ΑΝΑΛΥΣΗ

 Η ΒΑΘΕΙΑ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ...

Ενα μεγάλο ερώτημα που αιωρείται σήμερα, είναι γιατί έχει επέλθει κοινωνική κατάρρευση, γιατί υπάρχει άμβλυνση του πατριωτικού φρονήματος, γιατί συμβαίνει έξαρση κρουσμάτων κοινωνικής παθογένειας, γιατί επικρατεί πλήρης αδιαφορία, απάθεια για τα κοινά και συνάμα υπάρχει ένας πρωτοφανής εγωκεντρισμός, που εκδηλώνεται υπό τη μορφή ναρκισιστικής διαταραχής, απόλυτου ωφελιμισμού, νωθρότητας και παθητικής στάσεως έναντι των τεκταινομένων;
Πολύ απλά όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί όχι απλώς επικρατεί, αλλά θριαμβεύει κατά τραγικό τρόπο, ο ατομικισμός, ο απόλυτος ωφελισμός, ο εγωκεντρισμός, η αλαζονία. Όλα αυτά, δεν συμβαίνουν τυχαία. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, κατάσταση κοινωνικής αποσυνθέσεως που προσιδιάζει σε εποχές απόλυτης ηθικής ένδειας και παρακμής, ανάγεται σε σαφή πολιτικο-κοινωνικά αίτια και πρωτίστως σε εξουσιαστικές επιλογές.
Μέχρι την εποχή της ακμής της πόλεως-κράτους στην ελληνική αρχαιότητα, προείχε το κοινοτικό καλό, προείχε το συμφέρον της πόλεως και της λαϊκής κοινότητος, του δήμου, και το άτομο υποτασσόταν στην επιδίωξη αυτή. Με την εισδοχή στο φιλοσοφικό στερέωμα ατομικιστικών θεωριών, που πρωτοεισήσαγαν οι σοφιστές και ακολούθησαν οι Επικούρειοι, οι Σκεπτικιστές και άλλα αντίστοιχα ρεύματα, εν συνεχεία οι ελληνιστικοί χρόνοι και η ρωμαιοκρατία, κατέλυσαν τον θεσμό της πόλεως-κράτους και όσων αξιών είχαν αναπτυχθεί εντός αυτού του πλαισίου, με προεξέχοντα το κοινοτικό πνεύμα... Επήλθε σταδιακά η αποθέωση του ατόμου, καθώς έπαυσαν να λειτουργούν οι παραδοσιακοί θεσμοί και ο πολίτης βρέθηκε απομονωμένος, απέναντι σε μία απόμακρη και εχθρική εξουσία, οπότε αναπροσάρμοσε τη στάση του, προκειμένου να διαμορφώσει μία νέα ταυτότητα και να ανακτήσει μέρος των όσων είχε απωλέσει μέσα σε αυτή την χαοτική κατάσταση...
Η απάρνηση των απόλυτων ηθικών εννοιών και αρχών που καθόρισε ο Σωκράτης και η ταύτιση των αρχών και των αξιών με υλικούς στόχους, όπως πρέσβευαν οι σοφιστές, η αμφίδρομη επίδραση με την δεισιδαμονική και αυταρχική ανατολή, απ΄ όπου εκπορεύονταν μεσσιανιστικές και διαμετρικά αντίθετες προς το ελληνικό πνεύμα θεωρήσεις, επέφερε μία πρωτοφανή ηθική και πνευματική αλλοτροίωση που ως διαβρωτικό μέσον άλωσε σταδιακά την κλυδωνιζόμενη και αποπροσανατολισμένη κοινωνία...

Η μακραίωνη αυτή υπονομευτική διεργασία, κορυφώθηκε μεταπολεμικά και ιδίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες, με ιδιαίτερη έμφαση μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ το 1990 και την επίσπευση της παγκοσμιοποιήσεως. Η ομογενοποίηση της αγοράς σε παγκόσμια κλίμακα, ο πλανητικός έλεγχος της οικονομίας, των μμε και της πολιτικής μέσω της δικτατορίας των πολυεθνικών καρτέλ, των τραπεζών και των "περιούσιων" συμφερόντων, εισήγαγε πρωτόγνωρα ήθη και νοοτροπίες. Χάρη στην υποσυνείδηση επιρροή που ασκούσε και ασκεί το life style, αναγορεύθηκε σταδιακά ο μαμωνάς και ο χρυσός μόσχος, σε αυτοσκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Η επικράτηση του ξέφρενου καπιταλισμού, έδωσε τη χαριστική βολή, επιβάλλοντας ως φιλελευθεροκαπιταλισμός τον ατομικισμό, τον ωφελιμισμό, την ελαστικότητα των συνειδήσεων και την απάρνηση κάθε αρχής και αξίας που αποτελεί "εμπόδιο" στην αφομοίωση από τον σύγχρονο "κόσμο" των απατηλών οραμάτων, επιφέροντας την εξαγορά και την εκπόρνευση συνειδήσεων... Όταν η ύλη κυριαρχεί σε καθοριστικό βαθμό, έχοντας εκτοπίσει το πνεύμα σε ολοσχερή βαθμό, επέρχεται ο εκφυλισμός ως η επίταση της παρακμιακής αυτής πορείας...

Κι ενώ ο Στρατηγός Μακρυγιάννης ομιλούσε για την αναγκαιότητα του να αντιληφθούμε ότι θα πρέπει να μετατοπιστούμε από το "εγώ" στο "εμείς", ο σημερινός άνθρωπος, που τύποις πλέον είναι πολίτης, στην ουσία είναι ένα εξουσιαζόμενο ανδράποδο, παθητικό, άβουλο, αγελαίο, δίχως κριτική σκέψη και στερούμενη νοημοσύνης, αγόμενο και φερόμενο ως πειθήνιο όργανο εκείνων που αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία, αποποιείται και απαρνείται κάθε πατριωτική ανησυχία, κάθε τι που αποσκοπεί στο κοινό καλό, επιδεικνύοντας απάθεια για τα δημόσια ζητήματα, στο βαθμό και στο μέτρο που δεν προσβλέπει σε άμεσα υλικά οφέλη...

Διόλου τυχαία έχει υποστηριχθεί ότι ο καπιταλισμός σκοτώνει την ψυχή των λαών, καθώς θέλει ηδονιστές δίχως πνεύμα και τεχνοκράτες χωρίς ψυχή για να διαφεντεύει τον κόσμο. Έναν κόσμο τον οποίο θέλει να πλάσει ως μία άμορφη μάζα, έχοντας απέναντί του όχι πολίτες συνειδητούς, αλλά καταναλωτικούς σάκκους τροφών και ένα πελώριο ασκέρι δουλοπρεπών υπάρξεων, δίχως νόημα ζωής αληθινό, χωρίς πυξίδα προσανατολισμού....

Σε αυτό συνετέλεσε καθοριστικά φυσικά και η απεμπόληση της ανθρωποπλαστικής κλασικής αρχαιοελληνικής παιδείας, που κατέτεινε στην εμπέδωση και εμβίωση των αρετών.... Η μετάπτωση από το πρότυπο του Οπλίτη-Πολίτη, του ενεργού και ευαισθητοποιημένου ευπατρίδη στο παρακμιακό πρότυπο του "λάθρε βιώσας" και της νωχελικής αδιαφορίας, που επήλθε μέσω της πλάνης της δήθεν αντιπροσωπευτικότητας και της πλύσεως εγκεφάλου...

Στον κόσμο που ζούμε, τα ιδανικά του καλού καγαθού, η σοφία, το σθένος και η αρμονία έχουν εκλείψει. Μοναδικό αντίβαρο στην παρακμή, η συνειδητοποίηση της αληθινής αιτίας του κακού, και η καταπολέμησή του από τη ρίζα του φαινομένου που είναι σύμφυτη με το ίδιο το σύστημα του διεθνισμού και της παρακμής, ενστερνιζόμενοι τις ακραιφνείς ελληνικές αξίες, τις προαιώνιες αρχές της Παραδόσεως, της απόλυτης ηθικής του κατά φύσιν ζειν, της υγιούς συμμετοχής στα κοινά, της δημιουργίας δεσμών αληθινών μεταξύ των συνειδητών και υπεύθυνων, χρηστοηθών και ενεργοποιημένων Ελλήνων... 

Να θυμάσθε ότι το σύστημα μας θέλει απαθείς και χαυνωμένους, βυθισμένους σε έναν ψεύτικο ευδαιμονισμό ή σε πλείστα προβλήματα, ώστε νάχει το πεδίο ελεύθερο. Μας θέλει διασπασμένους ώστε να κινείται ανενόχλητο και δίχως αντίκρουση και αντίδραση. Μας θέλει υποτονικούς, ώστε να μην υπάρχει αντίδραση στα καταστροφικά πεπραγμένα του...

Κάθε τι άλλο, επιτείνει και βαθαίνει το τέλμα... Γκρεμίζοντας τις απ"αξίες" της αγοράς, δομούμε τις αξίες της Ελληνικής αναγγενητικής σποράς....

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ