Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ...


Στην ατέρμονη διαδρομή του ανθρώπινου γίγνεσθαι, έχουν αναδειχθεί τρεις κύριοι τύποι, ή κατηγορίες ανθρώπων. Η πρώτη ομαδοποίηση έχει να κάνει με τους ανθρώπους εκείνους που θεωρούν την επίγεια ζωή σαν την αρχή και το τέλος της υπάρξεως, αρχόμενοι από την πεποίθηση ότι η ύλη είναι το άπαν του βίου...
Ο δεύτερος σχηματισμός κατηγορίας ανθρώπων, αφορά αυτούς που είναι ικανοί σε κάποιο βαθμό να στρέφουν τη ψυχή τους σε πιο υψηλές αξίες, να τείνουν προς ανώτερα ιδανικά, ικανοποιώντας και την ετυμολογική ανάλυση της λέξεως "άνθρωπος" (ο τείνων, ο τείνων προς τα άνω). Πρόκειται για εκείνους οι οποίοι διακατέχονται από μία σταθερή επιθυμία για αναζήτηση και ανάταση, η οποία μπορεί μεν να μην βρίσκεται στο απόγειό της, πλην όμως έχουν ξεκινήσει το ταξίδι προς την αναζήτηση ανωτέρων πραγμάτων και καταστάσεων...
Καταληκτικά, υφίστανται εκείνοι οι πεφωτισμένοι άνθρωποι, των οποίων οι οφθαλμοί, φυσικοί και ψυχικοί, στρέφονται αδιαλείπτως προς το Φως, κατατείνοντας προς την θεϊκή εκείνη πηγή, από την οποία έλκουν την προέλευσή τους... 
Κατά γενική ομολογία, η προσέγγιση και σύλληψη της θεϊκής ουσίας δια της νοήσεως και της αντιληπτικής μας ικανότητας είναι σχεδόν αδύνατη, καθ΄ ότι είναι αρχή ανέκφραστη. Καθώς είναι ανέφικτο να προσδιορίσουμε το άπειρο με πεπερασμένες εκφράσεις και διατυπώσεις που εκφεύγουν της εκτάσεως και της ουσίας του...
Δεδομένου ότι το υλικό και πεπερασμένο έχει εφήμερη διάρκεια, ενώ το αιώνιο και αθάνατο/θεϊκό, υφίσταται στο διηνεκές του χρόνου και αμετάβλητο... 'Ομως το άφατο, το ανεκδήλωτο, το υπάρχον στα πεδία των Ανωτέρων Κόσμων, είναι αδύνατον να καταστεί αντιληπτό δια των πεπερασμένων αισθήσεών μας. Η μόνη δίοδος για την προσέγγιση και αντίληψη του θείου, είναι η ύπαρξη της ψυχικής ουσίας. Μέσα από τις υπεραισθητές δυνατότητες και τις ενορατικές ικανότητες που διαθέτει η θεία υπόσταση του είναι μας, μέσα από κατάλληλη διεργασία, θα καταστούμε ίσως ικανοί να έρθουμε σε νοητή επαφή με το θείον, επικοινωνώντας ταυτόχρονα με τους ανωτέρους κόσμους προς μετάληψη της θείας λάμψεως... 
Εμβαθύνοντας στο είναι της, η ψυχή επιτυγχάνει την αυτογνωσία, ενώ διεισδύοντας στο άδυτό της, με "κλειστά τα μάτια", διερχόμενη τη μυητική εμπειρία, παρατηρεί κατά τρόπο εποπτικό όπως στα αρχέγονα μυστήρια, "το γένος των Θεών", (Πρόκλου «Κατά Πλάτωνος Θεολογία)».
Το καλούς της ευκλεούς ψυχής διακρίνεται κατά την στιγμή εκείνη όπου ο αναζητητής αποσυρθεί στα ενδότερα του εαυτού του, υποβάλλοντάς τον σε θετική παρατήρηση. Αποκορύφωση αυτής της διεργασίας, είναι ο μυσταγωγικός φιλοσοφικός Έρως, επιζητώντας την αρχέγονη ένωση της ψυχής με το θεϊκό αρχέτυπο, από το οποίο αποσπάσθηκε...
Ακολουθώντας μία διαβαθισμένη πορεία προς το Φως, το μυσταγωγικό ταξίδι της ψυχής πέπρωται να καταλήξει σε μυστική ένωση με την πηγή των Πάντων. Επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ταξίδι της ανθρώπινης ψυχής είναι ένα «εις εαυτόν» εσωτερικό ταξίδι, το οποίο θα πρέπει να ολοκληρωθεί, δίχως αποσπάσεις και περισπασμούς. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να απομακρυνθούμε από όλα τα εξωτερικά ζητήματα και παραμέτρους που επιφέρουν σύγχυση και διάσπαση, στραμμένοι ολοκληρωτικά προς τα μέσα. 
Η ψυχή τότε θα συζευχθεί με το Θείον, διότι δεν θα υφίσταται κανένα εμπόδιο που να καθιστά την ένωσή τους αναπότρεπτη...  Αυτή είναι και η πεμπτουσία της μυητικής διαδρομής, της μυητικής εμπειρίας, η μέθεξη με το θείον, καθώς κάθε άνθρωπος έχει εν εαυτώ το θείον άρχον, όπως επεσήμαινε και ο Πλάτων στον διάλογό του "Θεαίτητος", αλλά όχι μόνον...
 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΕΣ ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΑΙΩΝΩΝ....

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αποκαλύπτεται σε όλη τη μεγαλοπρεπή της διάσταση, η απόκρυφη διαδρομή και η μυητική πορεία της Ελληνικής Μυστηριακής Παραδόσεως. Οι συντεχνίες των Διονυσιακών Τεχνιτών, των Ναοδόμων και των τεχνουργών της Ελληνικής Αρχαιότητος, μεταλαμπάδευσαν, μετά την επίσημη απαγόρευση τελέσεως των μυστηριακών θεσμών κατά την μακραίωνη περίοδο του βυζαντινού μεσαίωνα, τα φιλοσοφικά και μυητικά νάματα της ελληνικής μυητικής κληρονομιάς, είτε μέσω των Δαιδαλιδών και των Θεατρικών θιάσων, είτε μέσω των ναοδόμων, των Ασκληπιάδων και τόσων άλλων συντεχνιακών φορέων που ως κόρη οφθαλμού, διατήρησαν τις εκφάνσεις του απολλώνειου και του διονυσιακού στοιχείου, μετουσιώνοντάς το σε μυστηριακή πράξη και έκφραση...
Από τους Θεουργούς της Φρατρίας του Μυστρά του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού, μέχρι τους "Σκοτεινούς Αδελφούς" και τους "Πιστούς της Αγάπης", τροβαδούρους του Μεσαίωνα, μέχρι τα πρώϊμα ροδοσταυρικά και τεκτονικά ρεύματα που εδράσθηκαν στα Ελευσίνια και στα Ορφικά μυστήρια, δομήθηκε μία μυητική άλυσσος που συνδέει το παρελθόν με τους επερχόμενους αιώνες, φθάνοντας μέχρι τα χνάρια της Φιλικής Εταιρείας που όμωναν όρκους εν ονόματι των Ιεροφαντών των Ελευσινίων Μυστηρίων και της Εθνικής Εταιρείας, που ύφαινε μεθοδικά το πέπλο της ελευθερίας του γένους, μέσα από τελετουργικές και μυστηριακές διαδικασίες στις οποίες υποβλήθηκαν εθνεγέρτες ως ο Παύλος Μελάς και μύστες του πνεύματος ως οι Παλαμάς και Σικελιανός...
Πρόκειται για ένα μοναδικό στην ελληνική βιβλιογραφία σύγγραμμα, που αποκρυσταλλώνει και σκιαγραφεί με γλαφυρό τρόπο την πορεία και τη διαδρομή του μυστηριακού ρεύματος, αποκαλύπτοντας και τεκμηριώνοντας τις αρχέγονες ελληνικές ρίζες του Τεκτονισμού, ενός συστήματος που στο διάβα των αιώνων αλλοιώθηκε και επικαλύφθηκε από τις ιουδαιοχριστιανικές και συγκρητιστικές δοξασίες. 
Το βιβλίο αυτό, συνιστώντας μία αληθινή δεξαμενή στοιχείων και πηγών, στοιχειοθετεί τους ισχυρισμούς επιφανών Τεκτόνων συγγραφέων και ερευνητών ως ο Μακέυ και ο Ντα Κόστα, περί των ελληνικών καταβολών του Τεκτονισμού, με αναγωγές στην αρχαιοελληνική γραμματεία, είτε στον Πλάτωνα αναφερόμαστε, είτε στους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους και στον Πλούταρχο, ενώ παράλληλα αναλύει και αποσυμβολίζει με γνώμονα την ελληνική γραμμή, κυρίαρχα τεκτονικά σύμβολα, αποκαλύπτοντας τις αρχαιοελληνικές καταβολές τους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από εκείνους που τολμούν να ανασηκώσουν το πέπλο του μύθου και να αναζητήσουν απροκατάλυπτα την ιστορική αλήθεια, μη διαστάζοντας από προκαταλήψεις και συμβατικές παραδοχές. Γιατί η ιστορική αναζήτηση δεν γνωρίζει όρια...
Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι", οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το αναζητήσουν, αποστέλλοντας ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνση ionhellas@gmail.com ή επικοινωνώντας στο τηλ 6909-75.33.72.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Στον Τεκτονισμό αλλά και στον Εσωτερισμό ευρύτερα, υφίστανται ορισμένα σύμβολα προερχόμενα από τον χώρο του φυσικού και ζωϊκού βασιλείου τα οποία διαθέτουν αρχετυπική σημασία. Ένα από αυτά, χιλιοειδωμένο ως σύμβολο που κοσμεί το πέτο μυημένων είτε πολλάκις αναφερόμενο σε τυπικό τελετουργικά, είναι η Ακακία. Τι είναι και τι συμβολίζει πραγματικά η Ακακία στον χώρο της μεταφυσικής παραδόσεως και των εσωτερικών αναζητήσεων; Ο όρος «Ακακία» είναι σύνθετος και περιλαμβάνει το στερητικό «α» και τη λέξη «κακία» ως έκφανση του αρνητικού. Από ετυμολογικής απόψεως, η Α-κακία υποδηλώνει την κατάσταση εκείνη στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη, η απουσία του κακού. Η Ακακία δεσπόζει, ως προανεφέρθη, ως σύμβολο στον Εσωτερισμό, υποδηλώνοντας την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής, και σε επίπεδο καταστάσεως, συμβολίζει την ανάσταση και την αθανασία. Το δέντρο της Ακακίας, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τις απόκρυφες παραδόσεις, από
ΔΩΔΕΚΑ ΣΟΒΑΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ... ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ! Τα γεγονότα στη Γάζα, και οι "αγαθοεργίες" των Ισραηλινών μακελάρηδων στην Παλαιστίνη, δεκαετίες τώρα, αλλά πρωτίστως πρόσφατα, στάθηκαν αφορμή για μία ακόμη φορά, να "αποκαλυφθούν" οι διάφοροι περιπλανώμενοι ακροδεξιοί "εθνικοπατριώτες" που απροκάλυπτα στηρίζουν το Ισραήλ και τον Σιωνισμό. Αναλογιζόμενοι τη στάση τους, ψάξαμε και αναζητήσαμε γεωπολιτικά, ιστορικά και στρατηγικά επιχειρήματα για να συμπαραταχθούμε και εμείς με το Ισραήλ. Και τα βρήκαμε. Ιδού: - ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ (ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ), ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ ΜΕ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΠΟΛΕΩΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΑ (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ), EΠΙ ΑΝΤΙΟΧΟΥ Δ΄ ΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΟΥΣ. ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΧΑΝΟΥΚΑ. -ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ ΣΗΜΙΤΟΦΟΙΝΙΚΕΣ ΜΕ ΠΑΡΟΤΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ ΕΣΘΗΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΔΟΧΑΙΟΥ (ΜΑΡΔΟΝΙΟΥ), Ε
ΚΑΙΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ, ΣΤΑ ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ... Στα Αμπελάκια Σαλαμίνας, έχουν εντοπιστεί τμήματα των αρχαίων τειχών της πόλεως των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων. Πρόκειται για ακίνητα μνημεία, τα οποία ευρίσκονται εντός ενός ευρύτερου ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας χώρου. Όμως στην ευρύτερη ζώνη, συμβαίνουν κάποια κακώς κείμενα, τα οποία το Υπουργείο Πολιτισμού έχει αφήσει σε εκκρεμότητα... Το θέμα αυτό το έχουμε καταγγείλει προς κάθε αρμόδια αρχή και το έχουμε επισημάνει με επίσημες αναφορές από τον Ιούλιο του 2023, όμως... βρισκόμαστε στην Ελλάδα των πολλών... ταχυτήτων και των πολλών... μέτρων και σταθμών... Ο αρχαιολογικός νόμος 4858/2021, στο άρθρο 3, προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι "Η  προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας συνίσταται κυρίως: α) στον εντοπισμό, την έρευνα, την καταγραφή, την τεκμηρίωση και τη μελέτη των στοιχείων της, β) στη διατήρ
ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣ ΔΡΑΧ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΜΒΟ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙΑΜΑΝΤΗ; ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 63 ΤΑΦΩΝ, ΤΕΙΧΩΝ, ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ... Η τραγική ιστορία του τύμβου των Σαλαμινομάχων, μέσα από επίσημα έγγραφα... Το 1975, το ναυπηγείο "Αρκαδία ΑΕ" (Αφοί Διαμαντή), ισοπεδώνουν το ανατολικό τμήμα του τύμβου και καταστρέφουν 63 τάφους, ισοπεδώνοντας παράλληλα αρχαία τείχη, ιερά, βωμούς και ό,τι βρήκαν στο διάβα τους. Μηνύονται, αλλά ουδέποτε η εκδίκαση της υποθέσεως διεξήχθη (με την παρελκυστική τακτική των απανωτών αναβολών, μέχρι οριστικής παραγραφής!!!!).  Το γιατί η υπόθεση παραγράφηκε, αν και επρόκειται για μία καταστροφή ασύλληπτου μεγέθους και βαναυσότητος, οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαπράξαντες αυτή, τυγχάνουν συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή (και του μέχρι προσφάτως Υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή), οπότε και τους επιφυλάχθηκε προκλητική ατιμωρησία για πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες! Ο κυρίως τύμβος, το πλάτωμά του, και
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ... Την δεκαετία του 1980, οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου έθισαν τον ελληνικό λαό σε μία ιδιότυπη νοοτροπία νεοπλουτισμού και την ελληνική νεολαία σε μία κατάσταση νωθρότητας και λέμε ιδιότυπη γιατί η τεχνητή οικονομική ευμάρεια που προκλήθηκε, οφειλόταν στον ακατάσχετο δανεισμό της χώρας όσο και στις αθρόες προσλήψεις με κομματικά κριτήρια μέσω κομματικών κλαδικών οργανώσεων που καθιερώθηκαν εκτοξεύοντας την ευνοιοκρατία και την πολιτική συνδιαλλαγή στα ύψη... Στο πλαίσιο αυτό, απαξιώθηκε η χειρονακτική εργασία και δημιουργήθηκε τεχνητό κενό στους τομείς της οικοδομής, της γεωργίας, των τεχνικών επαγγελμάτων, σε εργατικούς κλάδους, κενό το οποίο προκλήθηκε εσκεμμένα ένεκα του νεοπλουτισμού και της νωθρότητας και το οποίο ήρθαν οι  λαθρομετανάστες από το 1990 και εντεύθεν να καλύψουν... "Καλά που ήρθαν οι ξένοι και βρήκαμε για τα χωράφια μας εργάτες και για την οικοδομή τεχνίτες" μονολογούσαν πολλοί,