ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ ΤΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΟΜΑΧΩΝ
.jpg)
Η υλοποίηση των όσων καταστρεπτικών για την προγονική κληρονομιά και τον πολιτιστικό πλούτο της Σαλαμίνας εμπεριέχει το Αναπτυξιακό Σχέδιο του ΟΛΠ που κυρώθηκε πρόσφατα με προεδρικό διάταγμα, αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα για την προστασία της προγονικής/πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος να καταπολεμηθεί. Όμως το να καταπολεμηθει με ατέρμονες νομικές διαδικασίες, που συχνά έχουν παρελκυστικό χαρακτήρα, είναι ατελέσφορο. Δεδομένου ότι η "Δικαιοσύνη" αργεί απελπιστικά να αποφανθεί, ή, ακόμη χειρότερα, σε όσες δικαστικές υποθέσεις έχουν ενσκύψει κατά των ναυπηγείων, όπου κατηγορούνταν για καταστροφή αρχαιοτήτων, ουδεμία περίπτωση, όλως "συμπτωματικά" έχει τελεσιδικήσει. Εκτίμησή μας είναι ότι η καταπολέμηση των αυθαιρεσιών πραγματώνεται με την άσκηση πολιτικών πιέσεων, προς την ηγεσία του ΥΠ.ΠΟ.
Πολιτική πίεση, προκειμένου η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, να υποχρεωθεί να ασκήσει τα δικαιώματά του, όπως αυτά απορρέουν από τον Νόμο 3028/2002, άρθρο 10 παρ. 1, 3 και 6, ως και από το άρθρο 73 (παρ. 12), όπου προβλέπεται ότι: (1. Απαγορεύεται κάθε ενέργεια σε ακίνητο μνημείο, η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του). (3. Η εγκατάσταση ή η λειτουργία βιομηχανικής, βιοτεχνικής ή εμπορικής επιχείρησης,.....καθώς και η οικοδομική δραστηριότητα πλησίον αρχαίου επιτρέπεται μόνο μετά από έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου...). (6. Στις περιπτώσεις που απαιτείται έγκριση σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους, αυτή προηγείται από τις άδειες άλλων αρχών που αφορούν την επιχείρηση ή την εκτέλεση του έργου ή της εργασίας και τα στοιχεία της αναγράφονται με ποινή ακυρότητας στις άδειες αυτές). Το οποίο σημαίνει πώς εάν, στην προκειμένη περίπτωση των ναυπηγείων, έχει η Περιφέρεια, ή το Υπουργείο Ενέργειας ή άλλη αρχή χορηγήσει την οιαδήποτε άδεια, εφ΄ όσον αυτή δεν έχει την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού, ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΗ (αυτό σημαίνει η αναγραφή της εγκρίσεως του ΥΠ.ΠΟ. με ποινή ακυρότητας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10, παρ. 6 του Νόμου 3028/2002).
Πολιτική πίεση, προκειμένου η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, να υποχρεωθεί να ασκήσει τα δικαιώματά του, όπως αυτά απορρέουν από τον Νόμο 3028/2002, άρθρο 10 παρ. 1, 3 και 6, ως και από το άρθρο 73 (παρ. 12), όπου προβλέπεται ότι: (1. Απαγορεύεται κάθε ενέργεια σε ακίνητο μνημείο, η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του). (3. Η εγκατάσταση ή η λειτουργία βιομηχανικής, βιοτεχνικής ή εμπορικής επιχείρησης,.....καθώς και η οικοδομική δραστηριότητα πλησίον αρχαίου επιτρέπεται μόνο μετά από έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου...). (6. Στις περιπτώσεις που απαιτείται έγκριση σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους, αυτή προηγείται από τις άδειες άλλων αρχών που αφορούν την επιχείρηση ή την εκτέλεση του έργου ή της εργασίας και τα στοιχεία της αναγράφονται με ποινή ακυρότητας στις άδειες αυτές). Το οποίο σημαίνει πώς εάν, στην προκειμένη περίπτωση των ναυπηγείων, έχει η Περιφέρεια, ή το Υπουργείο Ενέργειας ή άλλη αρχή χορηγήσει την οιαδήποτε άδεια, εφ΄ όσον αυτή δεν έχει την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού, ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΗ (αυτό σημαίνει η αναγραφή της εγκρίσεως του ΥΠ.ΠΟ. με ποινή ακυρότητας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10, παρ. 6 του Νόμου 3028/2002).
Με το ΦΕΚ 1459/Β/26-10-2001, που υπέγραψαν οι τότε ΥΠ.ΠΟ. Ε. Βενιζέλος και η τότε Γ.Γ. του ΥΠ.ΠΟ. και νυν ΥΠ.ΠΟ. Λ. Μενδώνη, απαγορευόταν ρητά η λειτουργία ναυπηγείων και ο χαρακτηρισμός ως ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης εντός περιοχών αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που είχαν χαρακτηρισμό ζώνης Α΄. Τότε λοιπόν, η Λ. Μενδώνη ζητούσε την απομάκρυνση των Ναυπηγείων έως το 2011. Σήμερα, υπογράφει άλλα πράγματα και επιτρέπει την παραμονή τους έως το 2052! Τι είναι εκείνο που μετέβαλλε τη στάση της αναφανδόν;
Το ζήτημα λοιπόν είναι ΑΜΙΓΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Δεν υπάρχει ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ να εφαρμόσει η εκτελεστική εξουσία τους υφιστάμενους νόμους και η Δικαιοσύνη (που όπου επιθυμεί και κρίνει επεμβαίνει...αυτεπαγγέλτως), εν προκειμένω σφυρίζει αδιάφορα...
Το να καταφεύγουμε σε ατέρμονες δικαστικές περιπέτειες που και κοστοβόρες ιδιαιτέρως τυγχάνουν και χρονοβόρες και συχνά αποβαίνουν άνευ αποτελέσματος, όπως έχει καταδείξει η μέχρι σήμερα έκβαση δικαστικών αγώνων για το εν λόγω θέμα, από τη δεκαετία του 1970 και εντεύθεν, δεν αρκεί από μόνο του. Σώφρον κρίνεται να ασκηθούν πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση (Δήμο Σαλαμίνας, κόμματα βουλής, περιφέρεια, κεντρική εξουσία-κυβέρνηση και Υπουργείο Πολιτισμού), ώστε να υπαναχωρήσουν και να εφαρμοσθούν τα προβλεπόμενα από τον Νόμο.
Εν κατακλειδι, ας μην γελιόμαστε. Εάν δεν εκπονηθεί σοβαρό σχέδιο μετεγκαταστάσεως των ναυπηγείων σταδιακά, με παράλληλη επιβολή προστίμων για όσες αυθαιρεσίες έχουν διαπράξει στον χώρο (ποσά τα οποία θα διατεθούν για ανασκαφικό έργο και για ανάπλαση της περιοχής), κατά τα πρότυπα της μεταφοράς των βυρσοδεψίων του Ελαιώνα, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση στο χρονίζον και επιτεινόμενο πρόβλημα.
Εάν δεν γίνουν αναγκαστικές απαλλοτροιώσεις στην χερσόνησο της Πούντας και στην Κυνόσουρα, δεν διεξαχθούν εκτεταμένες ανασκαφές για να αναδειχθεί ο τύμβος και η αρχαία πόλη και να αναδυθεί το μεγαλείο του πολιτισμού της Σαλαμίνας και η έκταση της πολιτιστικής της κληρονομιάς, ουδεμία εξέλιξη θετική πρόκειται να υπάρξει...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
.jpg)
Σχόλια