Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΟΣ. ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ

Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι θρησκευτές οιασδήποτε θρησκευτικής τάσεως, απέδιδαν τιμές προς τις θείες δυνάμεις, ή προς ό,τι θεωρούσαν τουλάχιστον ως θείες οντότητες. Η απότιση τιμών και προσφορών, ποικίλλε ανάλογα με την εποχή, τα ήθη και τις επικρατούσες αντιλήψεις. 
Έτσι έχουμε την περίπτωση ανθρωποθυσιών στο απώτατο παρελθόν (π.χ. Αρχάνες), στις οποίες κυρίως επιδίδονταν οι λαοί της δεισιδαιμονικής Ανατολής, ή αργότερα θυσιών ζώων, μέχρι που η θρησκευτική αντίληψη περί προσφορών προς το θείον εξευγενίζεται από τους Έλληνες μυσταγωγούς, κυρίως Πυθαγόρειους και Πλατωνικούς, και αποδίδονται πλέον στους Θεούς καρποί της γης εν είδει προσφοράς και ουδέποτε σφάγια, τουλάχιστον από τις μυσταγωγικές προσωπικότητες. Αντίστοιχα, η απότιση τιμών προς τους Θεούς, περιελάμβανε τον χαιρετισμό τους από τους θρησκευτές, χαιρετισμός και αναγνώριση η οποία γινόταν από τους αρχαίους προγόνους μας, πάντοτε σε ορθή στάση, υπερήφανη, με τα χέρια υψωμένα προς τους Ουρανούς.
Το δουλοπρεπές προσκύνημα οιουδήποτε Θεού δεν αποτελεί ελληνική συνήθεια αλλά ασιατική. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι μεταξύ θεοδουλείας και θεοσέβειας, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα. Οι θείες δυνάμεις, δεν επιθυμούν εκφράσεις υποταγής, αλλά ενστερνισμό και εμβίωση των φυσικών νόμων και των συμπαντικών αρχών με ευλαβική προσήλωση. Η θεία ευαρέσκεια δεν εξασφαλίζεται με τάματα, δωρεές, ταπεινώσεις εξευτελιστικές της προσωπικότητας, με μειωτικές της προσωπικότητας πράξεις, αλλά με την διάπραξη του Καλού Καγαθού σε κάθε έκφανση της ζωής.
Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο, όποιος, Θεός δεν είναι αργυραμοιβός να εξευμενίζεται ή να εξαγοράζεται με αμφίβολης κατάληξης δωρεές ή με αναξιοπρεπείς ενέργειες, βυθίζοντας το διεφθαρμένο ιερατείο σε απροσμέτρητη χλιδή...
Οι αρχαίοι ΄Ελληνες απευθύνονταν στους Θεούς τους όρθιοι και ευθυτενείς, ενώ η απεικόνιση των αγαλμάτων του Διός και του Ομήρου ως ισομεγέθη, υποδήλωνε την ισότιμη σχέση μεταξύ του Υπάτου των Θεών και του εν δυνάμει θεωθέντος Ομήρου, καθώς κάθε άνθρωπος έχει εν εαυτώ το θείον άρχον. Κάθε τι άλλο, συνιστά εξευτελισμό, διασυρμό της προσωπικότητας και νοσηρή εκδήλωση αχαλίνωτης θεοδουλείας, καθ΄ υπαγόρευση σκοτεινών εκμεταλλευτικών κοσμικών ιερατείων...

ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ... Οι θείες δυνάμεις δεν επιθυμούν ούτε "Δούλους Θεού" να σέρονται και να εξευτελίζονται, ούτε "πιστούς" να μαστιγώνονται όπως στο Ισλάμ, ούτε ανάλογες ακρότητες που απέχουν παρασάγγες από κάθε υγική θρησκευτικότητα και κάθε άλλο παρά στην μέθεξη του θείου οδηγούν. Καθείς δικαιούται να αποτείνεται στον θεό της καρδιάς του, στον θεό ή στους θεούς της κατανοήσεώς του, πλην όμως οφείλει να το πράττει με αξιοπρέπεια και με κατανυκτική απλότητα... Μόνο έτσι πραγματώνεται η αληθινή επικοινωνία με τους ανώτερους κόσμους. Κάθε τι άλλο, συνιστά εκτροπή...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...