Η ΑΘΗΝΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ...
Αντικρύζοντας το σούρουπο υπό το πρίσμα της ρομαντικής ενατένισης, στις γειτονιές της συνοικίας των Θεών, εκεί όπου όπου το φυσικό μεγαλείο και η βλαστική έξαρση, διαφυλάσσουν ευλαβικά από την ηχορύπανση και τα βέβηλα μάτια ένα ένδοξο παρελθόν....
Δρόμοι που κουβαλούν στο διάβα τους χιλιετηρίδες ιστορίας, μια βαρειά κληρονομιά που συγκινεί, συναρπάζει και καθηλώνει τον αναζητητής αλλά και τον απλό ακόμη διαβάτη...
Λίγα μέτρα μακριά από την περικαλλή πλην εγκαταλελειμμένη πλέον νεοκλασική κατοικία του πρώτου πρωθυπουργού του ρουσφετιου στην οδό Πολυγνώτου, του Κωλλετη, ξεδιπλώνονται τα απομεινάρια της οδου των Παναθηναίων, απ όπου διερχόταν η ιερή πομπή με το άρμα και το αραχνουφαντο πέπλο της θεάς της Σοφίας, της πολεμικής ανδρείας και της παρθενικής αρετής...
Κατάφυτα μέρη που ανακαλούν στη μνήμη μας μια άλλη Αθήνα, την Αθήνα του φυσικού κάλλους και της μνημειακής κληρονομιάς, των θρύλων, των μύθων και των παραδόσεων, την Αθήνα που αποτελεί κόσμημα αληθινό της οικουμένης....
Πραγματικά, η Αθήνα ίσως και να αποτελούσε την ομορφότερη πόλη του κόσμου, εάν διατηρούσε το φυσικό της κάλλος, την νεοκλασική της αρχιτεκτονική, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα που αποκρυστάλλωνε μία ιδιαίτερη ταυτότητα, εκείνη που την καθιστούσε μοναδικό λίκνο φωτός στα πέρατα της Οικουμένης...
Αξίζει ο περιηγητής ή ο απλός περιπατητής να αφιερώσει κάποια απογεύματα και να δρασκελίσει στα Αναφιώτικα, στις στήλες του Ολυμπίου Διός και στην παραιλίσια ζώνη, στον λόφο του Αρδηττού, εκεί οπου συνερχόταν η Ηλιαία και ελάμβαναν χώρα στους πρόποδές του τα ελάσσονα ελευσίνια μυστήρια, τα εν Αίγραις καλούμενα, να αντικρύσει τα απομεινάρια του ναού της Αρτέμιδος Αγροτέρας και να περπατήσει στην οδό Διονυσίου Αεροπαγίτου, κάτω από την σκέπη του ιερού βράχου της Ακροπόλεως, αισθανόμενος το παρελθόν να ζωντανεύει και να ξυπνά στην συνείδηση αρχέγονες μνήμες, κατάλοιπα της κυτταρικής μνήμης και του προγονικού πλούτου που εμφωλεύει στο άδυτο του είναι μας...
Να επισκεφθεί τον λόφο των Μουσών και των Νυμφών, να διασχίσει την συνοικία της Κοίλης, να δει τα απομεινάρια της οικίας του Πρόκλου και να προχωρήσει στο Θησείο κι από εκεί στον Κεραμεικό, ακολουθώντας τη μυστική πορεία του υπόγειου ρεύματος του Ηριδανού ποταμού... Να μεταβεί στην Ακαδημία του Πλάτωνα και απο εκεί στον Κολωνό, να επισκεφθεί τον αρχαίο Κεραμεικό και τα πέριξ, να νιώσει το μεγαλείο του χθες μέσα από την θέαση του σήμερα και να συνειδητοποιήσει ότι αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα, άρρηκτα δεμένο με την πολυχιλιετή αιμάτινη ροή που ανανεώνει και συντηρεί την ελληνική υπόσταση στο διηνεκές του χρόνου...
Παρά την βεβήλωση, την αλλοίωση του χρόνου και την μανία των ανθρώπων, τίποτε δεν έχει χαθεί, οι μνήμες ζούν και οι παραδόσεις στέκονται άσειστες, αναμένοντας τους θεματοφύλακές τους να τις αναδείξουν στο ακέραιο... Η Αρχαία Ψυχή ζει μέσα μας Αθέλητα Κρυμμένη, γι΄ αυτό και η Αθήνα των ονείρων μας, πέπρωται, αργά ή γρήγορα να αναδειχθεί μέσα από τα ερείπια και την πνευματική κενότητα αλλά και το ηθικό τέλμα ενός σύγχρονου, άκρως παρηκμασμένου, άριζου και άφυλου κόσμου...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια