Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ...
Η Αμάλθεια, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ήταν το σύμβολο της ευημερίας και της ευδαιμονίας του ανθρώπου. Συνιστούσε και εξέφραζε το αιώνιο σύμβολο της αφθονίας των αγαθών. Το Κέρας της Αμάλθειας αναφέρεται παραδοσιακά στο σπασμένο κέρατο της κατσίκας Αμάλθειας, τροφού του νεογέννητου Δία στην Κρήτη.
Ο Δίας ως νεογνό, παίζοντας, επειδή δεν ήταν σε θέση να ελέγξει την υπερχειλίζουσα θεϊκή του δύναμη, έσπασε το ένα κέρατο της Αμάλθειας. Το γεγονός αυτό τον ελύπησε και για να παρηγορήσει το ευλογημένο ζώο, προσέδωσε στο σπασμένο κέρας ιδιαίτερες ιδιότητες. Συγκεκριμένα, ο κάτοχος του κέρατος, θα μπορούσε με μία μόνο ευχή να προσελκύσει όλα τα αγαθά του κόσμου, τιθέμενα στη διάθεσή του. Έκτοτε, καθιερώθηκε ως “Κέρας της Αμάλθειας” ή “Κέρας της Αφθονίας”.
Όταν γεννήθηκε ο Δίας από τη Ρέα, στο όρος Δίκτη, στο Δικταίο άνδρο, οι θυγατέρες του Κουρήτα Μελισσέα, η Ίδη και η Αδράστεια, τον τάιζαν με μέλι και βασιλικό πολτό, ενώ η Αμάλθεια (κατσίκα) τον θήλαζε με το γάλα της.
Κατά μια άλλη μυθολογική εκδοχή, φημολογείται ότι ο Κρόνος, καθώς κυνηγούσε την Αμάλθεια για να της πάρει τον Δία, έρεε γάλα από τούς μαστούς της, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ο αστρικός Γαλαξίας.
Ετυμολογώντας την λέξη "Αμάλθεια", προκύπτει από το α=στερητικό+μάλθος=έλλειψη, στέρηση. Επομένως η αμάλθεια υποδηλώνει την μη στέρηση, άρα την αφθονία, την πληρότητα, την επάρκεια, σε ψυχοπνευματικά τάλαντα και υλικές ιδιότητες και καταστάσεις...
Ο ήρωας Ηρακλής ο πατρώος, έλαβε από τον ημίθεο Αχελώο το Κέρας της Αμαλθείας, από το οποίο προέρχονταν αγαθά σε αφθονία, χυμοί, νέκταρ, μέλι κα. Αργότερα, ο Ηρακλής προσέφερε το κέρας της Αμάλθειας στους Καλυδωνίους και λατρεύτηκε ως θεός της ευφορίας, η οποία δύναται να επιτευχθεί με την ορθολογική διευθέτηση των υδάτων που αποτελούν πηγή δημιουργίας και ζωής. Το Κέρας της Αμαλθείας το κρατά επίσης και ο Πλούτωνας στο χέρι του, καθώς ο Ηρακλής τον κουβαλά στην πλάτη του για να τον ανεβάσει στον επάνω κόσμο.
Κατά τη φοβερή διαμάχη που είχε ο Δίας με τους Τιτάνες, είχε ανάγκη από μία κατάλληλη ασπίδα που θα τον καθιστούσε άτρωτο και θα προκαλούσε δέος. Αυτή την ασπίδα την είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος από το δέρμα της Αμάλθειας, καθώς όταν η κατσίκα πέθανε από γήρας, ο Δίας από ευγνωμοσύνη και για να την τιμήσει την μετέτρεψε σε αστερισμό, το δε δέρμα της το έδωσε στον Ήφαιστο για να κατασκευάσει την παντοδύναμη ασπίδα του.
Την αδιαπέραστη από βέλη αυτή ασπίδα, πάνω της ο Ήφαιστος προσάρτησε το κεφάλι της Μέδουσας, που όποιος την αντίκριζε γινόταν πέτρα. Πολύ αργότερα, ο Δίας έδωσε την ασπίδα του, ή αλλιώς ‘’αιγίδα’’ (από τη λέξη αίγα=κατσίκα), στην κόρη του Αθηνά, θεά της σοφίας. Όποιος την κρατούσε ήταν προστατευμένος. Γι’ αυτό και έως σήμερα έχει επικρατήσει η έκφραση ότι αυτή η δραστηριότητα ή αυτό το πρόγραμμα "τελεί υπό την αιγίδα” που σημαίνει “κάτω από την προστασία”.
Την ίδια ασπίδα χρησιμοποίησε ο Δίας όταν διεκδίκησε την εξουσία από τον πατέρα του τον Κρόνο. Σύμφωνα με τον μύθο, η Τιτανομαχία κατέληξε στην επικράτηση του Δία και των αδελφών του, των θεών του Ολύμπου και στην εκθρόνιση του Κρόνου, λαμβάνοντας τέλος η παρακμιακή κοσμοπολιτεία του...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια