ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

"ΕΠΑΦΗ" ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΤΗ "ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ", ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ...

Δίχως να θέλουμε να γίνουμε απόλυτοι, θα παρατηρήσουμε ότι οι εκπαιδευτικοί των διαφόρων σχολικών βαθμίδων, παραμένουν από αδιάφοροι έως και αρνητικοί σε σχέση με την μεταλαμπάδευση της "ζωντανής ιστορίας" στους μαθητές. Και όταν λέμε "ζωντανής ιστορίας", αναφερόμαστε στην επίσκεψη και στην επί τόπου διδασκαλία και ενημέρωση των μαθητών, επί των πεδίων μαχών, επί σπουδαίων μνημείων, επί μουσειακών εκθεμάτων σημαίνουσας βαρύτητας, επί αρχαιολογικών τόπων στους οποίους διαδραματίσθηκαν καταλυτικά γεγονότα ως προς την εξέλιξη της ιστορικής ροής και την διαμόρφωση του Ελληνικού Κόσμου, ως προς την πραγματοποίηση ενημερωτικών διαλέξεων στα σχολεία από επιστήμονες, αρχαιολόγους, ιστορικούς, σε σχέση με τον πολιτιστικό πλούτο και τη μνημειακή κληρονομιά που έχει αναδείξει η περιοχή τους και όχι μόνον. 
Η επιμόρφωση των μαθητών, θα έδινε σε κάποιους το έναυσμα, θα παρείχε ώθηση στη γόνιμη αναζήτηση, συνακόλουθα στην αγάπη για την ιστορία του τόπου και αναπόφευκτα θα δημιουργούσε το υπόβαθρο μελλοντικά για διεκδίκηση... Αυτό ακριβώς δεν θέλουν να γίνει, γιατί ανατρέπει τις υπόγειες συνδιαλλαγές και δημιουργεί παρωνυχιδες στο καθεστώς της ανομίας που υφίσταται, στο κύμα αφελληνισμού και επιβολής λήθης.... 

Τα εικονιζόμενα αρχαία ερείπια που παρατίθενται αμέσως κάτω από τον τίτλο αυτού του κειμένου, αποτελούν ό,τι απέμεινε από τη σχολή και οικία συνάμα του Πρόκλου, παραπλεύρως της οδού Διον. Αεροπαγίτου στην Αθήνα, επεκτεινόμενη και κάτω από το οδόστρωμα αυτής. Γνωρίζουν οι μαθητές ποιός ήταν ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πρόκλος; Εν πολλοίς, όχι. Μία επίσκεψη στον χώρο όμως, με την κατάλληλη διδαχή, θα έδινε σε ορισμένους το ερέθισμα να ψάξουν, να ενδιαφερθούν, να εμβαθύνουν...

Γνωρίζουν οι μαθητές την σχέση που έχει η γένεση της τραγωδίας με το ιερό του Ικαρίου Διονύσου στην Πεντέλη και την ωδή του τράγου, το άρμα του Θέσπιδος κ.λπ; Επίσης όχι... Μία επίσκεψη εκεί όμως και υπό την κατάλληλη εξήγηση, θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί το ενδιαφέρον τους, γιατί άλλη αξία έχει η ζωντανή, επιτόπια προσέγγιση και άλλη η στεγνή, φιλολογική ή ιστορική αναφορά...
Για φανταστείτε ζωντανό μάθημα στο μυκηναϊκό ανάκτορο στα Κανάκια, στο ιερό του Διονύσου στα Περιστέρια, στον λόφο της Πούντας που εκτείνεται η αρχαία πόλη ή στην Κυνόσουρα; Πόσο "ζωντανή" γίνεται η ιστορία και τι δυναμική μπορεί να αναπτυχθεί με την ανάλογη συναισθηματική κλιμάκωση;

Μόνον η ζωντανή προσέγγιση, η επαφή, η βιωματική μέθεξη με το αρχαίο κάλλος και τα ιδεώδη του αρχαίου Ελληνικού Κόσμου που ενέχουν Αρμονία, Μέτρο, Σθένος, Σοφία, Αρετές, μπορούν να συνεπάρουν τη νέα γενιά και να αφυπνίσουν την αρχαία ψυχή που ζει μέσα μας, αθέλητα κρυμμένη, τελώντας σε λανθάνουσα κατάσταση...

Για να αγωνιστούμε και να διαφυλάξουμε μια κληρονομιά, είτε φυσική, είτε πολιτιστική, είτε συνδυαστικά, θα πρέπει προηγουμένως να την γνωρίσουμε...

Θεσμικοί φορείς, Σύλλογοι Αρχαιολόγων, εκπαιδευτικοί, Δήμοι, Σωματεία, έχουν τη θέληση να το κάνουν πράξη; 'Εχουν την θέληση να μετατρέψουν μία διδαχή ιστορική που σήμερα μπορεί να μοιάζει δια της καθ΄ έδρας παράδοσης ως ανιαρή διαδικασία, σε μία συναρπαστική αφήγηση που να διασφαλίζει τη συμμετοχή στην Γνώση και στην Επίγνωση; Εάν θέλουμε Επανελλήνιση και αποκατάσταση της προγονικής κληρονομιάς, θα πρέπει να το επιδιώξουμε όχι μόνο λόγω, αλλά κυρίως έργω...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ