ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ...

Ζούμε σε μία εποχή η οποία κυριαρχείται από τον άνευ ορίων ατομικισμό και τον άκρατο ωφελιμισμό. Σε αυτή την κατάσταση οδήγησε την κοινωνία ο άκρατος φιλελευθερισμός,  καλλιεργώντας την αντίληψη ότι τα, κακώς εννοούμενα, συμφέροντα του ατόμου, προεξάρχουν του καλού της Εθνικής-Λαϊκής Κοινότητας και υπερισχύουν των επιδιώξεων της Πολιτείας. 

Στο πλαίσιο αυτό, της διαβρωτικής επιδράσεως του ξέφρενου καπιταλισμού, έχει επέλθει ένας κοινωνικός κανιβαλισμός, έχει επικρατήσει μία φιλοτομαριστική διάθεση η οποία διαβρώνει τα μυαλά και χαυνώνει τις ψυχές των ανθρώπων. Πρόκειται ακριβώς γι΄ αυτό που ο θεωρητικός του εθνοκοινωνισμού Πίνο Ράουτι είχε διακηρύξει ότι ο Καπιταλισμός σκοτώνει την ψυχή των Λαών... Και μιλώντας για καπιταλισμό, δεν εννοούμε την υγιή ανταγωνιστικότητα η οποία βελτιώνει και αναπτύσσει την άμιλλα στο πλαίσιο μίας ελεγχόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η οποία όμως τελεί υπό τη ρυθμιστική ιδιότητα του κράτους, αλλά κάνουμε λόγο για τον καπιταλισμό μονοπωλιακού τύπου που αναπτύσσεται με ξέφρενους ρυθμούς στις δυτικές κοινωνίες, δημιουργώντας πεδίο ελέγχου της αγοράς για τα μεγάλα πολυεθνικά καρτέλ, ευνοώντας και υποθάλποντας ό,τι το αθέμιτο, άνευ ηθικών ενδοιοασμών, αρκεί να παράγει υπέρμετρο πλούτο...

Σε μία τέτοια κοινωνία, όπου ο μιθριδατισμός και ο συβαριτισμός θριαμβεύουν, σε μία κοινωνία όπου κυριαρχούν ηδονιστές δίχως πνεύμα και τεχνοκράτες χωρίς ψυχή, η ομηρική προτροπή "Αιέν Αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων" (Να αριστεύεις και να μην ντροπιάζης τους προγόνους), δεν έχει θέση, γιατί πολύ απλά απευθύνεται σε ανθρώπους που είναι συνειδητοί πολίτες, διακατέχονται από ανώτερο ήθος και πατριωτισμό και πολύ απλά τα καταναλωτικά έρμαια του συστήματος αυτού δεν είναι σε θέση ούτε να την κατανοήσουν, μα πολύ περισσότερο ούτε να την εφαρμόσουν, καθ΄ ότι, πέραν των άλλων, δεν έχει θέση στο... "αξιακό σύστημα" των ιεραρχήσεων που το καθεστώς τους έχει εμπνεύσει και με το οποίο τους έχει διαποτίσει ή ορθότερα αφιονίσει...

Διόλου τυχαία, την περίοδο του κορονωϊού, είδαμε ότι αντί να επέρχεται μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, γιγαντώθηκε ο ατομικισμός, καθώς το σύστημα με υποσυνείδητα μηνύματα και αδιόρατες τεχνικές, (όπως το ύπουλο μήνυμα "keep social distancing"/διατηρείτε κοινωνική, κι όχι φυσική, απόσταση) μεγιστοποίησε το κενό μεταξύ των ανθρώπων, καθιστώντας τον πλησίον δυνητικό κίνδυνο...

Διόλου επίσης τυχαία, την ίδια περίοδο, κατά την οποία ολόκληρη η κοινωνία μετατράπηκε παντοιοτρόπως σε ένα απέραντο πειραματικό εργαστήριο, εφαρμογής ψυχολογικών και άλλων εκβιασμών, αλλά και βιολογικών μεθόδων με ιατρικό περικάλυμμα, κορυφώθηκε η εμφάνιση ψυχολογικών προβλημάτων, μεγιστοποιήθηκε η ενδοοικογενειακή βία, αποσκοπώντας στην κατάλυση της οικογενειακής και κοινωνικής συνοχής...

Εάν θέλουμε να υπάρξει μία κοινωνία υπεύθυνων, συνειδητοποιημένων πολιτών, θα πρέπει να υπάρξει και μία διαφορετική αγωγή αλλά και αντιμετώπιση από την πολιτική εξουσία, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται ο τόπος ηγέτες ευπατρίδες, με ήθος, μόρφωση, κοινωνική και πατριωτική ευαισθησία, καθοδηγητικές φυσιογνωμίες οι οποίες με το παράδειγμά τους θα εμπνεύσουν και θα διδάξουν έμπρακτα ένα διαφορετικό ήθος στους απλούς πολίτες, εμφυσώντας τους την βελτιοδοξία αφ΄ενός, αφ΄ ετέρου διδάσκοντάς τους ότι μόνο μέσα από την ανύψωση του κοινωνικού συνόλου και την θωράκιση ενός Κράτους κοινωνικού με πατριωτικό πρόσημο θα μπορέσει να επέλθει και η ουσιαστική βελτίωση της ζωής του ατόμου, σε μία κοινωνία αξιοκρατίας και αληθινού σεβασμού από το Κράτος προς τον πολίτη και αντιστρόφως...

Ο Εθνικός Κυβερνήτης Καποδίστριας, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Πλαστήρας, ο Παύλος Μελάς, για να αναφερθούμε ενδεικτικά σε μερικές ιστορικές προσωπικότητες που σημάδεψαν την σύγχρονη ιστορία και τον δημόσιο βίο, ακριβώς ζωντανά πρότυπα αυτής της θεώρησης τυγχάνουν, υποδεικνύοντας στους επερχόμενους το καθήκον που έχουν απέναντι στην Κοινωνία και στην Πατρίδα... 

Στην κοινωνία των εφημέρων ατόμων, στην κοινωνία της σκοτεινής εποχής και της ανείπωτης παρακμής, όπου όλα καταρρέουν και αποσυντίθεται, τα ανώτερα ιδεαλιστικά πρότυπα που συνιστούν την κατηγορία των Ευπατρίδων, δεν έχουν θέση, ούτε αναγνωρισιμότητα, γιατί απλά οι κίβδηλοι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν τα ηθικά, πατριωτικά και πνευματικά αναστήματα...

Αντίθετα, εκφραστές της πολιτικής συμμορίας που καταδυναστεύει τον Ελληνισμό, όπως ο προσφάτως αποθανών Θ. Πάγκαλος, ο εμπνευστής της "συλλογικής ευθύνης" με το ευφυολόγημα "μαζί τα φάγαμε", επιμερίζοντας ευθύνες και καθιστώντας συνενόχους για να νομιμοποιήσει τα εγκλήματα του καθεστώτος, είναι ακριβώς τα παραδείγματα προς αποφυγή που εκμαυλίζουν και διαφθείρουν τους πολίτες και καταβαραθρώνουν μία κοινωνία...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ