ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ "ΟΡΦΕΟΤΕΛΕΣΤΕΣ" ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ... Οι ασχολούμενοι με την ιστορία, έχουν τη γενική εντύπωση ότι τα Αρχαία Μυστήρια ενώ ανθούσαν, αίφνης καταργήθηκαν από τους Χριστιανούς και τέθηκαν σε σιγή. Δίχως να επιδιώκεται να δοθεί "άλλοθι" και συγχωροχάρτι στα εγκλήματα που προκάλεσε ο ιουδαιοπαυλικιανισμός (ιουδαιοχριστιανισμός), η κατάσταση η μυστηριακή στην Ελλάδα δεν ήταν διόλου ανθηρή κατά τους τελευταίους αιώνες, τουναντίον είχαν παρεισφρύσει αλλότρια στοιχεία και είχαν ενσκύψει εκφυλιστικά φαινόμενα τα οποία είχαν αποϊεροποιήσει τα μυστηριακά δρώμενα.. Κατά πρώτον είχαν εμφανισθεί φαινόμενα σγυρτειας και φιλοχρηματιας, από την εποχή των περσικών πολέμων. Έπειτα, είχε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους επέλθει συγκρητισμός, έχοντας τα μυστήρια και εν γένει η λατρεία υποστεί διάβρωση από την δεισιδαιμονικη ανατολή. Την ταφόπλακα όμως στα πάναγνα μυστήρια έδωσαν οι λεγόμενοι "ορφεοτελεστες", γυρολόγοι που διαπόμπευαν επί χρήμασι τους μ

Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΕΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΜΥΘΟ... Ένας από τους ωραιότερους και εμβριθέστερους σε συμβολισμό μύθους της Ελληνικής μυθολογίας, είναι η ιστορία της Περσεφόνης, κόρης της θεάς Δήμητρας και του Δία, την οποία αγάπησε ο Πλούτωνας και την πήρε μαζί του, καταφεύγοντας σε τέχνασμα, στον Κάτω Κόσμο. Σύμφωνα με το μύθο, η Περσεφόνη συνήθιζε να παίζει με τις φίλες της, τις Νύμφες, στην Έννα, περιοχή στο κέντρο της Σικελίας. Ο μύθος αυτός, υποδηλώνει την περιοδικότητα των εποχών, τον θάνατο και την επαναγέννηση της Φύσεως και μαζί και της ζωής, που είναι συνυφασμένη προς την φυσική δημιουργία, ακολουθώντας προαιώνιους νόμους με αδιάπτωτη συνέπεια και ισχύ... Μια μέρα, ενώ έτρεχε στο δάσος την είδε ο Πλούτωνας και την ερωτεύτηκε παράφορα για την ομορφιά της. Σε συνεννόηση με το Δια άρπαξε την Περσεφόνη, την πήγε στον Κάτω Κόσμο και την έκανε γυναίκα του. Η θεά της γεωργίας Δήμητρα που είχε μεγάλη αδυναμία στη Περσεφόνη, γύρισε όλη τη γη και προσπάθησε με κάθε τρόπο να βρει τη

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Ι.  ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ, "ΟΡΘΟ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ" Το βιβλίο "Ορθό το Λάβαρο" αποτελεί το απόσταγμα μιας σειράς ιδεολογικών δοκιμίων, μέσα από τα οποία αποκρυσταλλώνεται η κοσμοθεωρητικη θέση και η βιοθεωρια του Ελληνισμού στον χώρο και στον χρόνο... Σφυρηλατημένο από τη Μεγάλη Ιδέα και τα ηρωικά ιδεώδη, γαλβανισμένο μέσα από την αδιαπτωτη πορεία και τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, όπως ιχνηλατηθηκε με το Ξίφος και το Πνεύμα, το βιβλίο "Ορθό το Λάβαρο", συνιστά εγκόλπιο πατριδογνωσίας και εγχειρίδιο προσανατολισμού προς την αυθεντική βιωματική Ελληνικότητα. Μέσα σε έναν κόσμο που μαστίζεται από την παγκοσμιοποιητικη επέλαση και την επίδραση της κοσμοπολιτικη ς Βαβέλ, η επάνοδος στις ρίζες, στην κοιτίδα της προγονικής κληρονομιάς, είν' επιτακτικά αναγκαία, εάν επιθυμούμε να διαφυλαχθεί και να αναδειχθεί η εθνική νκαι πολιτισμική μας ταυτότητα και φυσιογνωμία. Οι ενδιαφερόμενοι για το βιβλίο "Ορθό το Λάβαρο", μπορούν να απευθύνονται

ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΚΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΝΑΦΟΡΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ... ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ! «Η ιστορική Ναυμαχία της Σαλαμίνας, η οποία τον Σεπτέμβριο του 2021 γιόρτασε την επέτειο 2.500 χρόνων, αποτελεί αναμφίβολα σημείο καμπής για την ευρωπαϊκή ιστορία. Δεν επρόκειτο απλώς για το τέλος των περσικών επεκτατικών προσπαθειών να φτάσουν στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η νίκη των Ελλήνων ήταν η προαναγγελία της χρυσής εποχής της Ελληνικής Αρχαιότητας, η οποία βρήκε την απόλυτη έκφρασή της στην πεντηκονταετία της κλασικής Αθήνας". Με αυτή την περιγραφή, η Κρατική Αρχαιολογική Συλλογή του Μονάχου, η μεγαλύτερη συλλογή ελληνικών αρχαιοτήτων στη Γερμανία, παρουσιάζει στο κοινό την ειδική έκθεση για τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, την οποία φιλοξενεί εδώ και μήνες και η οποία ολοκληρώθηκε στις 4 Απριλίου. H έκθεση είναι μικρή σε σχέση με την ακτινοβολία του γεγονότος στο οποίο εστιάζει, παρατηρεί η εφημερίδα "Frankfurter Allgemeine Zeitun

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ , ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΟΔΟΞΙΑΣ Ο αγώνας είν' συστατικό στοιχείο αλληλένδετο με τον πόλεμο της ζωής... Το ευ αγωνίζεσθαι αποτελεί ζωτική προϋπόθεση για την αδραξη της Ελπίδας και για την ανάπτυξη της βελτιοδοξιας....  Ακόμη κι αν όλα τα δεδομένα είν' δυσμενή, αξίζει να αγωνίζεται κανείς, έχοντας στρατηγική και υπομονή.... Πάντα υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας που κυοφορεί ανατροπές....  Αν όλα ήταν θέμα αριθμών, θα αρκούσε για την έκβαση των πραγμάτων, ένας μαθηματικός υπολογισμός.... Όμως τα πράγματα δεν είν' έτσι.... Ουδέποτε ήταν έτσι... Ο Κλαουζεβιτς αλλά και ο Φον Μπραουχιτς είχαν αποφανθεί ότι επικά κατορθώματα όπως η μάχη του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών, θα εφανταζαν απίθανα, θα ανάγονταν στη σφαίρα της φαντασιας εάν αξιολογούνταν με γνώμονα αριθμητικές αναλογίες και ποσοτικά δεδομένα.  Ο αγών για τον αγώνα λοιπόν κι όταν δοθεί, μπορεί να προδιαγράψει ένα θετικό, απρόσμενο, αποτέλεσμα.... Γιατί καμιά μάχη δεν είναι χαμένη εάν δεν δοθεί! Δ