Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ...

Κάθε δημιουργία στην φύση, διακρίνεται από το στοιχείο της διαφορετικότητας. Κανένα είδος στο φυτικό και στο ζωϊκό βασίλειο δεν είναι ίδιο με ένα άλλο. Ακόμη και ανάμεσα στις ομοειδείς υπάρξεις, υπάρχουν ειδοποιοί διαφορές, καθώς κάθε έμβια ύπαρξη, χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της μοναδικότητας...
Γι΄ αυτό και στον Εσωτερισμό, υφίστανται δύο ατραποί. Η μία η οποία πρεσβεύει κατά τα παραδοσιακά πρότυπα ότι ο άνθρωπος ανήκει σε μία οργανική βιολογική κοινότητα αίματος και πολιτισμού, το ΄Εθνος, και αυτός είναι ο Εθνοκεντρικός Εσωτερισμός και από την άλλη υφίσταται η οικουμενιστική τάση που πρεσβεύει την άποψη ότι είμαστε "πολίτες του κόσμου", που αναφέρεται σε παγκόσμια κοινότητα, που ονειρεύεται κατάλυση των κρατών και ανάμειξη λαών, εθνών, πολιτισμών, θρησκευτικών βιωμάτων, κατά τρόπο υβριδικό...
Σεβασμός προς όλους τους ανθρώπους, λαούς, θρησκεύματα, πολιτισμούς, σημαίνει την διασφάλιση όμως της ιδιαιτέρας ταυτότητος και ιδιοσυστασίας τους, σημαίνει κατοχύρωση και περιχαράκωση των βιοψυχικών και πολιτισμικών ιδιοτήτων με τις οποίες τις προίκισε η φύση και ανέπτυξαν κατά τον ρου του ιστορικού γίγνεσθαι... 
Ο Εθνοκεντρικός Εσωτερισμός διακηρύσσει ότι κάθε ψυχή έχει ενσαρκωθεί διόλου τυχαία σε έναν υλικό φορέα στον γενέθλιο τόπο της όπου και επιστρέφει προκειμένου να τελειοποιηθεί διαμέσω των εμπειριών που αποκτά κατά την πορεία της... Γι΄ αυτό και ιεροποιεί την Πατρίδα και την εθνική υπόσταση, σεβόμενος στο έπακρο την προγονική κληρονομιά και προτάσσοντας την Παράδοση ως ασπίδα απέναντι σε κάθε εκφυλιστικό και αλλοτροιωτικό ρεύμα... Είναι η πεποίθηση του Σωκράτη  και του Κόδρου, είναι η πεμπτουσία της σκέψεως και της δράσεως του Λεωνίδα και του Αισχύλου, είναι το απόσταγμα των διδαχών των αρχαίων ιεροφαντών...
Από την άλλη πλευρά, υφίσταται ένα υβριδικό ιδεολόγημα, που επιφέρει σύγχυση, δίχως ρίζες, δίχως βαθειά σημεία αναφοράς στον χώρο και στον χρόνο, δίχως να αγγίζει τις αληθινές μεταφυσικές εμπειρίες και τα βιώματα των λαών. Είναι μία παρά φύσιν σύζευξη ετερόκλητων στοιχείων με προεξάρχοντα τα καμπαλιστικά, σολωμονικά και ιουδαιοχριστιανικά συμπιλήματα που αναδεικνύουν εσκεμμένα την "περιουσιότητα" ενός πληθυσμού της Ανατολής, αποκηρύσσοντας την εγχώρια παράδοση και την εθνική μας κληρονομιά...
Για όσους ωστόσο γνωρίζουμε ότι προπάτορές μας είναι ο Δευκαλίων και η Πύρρα, ο Θησέας και ο Ηρακλής και όχι ο Αβραάμ και ο Ισαάκ από την γη της ερήμου, είμαστε σε θέση να διαχωρίσουμε τα πράγματα και να αντιληφθούμε ότι το μοναδικό αντίδοτο στη νεοταξική βαρβαρότητα που τείνει να δημιουργήσει μία πολυφυλετική-πολυπολιτισμική βαβέλ, δίχως ταυτότητα, δίχως συνοχή, δίχως πολιτισμό και σημεία αναφοράς στο χθες, είναι η πρόσδεση στις διδαχές των προγόνων μας και στα κελεύσματα εκείνα που οδήγησαν έναν Παλαμά, έναν Σικελιανό, έναν Καζαντζάκη να αναφωνήσουν ότι όραμά τους είναι το Έθνος και η Πατρίδα και όχι τα κοσμοπολιτικά νεφελώματα...
Όταν διαθέτουμε το απόσταγμα της Παραδόσεως εκείνης που ύψωσε τον Ανθρωπισμό και τον Πολιτισμό σε ύψη δυσθεώρητα, αποτελεί Ύβρη και Βεβήλωση η ενασχόληση με ατελή, αλλότρια, αποπροσανατολιστικά στοιχεία τα οποία αντίκεινται στην ψυχοσύνθεση και στα μεταφυσικά βιώματα του Έλληνος Ανθρώπου...
Όμαιμον, Ομότροπον, Ομόθρησκον, Ομόγλωσσον, αυτοί είναι οι πυλώνες της βιωματικής Ελληνικότητος, αυτά είναι τα σταθερά θεμέλια επί των οποίων εδράζεται ο Εθνοκεντρικός Εσωτερισμός, τιμώντας και σεβόμενος τα όσια και τα ιερά του τόπου μας... Για σήμερα και για πάντα! 
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...