Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΓΝΟΙΑ, ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...

Το τελευταίο διάστημα, η μεθοδευμένη ιστορική παραποίηση, δίνει ρεσιτάλ απροκάλυπτης ωμότητας. Αφορμή για την διαπίστωση αυτή, η απόφαση της, φιλεβραϊκής και παγκοσμιοποιητικής, τηλεοπτικής πλατφόρμας Netflix να δημιουργήσει και προβάλλει ένα ντοκιμαντέρ για την Κλεοπάτρα, στο οποίο η βασίλισσα της δυναστείας των Πτολεμαίων εμφανίζεται ως μαύρη. Πέρυσι, ένα ντοκιμαντέρ για τον Αντετοκούνμπο, παρουσίαζε τον ψευδή ισχυρισμό ότι «ο ελληνικός πολιτισμός έχει τις ρίζες του στην Αφρική». Η επανάληψη τέτοιων, ιστορικά ανυπόστατων θέσεων (όπως ένας εντυπωσιακός μαύρος… Αχιλλέας, πάλι σε σειρά του Netflix, όλως τυχαίως!) σχετίζεται καταφανώς με μία αναβίωση του αφροκεντρισμού. Πρόκειται για μία παλιά ψευδοϊστορική θεωρία, η οποία ενώ καταρρίφθηκε επιστημονικά, σήμερα, εν μέσω γενικής συγχύσεως και άγνοιας, αλλά και λόγω κλιμακώσεως της παγκοσμιοποιητικής λαίλαπας, διανύει έναν δεύτερο, περισσότερο επιθετικό κύκλο...
Η αφροκεντρική παραϊστορία, εστιάζεται κατά πρώτον στην οικειοποίηση/καπηλεία του αιγυπτιακού πολιτισμού και στη συνέχεια της ελληνικής παρουσίας στην Αίγυπτο. Αφού η Αίγυπτος βρίσκεται στην Αφρική, σύμφωνα με την συλλογιστική των αφροκεντριστών, οποιοδήποτε πολιτισμικό ή ιστορικό φαινόμενο παρουσιάστηκε στη χώρα αυτή πιστώνεται αυτομάτως στην αφρικανική πολιτισμική παράδοση.
Κάποιοι, λοιπόν, ωθούμενοι όχι από... ευγενή κίνητρα, επιχείρησαν να ενδύσουν τον μύθο του αφροκεντρισμού με επιστημονικοφανή επιχειρήματα. Πιο γνωστή περίπτωση είναι αυτή του εβραιολάτρη Martin Bernal, με το βιβλίο του "Black Athena: The Afroasiatic Roots of Classical Civilization". O Bernal προσπάθησε με διάφορες ακροβασίες να αποδώσει στον ελληνικό πολιτισμό ρίζες και επιρροές από την αρχαία Αίγυπτο και τη Φοινίκη. Ταυτόχρονα προβάλλεται η άποψη ότι συντελέστηκε μία ανθρωπογένεση στον πλανήτη γη και ότι κοιτίδα ανθρωπογενέσεως ήταν η Αφρική. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι θεωρίες του Bernal δεν βρήκαν καμία απήχηση μεταξύ των σχετικών επιστημών της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας και παρέμειναν περιθωριακές. 
Ο Μπερνάλ, προβάλλει το υποθετικό του σενάριο ως επιστημονικό θέσφατο, σύμφωνα με το οποίο στην περίοδο της 2ης χιλιετίας π.Χ., δηλαδή στην περίοδο του Τρωικού Πολέμου και του Μυκηναϊκού Πολιτισμού, οι περιοχές της Μικράς Ασίας και της Ελλάδας είχαν εποικισθεί από τους Σημίτες Φοίνικες (Εβραίους, 
Χαναναίους, Άραβες, Αιθίοπες) και οι Έλληνες ήταν ένας πολυεθνικός λαός με επικρατέστερους τους μαύρους(!) κατοίκους που ήρθαν από την Αίγυπτο. 
Η θεωρία αυτή, που διαδόθηκε από τις ΗΠΑ με ευκρινή κίνητρα, έχει λάβει γιγαντιαίες διαστάσεις μεταξύ των Εβραίων και κυρίως των μαύρων διανοουμένων της Αμερικής και γίνεται προσπάθεια με οποιοδήποτε μέσο να εδραιωθεί η (δήθεν) επιστημονική της εγκυρότητα από την διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα. Σ’ αυτή την προπαγανδιστική τακτική εντάσσεται και η ψευδεπίγραφη κινηματογραφική απόδοση του Τρωϊκού Πολέμου με μαύρους ηθοποιούς στη νέα παραγωγή του Netflix και του BBC.
Ο αφροκεντρισμός έχει επανέλθει δριμύτερος, με επίκεντρό του τις πολυφυλετικές βαβέλ των ΗΠΑ, όπου προωθείται από σιωνιστικούς και παγκοσμιοποιητικούς κύκλους ως τεχνητό αντίβαρο στην λευκή υπεροχή.
Η αυθεντική απόδοση της βασίλισσας Κλεοπάτρας.

Πώς, όμως, κατόρθωσαν οι θεωρίες αυτές να εισχωρήσουν στην ανώτατη εκπαίδευση; Με το θέμα ασχολήθηκε ενδελεχώς η φιλόλογος Mary Lefkowitz, η οποία, έχοντας ενδιατρίψει στην ψευδοϊστορία, επιχείρησε να καταρρίψει τους μύθους του αφροκεντρισμού με τα βιβλία της "Black Athena Revisited" και "Not Out of Africa: How Afrocentrism Became an Excuse to Teach Myth As History". Από την τριβή της με τα αμερικανικά πανεπιστήμια διαπίστωσε με έκπληξη πως: «Υπάρχει σήμερα μία τάση, τουλάχιστον μεταξύ των ακαδημαϊκών, να αντιμετωπίζεται η Ιστορία ως μία μορφή μυθοπλασίας που μπορεί και πρέπει να γράφεται διαφορετικά από κάθε χώρα και εθνότητα. Η τάση αυτή υποθέτει ότι με κάποιον τρόπο όλες αυτές οι εκδοχές είναι ταυτόχρονα σωστές, ακόμη κι αν είναι αντικρουόμενες σε ορισμένες τους λεπτομέρειες. Έτσι, η αφήγηση της αρχαίας Ιστορίας που προτείνει ο αφροκεντρισμός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ψευδοϊστορία, αλλά ως μία εναλλακτική ματιά στο παρελθόν. Μπορεί να θεωρηθεί εξίσου έγκυρη με την παραδοσιακή οπτική, ίσως και πιο έγκυρη, λόγω της ‘’ηθικής ατζέντας’’ της».
Η Lefkowitz συνειδητοποίησε ότι η πολιτική σκοπιμότητα να απομειωθεί η Αρχαία Ελλάδα ως λίκνο πολιτιστικής γενέσεως και να ανυψωθεί τεχνηέντως η μελαμψή και η σημιτική παράδοση, είχε επιβάλλει στα αμερικανικά πανεπιστήμια την πρακτική να υιοθετούνται ψευδοϊστορικές  εικασίες, χωρίς να απαιτείται η επιστημονική τους τεκμηρίωση και επαλήθευση. Κατέληξε, λοιπόν, η Lefkowitz να προσπαθεί να πείσει τους συναδέλφους της για τα αυτονόητα, όπως, π.χ., το ότι δεν ήταν δυνατόν ο Αριστοτέλης να έχει κλέψει τη φιλοσοφία του από την (αφρικανική!) βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, καθώς αυτή δημιουργήθηκε μετά τον θάνατό του! Κι όμως, η μόνιμη απάντηση που εισέπραττε στις ενστάσεις της ήταν ότι «ο καθένας μπορεί να έχει την οπτική του», και ότι «όλες οι γνώμες είναι εξίσου έγκυρες»… Στον βωμό δηλαδή της σκοπιμότητας, εξομοιώνεται σε βαρύτητα η τεκμηριωμένη και επιστημονικά αποδεδειγμένη θέση με τον όποιο ανυπόστατο ισχυρισμό...
Το κλίμα αυτό επιγραμματικά αποδίδεται σε μία χαρακτηριστική δήλωση, από το trailer της «Κλεοπάτρας» του Netflix: «Δεν με νοιάζει τί σου λένε στο σχολείο. – Η Κλεοπάτρα ήταν μαύρη». Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η επιστήμη της Ιστορίας βρίσκεται σε αδιέξοδο, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια λύση. Τα αμερικανικά, και όχι μόνο, πανεπιστήμια, έχοντας μετατραπεί σε άνδρα ιδεολογικής και πνευματικής τρομοκρατίας, έχουν οδηγήσει στην εγκαθίδρυση ενός νέου, ιδιότυπου πνευματικού "Μεσαίωνα", καθεστώς που εξασφαλίζει ότι οι απαράδεκτοι ιστορικά αυτοί ισχυρισμοί δεν θα τύχουν οιασδήποτε κριτικής.  
Το χρώμα του δέρματος της Κλεοπάτρας, λοιπόν, κατάντησε να μην αποτελεί αντικείμενο ιστορικής αναζητήσεως της αλήθειας, αλλά έχει αναχθεί σε ένα πεδίο ιδεολογικής διαμάχης. Ζούμε στην εποχή της διαστρεβλώσεως και της αμφισβητήσεως των πάντων, βιώνουμε την πρόταξη του ψεύδους και του ανυπόστατου με την αξίωση να καταστεί παραδεκτό ως η μόνη και απόλυτη "αλήθεια", εξοβελίζοντας την επιστημονική εξακρίβωση και την τεκμηριωμένη γνώση. Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο το σύστημα αποκηρύσσει την ιστορία και την εξοβελίζει στο πυρ το εξώτερον, γι΄ αυτό επιθυμεί και επιδιώκει την ημιμάθεια των νέων, ώστε να κυριαρχεί πηκτό εγκεφαλικό σκότος και άγνοια, ώστε κάθε ισχυρισμός που προβάλλεται από τα "έγκριτα" μμε, να καθίσταται άνευ κριτικής και δυιλίσεως, αποδεκτός...
Καλοσήρθατε στην Νέα "Ιερά Εξέταση" των Σιωνιστών και των Παγκοσμιοποιητών. Ο νέος εφιάλτης ανατέλλει... Η ιστορική πραγματικότητα, στην προκρούστειο κλίνη της σκοπιμότητας...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ


ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Ι. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ "ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ"
Ο μηχανισμός της ιστορικής παραποιήσεως και της πολιτικής-οικονομικής κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο ρόλος των σιωνιστικών κύκλων στην υπονόμευση των εθνικών μας προσπαθειών ανά τους αιώνες....
Διαβάστε σε αυτό το βιβλίο, όλα όσα ουδέποτε θα πληροφορηθείτε από τα συστημικά μέσα "ενημέρωσης"...
Επικοινωνία για παραγγελίες:
Τηλ. 6909-75.33.72 ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ionhellas@gmail.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...