ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΡΩΣΟ-ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ ΔΙΕΝΕΞΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ...
Η Γερμανία, εν έτει 2008, συνάπτει συμφωνία διακρατική με τη Ρωσία, ώστε να προμηθεύεται φυσικό αέριο, μέσω του αγωγού εκείνου που διέρχεται από τη θαλάσσια ζώνη της Ουκρανίας. Το γεγονός αυτό δεν διέλαθε της προσοχής των Αμερικανοσιωνιστών, οι οποίοι επιδιώκουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τα ενεργειακά κοιτάσματα της ευρύτερης περιοχής, μεθοδεύοντας την ίδρυση και λειτουργία 2 στρατιωτικών βάσεων στις περιοχές της Αμπχαζίας και της Οσετίας, στην βόρεια Γεωργία.
Εκτυλίσσεται ένας υπόγειος πόλεμος σε επίπεδο κατασκοπευτικής δράσεως και υπονομεύσεως, ο οποίος όμως δεν τελεσφορεί ευνοϊκά για τους Αμερικανούς, αφού οι εν λόγω περιοχές είναι ρωσόφωνες και παρά τις υποχθόνιες μεθοδεύσεις των μυστικών υπηρεσιών CIA και Mossad, έχοντας την αγαστή σύμπνοια του γεωργιανού καθεστώτος, δεν κατόρθωσαν να επιτύχουν τους σκοπούς τους.
Ωστόσο, δεν παραιτήθηκαν από την προσπάθεια, απλά μετέθεσαν τους στόχους... Τα χρόνια περνούν και κατά το 2010 εξαπολύουν την διαβόητη "Αραβική Άνοιξη", πορτοκαλί επαναστάσεις (μεθοδευόμενες κινήσεις αποσταθεροποιήσεως) σε Αίγυπτο, Λιβύη κ.α., και τον πόλεμο που επακολούθησε, αναδιατάσσεται το σκηνικό...
Οι Αμερικανοσιωνιστές, επιδιώκουν να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό στο φυσικό αέριο το οποίο διερχόταν μέσω του άξονα Μπουργκάζ-Αλεξανδρουπόλεως, αποσκοπώντας στο να διασφαλίσουν τα κοιτάσματα που υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο (εκείνων της Λιβύης συμπεριλαμβανόμενα), διεκδικώντας ακόμη και τα κοιτάσματα που υπάρχουν στο Λίβανο και στη νότια Συρία, προσβλέποντας στην στήριξη των Ισραηλινών. Στο εγχείρημα αυτό προσέκρουσε σθεναρά η Συρία, με τη στήριξη φυσικά της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να τεθεί στο στόχαστρο των αμερικανοσιωνιστών, εντασσόμενη "στον άξονα του κακού". Τότε, οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι, τα γεράκια της Ουάσιγκτον και της Σιών, στρατολογούν, χρηματοδοτούν αφειδώς, εξοπλίζουν και εκπαιδεύουν φανατικούς ισλαμιστές, προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν την ευρύτερη περιοχή, εκπληρώνοντας έτσι τα σχέδιά τους... Πρόκειται για την τερατογένεση του ISIS που εκπαιδεύουν αμερικανοί και ισραηλινοί αξιωματικοί, σε εδάφη κυρίως της Τουρκίας, αλλά όχι μόνο...
Εν τω μεταξύ, στο ουκρανικό έδαφος, ο νέος πρόεδρος Βίκτωρ Γιανουκόβιτς πραγματοποιεί άλματα για κάθαρση της δημόσιας ζωής, παραπέμποντας την Τιμοσένκο στη δικαιοσύνη, για διαφθορά, καταδικαζόμενη και εκτείοντας ποινή φυλακίσεως έως και το 2014. Η τελευταία, αποτελούσε όργανο των δυτικών κέντρων αποσταθεροποιήσεως, πρωτοστατώντας στην διαβόητη «πορτοκαλί επανάσταση» το 2004 για να ρίξουν την κυβέρνηση του Γιουσένκο.
Καρπός των ερευνών, ήταν η αποκάλυψη ενός παράλληλου αγωγού που χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση Τιμοσένκο προκειμένου να υποκλέπτει χιλιάδες τόνους φυσικό αέριο από τον ρωσικό αγωγό. Η Ρωσία, αντιλαμβανόμενη ποιοί υποκρύπτονται όπισθεν αυτού του εγχειρήματος, εστιάζοντας στην προέλευση των δανείων και των ενισχύσεων προς τους Ουκρανούς, πειθαναγκάζει τον τότε Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και την τότε Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ να μεταβούν στη Μόσχα και να δώσουν εξηγήσεις.
Το 2014 οι G8 αποφασίζουν να γίνουν G7 αποπέμποντας τη Ρωσία και το παρασκήνιο πλέον οργιάζει... Η CIA, η Mossad, και οι γερμανικές και γαλλικές μυστικές υπηρεσίες στέλνουν συμβούλους στο Κιέβο. Παράλληλα χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν ακραίες οργανώσεις για μετωπικό αγώνα στους δρόμους για την ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης.
Η Τιμοσένκο πρωτοστατούσε στις υποκινούμενες αυτές διαδηλώσεις στην πλατεία Ανεξαρτησίας ζητώντας από το πλήθος να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις αφού μόλις είχε αποφυλακιστεί. Το χρήμα έρρεε άφθονο από την "Open Society" του Τζώρτ Σόρος και τις συναφείς μυστικές εταιρείες που υπέσκαπταν το νόμιμο καθεστώς...
Στην Ανατολική Ουκρανία, στην Κριμαία, και στην πρωτεύουσα Κιέβο, παραστρατιωτικοί της οργάνωσης του «Δυτικού Τομέα» καίνε ρωσόφωνους στους δρόμους και κλειδωμένους σε ταράτσες κτηρίων με αποκορύφωμα της τραγωδίας την εξόντωση Ρωσόφωνων στο εργατικό κέντρο στην Οδησσό.
Στις 6 Μαρτίου 2014 το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας αποφάσισε να ζητήσει από τη Ρωσία την επανένωση. Από τον Μάρτιο του 2014 μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Γερμανία και το Ισραήλ έχουν επιδοθεί μέσω των διπλωματών και των μυστικών τους υπηρεσιών σε ένα συντονισμένο σχέδιο.
Αυτά τα 8 χρόνια έχουν αποσταλεί δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία και χιλιάδες όπλα και εξοπλισμός με πρόσχημα την απόσχιση της Κριμαίας. Ο πραγματικός λόγος είναι η προσπάθεια εντάξεως της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, έτσι ώστε να υπάρξουν αμερικανικές βάσεις στη χώρα και κατ´ επέκταση να μπορούν να ελέγξουν τους υδρογονάνθρακες και τους υπόλοιπους φυσικούς πόρους.
Την τελευταία εβδομάδα βλέπουμε την κρίση να κλιμακώνεται. Ο Πούτιν έδρασε με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας του, πραγματοποιώντας στρατιωτική πλέον επέμβαση.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Μπάιντεν φέρεται να επανέλαβε τις «απειλές του» προς τον Πούτιν ότι η Δύση είναι έτοιμη να απαντήσει με αποφασιστικότητα στο ενδεχόμενο ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα επισήμανε ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους είναι έτοιμοι τόσο για τη διπλωματία όσο και «για άλλα σενάρια». Οι Αμερικανοί, υποκινούμενοι από τον σιωνιστικό παράγοντα, καταπάτησαν και αθέτησαν τη συμφωνία που είχαν κάνει με τους Ρώσους να μην επεκταθούν πέραν του ΄Ελβα ποταμού, εντάσσοντας σχεδόν όλα τα ανατολικά κράτη της Ευρώπης στο ΝΑΤΟ. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι το Σύμφωνο της Βαρσοβίας εξέπνευσε το 1991, οπότε και εξέλειπε η απειλή εξ αυτού.
Είναι βέβαιο, ότι η Ρωσία επιζητεί την ανάκτηση και προστασία του ζωτικού της χώρου, δεν θα ανεχθεί υπονόμευση στο υπογάστριό της και θα προασπίσει το στρατηγικό της βάθος. Τα όσα επακολουθήσουν, πέπρωται, να προκαλέσουν γενικότερη ανάφλεξη που θα αναδιαμορφώσει τον χάρτη της Ευρώπης, αλλά και της οικουμένης, γενικότερα...
Σχόλια