Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ...


Στην ατέρμονη διαδρομή του ανθρώπινου γίγνεσθαι, έχουν αναδειχθεί τρεις κύριοι τύποι, ή κατηγορίες ανθρώπων. Η πρώτη ομαδοποίηση έχει να κάνει με τους ανθρώπους εκείνους που θεωρούν την επίγεια ζωή σαν την αρχή και το τέλος της υπάρξεως, αρχόμενοι από την πεποίθηση ότι η ύλη είναι το άπαν του βίου...
Ο δεύτερος σχηματισμός κατηγορίας ανθρώπων, αφορά αυτούς που είναι ικανοί σε κάποιο βαθμό να στρέφουν τη ψυχή τους σε πιο υψηλές αξίες, να τείνουν προς ανώτερα ιδανικά, ικανοποιώντας και την ετυμολογική ανάλυση της λέξεως "άνθρωπος" (ο τείνων, ο τείνων προς τα άνω). Πρόκειται για εκείνους οι οποίοι διακατέχονται από μία σταθερή επιθυμία για αναζήτηση και ανάταση, η οποία μπορεί μεν να μην βρίσκεται στο απόγειό της, πλην όμως έχουν ξεκινήσει το ταξίδι προς την αναζήτηση ανωτέρων πραγμάτων και καταστάσεων...
Καταληκτικά, υφίστανται εκείνοι οι πεφωτισμένοι άνθρωποι, των οποίων οι οφθαλμοί, φυσικοί και ψυχικοί, στρέφονται αδιαλείπτως προς το Φως, κατατείνοντας προς την θεϊκή εκείνη πηγή, από την οποία έλκουν την προέλευσή τους... 
Κατά γενική ομολογία, η προσέγγιση και σύλληψη της θεϊκής ουσίας δια της νοήσεως και της αντιληπτικής μας ικανότητας είναι σχεδόν αδύνατη, καθ΄ ότι είναι αρχή ανέκφραστη. Καθώς είναι ανέφικτο να προσδιορίσουμε το άπειρο με πεπερασμένες εκφράσεις και διατυπώσεις που εκφεύγουν της εκτάσεως και της ουσίας του...
Δεδομένου ότι το υλικό και πεπερασμένο έχει εφήμερη διάρκεια, ενώ το αιώνιο και αθάνατο/θεϊκό, υφίσταται στο διηνεκές του χρόνου και αμετάβλητο... 'Ομως το άφατο, το ανεκδήλωτο, το υπάρχον στα πεδία των Ανωτέρων Κόσμων, είναι αδύνατον να καταστεί αντιληπτό δια των πεπερασμένων αισθήσεών μας. Η μόνη δίοδος για την προσέγγιση και αντίληψη του θείου, είναι η ύπαρξη της ψυχικής ουσίας. Μέσα από τις υπεραισθητές δυνατότητες και τις ενορατικές ικανότητες που διαθέτει η θεία υπόσταση του είναι μας, μέσα από κατάλληλη διεργασία, θα καταστούμε ίσως ικανοί να έρθουμε σε νοητή επαφή με το θείον, επικοινωνώντας ταυτόχρονα με τους ανωτέρους κόσμους προς μετάληψη της θείας λάμψεως... 
Εμβαθύνοντας στο είναι της, η ψυχή επιτυγχάνει την αυτογνωσία, ενώ διεισδύοντας στο άδυτό της, με "κλειστά τα μάτια", διερχόμενη τη μυητική εμπειρία, παρατηρεί κατά τρόπο εποπτικό όπως στα αρχέγονα μυστήρια, "το γένος των Θεών", (Πρόκλου «Κατά Πλάτωνος Θεολογία)».
Το καλούς της ευκλεούς ψυχής διακρίνεται κατά την στιγμή εκείνη όπου ο αναζητητής αποσυρθεί στα ενδότερα του εαυτού του, υποβάλλοντάς τον σε θετική παρατήρηση. Αποκορύφωση αυτής της διεργασίας, είναι ο μυσταγωγικός φιλοσοφικός Έρως, επιζητώντας την αρχέγονη ένωση της ψυχής με το θεϊκό αρχέτυπο, από το οποίο αποσπάσθηκε...
Ακολουθώντας μία διαβαθισμένη πορεία προς το Φως, το μυσταγωγικό ταξίδι της ψυχής πέπρωται να καταλήξει σε μυστική ένωση με την πηγή των Πάντων. Επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ταξίδι της ανθρώπινης ψυχής είναι ένα «εις εαυτόν» εσωτερικό ταξίδι, το οποίο θα πρέπει να ολοκληρωθεί, δίχως αποσπάσεις και περισπασμούς. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να απομακρυνθούμε από όλα τα εξωτερικά ζητήματα και παραμέτρους που επιφέρουν σύγχυση και διάσπαση, στραμμένοι ολοκληρωτικά προς τα μέσα. 
Η ψυχή τότε θα συζευχθεί με το Θείον, διότι δεν θα υφίσταται κανένα εμπόδιο που να καθιστά την ένωσή τους αναπότρεπτη...  Αυτή είναι και η πεμπτουσία της μυητικής διαδρομής, της μυητικής εμπειρίας, η μέθεξη με το θείον, καθώς κάθε άνθρωπος έχει εν εαυτώ το θείον άρχον, όπως επεσήμαινε και ο Πλάτων στον διάλογό του "Θεαίτητος", αλλά όχι μόνον...
 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΕΣ ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΑΙΩΝΩΝ....

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αποκαλύπτεται σε όλη τη μεγαλοπρεπή της διάσταση, η απόκρυφη διαδρομή και η μυητική πορεία της Ελληνικής Μυστηριακής Παραδόσεως. Οι συντεχνίες των Διονυσιακών Τεχνιτών, των Ναοδόμων και των τεχνουργών της Ελληνικής Αρχαιότητος, μεταλαμπάδευσαν, μετά την επίσημη απαγόρευση τελέσεως των μυστηριακών θεσμών κατά την μακραίωνη περίοδο του βυζαντινού μεσαίωνα, τα φιλοσοφικά και μυητικά νάματα της ελληνικής μυητικής κληρονομιάς, είτε μέσω των Δαιδαλιδών και των Θεατρικών θιάσων, είτε μέσω των ναοδόμων, των Ασκληπιάδων και τόσων άλλων συντεχνιακών φορέων που ως κόρη οφθαλμού, διατήρησαν τις εκφάνσεις του απολλώνειου και του διονυσιακού στοιχείου, μετουσιώνοντάς το σε μυστηριακή πράξη και έκφραση...
Από τους Θεουργούς της Φρατρίας του Μυστρά του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού, μέχρι τους "Σκοτεινούς Αδελφούς" και τους "Πιστούς της Αγάπης", τροβαδούρους του Μεσαίωνα, μέχρι τα πρώϊμα ροδοσταυρικά και τεκτονικά ρεύματα που εδράσθηκαν στα Ελευσίνια και στα Ορφικά μυστήρια, δομήθηκε μία μυητική άλυσσος που συνδέει το παρελθόν με τους επερχόμενους αιώνες, φθάνοντας μέχρι τα χνάρια της Φιλικής Εταιρείας που όμωναν όρκους εν ονόματι των Ιεροφαντών των Ελευσινίων Μυστηρίων και της Εθνικής Εταιρείας, που ύφαινε μεθοδικά το πέπλο της ελευθερίας του γένους, μέσα από τελετουργικές και μυστηριακές διαδικασίες στις οποίες υποβλήθηκαν εθνεγέρτες ως ο Παύλος Μελάς και μύστες του πνεύματος ως οι Παλαμάς και Σικελιανός...
Πρόκειται για ένα μοναδικό στην ελληνική βιβλιογραφία σύγγραμμα, που αποκρυσταλλώνει και σκιαγραφεί με γλαφυρό τρόπο την πορεία και τη διαδρομή του μυστηριακού ρεύματος, αποκαλύπτοντας και τεκμηριώνοντας τις αρχέγονες ελληνικές ρίζες του Τεκτονισμού, ενός συστήματος που στο διάβα των αιώνων αλλοιώθηκε και επικαλύφθηκε από τις ιουδαιοχριστιανικές και συγκρητιστικές δοξασίες. 
Το βιβλίο αυτό, συνιστώντας μία αληθινή δεξαμενή στοιχείων και πηγών, στοιχειοθετεί τους ισχυρισμούς επιφανών Τεκτόνων συγγραφέων και ερευνητών ως ο Μακέυ και ο Ντα Κόστα, περί των ελληνικών καταβολών του Τεκτονισμού, με αναγωγές στην αρχαιοελληνική γραμματεία, είτε στον Πλάτωνα αναφερόμαστε, είτε στους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους και στον Πλούταρχο, ενώ παράλληλα αναλύει και αποσυμβολίζει με γνώμονα την ελληνική γραμμή, κυρίαρχα τεκτονικά σύμβολα, αποκαλύπτοντας τις αρχαιοελληνικές καταβολές τους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από εκείνους που τολμούν να ανασηκώσουν το πέπλο του μύθου και να αναζητήσουν απροκατάλυπτα την ιστορική αλήθεια, μη διαστάζοντας από προκαταλήψεις και συμβατικές παραδοχές. Γιατί η ιστορική αναζήτηση δεν γνωρίζει όρια...
Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι", οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το αναζητήσουν, αποστέλλοντας ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνση ionhellas@gmail.com ή επικοινωνώντας στο τηλ 6909-75.33.72.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...