ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ...
Συνεπώς, η γνωστική εμβάθυνση στο παρελθόν, μέσα από την έρευνα, την ανακάλυψη, την ανάδειξη της εξελικτικής πορείας και της διαδρομής ενός λαού και ενός πολιτισμού μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι, συντελεί καθοριστικά στην εξεύρεση των ριζών μας, των παραδόσεών μας, στην αποσαφήνιση της ταυτότητάς μας, τόσο βιολογικής όσο και πολιτισμικής. Κατ΄ αυτό τον τρόπο, επέρχεται η σφυρηλάτηση της ψυχικής και πολιτισμικής αλύσου με το χθες και διατρανώνεται η βούληση για την προάσπιση αυτής της εθνικής-πολιτιστικής ταυτότητας, ιδιαιτερότητας και φυσιογνωμίας που αναδεικνύεται μέσα από τις βιοψυχικές αρετές και ιδιότητες του λαού μας, και στο αύριο...
Συνεπώς δεν πρόκειται απλά για μία απλή καταγραφική επιστήμη, αλλά για έναν δυναμικό επιστημονικό κλάδο που συμβάλλει, δια των ανακαλύψεών του και των συμπερασμάτων στα οποία οδηγείται μέσα από την μελέτη των ευρημάτων που φέρνει στο φως, στην απόκτηση εθνικής αυτογνωσίας και εγρηγόρσεως, αφού μέσα από τη δημοσιοποίηση των πορισμάτων της, ο απλός άνθρωπος, αποκτά επίγνωση του μεγαλείου και των διαστάσεων της πολιτιστικής του κληρονομιάς και της ιστορικής πορείας του γένους του, στοιχεία αλληλένδετα με την απτή αλλά και με την μεταφυσική διάσταση της έννοιας της Πατρίδας...
Η κληρονομιά συνεπώς την οποία φέρνει στο φως ο αρχαιολόγος, αποτελεί πτυχή από το μεγάλο Κεφάλαιο του Εθνικού μας Πολιτισμού, συνιστά κτήμα ολόκληρου του Ελληνικού Λαού, τουλάχιστον όσων διαθέτουν εντός τους το κύτταρο της Ελληνικότητος.... Η υπόμνηση αυτής της κληρονομιάς, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο σε κρίσιμες περιστάσεις για την εθνική επιβίωση και ανάταση, όπως προκύπτει από τις προεπαναστατικές διεργασίες του 1821, καθώς η αρχαιολατρεία οδήγησε στην πατριδολατρεία και στην αναπόληση του προγονικού κλέους, όπως ανεδύθη μέσω του νεοκλασικού ρομαντικού κύματος που προήλθε κυρίως από την Βαυαρία του Λουδοβίκου του Α΄, αλλά όχι μόνον...
Αυτή η κληρονομιά λοιπόν συνδέεται με μία Γνώση, την οποία ο αρχαιολόγος θα πρέπει να έχει επίγνωση ότι αποτελεί περιουσία άϋλη του Ελληνισμού και δεν έχει δικαίωμα να την διατηρεί ως "επτασφράγιστο μυστικό", διατειθέμενη μόνο για επιστημονικές εργασίες συναδέλφων του. Ο επιστήμονας που υπηρετεί την κοινωνία της γνώσεως, οφείλει να την διαχέει, να την διαθέτει για πληροφόρηση, ορθή πληροφόρηση και επισταμένη, να την μεταδίδει με κάθε πρόσφορο μέσον, ώστε να μετουσιώνεται σε γνωστική εμπειρία και διδαχή. Μακριά από εμάς η τακτική των αιγυπτιακών και άλλων ιερατείων που διατηρούσαν την γνώση "ερμητικά" φυλαγμένη μόνο για την κάστα τους, μη προσβάσιμη στον λαό... Γιατί τότε το επιστημονικό έργο καθίσταται προσιτό και απευθύνεται μόνο σε ολίγους και ο αντικειμενικός σκοπός αποτυγχάνει...
Αυτή τη γνώση, που αποτελεί αληθινό "πυρ", θα πρέπει να τη μεταλαμπαδεύει, να την εκλαϊκεύει, με ομιλίες, διαλέξεις σε σχολεία, να παρέχει κίνητρα στον μέσο άνθρωπο να την μελετά, να δημιουργεί πρόσφορες συνθήκες ώστε ακόμη και ο αδαής να έρθει σε επαφή με το μεγαλείο του Ελληνικού Πολιτισμού, αποκτώντας, έστω και σε απλοϊκή εκδοχή, συναίσθηση του πολιτιστικού δυναμισμού και της βαρειάς κληρονομιάς με την υπεράσπιση της οποίας είναι επιφορτισμένος. Κρατώντας μακριά τον λαό από το γνωστικό φάσμα των ανακαλύψεων και των ερευνών, διαπράττεται μέγα ολίσθημα, αποκόπτοντάς τον από τα ίδια του τα αρχέτυπα... απομονώνοντάς τον από τις αρχετυπικές του ρίζες και καταβολές...
Μόνο τότε θα έχει επιτύχει ολοσχερώς στο έργο του και όλα όσα έχει φέρει στο φως η ανασκαφική σκαπάνη, όχι μόνο δεν θα λησμονηθούν, όχι μόνο δεν θα παραγκωνισθούν, τουναντίον θα πυροδοτήσουν το έναυσμα μίας τεράστιας δυναμικής ιδεολογικής διεργασίας για την εμβάπτιση στα νάματα του Ελληνικού Πολιτισμού και μία εκκίνηση της διαδικασίας της ουσιαστικής, βιωματικής, Επανελληνίσεως... Τότε και μόνο τότε, θα έχει επιτελέσει στο ακέραιο της αποστολή του, παραδίδοντας την σκυτάλη στους εκπαιδευτικούς και σε όσους ζωντανούς λόγιους, να ανάψουν και πάλι την φλόγα του Ελληνισμού που θα φωτίσει για μία ακόμη φορά, τα σκοτάδια της οικουμένης... Κι αυτό γιατί, Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ, ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΑΘΕΛΗΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια