Ο ΑΡΧΕΓΟΝΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ....
Το Ιερό Δένδρο, αποτελεί ένα αρχετυπικό συμβολο με σημαίνουσα διάσταση στον τομέα του Εσωτερισμού. Εκφράζει μία προαιώνια παράδοση, έμφορτη σημασίας, που παραπέμπει στη ν αρχέγονη λατρεία της Φύσεως και των δυνάμεών της, μία παράδοση τα ίχνη της οποίας χάνονται βαθειά μέσα στις χιλιετηρίδες της προχριστιανικής Ευρώπης...
Κατ αρχήν, εκφράζει μια αρχέγονη μυστικιστική παράδοση, συνυφασμένη με το Δένδρο της Ζωής, που αποτελεί την απεικόνιση του Κοσμικού Άξονα, εκφράζοντας την αναγεννητική και ζωογόνα δύναμη της Φύσεως.
Είναι η αναβίωση της αρχαίας Ειρεσιωνης, του κλάδου ελαίας του στολισμένου με τους καρπούς της φύσεως και της γης, υποδηλώνοντας την αεναως αναβλυζουσα ιδιότητα του Δημιουργικού Όλου.
Έχοντας τις ρίζες του στο υπέδαφος, τον κορμό του στην επιφάνεια της γης και τα κλαδιά του προς τον ουρανό, το Δένδρο μετέχει σε όλα τα επίπεδα της υπάρξεως, εκφράζοντας το μεγάλο δώρο της ζωής προς κάθε έμβια και έμψυχη δημιουργία. Τα Δένδρα ενοικουνταν από νύμφες, τις Αμαδρυάδες, που τα προστάτευαν και τα διαφύλασαν ως κόρη οφθαλμού. Από κορμούς δένδρου προέρχονταν τα πρώτα ξόανα των Θεών, τα οποία ήσαν διοπετή, δηλαδή ριφθέντα εκ του Διός...
Τα Δένδρα ανέκαθεν κατείχαν ιδιότητα ιερή. Η δρυς, η ψήφος, ήταν το δένδρο του Διός, το οποίο στη Δωδώνη κατείχε χρήσιμες ιδιότητες, ενώ ο κισσός ήταν του Διονυσου, ο πλάτανος του Ασκληπιού κ.ο.κ.
Εντός των άλσεων, αναγείρονταν τα χρηστήρια, τα ιερά τεμένη και τα φιλοσοφικά άνδρα της αρχαιότητος, ενώ ανάμεσα στα δένδρα, στα δάση, συνετελείτο η Επιφάνεια του Θείου....
Στολίζοντας το Δένδρο, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, οι θρησκευτες ευχαριστουν τη φύση για τους καρπούς που τους προσφέρει, υμνώντας παράλληλα τη δημιουργία και τη ζωή, εγγυητής των οποίων είναι ο ζωοδότης Ήλιος, ο εορτασμός του οποίου στις 22 Δεκεμβρίου, συνεπαγεται κατίσχυση του Φωτός και νίκη της Ζωής...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια