ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ... Η θεωρία του χάους, αποτελεί μία επιστημονική θεωρία που σχετίζεται με τον νόμο του αιτίου και του αιτιατού, καταδεικνύοντας ότι τίποτε στην φύση και στο σύμπαν, είτε μακροκοσμικά είτε μικροκοσμικά, δεν εξελίσσεται με απόλυτη αρμονία, καθώς συχνά υπεισέρχεται ο αστάθμητος παράγοντας, η απροσδόκητη εκείνη εξέλιξη που ανατρέπει τους ρυθμούς και τις ισορροπίες, δημιουργώντας ανορθόδοξες και απρόβλεπτου τύπου καταστάσεις...  Το απρόσμενο, αυτό που δημιουργεί ανατροπές, ελλοχεύει και στον χώρο της πολιτικής και αφορά στην διαχείριση των μαζών, οι οποίες όταν περιθωριοποιούνται στον μέγιστο βαθμό, όταν υποβαθμίζεται και συμπιέζεται αφόρητα η ποιότητα της ζωής τους, όταν επικρατεί οικονομική ένδεια και παρακμή, τότε ενεδρεύει ο κίνδυνος των βίαιων ταραχών με ανατρεπτικές προεκτάσεις.  Για τον λόγο αυτό, το καθεστώς, έχοντας επίγνωση που οδεύουν τα πράγματα, όταν διαπιστώσει ότι η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη και να υπάρξει κοιν

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΤΡΑΠΟΣ ΚΑΙ ΒΙΟΘΕΩΡΙΑ... Υπάρχει στη ζωή πολλών ανθρώπων μία καίρια αντίφαση: Ενώ λεκτικά υμνούν και εγκωμιάζουν την Αρχαιότητα και    πρωτίστως την Ελληνική, εν τούτοις ο τρόπος ζωής τους απέχει παρασάγγες από τις διακηρύξεις των αρχαίων προγόνων μας, πόσο μάλλον από τα βιοτικά τους πρότυπα. Αυτή η ανακολουθία, αυτή η αντίφαση, καταλύει κάθε επιχείρημά τους ότι ακολουθούν την αρχαιοελληνική αντίληψη της ζωής, γιατί καμία θεωρία εάν δεν μετουσιώνεται σε πράξη δεν έχει αξία και αποτέλεσμα. Εν κατακλείδι για να ισχυρισθεί κάποιος ότι ακολουθεί τον Ελληνικό Τρόπο Ζωής, θα πρέπει να διακατέχεται από ευρύτητα πνεύματος και να είναι ένα κινούμενο ερωτηματικό, υπό την έννοια ότι να τα θέτει όλα υπό αμφισβήτηση, μέχρι αποδείξεώς τους βάσει τεκμηρίων.  Το να δηλώνει κάποιος ότι εμφορείται από τα ελληνικά πρότυπα, σημαίνει ότι διακατέχεται από ευθύτητα, από εντιμότητα, από ηρωϊκή βούληση, από πνευματική διάθεση, ότι ενστερνίζεται λόγω και έργω τις ελληνικές αρχές και αξίες, όντας πνευ

ΗΡΩΪΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ, Η ΑΤΡΑΠΟΣ ΤΩΝ ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΜΥΣΤΩΝ... Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η κοινωνία αυτή βιώνει ένα βαθύ τέλμα. Ζει και κινείται στους ρυθμούς της πνευματικής απονεκρώσεως και της ηθικής εξαχρειώσεως, έχοντας απεμπολήσει κάθε αρχή και ανώτερο ιδανικό, υπό την πλάνη της ευδαιμονιστικής μετριότητος και της χαυνώσεως των ψυχών. Η κοινωνία αυτή συναποτελείται από αγέλες ψυχικά νεκρών που απλά ανακυκλώνουν την ύπαρξή τους μέσα σε έναν κυκεώνα πνευματικής ερημώσεως και υλιστικής πανσπερμίας... Αντίβαρο σε αυτό το πανηδονιστικό εκφυλιστικό τέλμα, αποτελεί η Ηρωϊκή Αναγέννηση με κατεύθυνση την ολιστική ανάπλαση της κοινωνίας και την ουσιαστική κατάφαση της ζωής.  Οι μύστες διακηρύσσουν πώς μόνον εκείνοι που αψηφούν τον θάνατο είναι σε θέση να βιώσουν ουσιαστικά τη ζωή, έχοντάς την κερδίσει διεκδικητικά... Ηρωϊσμός εν προκειμένω σημαίνει έλξη προς ό,τι το ανώτερο, το ενδοξότερο, σημαίνει προσήλωση προς εκείνο που συντελεί ώστε ο άνθρωπος να υπερνικήσει την θνητή του υπόσταση και να διαβεί τ

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΛΥΚΑΙΑ ΚΑΙ Η ΛΥΚΟΣΟΥΡΑ, ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ... Οι αρχαίοι πρόγονοί μας, θεοσεβείς και φυσιολάτρες, τίμησαν το θείον στις πιο υψηλές κορυφές των βουνών, στα πιο απάτητα μέρη των δασών, στις πιο ενεργειακές τοποθεσίες της πατρώας γης, αναγείροντας καλλιεπή αρχιτεκτονήματα δια των διονυσιακών τεχνιτών, ή στήνοντας βωμούς και ιερά σημάδια τα οποία υποδήλωναν την λατρευτική χρήση του τόπου. Ένα από αυτά τα εμβληματικά ιερά βουνά των Ελλήνων ήταν και παραμένει το Λύκαιο Όρος, στην Αρκαδία. Στο ιερό αυτό βουνό, η Ρέα έφερε σε εκδήλωση τον Δία, ενώ μεταγενέστερα, όταν κινδύνευσε από τον Κρόνο, απεκρύβη στο περίφημη Ιδαίον Άνδρον, στην Κρήτη. Στην κορυφή του αρκαδικού αυτού όρους, οι Αρκάδες ανήγειραν πέτρινο βωμό, στον οποίο απέδιδαν προσφορές στον ΄Υπατο των Θεών. Έμπροσθεν του βωμού, υφίσταντο δύο κίονες που κοσμούσαν χρυσοί αετοί, με φορά προς την Ανατολή. Κατά την επέτειο των Φυσικών Εορτών, το φως του ήλιου έπεφτε επάνω στους αετούς και αντανακλούσε μέχρι που ήταν ορατό

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΗΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ... Μία εκ των βασικών προϋποθέσεων για την μυητική πραγμάτωση, είναι η αποβολή των παθών, στον μέγιστο δυνατό βαθμό και η χαλιναγώγηση των ροπών του κατώτερου εαυτού, έως ότου επέλθει η ανύψωση σε υψιπετή πεδία θεωρήσεως των πραγμάτων, σμιλεύοντας εαυτόν και καθιστώντας την προσωπικότητα άτρωτη από τις πλάνες των ηδονών και της ύλης.  Παράλληλα όμως, μία βασική αρετή την οποία πρέπει να διαθέτει ο μύστης, είναι η επίδειξη σεβασμού έμπρακτου προς κάθε πλάσμα της γης, αναλόγως βεβαίως της συμβολής και του έργου του στον ευρύτερο κοσμικό σχεδιασμό... Ο γνήσιος Εσωτεριστής, στέκεται με σεβασμό προς κάθε συνάνθρωπό του, προς κάθε έμβιο ον, είτε πρόκειται για γυναίκα, είτε για παιδί, είτε πρόκειται για άλλα είδη της έμβιας δημιουργίας, διότι έχει επίγνωση του γεγονότος ότι "Εν το Παν".  Τούτο βεβαίως δεν σημαίνει ούτε συνεπάγεται εξομοίωση των πάντων, δεν σημαίνει ούτε την ανατροπή των βιολογικά δοσμένων ρόλων όπως τις υπαγόρευσε η φύση, ούτε σημαίνει την

Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ Η "ΖΩΗ" ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ-ΝΕΚΡΩΝ... Υπάρχουν σε κάθε ιστορική περίοδο οι ζωντανοί-νεκροί, αυτοί που είναι ψυχικά και πνευματικά τελματωμένοι και απλά επιβιώνουν σαν αποθηκευτικοί σάκοι τροφών και έρμαια των ηδονών... Αυτός είναι ο πραγματικός θάνατος, η απόλυτη βύθιση στη χαύνωση της ύλης. Αυτή είναι η γενιά των εφημέρων ανθρώπων του σήμερα, που συνιστά  τη Μέγιστη ΄Υβρη απέναντι στον Άνθρωπο και στον Πολιτισμό... Θάνατος πραγματικός είναι η παραίτηση από τον αγώνα της ζωής και την απεμπόληση αρχών και ιδανικών. Θάνατος ουσιαστικός είναι η άφεση στην παθητικότητα και στην μοιρολατρεία, στάση ζωής μοιρολατρική και μεσσιανιστική που επιφέρει παραίτηση και άρνηση της ίδιας της ζωής... Ο μηδενισμός και η κενότητα, η ψυχική κατάρρευση και το εσωτερικό κενό, η νωθρότητα και η παθητική αντιμετώπιση των καταστάσεων και των συγκυριών της ζωής, αυτές οι συνθήκες συνιστούν τον αληθινό θάνατο, όταν το ον καταντά έρμαιο και ετερόφωτο... Ο αληθινός Εσωτεριστής διακατέχετα