ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΗ ΤΑ... ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ...

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, αναφέρει μία παροιμία. Τώρα λοιπόν, που ο Κώστας Πλεύρης οδεύει προς το λυκόφως του, όπως κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του, αλλά και ως εραστής της πυθαγορείου βιοθεωρίας, συνετό είναι να προβεί στην αυτοκριτική του περί των πεπραγμένων του... 

Θα αρχίσουμε από την δεκαετία του 1970. Έχει καταρρεύσει το καθεστώς της Επταετίας, από το οποίο πολλαπλώς ωφελήθηκε κατέχοντας θέσεις σε σχολές επιμορφώσεως αξιωματικών αλλά και στο γραφείο του Ι. Λαδά, και ο Κ. Πλεύρης διατηρεί την θνησιγενή οργάνωση υπό την επωνυμία "Κόμμα 4ης Αυγούστου". Μεταπολιτευτικά, βομβιστικές ενέργειες συγκλονίζουν το κέντρο της Αθήνας και τότε, αρχίζουν οι συλλήψεις. Συλλαμβάνεται ο Α. Καλέντζης και μία σειρά άλλων εθνικιστών και εθνικοσοσιαλιστών, οι οποίοι κατηγορούν τον Κ. Πλεύρη γιατί τους ανέφερε στις αρχές του καθεστώτος.

Η "Ελευθεροτυπία" στις 23/6/96 σε σχετικό δημοσίευμά της, αναφέρει σχετικά: "Πάντως οι καταγγελίες του Καλέντζη επιβεβαιώνονται από τον γνωστό δημοσιογράφο Γιώργο Τράγκα, ο οποίος στο βιβλίο του "Κορυδαλλός 1975-79" υποστηρίζει ότι "ο Πλεύρης, που μετά τη μεταπολίτευση αντιμετώπισε τον ανταγωνισμό και την επιρροή του Καλέντζη στα στελέχη της '4ης Αυγούστου', ήταν ο πρώτος που ανάφερε στην Υπηρεσία Πληροφοριών της Γενικής Ασφαλείας Αθηνών και στον τότε διοικητή της Καραθανάση, την ύπαρξη του οπλοστάσιου του νεαρού νεοφασίστα. 

Το 'κάρφωμα' του Καλέντζη από τον Πλεύρη αναφέρεται σε διοικητική εξέταση που διενεργήθηκε σε βάρος αστυνομικού 'για απόκρυψι πληροφοριών Εθνικής Ασφαλείας'".

Στο βιβλίο του ο Γιώργος Τράγκας παρέθετε αποσπάσματα από το προσωπικό ημερολόγιο του διευθυντή των φυλακών Κορυδαλλού Ιωάννη Παπαθανασίου. 

Οι διατυπώσεις του διευθυντή -ο οποίος υπήρξε κατά τον Γιάννη Κάτρη "ένας συντηρητικός, υπηρεσιακός, δεξιός, έντιμος, ανώτερος δημόσιος υπάλληλος"- δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τη σχέση του Πλεύρη με τους ανακριτές του Καλέντζη: "10 Μαρτίου 1977: Σήμερα στις 11:30 το πρωί ήλθε στη φυλακή ο ανακριτής κ. Γυφτάκης, ο οποίος πήρε τις καταθέσεις των κρατουμένων Αριστ. Καλέντζη, Αναργ. Κακκαβά και Πέτρου Μπάμπαλη. 

Ο ανακριτής συνοδευόταν από ένα συνταγματάρχη της ΚΥΠ κι έναν ανθυπασπιστή, που τοποθέτησαν μικρόφωνα στο αρχιφυλακείο, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη συνομιλία μεταξύ Καλέντζη και του ιδιώτη Κώστα Πλεύρη (πρώην αρχηγός της '4ης Αυγούστου"). Ο Πλεύρης εισήλθε στη φυλακή ύστερα από εντολή του ανακριτή. 

Η συνομιλία Καλέντζη-Πλεύρη τελείωσε γύρω στις 3 μμ. Ο κ. Γυφτάκης μου είπε ότι για όλα αυτά υπήρχε έγκριση του Υπουργείου Δικαιοσύνης."

Ήταν μία περίοδος με έντονη πολιτική φόρτιση, είχαν προηγηθεί οι δολοφονίες των Μάλλιου και Μπάμπαλη, είχε εκδηλωθεί το αποτυχημένο "κίνημα της πυτζάμας" και το πολιτικό κατεστημένο της εποχής, είχε ανάγκη ερεισμάτων αλλά και ασκήσεως κινδυνολογικών πιέσεων. Ο Κ. Πλεύρης, με τις ενέργειές του αυτές, συνεπαγωγικά, όποια και εάν ήσαν τα κίνητρά του και οι προθέσεις του, προσέφερε ανεκτίμητη υπηρεσία στο καραμανλικό καθεστώς, καθώς ήταν μία κρίσιμη πολιτικά χρονική στιγμή κατά την οποία οι μνήμες από την επταετία ήσαν νωπές και ο Καραμανλισμός κινδυνολογούσε ότι το πολίτευμα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από ανατροπή...  Προς επίρρωση της θέσεως αυτής, θυμίζουμε το κινδυνολογικό δίλημμα του Μίκη Θεοδωράκη "Καραμανλής ή τάνκς", όπως είχε διατυπωθεί εκείνη την εποχή... 

Ο Πλεύρης, πέφτει στην πολιτική αφάνεια έκτοτε, το κόμμα του διαλύεται, ήδη τελώντας σε αποσύνθεση και επανεμφανίζεται με σειρά βιβλίων περί τα μέσα της δεκαετίας του 1980, δίχως να αναπτύσσει πολιτική δράση, συγγράφοντας βιβλία ιστορικού περιεχομένου με ιδεολογική όμως χροιά...

Αρχές δεκαετίας του 1990, όπου αναδύεται το μακεδονικό ζήτημα, ο Πλεύρης εγκαινιάζει εκπομπή υπό τον τίτλο "Ιστορικές Μνήμες" στο τότε Telecity του Γ. Καρατζαφέρη, δίνοντας γραμμή υπέρ του καναλάρχη σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, δηλαδή επιχειρούσε  την επανάκαμψη των διαφωνούντων στο σύστημα, δια της... τεθλασμένης...

Την ίδια εποχή, συστήνει αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία υπό την επωνυμία "ΕΛΛΗΝΙΟΝ", καλώντας τον κόσμο να συνδράμει οικονομικά για την απόκτηση κτιρίου και υποδομών το οποίο θα μεταβαλλόταν σε πολιτιστικό κέντρο του Ελληνισμού. Στόχος, ο οποίος ουδέποτε υλοποιήθηκε, άγνωστο γιατί και είναι απορίας άξιον, καθώς η προσπάθειά του τότε εύρισκε υποστηρικτές από ένα ευρύ φάσμα του ακροατηρίου του που εξέφευγε πολιτικών πλαισίων και στεγανών... 

Ακόμη όμως πιο άξιο απορίας είναι το γεγονός, ότι ουδέποτε απήντησε εγγράφως, σε ερωτήματα που του έθεσε ο υπογράφων περί του "Ελληνίου", το 2011...

Παράλληλα, το 1998, ενώ είχε εξαγγείλει την εκλογική του κάθοδο στις δημοτικές εκλογές με συνδυασμό υπό την επωνυμία "Κίνησις Αναγεννήσεως Αθηνών, το Κλεινόν Άστυ", εγκαταλείπει την προσπάθεια και αποσύρεται, αφήνοντας τον δρόμο ανοικτό στον Δ. Αβραμόπουλο, με μία συνέντευξη δια της οποίας υπερθεματίζει τον υποψήφιο της ΝΔ, στηρίζοντάς τον, ύστερα από τον υπόσχεση Αβραμόπουλου ότι θα αναδείξει την ιστορική κληρονομιά των Αθηνών!

Για μία ακόμη φορά λειτούργησε πολιτικά ως στυλοβάτης πολιτικός του κατεστημένου, καλώντας τους ελληνοπρεπείς να ψηφίσουν τον Αβραμόπουλο, δηλ. την επιλογή της ΝΔ...

Προς τα τέλη του 1998, αρχές 1999, συγκροτεί το κόμμα "Πρώτη Γραμμή", μετέχοντας στις ευρωεκλογές του 1999 σε συνεργασία με την "Χρυσή Αυγή" και στις εκλογές του 2000, μαζί με το "Ελληνικό Μέτωπο" του Μ. Βορίδη. Στην κρίσιμη εκείνη εκλογική αναμέτρηση, ο Καραμανλής έχασε τις εκλογές, κατά περίεργο τρόπο, για 70.000 περίπου ψήφους. Τότε ήταν που ο Γ. Καρατζαφέρης κατήγγειλε εκλογική νοθεία σε βάρος του Καραμανλή, επισημαίνοντας ότι ο Καραμανλής συναίνεσε σε αυτή και αυτή ήταν η βασική αιτία της αποπομπής του από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ και η εν συνεχεία δημιουργία του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Κατά αντικειμενική πολιτική εκτίμηση, η εκλογική κάθοδος Πλεύρη το 2000 συνέβαλε, σε έναν κάποιο βαθμό, στην εκλογική αποτυχία της ΝΔ, αποκόπτοντάς της ακροδεξιές ψήφους. 

Λίγο μετά τις εκλογές, ο Πλεύρης ανέστειλε τη λειτουργία του κόμματός του, και αυτό είναι επίσης απορίας άξιον γιατί κάποιος σαν τον Πλεύρη που ευαγγελίζεται τον ιδεολόγο, σταμάτησε την πολιτική του προσπάθεια αμέσως μετά τις εκλογές, ωσάν και η δημιουργία του κόμματός του να αποτελούσε αυτοσκοπό για τη συμμετοχή σε αυτές τις κρίσιμες εκλογές και μόνον, δίχως συνέχεια, ωσάν και να είχε εκπληρώσει τον στόχο του, που διερωτώμεθα ποιός ήταν άραγε αυτός, και προσεχώρησε στο νεοπαγές κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη...

Το 2010, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, στον οποίο μετείχαν Κ. Πλεύρης (μέχρι το 2004 επίσημα και ξανά μετά το 2012 που σημαίνει ότι συναινούσε προς τις μνημονιακές επιλογές Καρατζαφέρη) και υϊός, λαμβάνοντας τη σκυτάλη αλλά και την αρωγή του πατρός, στηρίζει την επιλογή του Παπανδρέου και ψηφίζει, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα το 1ο Μνημόνιο... Μόνο που ο Θ. Πλεύρης που το ψήφισε, αποτελούσε πολιτικό δημιούργημα του πατρός του Κώστα, αφού ο Κ. Πλεύρης έδινε γραμμή μέσω του εντύπου του "Ελλήνιον Σάλπισμα" υπερψήφισης του γιού του, αβαντάροντάς τον... Ήταν τότε που εκχωρήθηκε η Εθνική Κυριαρχία σε ξένους πιστωτές, με τη συνδρομή και τη στήριξη των... "εθνικιστών" του ΛΑΟΣ (Ο Κ. Πλεύρης μου έλεγε χαρακτηριστικά ότι έχουμε στη Βουλή... 3 "εθνικιστές", εννοώντας τον γιό του, τον Α. Γεωργιάδη και τον Μ. Βορίδη, προκαλώντας μου εύλογα θυμηδία...). 

Ο υπογράφων, ως προσκεκλημένος του Κ. Πλεύρη σε παλαιά εκπομπή του στον τηλεοπτικό δίαυλο Tele-City (1996).

Ένα χρόνο μετά, οι.. φερέλπιδες "εθνικιστές" του ΛΑΟΣ μετέχουν στην Μνημονιακή/νεοκατοχική κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία ψηφίζει και υλοποιεί όλους τους εφαρμοστικούς νόμους των Μνημονίων, περικόπτοντας μισθούς, συντάξεις, συρρικνώνοντας το κοινωνκό κράτος και θέτοντας το πλαίσιο για την εκποίηση της εθνικής περιουσίας και των κρατικών υποδομών... Αυτή άλλωστε ήταν και η αιτία της πολιτικής καταβαραθρώσεως/εξαϋλώσεως του ΛΑ.Ο.Σ....

Την ίδια περίοδο... αναφύεται η (δήθεν) πολιτική αντίθεση Πλεύρη ϋιού και πατέρα, πολιτική σοφιστεία βολική, ώστε ούτε ο γιός να χρεώνεται την πολιτική διαδρομή του πατέρα, ούτε ο πατέρας να αναγκάζεται να... απολογείται στους ομοϊδεάτες του για τις έκδηλα συστημικές, πλέον, πολιτικές επιλογές του γιού, τακτική που συνεχίζεται έως και σήμερα με αξιοσημείωτη και αριστοτεχνική συνέπεια...

Ο Θανάσης Πλεύρης, ο Γεωργιάδης και ο Βορίδης, ουδεμία σχέση είχαν με τον Κώστα τον Πλεύρη. Απλά ο Πλεύρης μέσω του εντύπου του κόμματός του "Πρώτη Γραμμή", το "Ελλήνιον Σάλπισμα", έδινε γραμμή υπέρ τους. Μάλιστα ο Θανάσης απεκαλείτο "εις των Αρίστων", ενώ οι Γεωργιάδης και Βορίδης, ήσαν "Εκλεκταί Υποψηφιότητες". Το ότι άπαντες μεταπήδησαν στη ΝΔ και ψήφισαν το πρώτο Μνημόνιο με τον ΛΑΟΣ, ήταν ολωσδιόλου τυχαίο... Μάλιστα, μετεκλογικά, τον Οκτώβριο του 2007, στο "Ελλήνιον Σάλπισμα" διαβάζουμε: «Ο βουλευτής κ. Αθανάσιος Πλεύρης, εθεώρησεν υποχρέωσίν του με την λήξιν του έτους 2007 να ενημερώση τους αναγνώστας του Δελτίου Ελλήνιον Σάλπισμα διά απολογισμόν της δραστηριότητος και των πράξεών του ως βουλευτού κατά το διαρρεύσαν χρονικόν διάστημα από τα ορκομωσίας του έως σήμερον. Και τούτο διότι αισθάνεται, όπως μας ετόνισεν, ιδιαίτερον ψυχικόν δεσμόν με τους αναγνώστας του Ελλήνιου Σαλπίσματος...". Αλήθεια, τι ιδιαίτερο "ψυχικόν δεσμόν" αισθάνεται με τους αναγνώστες του κομματικού εντύπου της "Πρώτης Γραμμής" ο Θ. Πλεύρης, αφού υποτίθεται ότι πρόκειται για κομματικό έντυπο του πατρός του, με τον οποίον... υποτίθεται "δεν συμφωνεί";

Aπτή απόδειξη της πολιτικής παραπλανήσεως που διεξάγουν πατέρας και γιος σχετικά με τις μεταξύ τους σχέσεις και τις συνεπαγόμενες πολιτικές προεκτάσεις της "αντιθέσεως" αυτής, είναι το γεγονός ότι σε πρόσφατες δηλώσεις του (27/10/2023) ο Κ. Πλεύρης δηλώνει επιγραμματικά: "Οι σχέσεις μου με τον γιο μου είναι άριστες", όταν μέχρι πριν λίγους μήνες τον αποκαλούσε "ο πρώην γιος μου", επικαλούμενος λόγος απαρέγκλιτης "ιδεολογικής συνέπειας"... Κι αυτό, όταν στις 23 Φεβρουαρίου 2023, είχε αποκηρύξει δημόσια τον Θ. Πλεύρη, αποκαλώντας τον "πρώην γιο του" γιατί δεν σέβεται τις αποφάσεις του πατέρα του. Προφανώς και ο "πρώην γιος του" δεν ζήτησε συγνώμη για όσα καταλόγισε στον πατέρα, που δεν σηκώνει επί θεμάτων ιδεολογίας, ως ισχυρίζεται, "ούτε μύγα στο σπαθί του" οπότε, ο νοών, νοείτω...

Το επόμενο βήμα των... "εθνικιστών" (κατά Κ. Πλεύρη) βουλευτών του ΛΑΟΣ, ήταν η προσχώρησή τους στη ΝΔ, όπου έλαβαν υπουργικούς θώκους και αξιώματα, με αποκορύφωση την ανάδειξη του Α. Γεωργιάδη στην Αντιπροεδρία της ΝΔ, όταν ήταν ο ίδιος λίγα χρόνια πριν που διεκήρυσσε πώς όποιος ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, νομιμοποιεί την κλοπή δημοσίου χρήματος, ψηφίζοντας κλέφτες και ψεύτες! Τώρα πώς καταδέχθηκε να γίνει αντιπρόεδρος στους... ψεύτες και κλέφτες και πώς αυτοί που αποκαλούσε κατ΄ αυτό τον τρόπο τον απεδέχθησαν, αυτά είναι... λεπτομέρειες για τις κομματικές συμμορίες της ξενοκρατίας...

ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ-ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Κ. ΠΛΕΥΡΗ...

Καταπέλτης, εν τω μεταξύ, ήταν η υπ΄αριθμ. 6207/2004 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Αθ. Γεροστάθης, Σ. Λιγνού, Κ. Βενιού) που συνεδρίασε στις 18/12/03, και η οποία εκδόθηκε στις 4/11/04, η οποία αφορούσε αγωγή του Κ. Πλεύρη κατά εκδότη και συγγραφέα βιβλίου, και δια της οποίας αποκαλύπτονταν ότι:

«Ο ενάγων (Κ. Πλεύρης) είχε σχέση με την ΚΥΠ, πράγμα που δεν αρνείται. Δηλώνει δε στην αγωγή του ότι δεν θεωρεί το χαρακτηρισμό του ως πράκτορα της ΚΥΠ, που του αποδίδεται στο βιβλίο, ως δυσφημιστικό. Ασχολήθηκε μάλιστα με τους έλληνες μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη προκειμένου να διαπιστωθεί από το τότε καθεστώς η ύπαρξη, η οργάνωση και ο τρόπος δράσης της αντιδικτατορικής δράσης τους στο εξωτερικό. Στο βιβλίο παρατίθεται αυτούσια μια "Αναφορά περί της εν γένει ανθελληνικής δράσεως εις Ιταλίαν", από την οποία προκύπτει ο τρόπος σκέψεως και δράσεως των προσώπων που ενεργούσαν για λογαριασμό τού υπό τις διαταγές του ενάγοντος τμήματος της ΚΥΠ»... 

«Το καθεστώς της δικτατορίας στην Ελλάδα μετά την εγκατάστασή του το 1967 σε συνεργασία με τη CIA, η οποία ανησυχούσε για την άνοδο της επιρροής του κομμουνιστικού κόμματος στην Ιταλία παρείχε στις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες και στις νεοφασιστικές οργανώσεις που δρούσαν τότε στην Ιταλία, πληροφορίες, εκπαίδευση, υποστήριξη, συνεργασία με πράκτορες της ΚΥΠ και όπλα, με σκοπό την υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ιταλία και την εγκαθίδρυση δικτατορίας. Ο ενάγων υπήρξε κατά τα προαναφερθέντα έμπιστος των δικτατόρων, έμπειρος συνεργάτης της ΚΥΠ και με διασυνδέσεις με τις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες και με τις προαναφερθείσες φασιστικές οργανώσεις της Ιταλίας. Με τη δράση του αυτή προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στα σχέδια της CIA στην Ελλάδα και στην Ιταλία και ενήργησε ουσιαστικά ως πράκτοράς της, ασχέτως της αποδείξεως της αλήθειας ή της αναλήθειας της ιδιότητας αυτής του ενάγοντος με την έννοια του μισθοδοτούμενου πράκτορα της CIA. Εξάλλου κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να αποδειχθεί από τους εναγομένους λόγω του απορρήτου της πληροφορίας αυτής».

Αξίζει να επισημανθεί, ότι στο βιβλίο του "Εβραίοι όλη η Αλήθεια", (σελ 757) ο ίδιος ο Κ. Πλεύρης, περιγράφει συνάντηση παραγόντων της ΕΥΠ και της CIA στην... οικία του με αντικείμενο την εξομάλυνση των Αραβικών-Αμερικανικών σχέσεων! Άραγε με ποιά θεσμική ιδιότητα μετείχε σε τέτοιες συναντήσεις και για ποιο λόγο πραγματοποιούνταν στην οικία του; Υπήρξε εξουσιοδοτημένος από χώρες του Αραβικού κόσμου να επιχειρήσει αυτό το διπλωματικό εγχείρημα και εάν ναι από ποιές; Και με ποιά ιδιότητα ο Κ. Πλεύρης συνομιλούσε με τον Διοικητή της ΕΥΠ και παράγοντες της CIA; Ουδέποτε εξήγησε...

ΕΚΘΕΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ...

«Εγώ προσωπικά, τον κ. Μητσοτάκη τον θεωρώ ηγέτη», διακήρυττε ο Πλεύρης, «εν αντιθέσει προς τον κ. Τσίπρα, ο οποίος είναι ένας κοινός δημαγωγός» (εκπομπή «Επανελλήνισις», 2.12.2021).

Οι κακόπιστοι συσχετίζουν τον εκθειασμό του Μητσοτάκη με το γεγονός ότι τρεις μήνες νωρίτερα ο τελευταίος είχε τοποθετήσει τον υιό Πλεύρη στη θέση του υπουργού Υγείας. 

Εύλογα κάποιος μπορεί να διερωτηθεί, πώς εξηγούνται τότε οι... ακρότητες του πατέρα στη δίκη του Λαγού και των ηγετικών πραγόντων της Χρυσής Αυγής; Μα με όλα αυτά, ο Κώστας Πλεύρης προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο αντιφασιστικό κίνημα. Στο παρελθόν, ουκ ολίγες φορές ο Κ. Πλεύρης έχει διακηρύξει ότι «Η Χρυσή Αυγή, όφειλε να καταλάβει ότι δεν επιτρεπόταν η ποινικοποίησις του πολιτικού αγώνος. Δεν κλοτσάμε μικροπωλητάς, δεν δέρνουμε Πακιστανούς».

Το πολιτικό ίνδαλμα του Κώστα Πλεύρη, ο Ι. Μεταξάς. Άλλο έδειχνε (φιλογερμανός), άλλο κέντρο όμως υπηρετούσε... Ομοιάζουν και σε αυτό... Άλλο δείχνει πολιτικά ο Κώστας Πλεύρης, άλλο εκπροσωπεί... Αλήθεια, όντως ευεργετηθείς από το καθεστώς της 21ης Απριλίου και κουμπάρος με τον Ι. Λαδά, όταν οι Απριλιανοί ενεκλείσθησαν στις φυλακές, ο Κ. Πλεύρης ως νομικός και ως πολιτικός, τι ενέργειες έκανε (νομικές, πολιτικές-πορείες, συγκεντρώσεις κλπ), για την αποφυλάκισή τους καθ΄ οτι δηλώνει υπέρμαχός τους;

΄Οταν ο βασικός υπερασπιστής του Ι. Λαγού δηλώνει ότι η Χρυσή Αυγή «ποινικοποίησε τον πολιτικό αγώνα» και επιμένει στην προβολή του ναζιστικού της χαρακτήρα ως «δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού», είναι φανερό ότι επικυρώνεται η καταδικαστική απόφαση του πρώτου βαθμού και μάλιστα από την πλευρά των καταδικασμένων! Τι περισσότερο να πουν οι κατήγοροί της; 

Αξίζει να επισημανθεί επίσης ότι το 1994, ως δικηγόρος, ο Κ. Πλεύρης είχε αναλάβει την νομική εκπροσώπηση ενός εκ των "σατανιστών" της Παλλήνης, του Δημητροκάλη, δηλώνοντας τότε στα τηλεοπτικά κανάλια ότι έχει συγκεντρώσει και προσεχώς θα αποκαλύψει πολλά για την δράση και τα κυκλώματα των σατανιστών εν Ελλάδι, κάτι που όμως δεν έκανε ποτέ...

Καταλήγοντας, ο Κ. Πλεύρης είχε διακηρύξει ότι θα κινηθεί νομικά κατά των Εβραιοσιωνιστών για το Ταλμούδ, το οποίο βρίθει αντιχριστιανικών, απάνθρωπων και αποκρουστικών εδαφίων, έχοντας προμηθευθεί το πολύτομο ιερό θρησκευτικό βιβλίο Ταλμούδ από το εξωτερικό, νομική ενέργεια όμως η οποία ουδέποτε πραγματοποιήθηκε και της οποίας η αναστολή, συγκυριακά, από χρονικής πλευράς, συμπίπτει με την πολιτική αναρρίχηση του γιού του Θανάση...

Εν κατακλείδι, η κριτική που ασκείται στον Κ. Πλεύρη, δεν προέρχεται από κάποιον που βρίσκεται στην "αντίπερα όχθη" και τον θεωρεί "φασίστα", επικρίνοντας τον γι' αυτό, αλλά προέρχεται από κάποιον που προσέτρεξε σε βοήθεια του Κ. Πλεύρη στη δικαστική του αντιπαράθεση με τους Εβραίους, όταν οι πάντες τον είχαν αποκυρήξει ή εξαφανιστεί, όπως τεκμαίρεται και από την επιστολή που απέσπασα από τον Πλεύρη, στήριξη για την οποία στοχοποιήθηκα και βρέθηκα αντιμέτωπος με τη σειρά μου με τη Δικαιοσύνη. Πλήρωσα τη στήριξή μου στον Πλεύρη κατά των Εβραίων λοιπόν, πλην όμως εμπράκτως ουδέποτε εκτίμησε αυτή την υποστήριξη που του παρείχα, μαζί με άλλους συναγωνιστές, πίνοντας από την πηγή της λήθης....

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ