Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΓΟΣ, Ο ΑΓΝΟΣ ΠΥΡΣΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΣΤΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟ

Σαν αυτή την περίοδο, πριν από 87 χρόνια έφυγε για την Αιωνία Ανατολή - για Αιωνία Ζωή στο Κράτος του Φωτός ο Διδάσκαλος της Ελληνικής Γραμμής στον Τεκτονισμό, ο Αγνός Πυρσός, ή Σπύρος Νάγος...
«Τον ενάρετο και τον σοφό, έλεγε, ενισχύουν οι δυνάμεις της Φύσεως για να μπορεί να εναρμονίζεται προς τους Νόμους της. Όσους ποθούν και θηρεύουν την αλήθεια, η αλήθεια τους ποδηγετεί και τους φωτίζει. Ο Ουρανός τους εμπνέει και τους οδηγεί για να βρουν τον δρόμο που άγει στην αληθινή πραγματικότητα».

Ο Νάγος, αγωνίσθηκε, τόσο εντός όσο και εκτός Τεκτονισμού, για την αναβίωση της Αρχαιοελληνικής και ιδίως της πυθαγορείου παραδόσεως, η οποία αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του Ελληνικού Εσωτερισμού. 
Ξεκίνησε από τσοπανόπουλο, έγινε βοηθός παντοπώλη και σταδιακά εξελίχθηκε, με την επικουρία των συγκυριών, για να εκπληρώσει την μεγάλη φιλοσοφική αποστολή του. 
Κατά τη διαδρομή του βίου του, ανέπτυξε εντονότατη μυσταγωγική αλλά και κοινωνική δραστηριότητα, πρωτοστατώντας στην διεκδίκηση και θελεμίωση εργατικών αιτημάτων στην εποχή του. 
Είδε το τεκτονικό φως στην συμβολική στοά "Μαραθών" εν Ανατολή Αθηνών και Κοιλάδα Ιλισού και σταδιακά ανέπτυξε την πυθαγόρεια βιοθωρία και κοσμοαντίληψη, προκαλώντας τη μήνη πολλών εσωτερικών κύκλων που ήσαν ενάντιοι στην Ελληνική Αφύπνιση. Η πορεία του μέσα από την συμβ. στοά "Προμηθεύς", άφησε εποχή, δημιουργώντας ένα αληθινό "φυτώριο" στελεχών που ανέδειξαν την Ελληνική Γραμμή στον Τεκτονισμό, με αντιπροσωπευτικότερους τους Αντώνιο Αδριανόπουλο, Ιωάννη Βασιλή, Δημήτριο Ιωαννίδη, τους αδελφούς Παράσχη κ.α.
Σήμερα, το τεκτονικό τάγμα που διοικείται από τη ΜΣΤΕ έχει αποδώσει το όνομά του σε συμβολική μεν στοά, όμως οι διδασκαλίες του και οι μελέτες του παραμένουν παραγκωνισμένες και εν πολλοίς αποσιωπημένες, ακριβώς γιατί η μελέτη τους οδηγεί στην χάραξη μίας άλλης γραμμής, διαμετρικά αντίθετης από εκείνης στην οποία οι ιθύνοντες της ΜΣΤΕ και συναφών ιουδαιοχριστιανικών ταγμάτων πορεύονται...
Ανυψώθηκε στον 33ο και τελευταίο βαθμό για τον σκωτικό τύπο, γενόμενος μέλος του Υπάτου Συμβουλίου του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού, ενώ παράλληλα ανέπτυξε αξιοσημείωτο έργο διαμέσω του Αρχαιοφίλου Ομίλου Εκδρομών, ο οποίος ξεκίνησε την πορεία του ως Τεκτονικός ΄Ομιλος Εκδρομών και σκοπός του ήταν να εξοικειώσει μυημένους και μη με την αρχαιοελληνική μυστηριακή παράδοση...
Παρέμενε ώρες ολόκληρες τις νύχτες στην ταράτσα του σπιτιού του και παρατηρούσε τα άστρα ή την κορυφή του λόφου Αρδηττού, διαμένων στην συνοικία της Άγρας, λόφος στον οποίο είχε δοκιμάσει μία πρωτόγνωρη εσωτερική εμπειρία, την οποία κατέγραψε στο βιβλίο του "Ο Κάτοικος του Σύμπαντος". Κι όταν η Ειμαρμένη θέλησε να οδηγήσει την σεβάσμια μορφή από το ορεινό Κακούρι της Αρκαδίας στα ηλύσια πεδία, όπου επέπρωτο να λάβει την Ύψιστη Μύηση στο Ζενίθ, εκείνος, έχοντας επίγνωση του βιολογικού τέλους που επρόκειτο να επέλθει, έχοντας ολοκληρώσει την γήϊνη αποστολή του στο πεδίο εκείνο της ενσαρκώσεως, μετέβη προς πραγματοποίηση θαλάσσιου μπάνιου, καθ΄ ότι και φυσιολάτρης, και ύστερα, εκόπη το νήμα της ζωής του, ήρεμα, γαλήνια, οδηγούμενος στο βασίλειο των Μακάρων...
Οι εμφορούμενοι από την κοσμοθεωρία του Ελληνοτεκτονισμού, τιμούν πάντοτε τη μνήμη του και έχουν τις διδασκαλίες του ως σημείο αναφοράς, ιδίως τώρα, στη νέα προσπάθεια που θα ανατείλει για την πραγμάτωση και ολοκλήρωση του έργου του, μέσα από την σύσταση και λειτουργία αμιγώς Ελληνικού Τάγματος, το οποίο θα εστιάσει στην φιλοσοφία και στις πολύτιμες διδαχές του...
ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...