ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: Η ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ....
Η Εαρινή Ισημερία, που ετυμολογικά σημαίνει την ισόρροπη διάρκεια ημέρας και νύκτας (μετά δε από αυτήν αρχίζει η ημέρα να ενισχύεται περιορίζοντας τη νύκτα), αποτελεί αναμφίβολα έναν από τους τέσσερις διάυλους μέσα από τους οποίους επέρχεται ο εσωτερικός μετασχηματισμός, η η εσωτερική ανάπλαση του ανθρώπου, αποβάλλοντας σταδιακά την θνητή/τιτανική φύση του με ό,τι το χθόνιο και το ατελές αυτή περικλείει, αναβιβαζόμενη προς τους ανωτέρους κόσμους... Στην Εαρινή Ισημερία “πεθαίνει και αναγεννάται” ο Διόνυσος Ζαγρέας και ανέρχεται εκ νέου στην γη η Θεά Περσεφόνη, κρατώντας στο χέρι το ρόδι, δώρο του Πλούτωνα, σύμβολο αφθονίας και γονιμότητας.
Διόλου τυχαία, την περίοδο αυτή που είναι συνυφασμένη με την Αναγέννηση της Φύσεως, ετελούντο τα μικρά Ελευσίνια Μυστήρια, τα εν Άγραις καλούμενα, τα οποία συνιστούσαν την προπαρασκευή για την μέθεξη των αναζητητών του φωτός στην μεγαλειώδη ελευσινιακή μυσταγωγία του Φθινοπώρου... Γι΄ αυτό και η Εαρινή Ισημερία ταυτίζεται με πολλές τελετές και εορτές γονιμικής λατρείας. Είναι η εποχή κατά την οποία συντελείται η άνοδος της Περσεφόνης από το βασίλεια του Πλούτωνα στην γη και στα ουράνια δώματα, φέροντας το ρόδι, τον καρπό της αθανασίας.... Καθόλου τυχαία, η περίοδος αυτή ταυτίζεται με την αναγέννηση της Ζωής και το ζωντάνεμα της Δημιουργίας σε κάθε έκφανση και επίπεδο... Στο εσωτερικό πεδίο, η Άνοιξη αποτελεί το εφαλτήριο εκείνο κατά το οποίο η ψυχή του μυσταγωγούμενου αναζητητή, αποβάλλει τα αρνητικά στοιχεία που την βαρύνουν και αποκτά σταδιακά την ωρίμανση και την κάθαρση, μέσα από τις ανάλογες μυητικές και βιωτικές διαδικασίες... 
Είναι η περίοδος συνάμα της μεγάλης ψυχικής, πνευματικής και σωματικής προετοιμασίας για την συνειδητοποίηση της σημασίας του τελετουργικού δρωμένου του Θνήσκοντος και Αναστάντος Θεού, είτε Άδωνις καλείται, είχε Κεχρισμένος/Χριστός/Ιησούς των ω ψυχών θεραπευτής...
Κατά την διάρκεια της Εαρινής Ισημερία, συντελείται η θανάτωση του Διονύσου του Ζαγρέως, ο οποίος αλληγορεί την θνητή, τιτανική υπόσταση του ανθρώπου και η αναγέννησή του ως Διονύσου Ανθίου, ζωογονημένου όπως οι καρποί των ανθέων και των λουλουδιών που αναφύονται και ανανεώνουν το βιολογικό φαινόμενο της Δημιουργίας και της Ζωής...
Κατά την τέλεση των Ιερών Μυστηρίων του Ελληνικού Κόσμου, οι μυούμενοι άκουγαν από τον Ιεροφάντη να τους αποκαλύπτει ότι την περίοδο των Ηλιοστασίων και των Ισημεριών, αποστέλλεται η θεία πνοή στη Γαία.
Στην Εαρινή Ισημερία περισσότερο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ιερή παράδοση που μας κληροδότησαν οι αρχέγονοι Ιεροφάντες/Γεφυροποιοί προς τους πνευματικούς κόσμους, διανοίγονται οι πύλες του Ηφαιστειακού Πυρός και ενσαρκώνονται πυρφόρες οντότητες, ακολουθώντας τις υπαγορεύσεις του κοσμικού... Είναι μία πύλη για την "κάθοδο" του πνεύματος και της ψυχής στην ύλη...
Μέσα σε αυτή την φυσική εορτή, πραγματώνεται η αναγέννηση της Φύσεως και συνάμα με αυτήν, η επερχόμενη απελευθέρωση των αγνών ψυχών από τον Διόνυσο τον Ελευθερέα και η ανύψωσή τους στα ουράνια δώματα... Εν κατακλείδι, η Εαρινή Ισημερία συνιστά την λατρευτική αποθέωση της Φύσεως και της Δημιουργίας, αντιπροσωπεύοντας την θριαμβική κατίσχυση του Φωτός έναντι του Σκότους, ούσα η περίοδος εκείνη για το ξαναζωντάνεμα της Πλάσεως και όλων των εκφάνσεων που τη συγκροτούν και την περιβάλλουν. Και αυτή είναι μία ιερή διαδικασία, που μόνο με αρχέγονα τελέσματα θα μπορούσε να τιμηθεί...
Ας αποθεώσουμε λοιπόν την έλευση της Ανοίξεως, όπως οροσημαίνεται από την Εαρινή Ισημερία, καθώς θείον είναι το Γίγνεσθαι κατά Ηράκλειτον...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια