ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ!
Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυντήριων οδηγιών που συνεπάγεται η σύναψη του "συμβολαίου" μεταξύ πολιτικών και λαού; Εάν κρίνουμε από τις μυριάδες φορές όπου ο λαός καλείται να εκλέξει αντιπροσώπους που κατέρχονται στην πολιτική και ζητούν την ψήφο του/εμπιστοσύνη του εκθέτοντας/παρουσιάζοντας ένα χ πρόγραμμα και την επαύριο της εκλογής τους εφαρμόζουν ένα ψ πρόγραμμα, καταφανώς διαφορετικό από εκείνο που προέταξαν για την εκλογή τους, τότε στην πλειονότητα των περιπτώσεων, μπορούμε να ομιλήσουμε για πολιτική εξαπάτηση/υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου και καταχρήσεως της εμπιστοσύνης των εκλογέων, με παραπλανητικές μεθόδους, οδηγώντας στην ίδια την υφαρπαγή της εξουσίας!
Δικαίως λοιπόν μπορούμε να μιλήσουμε για φαλκίδευση της λαϊκής εντολής, για εξαπάτηση του εκλογικού σώματος και για νομότυπη υφαρπαγή της εξουσίας, αφού δια της αντιπροσωπευτικής αναθέσεως, στην ουσία συντελείται η εκχώρηση της εξουσίας, μιας και οι πολιτικοί δεν λογοδοτούν ούτε υφίστανται καταλογισμό ευθυνών...
Χαρακτηριστικά δείγματα τέτοιων φαινομένων ήταν η δημαγωγική εξαγγελία του Γ. Παπανδρέου "λεφτά υπάρχουν", που αντί για παροχές στα λαϊκά στρώματα οδήγησε τη χώρα στην υπογραφή των εθνοπροδοτικών Μνημονίων, στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους ξένους πιστωτές και σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας, η μεταστροφή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του θέρους του 2015 σε ΝΑΙ προς το καθεστώς των Μνημονίων από τον Α. Τσίπρα κ.α. πολλά...
Και τώρα το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος: Η εφαρμογή της αρχής της αντιπροσωπευτικότητος, κατά πόσο μετέβαλλε το ρόλο του πολίτη στα δημόσια δρώμενα; Η απάντηση και σε αυτό το σκέλος του ερωτήματος, είναι προφανής. Με την εκλογική ανάθεση στους βουλευτές να τους "εκπροσωπούν", οι πολίτες έχασαν την ουσιαστική διάσταση του ρόλου του πολίτη σταδιακά και κατέστησαν από πολίτες, απλοί "ψηφοφόροι", εκλογείς και τίποτε περισσότερο... Έχασαν την επαφή τους με τα δημόσια δρώμενα, δεν ασκούσαν ενεργό ρόλο στην διαμόρφωση και στην λήψη αποφάσεων για το κοινό καλό, έπαυσαν να ασχολούνται με τα ευαίσθητα και καίρια ζητήματα της πολιτείας και παθητικοποιήθηκαν, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στους επαγγελματίες πλέον πολιτικούς "εκπροσώπους" τους να κάνουν διαχείριση της εξουσίας κατά το δοκούν, αφήνοντάς τους ελεύθερο το πεδίο να "αλωνίσουν", έχοντας μάλιστα στην φαρέτρα τους και τον νόμο "Περί (μη) Ευθύνης Υπουργών" που οι ίδιοι ψήφισαν, παραγράφοντας κάθε αδίκημα, αμέλεια, σκοπιμότητα που διέπραξαν και η οποία ζημίωσε την Πατρίδα και την κοινωνία...
Τα αποτελέσματα αυτής της πρακτικής τα βλέπουμε σήμερα σε όλη την τραγική τους διάσταση...
Καταληκτικά, συμπεραίνουμε αβίαστα ότι η εφαρμογή της αρχής της αντιπροσωπευτικότητος στην πολιτική, δίχως δικλείδες ασφαλείας και χωρίς λογοδοσία και καταλογισμό ευθυνών, δίχως αναφορά πεπραγμένων έναντι των πολιτών, κατέστησε τους τελευταίους παθητικοποιημένη μάζη, δημιουργώντας μία επαγγελματική συντεχνία δημαγωγών και σοφιστών που διαχειρίζονται την εξουσία και νέμονται τα ωφελήματά της κατά το δοκούν, εσχάτως δε εκτελούν και εντολές υπαγορευόμενες από ξένα, παγκοσμιοποιητικά, κέντρα αποφάσεων...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια