Πλαση, είναι έμψυχη και ιερή, καθώς Θείον είναι το Γίγνεσθαι κατά Ηράκλειτον. Ο μέγας επιστήμων Χάϊζενμπεργκ, επισημαίνει εύστοχα ότι σε αρχικά στάδια η Γνώση και η κατάκτησή της σε όποιο βαθμό, δύναται να προκαλέσει στον άνθρωπο την αίσθηση της αυτοκυριαρχίας, της αυθεντίας, εξοβελίζοντας κάθε έκφανση θ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ "Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"... Παρακολουθώντας πρόσφατα την επιτυχημένη ταινία "Ο Άνθρωπος του Θεού" (αναφέρεται στον βίο και στην Πολιτεία του Νεκταρίου Κεφαλά, ανακηρυχθέντος στη συνέχεια ως Αγίου), εμβαθύνοντας στην ζωή και στην δράση αυτού του πραγματικά φωτισμένου ανθρώπου, ανακύπτουν μοιραία μία σειρά από ερωτήματα περί του ρόλου του ιερατείου... Κατά πρώτον, ο Νεκτάριος Κεφαλάς υπήρξε άνθρωπος χρηστοήθης με την κυριολετική έννοια του όρου. Η μεγάλη πολεμική, άδικη και υποχθόνια, που δέχθηκε από τον γεμάτο φαρισαϊσμό ανώτερο κλήρο του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας και όχι μόνο, από όλους εκείνους με τα χρυσοποίκιλτα άμφια και τους μεγάλους σταυρούς, καταδεικνύει την μεγάλη διαφθορά του ιερατείου, ιδίως των ανωτέρων βαθμίδων, με ελάχιστες εξαιρέσεις που ωστόσο επιβεβαιώνουν τον τραγικό αυτό κανόνα, καθιστώντας σαφές πώς ο,τιδήποτε το αγνό και το συμβατό προς την αληθινή φύση του Χριστού, δεν έχει θέση ανάμεσά τους.  Και είναι

 Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΞΙΦΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ... Ανατρέχοντας στην παράδοση της ανθρωπότητας, από καταβολών κόσμου, διαπιστώνουμε ότι ο Πόλεμος αποτελεί μία από τις βασικές εκφάνσεις της ανθρωπίνης δραστηριότητας ("Πόλεμος πατήρ πάντων εστί", αποφαίνεται ο Σκοτεινός Εφέσιος Φιλόσοφος και Μύστης Ηράκλειτος). Ένα από τα κύρια αγχέμαχα όπλα, είναι και Ξίφος, γύρω από το οποίο έχει πλεχθεί μία προαιώνια μυστικιστική παράδοση που χάνεται στο βάθος της ιστορίας... Το ξίφος λοιπόν απετέλεσε ένα από τα βασικά όπλα για μάχη εκ του συστάδην και την απόκρουση του εισβολέα, του εχθρού, για την προάσπιση των οσίων και των ιερών της φρατρίας... Το σπαθί, στους μύθους του βασιλιά Αρθρούρου, παρουσιάζεται ως το θρυλικό Εξκάλιμπερ, το οποίο δημιουργήθηκε από το υλικό ενός μετεωρίτη που έπεσε στη γη. Μόνο αυτός που κατέχει την αγνή αρετή μπορεί να το απεγκλωβίσει από το βράχο στον οποίο ήταν καρφωμένο. Η εικόνα αυτή ενέχει έναν συμβολισμό, υποδηλώνει την απελευθέρωση του πνεύματος από την