Ο ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΟΧΗ, ΣΥΝΕΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟΔΟΧΗ...
Πραγματικά, η σημερινή κοινωνία συγκλονίζεται από ένα τεράστιο κύμα ηθικής αποσυνθέσεως, πνευματικής σκοτοδύνης και χαυνώσεως, σημάδια μίας Κρίσεως πολυεπίπεδης που ενεδρεύει και καταλύει κάθε θεσμό και κάθε θεμέλιο στους καιρούς που ζούμε... Μία Κρίση ηθική, πνευματική, εθνική, κοινωνική, οικονομική, θεσμική, βιώνει κατά τρόπο αδυσώπητο ο Ελληνισμός, ένα φαινόμενο εκφυλιστικό και συνάμα θανάσιμο που τείνει πλέον να απειλήσει την ίδια την υπόστασή του...
Από τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος που ευδοκιμούν, μέχρι τους διεφθαρμένους δημοσιογράφους και τηλεπαρουσιαστές, που σε αγαστή σύμπραξη με μοντέλα, καλλιτεχνικούς "στάρ", κίβδηλα "ινδάλματα" και πολιτικούς φελλούς εκτρέφουν παντοιοτρόπως την διαφθορά και τον εκμαυλισμό συνειδήσεων, από τους επίορκους κρατικούς λειτουργούς σε όλους τους τομείς του δημοσίου βίου, μέχρι τους προσκυνημένους και εκβιαζόμενους πραιτωριανούς του καθεστώτος και της παγκόσμιας εξουσίας που απεργάζονται μία πολυφυλετική και πολυπολιτισμική βαβέλ, όλοι αυτοί σε μία αποκρουστική συγχορδία, περνούν μεθοδικά το σκοινί γύρω από τον λαιμό της κοινωνίας, γύρω από τον λαιμό της Πατρίδας, οδηγώντας την εντέχνως στο ικρίωμα της πιο αισχρής προδοσίας...
Κι από κοντά σε όλους αυτούς, η παθητικοποιημένη, η αγελαία μάζα, που είτε από φθηνό υπολογισμό και χυδαίο συμφέρον, είτε από ψυχολογική ανασφάλεια και μωρία, αντιμετωπίζει με απάθεια τα συμβαίνοντα και επιδεικνύει μία πρωτοφανή ανοχή προς όσα τραγικά, απαράδεκτα και εθνοπροδοτικά διαδραματίζονται και πληγώνουν θανάσιμα το κορμί της Πατρίδας, υποσκάπτοντας σε ανεπανόρθωτο βαθμό τα θεμέλια της κοινωνίας...
Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά τα μοναδικά σε έκταση και σε βαρύτητα φαινόμενα, οι ίδιοι κύκλοι ενδίδουν, ελέω φόβου αλλά και στυγνής υπολογιστικής διαθέσεως, στην ιδεολογική και πνευματική τρομοκρατία του συστήματος, σύμφωνα με την οποία όποιος καταγγέλλει με στεντόρειο τρόπο τα κακώς κείμενα που συντελούνται, βαπτίζεται από τα μίσθαρνα όργανα του καθεστώτος "ακραίος" και "απόλυτος", ενώ πραγματικά ακραίοι, αφύσικοι και εγκληματικά ένοχοι είναι εκείνοι που διαπράττουν τα όσα καταστρεπτικά διαπράττουν σε βάρος της Πολιτείας και της Κοινωνίας... (εκποίηση εθνικού πλούτου και υποδομών, ακρίβεια/αισχροκέρδεια, εθνολογικός αφανισμός δια της ακατάπαυστης εισροής τριτοκοσμικών παρεισάκτων, έξαρση εγκληματικότητας, αναλγησία, α-πολιτισμός, επιφύλαξη ατιμωρησίας για τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος και τους ζημιώνοντες δια παντοίων τρόπων την Πατρίδα, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στους ξένους πιστωτές ή "αγορές" κ.α.).
Υπάρχουν λοιπόν οι "πρωταγωνιστές" της διαφθοράς και της παρακμής, οι εκμαυλιστές, υφίστανται στη συνέχεια οι συνοδοιπόροι τους, αυτοί που τους στηρίζουν, τους πλαισιώνουν, τους υποβοηθούν, εν είδει "συνεργού" στα διαπραττόμενα εγκλήματα και τέλος υφίστανται και εκείνοι που ενώ δεν αρέσκονται στην τροπή και στην πορεία που έχουν λάβει τα πράγματα, και αυτοί αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία, ενώ ενδομύχως έχουν επίγνωση ότι η κατάσταση έχει λάβει την κατιούσα, παρά ταύτα υποδύονται τους επιτήδειους ουδέτερους, προσποιούνται τους ευτυχείς θνητούς, ή στην καλυτέρα των περιπτώσεων, ενώ ομολογούν την αθλιότητα της καταστάσεως, εν τούτοις και παρά ταύτα, αρνούνται να υποδείξουν τον αληθινό υπαίτιο, τρέμουν στην ιδέα ότι επιβάλλεται να καταλογίσουν ευθύνες, φοβούμενοι μην χαρακτηριστούν ως αμφισβητίες και αρνητές του καθεστώτος, με ό,τι αυτό πρόσημο χαρακτηρισμού πέπρωται να τους ακολουθήσει... Με αποτέλεσμα, οι υπαίτιοι της καταστροφής, να επιβραβεύονται, να επευθημούνται, να αποθρασύνονται και οι πολλοί, στην καλυτέρα των περιπτώσεων, όταν δεν είναι πειθήνιοι χειροκροτητές, παραμένουν απαθείς θεατές ή έστω τηρούν στάση ανοχής απέναντι στο συντελούμενο έγκλημα κατά της χώρας και της προγονικής κληρονομιάς...
Δικαίως λοιπόν ο πανεπιστήμων φιλόσοφος Αριστοτέλης, απεφάνθη ότι η Ανοχή και η Απάθεια, συνιστούν τις έσχατες "αρετές" (ειρωνικός είναι ο χαρακτηρισμός, υπονοεί τις ιδιότητες που φαντάζουν δήθεν ως "αρετές") μίας κοινωνίας εθισμένης στον μιθριδατισμό και στον συβαριτισμό, μίας κοινωνίας έρμαιης των αποσυνθετικών πολιτικών και των εκφραστών τους που αργά ή γρήγορα τα προθανατικά αυτά σημάδια θα οδηγήσουν στο βιολογικό τέλος...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια