Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...

Η θεωρία του χάους, αποτελεί μία επιστημονική θεωρία που σχετίζεται με τον νόμο του αιτίου και του αιτιατού, καταδεικνύοντας ότι τίποτε στην φύση και στο σύμπαν, είτε μακροκοσμικά είτε μικροκοσμικά, δεν εξελίσσεται με απόλυτη αρμονία, καθώς συχνά υπεισέρχεται ο αστάθμητος παράγοντας, η απροσδόκητη εκείνη εξέλιξη που ανατρέπει τους ρυθμούς και τις ισορροπίες, δημιουργώντας ανορθόδοξες και απρόβλεπτου τύπου καταστάσεις... 
Το απρόσμενο, αυτό που δημιουργεί ανατροπές, ελλοχεύει και στον χώρο της πολιτικής και αφορά στην διαχείριση των μαζών, οι οποίες όταν περιθωριοποιούνται στον μέγιστο βαθμό, όταν υποβαθμίζεται και συμπιέζεται αφόρητα η ποιότητα της ζωής τους, όταν επικρατεί οικονομική ένδεια και παρακμή, τότε ενεδρεύει ο κίνδυνος των βίαιων ταραχών με ανατρεπτικές προεκτάσεις. 
Για τον λόγο αυτό, το καθεστώς, έχοντας επίγνωση που οδεύουν τα πράγματα, όταν διαπιστώσει ότι η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη και να υπάρξει κοινωνική ανάφλεξη, φροντίζει να εκτονώνει την υφέρπουσα κρίση, με δύο βασικούς τρόπους: Είτε αρχίζει να επιδίδεται σε μικροπαροχές, καλλιεργώντας το πνεύμα της απατηλής υπόσχεσης, είτε φροντίζει να ενσπείρει κινδυνολογικά διάφορους φόβους, διαμάχες, αντεγκλήσεις και να προκαλεί τεχνηέντως στις κοινωνίες εσωτερικά προβλήματα, ώστε να αφομοιώνεται ο δυναμισμός και το ενδιαφέρον τους σε προειλημμένες και προκατασκευασμένες καταστάσεις και όχι στα πραγματικά προβλήματα, προς αποτροπή ανατρεπτικών κινήσεων. 
Η τακτική αυτή εκφράζεται εύστοχα μέσα από την λατινική ρήση "Τάξη μέσα από το Χάος", που αποτελεί και προμετωπίδα στο έμβλημα του Υπάτου Συμβουλίου του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού του 33ου και τελευταίου βαθμού για τον ΑΑΣΤ. (Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο). Όταν κορυφωθεί το χάος, θα επέλθει η Τάξη, μέσα από την χαοτική σκοτοδύνη, δίνοντας όμως την κατεύθυνση και τον προσανατολισμό στην "τάξη" κατά το δοκούν και σύμφωνα με τις επιδιώξεις και επιλογές του συστήματος...
Πρόκειται για μία έντεχνη μορφή πειθαναγκασμού και δουλείας, για μία επιχείρηση στυγνής καθυποταγής της  προσωπικότητας του ατόμου στην βούληση εξουσιαστικών ιερατείων με τις όχι και πλέον αγαθές προθέσεις, επιφέροντας στην χώρα χρεοκοπία, ένδεια και καταστροφή...
Τέτοιες καταστάσεις τεχνητές, είναι η εικονική οικονομική "κρίση", η διόγκωση του ζητήματος του κορονοϊού με όλα τα παρεπόμενά του, οι εμβολιασμοί με τα θανατηφόρα πολλάκις αποτελέσματα, και τόσα άλλα τεχνάσματα τα οποία οι νοσηροί εγκέφαλοι του καθεστώτος επινοούν προκειμένου να διατηρούν διασπασμένη τη μάζα, να επιφέρουν σύγχυση, διχασμό και τελικά να αποτρέπουν δυσμενείς για το σύστημα εξελίξεις...
Αυτή είναι η τακτική της παγκοσμιοποιήσεως, και σήμερα η ψυχολογική αυτή τακτική και τα δόλια στρατηγήματα που αποσκοπούν στον εγκλωβισμό των μαζών σε ολοένα και πιο πρωτότυπες κινδυνολογικές πλάνες και σε τεχνητά διλήμματα, συνεχώς διευρύνεται, εκσυγχρονίζεται, καθιστάμενη δυσδιάκριτη από τους πολλούς, πλην υπαρκτή και αποτελεσματική... 
Σε αυτή την κατάσταση του μηδενιστικού παροξυσμού και της τεχνητής αποσυνθέσεως των πάντων, όποιος θέλει να ζήσει, οφείλει να αγωνιστεί και να πολεμήσει! Άλλες λύσεις δεν υφίστανται... Ειδάλλως η νέα τάξη πραγμάτων θα δείξει το πλέον αδίστακτο και τυφλό πρόσωπό της και η παγκοσμιοποίηση θα θρονιαστεί επάνω στις ψυχές των καθημαγμένων ανθρώπων...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...