ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΑΣΗ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ & ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Η συγκλονιστική σύλληψη της σμιλεύσεως του Εαυτού, εντοπίζεται σε ολόκληρο το φάσμα του πλατωνικού έργου, όπου μέσω των διαλόγων του, ο ιδεαλιστής φιλόσοφος Αριστοκλής (Πλάτων) κομίζει το απόσταγμα των σωκρατικών θεωρήσεων ώστε ο αναζητητής της Αλήθειας, μέσω των επαγωγικών τεχνικών που προτείνει ο Σωκράτης, μέσω της ενδοσκοπήσεως και της αφυπνίσεως του "εσωτερικού του δαιμονίου", να κατορθώσει να φθάσει κάποια στιγμή στην αυτογνωσία, στην επίγνωση, στην πνευματική και ψυχική αναμόρφωση.
Εσκεμμένα οι δημαγωγοί και οι σύγχρονοι σοφιστές, όλοι εκείνοι που επιδιώκουν την πρόσδεση των πλατειών μαζών στην άγνοια και στο σκότος, ώστε να καταστούν ευκόλως χειραγωγήσιμες, έχουν απαξιώσει την έννοια της Φιλοσοφίας, ταυτίζοντάς την στην συνείδηση του κόσμου με ατέρμονες θεωρητικολογίες, δίχως πρακτικό αντίκρυσμα και εφαρμογή. Όμως ο φιλοσοφικός στοχασμός, και ιδίως ο σχετιζόμενος με την Αυτογνωσία, είναι ακριβώς το αντίθετο. Αφορά την διατύπωση αρχών και θέσεων, αποτελεί "εργαλείο" με απόλυτα πρακτική σημασία και εφαρμογή, για την αναζήτηση του πραγματικού σκοπού της Υπάρξεως, για τον προσδιορισμό του σκοπού για τον οποίο ενσαρκώνεται το ον στη Γη και την κατανόηση που αποβλέπει αυτή η γήϊνη εμπειρία...
Ο Ελεάτης φιλόσοφος Παρμενίδης, διακήρυξε ότι η υψηλότερη ιδέα της Θεάσεως είναι η κατάσταση του "Εν Εαυτού". Οι κοσμοπολιτικές θρησκείες της ύστερης εποχής, βιβλικής εκδοχής, προτάσσοντας τη δογματική προσήλωση, δουλοπρεπούς χαρακτήρα, σε έναν παντοδύναμο, αυταρχικό, εξωκόσμιο Θεό (είτε Αδωνάι τον αποκαλούν, είτε Ιεχωβά, είτε Θεό, η ουσία παραμένει η ίδια και το αποτέλεσμα), περιχαρακώνουν αυτομάτως και κατά τρόπο δεσμευτικό τα όρια δράσεως του ατόμου. Με αποτέλεσμα από αυτοκυρίαρχος άνθρωπος (΄Ανω Θρώσκων/τείνων προς τα άνω), να καθίσταται έρμαιο δουλικό αόρατων δυνάμεων τις οποίες προσκυνά με τυφλή πίστη... Αυτή η στάση και η αποδοχή, απάδουσα για έναν λαμπαδηφόρο του Φωτός που διαθέτει εντός του το θείον άρχον κατά Πλάτωνα, συρρικνώνει έως και καταπνίγει κάθε ροπή του Ανθρώπου προς την εξεύρεση του Ανωτέρου, του υψηλοτέρου και καθηλώνει την ψυχοπνευματική του οντότητα στην κατάσταση του "ποιμνίου", στην κατάσταση δηλαδή της αγελαίας μάζας που "πιστεύει και δεν ερευνά"...
Καθόλου τυχαία ο Σωκράτης, αντί να ταξιδεύει και να γυρίζει ανά τη γη, παρέμενε στην Αθήνα και επικεντρωνόταν στην προσπάθεια για ενδοσκόπηση, για ακόμη μεγαλύτερη διείσδυση στο "άδυτο" του Εαυτού, όλη δε η φιλοσοφία του περιστρεφόταν γύρω από την γνώση του Είναι μας, ήταν δηλαδή βαθειά ανθρωποκεντρική. Διότι ακριβώς είχε επίγνωση ουσιαστική της δελφικής ρήσεως "Γνώθι σαυτόν, ίνα γνώσης τοις Θεοίς και τας δυνάμεις αυτών".
Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Σωκράτης δεν προσέφερε ποτέ επί χρήμασι, ως έπρατταν οι σοφιστές και άλλοι τινές, "μασημένη και έτοιμη τροφή", αλλά δίδασκε τρόπο σκέπτεσθαι, καλλιεργούσε την νοητική και κριτική ικανότητα των συνδιαλλεγόμενων μαζί του, ώστε να κατορθώσουν από μόνοι τους να προσεγγίσουν την Αλήθεια...
Μόνο όταν ο άνθρωπος καταστεί ικανός να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του, να εξερευνήσει τις πτυχές του, να συνειδητοποιήσει το βάρος της αποστολής του, τότε μόνο, σταδιακά και αφυπνιστικά, μπορεί να καταστεί αυτόφωτος, αυτοκυρίαρχος, να γίνει ο θεϊκός άνθρωπος, σκοπός για τον οποίο είναι προορισμένος.
Ο Άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από δογματική πίστη και αγκυλωτικά δόγματα, που παρεμποδίζουν την εξέλιξή του, που απομακρύνουν από την αληθινή αναζήτηση, που τον καθιστούν έρμαιο μεσσιανιστικών δογμάτων και "εξ αποκαλύψεως (δήθεν) αληθειών"...
Αυτός ήταν ακριβώς και ο σκοπός των μυστηριακών θεσμών στην αρχαιότητα, η αφύπνιση του Είναι ώστε να ανδρωθεί μία αυτοκυρίαρχη, θεοσεβής και φιλοσοφική προσωπικότητα, η οποία μέσα από την έρευνα, την εναρμόνιση με τους φυσικούς και συμπαντικούς νόμους, να επανεύρει την ατραπό της Θεώσεως, ατραπό από την οποία οι κοσμοπολιτικές θρησκείες και τα έμμισθα "ιερατεία" για ωφελιμιστικούς λόγους και σκοτεινές σκοπιμότητες κατόρθωσαν να την απομονώσουν...
Mε Λάβαρό μας λοιπόν την Έρευνα και την Γνώση, ανοίγουμε τους γνωστικούς και συνειδησιακούς μας ορίζοντες, σύμφωνα με τις διδαχές των προγόνων μας, οδηγούμενοι προς το Μείζον Φως...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια