ΑΠΛΟΪΚΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ...

Στην ασπρόμαυρη αυτή φωτογραφία που παραθέτουμε, εικονίζονται γυναίκες των Δελφών, να καθαρίζουν και να σκουπίζουν τα διαζώματα από το αρχαίο θέατρο των Δελφών, κατά τη δεκαετία του 1960.
Είναι συγκινητικό, το πώς απλοϊκές γυναίκες, δίχως ιδιαίτερη μόρφωση γυναίκες του χωριού, σε μία εποχή στερήσεων, τόσο πνευματικών όσο και υλικών, σε μία εποχή όπου η αρχαιολατρεία όσο και η αρχαιογνωσία φάνταζαν απόμακρη... πολυτέλεια, να αντιλαμβάνονται, με τη δική τους ενστικτώδη αντίληψη, την αξία του Ελληνικού Πολιτισμού, τη σημασία της μνημειακής κληρονομιάς και να επιμελούνται της ευταξίας και της καθαριότητας του χώρου, επιδιδόμενες ουσιαστικά σε μία υποτυπώδη συντήρηση και αποψίλωση ενός βαθύτατα ιστορικού χώρου...

Αξίζει να θυμηθούμε τη συγκινητική εναντίωση των κατοίκων της Μήλου στην αρπακτική βούληση των Γάλλων αρχαιοθηρών και το πόσο αντιστάθηκαν τόσο στην Μήλο όσο και στο λιμάνι του Πειραιά, ώστε να μην φυγαδεύσουν το άγαλμα της Αφροδίτης στη Γαλλία πριν από 2 αιώνες...

Αξίζει να θυμηθούμε την προτρεπτική συμβουλή του Στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη σε στρατιώτες που ήθελαν να πουλήσουν δύο αρχαία αγάλματα σε Ευρωπαίους: "Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε”. Μας εντυπωσιάζει ακόμη, ο λόγος που εξεφώνησε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην ομιλία του σε μαθητές το 1838 στη Πνύκα: «Εις τον τόπον τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και εμείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο». Και συνεχίζει ο μεγάλος αγωνιστής της ελευθερίας :«Εις τον τόπο ετούτο όπου εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημιουργούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φτάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλην δόξα των προπατόρων μας…».

Να θυμηθούμε τέλος, πώς όταν οι Έλληνες πολιορκούσαν την Αθηναϊκή Ακρόπολή όπου είχαν οχυρωθεί Τούρκοι και έπαιρναν από τους αρχαίους κίονες το μολύβι που συνέδεε τους σπονδύλους για να φτιάξουν βόλια, προτίμησαν οι Έλληνες να τους δώσουν πυρομαχικά για να μην καταστρέψουν τους κίονες, επιλογή που δείχνει βαθύ σεβασμό στην μνημειακή κληρονομία από απλοϊκούς ανθρώπους;

Αναλογιζόμενοι όλα αυτά, ας σκεφτούμε το δικό μας χρέος, καθήκον και δικαίωμα απέναντι στην προγονική μας κληρονομιά... Εάν και κατά πόσο την υπερασπιζόμαστε, την αναδεικνύουμε, την φροντίζουμε, όπως αυτοί οι απλοϊκοί, αλλά αγνοί και φιλοπάτρηδες άνθρωποι...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ