ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΤΕΛΜΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΟΗΤΙΚΗ ΧΑΥΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΦΑΣΙΑ...

Αναμφίβολα, η "συνταγή" για να κάμψει κάποιος τις αντιστάσεις ενός λαού, για να τον διαμορφώσει ωσάν μία άμορφη μάζα, δίχως επίγνωση της καταγωγής του, δίχως συνείδηση της αποστολής του, δίχως κατανόηση της ιδιαιτερότητάς του και του ρόλου του στο ιστορικό γίγνεσθαι, χωρίς συναίσθηση της εθνικής του ταυτότητας και ιδιομορφίας που εκπηγάζει από τις βιοψυχικές του ιδιότητες, ιδιότητες που αναβλύζουν από τα προαιώνια φυλετικά αρχέτυπα, είναι να του αφαιρέσει το πολιτιστικό του υπόβαθρο, να του αποστερήσει τα εφόδια που απορρέουν από την προγονική του κληρονομιά...

Στο πλαίσιο ακριβώς αυτό, βλέπουμε να εκπληρώνονται τα λεγόμενα του Χ. Κίσσιγκερ με αξιοσημείωτη ακρίβεια και συνέπεια... Είδαμε κατά τη δεκαετία του 2000, καθηγητάδες όπως τη Ρεπούση, τη Δραγώνα και τον Λιάκο, να επιχειρούν υπό τις ευλογίες της τότε Υπουργού Παιδείας Μ. Γιαννάκου, να εισαγάγουν μία νέα "θεώρηση" της Ιστορίας, η οποία συνιστούσε διαστρέβλωση, αλλοίωση, παραποίηση και απόκρυψη της Αλήθειας, με απώτερο σκοπό την άμβλυνση και την εξάλειψη της εθνικής ιστορικής μνήμης. Η μικρασιατική τραγωδία στη Σμύρνη βαπτίστηκε "συνωστισμός" και επιχειρήθηκε η εισαγωγή στην εκπαίδευση νέων βιβλίων, εκστρατεία την οποία χρηματοδοτούσε αφειδώς το "Ίδρυμα για τη Δημοκρατία και τη Σταθερότητα στα Ν.Α. Βαλκάνια" του σιωνιστή και υποστηρικτή των Σκοπίων, Τζώρτζ Σόρος...

Είδαμε να συντελείται μία τρομερή καθίζηση στην ποιότητα και στον προσανατολισμό της Παιδείας, με αποτέλεσμα η εκπαίδευση, από ανθρωποπλαστική να μετασχηματίζεται σε χρησιμοθηρική και τεχνοκρατική, αφυδατωνόμενη από τα ζωογόνα συστατικά στοιχεία του Ελληνικού Πολιτισμού...

Την ίδια ώρα, μ.μ.ε., πολιτικοί, κόμματα, δημόσια πρόσωπα, απαξιώνουν το μεγαλείο του Ελληνικού Πολιτισμού, προβάλλοντας πολυφυλετικά και πολυπολιτισμικά εκτρώματα, αποκρύπτοντας και αποσιωπώντας τις πολυχιλιετείς ρίζες του γένους μας, αποκόπτοντας τη νέα γενιά από την προγονική παρακαταθήκη, κανιβαλίζοντας τη γλώσσα, εκφυλίζοντας τη θρησκεία, εξαφανίζοντας τα πολιτιστικά αποθέματα του Ελληνισμού, ελαχιστοποιώντας ο,τιδήποτε το ουσιαστικό και μεγιστοποιώντας ο,τιδήποτε το ασήμαντο ή το ζημιογόνο...

Ποιός νέος σήμερα γνωρίζει για το σπήλαιο των Πετραλώνων και τον αρχάνθρωπο, που τοποθετεί την ανθρωπογένεση σε νέα, επαναστατική, βάση, πόσοι και ποιοί γνωρίζουν για το Δισπηλιό της Καστοριάς, τον λιμναίο οικισμό, την ελληνική γραφή, για τα ευρήματα του σπηλαίου της Θεόπετρας, για την Τρίγλια της Χαλκιδικής, για να αναφερθούμε, όλως ενδεικτικά, σε ορισμένα μνημεία του Ελληνισμού που μας καθιστούν υπερήφανους για την πορεία του γένους μας στον χώρο και στον χρόνο;

Ενθυμούμαι, κατά τη δεκαετία του 1980, υπήρξε σύγχυση κατά τη διάρκεια εξεταστικής διαδικασίας, όταν ετέθησαν προς ανάλυση και ανάπτυξη οι όροι "αρωγή" και "ευδοκίμηση" και οι νέοι μαθητές αγνοούσαν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τη σημασία τους... Σήμερα, που η λεγόμενη greeklish διάλεκτος έχει υποκαταστήσει την ελληνική λεκτική διατύπωση των εννοιών, ποιό είναι το γλωσσικό επίπεδο των νέων και τι συνεπάγεται, σε πολιτισμικό αλλά και νοητικό επίπεδο, η παντελής σχεδόν άγνοια της ορθής χρήσεως της ελληνικής γλώσσης με τον τεράστιο λεξιλογικό πλούτου που περικλείει και η χρήση της οποίας αποδεδειγμένα αναπτύσσει και ενεργοποιεί τις συνάψεις του εγκεφάλου;

Πόσοι συμπατριώτες μας γνωρίζουν για τις ανακαλύψεις του αρχαιολόγου Γ. Σακελλαράκη στην αρχαία Ζώμινθο, για το έργο του μεταστάντος, αείμνηστου καθηγητή Στέφαν Μύλλερ στην αρχαία Νεμέα, για τις επιστημονικές ανακαλύψεις των προγόνων μας, για τα επιτεύγματα των θαλασσοπόρων Ελλήνων ανά την υφήλιο και για τις σπουδαίες στρατηγικές νίκες τις οποίες κατήγαγαν οι Έλληνες στον Μαραθώνα, στις Πλαταιές, στη Σαλαμίνα; 

Έλληνα, αυτοί που απεργάζονται τη σύγχρονη πολυπολιτισμική και πολυφυλετική Βαβέλ, δεν επιθυμούν να γνωρίζης τις ρίζες σου, τις παραδόσεις σου, τον πολιτισμό σου. Κι αυτό γιατί εάν αποκτήσεις επίγνωση του μεγαλείου των προγόνων σου, όχι απλώς θα νιώσεις υπερήφανος γι΄ αυτούς, αλλά θα παύσεις να βαυκαλίζεσαι και να επικαλείσαι το "αρχαίο κλέος" επιφανειακά και επιδερμικά και θα μεταβληθείς από κομπορρήμονα φαφλατά σε αληθινό υπερασπιστή της προγονικής σου κληρονομιάς. Τότε ακριβώς δεν θα είσαι ευεπίφορος στα ισοπεδωτικά και αλλοτροιωτικά κελεύσματα της παγκοσμιοποιήσεως, γιατί θα έχεις θωρακισθεί με την αιγίδα του Ελληνικού Πολιτισμού και τις αξίες τις οποίες αυτός διαιωνίζει και εκφράζει... Τότε, η ισοπεδωτική εξομοίωση δεν θα μπορεί να συντελεσθεί, γιατί θα γνωρίζης ότι είσαι ξεχωριστός, ουσιαστικά και όχι λεκτικά...

Τότε, θα στήσεις από μόνος σου αληθινά αναχώματα αντιστάσεως στον εκφυλισμό και στην παρακμή, και θα υπερασπιστείς, από μόνος σου, τα όσια και τα ιερά της φυλής σου, αυτά που τώρα οι ισοπεδωτές και άθλιοι έμποροι των εθνών, σε βάζουν να ποδοπατήσεις και εσύ το πράττεις, μέσα στην σύγχυση, στην άγνοια και στην παραζάλη σου...

Διόλου τυχαία, ο Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης, στα απομνημονεύματά του, παραθέτει μία ιστορία που έζησε και τη φώτισε ξανά ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης στο δοκίμιό του «Ενας Ελληνας – Ο Μακρυγιάννης», στον Α’ τόμο των «Δοκιμών» του (1936-1947): «Είχα δύο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Οταν χάλασαν τον Πόρο, τα ’χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’ Αργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν… Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Δι’ αυτά πολεμήσαμεν»!

Ο αγράμματος Μακρυγιάννης, πλην συνειδητοποιημένος Έλλην, είχε αντιληφθεί ότι στη μνημειακή μας και πολιτιστική μας κληρονομιά, στηρίζει το Έθνος τις διεκδικήσεις του και ότι αυτά αποτελούν τον ομφάλιο λώρο του χθες με το σήμερα αλλά και το αύριο των Ελλήνων... Αυτά που σήμερα οι τυμβωρύχοι και οι αρχαιοκάπηλοι, οι καταστροφείς και οι βέβηλοι, πουλάνε σε δημοπρατήρια και "γκαλερί" του εξωτερικού, ή απλά καταστρέφουν εν ονόματι άλλων "συμφερόντων" και σκοτεινών επιδιώξεων...

Να ενθυμείστε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, εάν δεν υφίσταται Έθνος συγκροτημένο και αφυπνισμένο να την υπερασπιστεί... H Eλληνογνωσία και η Αρχαιολατρεία, η γόνιμη, η ενεργή, που στηρίζεται στην εγκόλπωση των αξιών της αρχαιότητος και όχι στην εμμονή σε αγκυλωτικά πρότυπα και σε ανούσιες παρελθοντολογικές αναπολήσεις, θα σημάνει αφύπνιση της κυτταρικής μνήμης, θα σημάνει την ψυχική ανάταση σε επίπεδο εγρηγόρσεως και την πρόταξη της Ελληνικότητας ως επιταγής. 

Σε ενάντια περίπτωση η κοινωνία θα παραμορφωθεί σε ένα ετερόκλητο κοινό, εύκολα διαχειρίσιμο, θεωρούμενο ως μία καταναλωτική μάζα, έρμαιο των οργανωμένων συμφερόντων και των διαχειριστών της εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον Άνθρωπο και τον Πολιτισμό...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Μπορείτε να εκφράσετε τα σχόλιά σας ή τις τοποθετήσεις σας επί των απόψεων που εκφέρονται στο ανωτέρω κείμενο, αποστέλλοντας ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνση ionhellas@gmail.com