ΙΣΤΟΡΙΑ

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΜΙΑ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ ΕΠΟΠΟΙΙΑΣ...

Ελλάδα ανεξάρτητη και κυρίαρχη δεν νοείται. Η΄ θα είναι ρωσική, ή θα είναι αγγλική. Και επειδή δεν μπορεί να είναι ρωσική, θα είναι αγγλική, είχε δηλώσει κατά τη δεκαετία του 1830 ο Αγγλος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη, Λάϊονς, προσδιορίζοντας το καθεστώς που επιφυλασσόταν για το νεοσύστατο ελλαδικό κράτος...
Οι Άγγλοι χρησιμοποιούν τους Έλληνες ως μέσο πιέσεως στους Τούρκους για την κατοχύρωση δικαιωμάτων επί των πετρελαίων της Μοσούλης κι όταν διασφαλίζουν τους στόχους τους, εγκαταλείπουν το ελληνικό στοιχείο το οποίο κατασφάζεται από τους Τσέτες του Κεμάλ με σιωνιστικά κεφάλαια και μπολσεβικικά όπλα υπό τις ευλογίες των μεγάλων δυνάμεων που υποδύονταν τον "επιτήδειο ουδέτερο"...

Ανάλογα και στην δεκαετία του 1930, το ελλαδικό κράτος αποτελεί αγγλικό προτεκτοράτο. Το Σίτυ του Λονδίνου παλινορθώνει στον θρόνο τον Γεώργιο τον Β΄, αφού προηγουμένως τον μυήσει στην στοά Wallhood Lodge του Λονδίνου, ο οποίος ακολουθεί τυφλά την βρετανική εξωτερική πολιτική... Επιλέγει για Κυβερνήτη τον φιλομοναρχικό Ι. Μεταξά, επίσης τέκτονα, μέλος και σεβάσμιο της στοάς "Ησίοδος", ο οποίος θα εγκλωβιστεί στην μέγγενη του πολιτικού και διπλωματικού παρασκηνίου, γεγονός το οποίο θα του στοιχίσει την ίδια του τη ζωή και τον εκτροχιασμό της χώρας σε διαδοχικές καταστροφικές περιπέτειες... 

Στην στοά αυτή θα ανήκουν εφ΄ εξής οι Γεώργιος β και Ι. Μεταξάς, αλλά και άλλα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου (Ησίοδος). Οι Γερμανοί θα απαγορεύσουν την λειτουργία του τεκτονισμού από το 1941 στην Ελλάδα, με την κατηγορία ότι κατευθύνεται από αγγλοεβραϊκούς κύκλους...

Στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι ο Μεταξάς δεν κυριαρχούσε στην πολιτική σκηνή της χώρας ως δικτάτωρ, ως Κυβερνήτης που αντλούσε την εξουσία από ίδιες καθεστωτικές δυνάμεις. Δεν είχε εγκαθιδρυθεί με δυναμικές ενέργειες δικών του οπαδών, το καθεστώς του δεν διέθετε ισχυρά ερείσματα. Είχε διορισθεί με βασιλικό διάταγμα του Γεωργίου του Β΄, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορούσε να ανακληθεί, είτε γιατί το ήθελε ο Γεώργιος είτε γιατί το επιθυμούσαν οι πάτρονές του Βρεττανοί. Επομένως η θέση του ήταν εξαιρετικά επισφαλής και το πεδίο ελέγχου του αφορούσε μόνο τα εσωτερικά της χώρας. 

Πολύ πριν την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γεώργιος και το Παλάτι θα προσδέσουν την Ελλάδα στο άρμα της βρετανικής πολιτικής με μια σειρά από ενέργειες όπως ήταν η μη ανανέωση της ελληνοϊταλικής συμφωνίας ειρήνης, η επιστράτευση και διάθεση μέρους του εμπορικού στόλου της Ελλάδος για μεταφορά αγγλικού στρατιωτικού υλικού και δυνάμεων, η εκπόνηση σχεδίων μετά των Άγγλων και Γάλλων για ενδεχόμενη συγκρότηση ενιαίου μετώπου στην Μακεδονία, η υπηρέτηση εν γένει των σκοπών της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής κ.α. 

Οι Άγγλοι, μέσω του πράκτορά τους και γαμπρού του Μουσολίνι, Τσιάνο, απεργάζονται την ιταλική επίθεση εναντίον της Ελλάδος, καλλιεργώντας τους το όραμα της αναβιώσεως της ρωμαϊκής κυριαρχίας στη Μεσόγειο, ενώ αντικειμενικός τους στόχος είναι η διάσπαση του άξονα σε πολλαπλά μέτωπα και η εξασθένησή του, αποκκλίνοντας από τους αντικειμενικούς στόχους του. Για την ιστορία, ο Τσιάνο συνελλήφθη το 1943 ύστερα από την αποκάλυψη αδιάσειστων αποδείξων για τον ρόλο του ως οργάνου των Άγγλων και τουφεκίστηκε...

Οι Γερμανοί αιφνιδιάζονται από την ιταλική επίθεση στην Ελλάδα, η οποία όχι μόνο δεν τους εξυπηρετεί σε τίποτε, τουναντίον τους προκαλεί πρόσθετα προβλήματα. Γι΄ αυτό, λίγες εβδομάδες μετά το ξέσπασμα του ελληνο-ιταλικού πολέμου, στέλνουν μυστικά τον αρχηγό των Μυστικών τους Υπηρεσιών Ναύαρχο φον Κανάρη στην Ελλάδα, προκειμένου να διαπραγματευθεί τις συνθήκες καταπαύσεως του πυρός και την διευθέτηση των ιταλο-ελληνικών διαφορών, κατά τρόπο ευνοϊκό για την Ελλάδα. Ο Μεταξάς γίνεται αποδέκτης των προτάσεων και τις μεταφέρει στον βασιλιά και στο Υπουργικό Συμβούλιο, όμως ο Γεώργιος ως τοποτηρητής της αγγλικής πολιτικής είναι ανένδοτος. 

Εγκύκλιος της Ισραηλητικής Κοινότητας Αθηνών στην οποία προσφωνείται ο Ι. Μεταξάς ως "θεόπεμπτος κυβερνήτης" γιατί τηρούσε φιλεβραϊκή πολιτική...

Ο πόλεμος στην Πίνδο συνεχίζεται νικηφόρα για τα ελληνικά στρατεύματα και τον Ιανουάριο του 1941 ξανακάνει την εμφάνισή του ο Ναύαρχος Κανάρης, μεταφέροντας ακόμη πιο δελεαστικές προτάσεις των Γερμανών για κατάπαυση του πυρός. Όμως ο βασιλιάς δεν είναι διατεθειμένος να αποκκλίνει κατ΄ ελάχιστο από τις αγγλικές εντολές. Άλλωστε και ο ίδιος ο Μεταξάς όπως ομολογεί απροσχημάτιστα στο Ημερολόγιο του πολλές φορές φοβάται την αντίδραση της αγγλικής πρεσβείας, μήπως τον... απολύσουν! Ο Γεώργιος μάλιστα αυτή τη φορά, παρουσιάζει στον Μεταξά τον Ουίλιαμ Ντόνοβαν, ταγματάρχη του Αμερικανικού Στρατού τότε και Διοικητή της O.S.S. μεταπολεμικά, ο οποίος τον προτρέπει να επεκτείνει τον πόλεμο και κατά των Γερμανών με αμερικανική βοήθεια, κι αυτό 11 μήνες προτού εισέλθουν οι ΗΠΑ στον Πόλεμο! 

Τότε ο Μεταξάς συνειδητοποιεί σε τι μέγγενη έχει εγκλωβισθεί. Προσπαθεί να αντιπαρέλθει το αδιέξοδο, αλλά η αγγλοκρατία τον δολοφονεί ώστε να κλιμακώσει τον πόλεμο. Μετά τη δολοφονία του, η οποία διακρινόταν από το λεγόμενο "βαλκανικό σύνδρομο", όπως και του Βούλγαρου βασιλιά Βόρι, όπως απεφάνθη ο Γερμανός ιατροδικαστής ΄Εππιγκερ, αγγλικό εκστρατευτικό σώμα καταλαμβάνει θέσεις στη Μακεδονία, ενώ οχυρώνει τη Λήμνο και εγκαθιστά εκεί βομβαρδιστικά με ακτίνα δράσεως τις πετρελαιοπηγές του Πλοεστίου στη Ρουμανία. Αυτό είναι και το επίσημο "κόκκινο πανί" για να αρθεί η ουδετερότητα και να αποτελέσει για τη Γερμανία η χώρα μας εχθρικό στόχο. 

Κι αν ο Μεταξάς είχε να επιδείξει κάποιο φιλολαϊκό έργο εντός της χώρας, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, τα σκήπτρα κρατούσε ο Γεώργιος ο Β΄, το παλάτι και η αγγλική πρεσβεία η οποία χάραζε την πολιτική της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, η χώρα μας υπέγραψε το 1940 την επαχθή συμφωνία "Cooper" (επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940, ΦΕΚ 65/Α'/17.02.1940 θέτοντας όλο τον υδάτινο, τον υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο της χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σίδηρος, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, άλλα μεταλλεύματα, πετρέλαιο, αέριο κλπ), υπό την αιγίδα ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών!

Η Ελλάδα εμπλέκεται σε έναν φθοροποιό πόλεμο και κατά των Γερμανών, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα σχέδια των Άγγλων. Το αγγλικό εκστρατευτικό σώμα, παρά τη γενναία αντίσταση των ελληνικών δυνάμεων στα οχυρά, εγκαταλείπει τη χώρα, παίρνοντας μαζί με τον βασιλιά Γεώργιο Β΄ τον χρυσό της Ελλάδος στην Αίγυπτο, απ΄ όπου δεν ξαναγύρισε ποτέ, δίχως να ρίξει ούτε μια ντουφεκιά... Λειτούργησε απλά ως το κόκκινο πανί για να προκαλέσει την γερμανική επίθεση, γιατί παρουσία αγγλικών στρατευμάτων στα ελληνικά εδάφη, ενόσω η Αγγλία βρισκόταν σε πόλεμο με τη Γερμανία, αποτελούσε αιτία πολέμου... Στην διπλωματική διακοίνωση που εκδίδει το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών και την οποία επιδίδει ο Γερμανός πρέσβης Έρμπαχ στους Έλληνες ιθύνοντες, διαλαμβάνεται και αυτή η αιτίαση, μεταξύ πολλών άλλων, τονίζοντας ότι η στρατιωτική επέμβαση στην Ελλάδα πραγματοποιείται για την εκδίωξη των αγγλικών δυνάμεων.

Άγγλοι Αξιωματικοί επισκέπτονται και επιθεωρούν τη Σούδα...

Κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Απριλίου 1941, "πεθαίνουν" αιφνιδίως δύο Έλληνες πρωθυπουργοί. Ο ένας, ο Ιωάννης Μεταξάς, πεθαίνει "αιφνιδίως" από πυώδη αμυγδαλίτιδα μετά από μυστηριώδη ένεση που του κάνει Αγγλος αρχίατρος, ενώ ο Ιωάννης Κορυζής, "αυτοκτονεί" στην οικία του με δύο σφαίρες στην καρδιά, από την οποία εξέρχεται εσπευσμένα ο πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις Ιωάννης Διάκος...

Τι επέφερε όμως η εμπλοκή της Ελλάδος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Πώς "αντάμοιψαν" οι Άγγλοι εκείνους για τους οποίους ο Τσώρτσιλ έλεγε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες; Κατ΄ αρχήν, τους το ανταπέδωσαν αγγλοαμερικανοί με έναν ωραίο βομβαρδισμό του Πειραιά, στις 11 Ιανουαρίου του 1944, βομβαρδίζοντας αμάχους και προκαλώντας αριθμό θυμάτων που υπερβαίνει τους 5.500 νεκρούς Πειραιώτες... Έπειτα, χρημαδοτώντας αφειδώς με "αγγλικές λίρες" (που δεν ήταν άλλες από τον αρπαχθέντα στην Αίγυπτο ελληνικό χρυσό) τις μετωπικές ένοπλες οργανώσεις του ΚΚΕ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ, ενσπείροντας ο "Άγγλος" Ταγματάρχης Έντυ Μέγιερς και ο Κρις Γουντχάουζ, κατ΄ εντολή του Λονδίνου, το σπέρμα του διχασμού. Καθώς γνώριζαν τα απώτερα σχέδια του ΚΚΕ και αν και ήξεραν πολύ καλά τι υποκρύπτεται πίσω από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ τα χρηματοδοτούσαν, καθ΄ ην στιγμήν εξόντωναν και διέλυαν ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις και έριχναν το βάρος τους στην εξάλειψη εσωτερικών πολιτικών αντιπάλων και όχι σε πόλεμο κατά των Γερμανών, μεθόδευαν την διολίσθηση στην επόμενη ημέρα, που δεν ήταν άλλη από τον εμφύλιο σπαραγμό, που επήλθε μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα... Έπειτα, μας αποστέρησαν ως χώρα τη Βόρειο Ήπειρο και την Κύπρο, την Ανατολική Θράκη και εδάφη που είχε καταλάβει ο ελληνικός στρατός... Τι κι αν οι Έλληνες μετείχαν με την Ταξιαρχία του Ρίμινι και τον Ιερό Λόχο στις συμμαχικές επιχειρήσεις στην Ιταλία, τι κι αν παρέλασαν με τους νικητές στην μεγάλη παρέλαση της νίκης, η Ελλάδα επί της ουσίας δεν βρέθηκε στο πλευρό των νικητών, αλλά στο πλευρό των μεγάλων χαμένων του πολέμου...

Η εμφύλια διαμάχη του 1944-1949, που υποκινήθηκε από δύο ξενόδουλες εκατέρωθεν ηγεσίες, γιατί όσο "πατριώτες" ήταν οι ηγετικοί ιθύνοντες του ΚΚΕ που μιλούσαν περί αυτόνομης Μακεδονίας και ελάμβαναν γραμμή από τη Μόσχα, άλλο τόσο "πατριωτική" ήταν η κυβερνητική εξουσία που ελάμβανε γραμμή από το Λονδίνο κι έπειτα από τις ΗΠΑ, δίχασε σε βάθος τον λαό, καταστρέφοντας κάθε προοπτική για κοινωνική συνοχή και επούλωση των πληγών του πολέμου. Προηγουμένως, οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, είχαν δρομολογήσει την παραίτηση από την πρωθυπουργία του Νικολάου Πλαστήρα το 1945, αποκαλύπτοντας ότι είχε συναινέσει στις προτάσεις των Γερμανών για διαμεσολάβηση το 1941, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τον εθνικό διχασμό. Κι αυτό γιατί ο Πλαστήρας ήταν προσωπικότητα που απελάμβανε του σεβασμού δεξιών και αριστερών και μπορούσε να λειτουργήσει συμβιβαστικά, κάτι που δεν ήθελαν επ΄ ουδενί οι Άγγλοι. Κι αυτό, διότι μία Ελλάδα κατεστραμμένη, που αγωνιζόταν να επιβιώσει και να διατηρήσει την εθνική της υπόσταση, δεν μπορούσε να έχει αξιώσεις ως νικήτρια του πολέμου. Τότε ήταν που υφαρπάχθηκε η Βόρειος Ήπειρος, τότε ήταν που τέθηκαν οι βάσεις ακόμη του Μακεδονικού ζητήματος από τον Τίτο...

Ο εμφύλιος σπαραγμός,  αποτέλειωσε τη γεωργία, το εμπόριο, τις υποδομές, καταχρέωσε την Ελλάδα ώστε να αποζητά ως επαίτης τη βοήθεια του σχεδίου "Μάρσαλ", αναλαμβάνοντας νέες εξαρτήσεις και δεσμεύσεις από τον αμερικανικό παράγοντα από το 1947 και εντεύθεν, εισερχόμενη στον αστερισμό της αμερικανικής πλέον εξαρτήσεως με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για την ζωή του τόπου μέχρι και σήμερα...

Παπάγος, Άγγλοι στρατιωτικοί και Μεταξάς, επισκέπτονται το μέτωπο...

Με αποτέλεσμα, η Ελλάδα από νικήτρια να βγει τελικά από τους μεγάλους χαμένους, ουσιαστικά, του πολέμου! Με πληγές, εξαρτήσεις, χρέη, προδοσίες και συνέπειες που εκτείνονται μέχρι και σήμερα! Οι "σύμμαχοι" Άγγλοι, ήσαν αυτοί που λίγα χρόνια μετά κρέμαγαν τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, οι Αμερικανοί ήσαν εκείνοι που έστρωναν δια του Κίσσιγκερ τον δρόμο στον Αττίλα στην Κύπρο και όχι μόνον...

Η γεωπολιτική επιστήμη διδάσκει ότι μια μικρή ναυτική δύναμη (εν προκειμένω η Ελλάδα), δεν θα πρέπει ποτέ να συμμαχεί με μεγάλες ναυτικές δυνάμεις (Αγγλία, ΗΠΑ), διότι λειτουργούν ανταγωνιστικά και αφομοιωτικα, παρά πρέπει να συμμαχεί με το συμπληρωματικό της ήμισυ που είναι οι χερσαίες δυνάμεις. Η Ελλάδα, έπραξε το ακριβώς ενάντιο, στερούμενη βουλήσεως...

Αυτό το γεγονός ωστόσο, δεν αναιρεί σε τίποτε το μεγαλείο του απλού Έλληνα Στρατιώτη, Υπαξιωματικού και Αξιωματικού, που αγωνίστηκε και έπεσε υπέρ βωμών και εστιών στο μέτωπο, κάνοντας στο ακέραιο το χρέος του. Ήταν όμως μία εποποιία, που δόθηκε για έναν σκοπό, που ήταν εκ προοιμίου προδομένος...

Δόξα αιώνια και τιμή στους Πεσόντες και στους Μαχητές, που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων όπως οι αρχαίοι τους πρόγονοι, αιώνιο ανάθεμα σ΄ αυτούς τους παράγοντες της Ξενοκρατίας, που ενέπλεξαν την Ελλάδα στην δύνη του πολέμου των δικών τους σκοπιμοτήτων...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ