ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ ΑΠΟΤΟΚΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ...

Η θεοσέβεια και η θεογνωσία, ανέκαθεν αποτελούσαν φυσικό αντίβαρο στον υλιστικό μηδενισμό και στην ισοπεδωτική θεώρηση των πραγμάτων. Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο άνθρωπος επέδειξε μία έντονη αναζήτηση ως προς την κατανόηση των αόρατων αρχών που διέπουν την δημιουργία και τη λειτουργία του Κόσμου, με την ευρεία έννοια του όρου, περιλαμβάνοντας τόσο την μακροκοσμική όσο και τη μικροκοσμική δημιουργία.
Σε αυτή την αναζήτηση, ο ανήσυχος ανθρώπινος νους, συνάντησε τις θεϊκές δυνάμεις, που δεν είναι άλλες από την παγκόσμια ρέουσα ενέργεια και τις προσέγγισε με εκστατική μεγαλοπρέπεια, εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς θεοσέβειας Γιατί ολόκληρη η Πλαση, είναι έμψυχη και ιερή, καθώς Θείον είναι το Γίγνεσθαι κατά Ηράκλειτον.

Ο μέγας επιστήμων Χάϊζενμπεργκ, επισημαίνει εύστοχα ότι σε αρχικά στάδια η Γνώση και η κατάκτησή της σε όποιο βαθμό, δύναται να προκαλέσει στον άνθρωπο την αίσθηση της αυτοκυριαρχίας, της αυθεντίας, εξοβελίζοντας κάθε έκφανση θεϊκής παρουσίας, θεωρώντας εαυτόν παντογνώστη και μοναδικό... Όμως, στο αποκορύφωμα της διερευνήσεως, ελλοχεύει πάντοτε η διαπίστωση της υπάρξεως της θεότητος, της θείκής παρουσίας, η οποία δεν θα πρέπει να εκληφθεί κατ΄ ανάγκην ανθρωπομορφικά, αλλά ως μορφή ρέουσας ενέργειας που διαπερνά και διαποτίζει τα πάντα, εμψυχώνοντάς τα...

Κάθε φορά που ο θνητός άνθρωπος κατορθώνει και υπερβαίνει τον κοινό του, πεπερασμένο, εαυτό, επιτελεί έναν άθλο που τον φέρνει κοντά στη θειότητα, ανακαλύπτοντας τις αυθεντικές του καταβολές.

Οι Ορφικοί μύστες, διατείνονταν ότι είμαστε τέκνα της γης αλλά και του έναστρου ουρανού, καθώς μέσα από τον αγώνα για ανάταση, αναδύεται ο ανώτερος εαυτός μας, συναρτήσει της ψυχοπνευματικής καλλιέργειας που επιτυγχάνουμε, διάγοντας βίο θεοσεβή και χρηστοήθη...

Γιατί η θεότητα είναι ενέργεια, είναι ροή ζώσα, εκ του θέω=τρέχω, είναι η ζωϊκή ζωτική δύναμη, η ενέργεια που εμψυχώνει και ζωτικοποιεί τα πάντα στο σύμπαν... Καθόλου τυχαία, ο Πλάτων αναφέρει ότι μπορεί να βρούμε πόλεις δίχως παλαίστρες και βιβλιοθήκες, δίχως γυμναστήρια και πρυτανεία, όμως πόλη όπου να μην τιμάται το θείον, με οποιονδήποτε τρόπο αυτό εκλαμβάνεται, δεν πρόκειται να συναντήσουμε... Και αυτό το φαινόμενο της θεοσέβειας, έχει τις ρίζες του στο γεγονός ότι ενδόμυχα φέρουμε τη θεϊκή αρχή, τη θεϊκή ουσία, καθώς όπως αναφέρει ο Πλάτων στον διάλογό του "Θεαίτητος", "κάθε άνθρωπος έχει εν εαυτώ, το θείον άρχον", προτρέποντάς μας να εξομοιωνόμαστε προς τους Θεούς...

Εν τέλει, όπως κορυφαίοι επιστήμονες διατείνονται, η Επιστήμη και η Γνώση όχι μόνο δεν απορρίπτουν το θείο, τουναντίον καταφάσκουν αυτού, επιβεβαιώνοντας την αρχή των προγόνων μας να εναρμονίζουν τις επιστήμες προς τα θρησκευτικά δρώμενα...

Αποβάλλοντας την τιτανική φύση μας, ερχόμαστε σε μεγαλύτερη επαφή με τη θεότητα, όποια προσωνυμία και ιδιότητες και εάν τις αποδίδει κάποιος, προσεγγίζουμε τα πεδία των Ανωτέρων Κόσμων με κατανυκτική ιεροπρέπεια, επιζητώντας να ενωθούμε μαζί τους...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ