Η ΜΕΘΕΞΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ... 
Ο μυσταγωγός Πλάτων στον διάλογό του "Θεαίτητος" μας προτρέπει να επιζητούμε την εξομοίωση προς τους Θεούς, καθώς κάθε άνθρωπος έχει μέσα, του, εν εαυτώ, το "θείον άρχον", ενυπάρχει δηλαδή μέσα του ο θεϊκός σπινθήρας. Η μέθεξη προς το θείο αποτελεί την πεμπτουσία της ανθρωπίνης υπάρξεως και τον ύψιστο σκοπό του όντος, τελειοποιούμενο και αναρριχώμενο προς τους ανωτέρους κόσμους. Ο Νεοπλατωνικός φιλόσοφος και μυστικιστής Πρόκλος, επ΄ αυτού επισημαίνει: "ο καθένας σύμφωνα με το μέτρο της καταλληλότητάς του υποδέχεται τη γνώση των θεών και την ενέργειά τους η οποία φθάνει μέχρις αυτούς.
Και όταν απαλλαγούμε από την σύνθετη αυτή κατάσταση στις νοήσεις μας, τότε μόνο θα αποκτήσουμε συνείδηση των θεών κατά την παρουσία τους με τρόπο ανεξάρτητο από τις μορφές, όταν θα αποδομήσουμε την φαντασία, και αυτά που φθέγγονται οι θεοί θα τα προσπελάσουμε γνωστικά μέσω του νου και μόνο, όταν οδηγήσουμε στη σιωπή όλες τις σωματικές μας αισθήσεις...". («Υπόμνημα εις τας Πολιτείας Πλάτωνος» 2.243).
Στους Δελφούς, έμπροσθεν του ναού του Απόλλωνος, υπήρχαν δύο αγάλματα, ένα του Ομήρου και ένα που απεικόνιζε τον Δία και τα δύο αυτά ήσαν ισομεγέθη, γεγονός το οποίο υποδήλωνε την ισότιμη σχέση βροτών και θεών. Ισότιμη, υπό την έννοια ότι δεν υφίστατο δουλοπρεπές προσκύνημα και ταπείνωση του ανθρώπινου παράγοντα, καθ΄ ότι εθεωρείτο εν δυνάμει θεός, αναρριχόμενος σταδιακά στο πρότυπο εκείνο που ο Νίτσε αποκαλεί "Θεϊκό Άνθρωπο"...
Τούτο δε σημαίνει απώλεια της θεοσέβειας, σημαίνει όμως απόρριψη της θεοδουλείας. Όταν ο άνθρωπος εξευγενίσει τις προθέσεις του, εξαγνίσει τον νου και την ψυχή του, αναβιβάσει τις σκέψεις του σε ολύμπια δώματα, συμπεριφέρεται ως ΄Ανω Θρώσκων (κοιτάζων προς τα άνω), τότε και μόνον τότε προσπαθεί να επιτύχει τη μέθεξη με το θείο και σε αυτή την περίπτωση οι θείες δυνάμεις τον επικουρούν... Αυτή ακριβώς η ολύμπια ανάταση, η μετουσίωση του Είναι σε μία ανώτερη υπόσταση, αποτελεί ως επιδίωξη και τον πυρήνα της Ελληνικής Μυσταγωγίας, λειτουργώντας ως μία ψυχοπνευματική αλχημική μετουσίωση που αναβιβάζει τον άνθρωπο σε μία ανώτερη και ευγενέστερη μορφή.
Μέσα από την μυσταγωγική ατραπό, μέσα από τον εξαγνισμό και την πνευματική βελτίωση, μέσα από την ψυχική εξιλέωση και την ενατένιση των πραγμάτων από ένα άλλο πρίσμα, μέσα από μία άλλη Κοσμοθέαση, διαμετρικά αντίθετη από εκείνη του συρμού, υπάρχει ελπίδα ο χριστικός σπινθήρας που εμφωλεύει εντός μας τελών σε λανθάνουσα κατάσταση, να αφυπνισθεί και πάλι... Η μετουσίωση του κοινού θνητού σε θεϊκό άνθρωπο, αποτελεί μία θεουργική διεργασία που απαιτεί την εκπύρωση του Εαυτού στην κάμινο της ψυχοπνευματικής αλχημικής μετουσιώσεως και την ανάδυση ενός Εαυτού Ανώτερου, Ευγενέστερου, Ιδεαλιστικότερου, ο οποίος κείται μακράν του κόσμου τούτου...
Μέσα από την μυσταγωγική ατραπό, μέσα από τον εξαγνισμό και την πνευματική βελτίωση, μέσα από την ψυχική εξιλέωση και την ενατένιση των πραγμάτων από ένα άλλο πρίσμα, μέσα από μία άλλη Κοσμοθέαση, διαμετρικά αντίθετη από εκείνη του συρμού, υπάρχει ελπίδα ο χριστικός σπινθήρας που εμφωλεύει εντός μας τελών σε λανθάνουσα κατάσταση, να αφυπνισθεί και πάλι... Η μετουσίωση του κοινού θνητού σε θεϊκό άνθρωπο, αποτελεί μία θεουργική διεργασία που απαιτεί την εκπύρωση του Εαυτού στην κάμινο της ψυχοπνευματικής αλχημικής μετουσιώσεως και την ανάδυση ενός Εαυτού Ανώτερου, Ευγενέστερου, Ιδεαλιστικότερου, ο οποίος κείται μακράν του κόσμου τούτου...
Εξομοιούτε προς τους Θεούς λοιπόν... Με έργα, με καθημερινές πράξεις, με την εμβίωση ενός ανώτερου και υψιπετούς τρόπου ζωής...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
Σχόλια