Η ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΛΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΟΙΗΤΗΣ "ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ"...

O κόσμος στον οποίο ζούμε, διακατέχεται από μία απόλυτη αντίφαση. Ενώ διάγει βίο έκλυτο, σε γενικές γραμμές, απόλυτα φιλήδονο και δίχως συστολή, εν τούτοις, όταν αισθάνεται να πλησιάζει το βιολογικό τέλος του, καταλαμβάνεται από ένα δέος, έναν τρόμο για το επέκεινα, αισθανόμενος τον φόβο του θανάτου. 

Τότε, πολλοί εξ εκείνων που κατά τη διάρκεια του βίου τους δεν είχαν φραγμούς και όρια, ξαφνικά, μεταβάλλονται σε διαπρύσιους κήρυκες του "λόγου του Κυρίου", δηλώνουν μεταμέλεια και επιδίδονται σε... μαραθώνιο "προσκυνημάτων", γονυκλισιών, ταμάτων, αφιερωμάτων, επιδίδονται σε θρησκευτικό τουρισμό και προσκυνηματικές περιοδείες, έχοντας την απατηλή ψευδαίσθηση ότι κατ΄ αυτόν τον τρόπο θα διαγράψουν τα πεπραγμένα τους, θα εξευμενίσουν το θείον και θα το... παραπλανήσουν, καταλαμβάνοντας μία περίοπτη θέση στα... Ηλύσια Πεδία! Ω της ύβρεως, ω της υποκρισίας!

Η αντίληψη αυτή, πέραν του είναι προκλητική και χυδαία, ενέχει σαφέστατα το στοιχείο της ματαιοδοξίας αλλά και της υστερόβουλης υστεροφημίας, η οποία, εν τέλει, δεν πρόκειται να διασφαλιστεί. Για τον απλό λόγο, ότι οι Ανώτεροι Κόσμοι δεν λειτουργούν ούτε ως αργυραμοιβοί, επί τη βάσει συνδιαλλαγών, ούτε οι θείες δυνάμεις λειτουργούν ως γραφεία ρουσφετολογικών διακανονισμών και ικανοποιήσεως αιτημάτων, στην βάση του δούναι και του λαβείν...

Όπως χαρακτηριστικά, έλεγε απηυδισμένος, ένας νοήμων άνθρωπος, εκφράζοντας την απέχθειά του για την πρώην σύζυγό του και τις φίλες της: «Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο...».

Πρόκειται για ένα άκρως αποκρουστικό φαινόμενο, που χαρακτηρίζει από κουτοπόνηρες κυράτσες μέχρι και στυγερούς εγκληματίες, οι οποίοι μπορεί να έχουν διαπράξει κατά την διαδρομή του βίου τους τα αίσχιστα, ευελπιστούν όμως, ότι κάνοντας μία δωρεά, μία εικονική καλή πράξη, κάνοντας μεγαλόσταυρους και επιδεικνύοντας μία προσποιητή ευσέβεια, ότι θα αντιστρέψουν το κλίμα και θα εγκαταλείψουν τα εγκόσμια, έχοντας χρισθεί "ενάρετοι"! Η πλάνη και η υπολογιστική διάθεση σε όλο της το τραγικό μεγαλείο! Έζησαν μία ζωή με την αντίληψη ότι οι πάντες και τα πάντα εξαγοράζονται, ότι τα πάντα διευθετούνται στην βάση οικονομικών συναλλαγών και ευεργετημάτων, ότι η ύλη κατέχει κυρίαρχη διάσταση στα πάντα και ότι μπορεί να αντιστρέψει καταστάσεις και να ανατρέψει δεδομένα...

Όντας αμύητοι, με την ουσιαστική και όχι με την τυπική έννοια του όρου, αγνοούν ότι οι κοσμικοί νόμοι με πρώτιστο αυτόν της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης, λειτουργούν απαρέγκλιτα και υπεράνω ακόμη και αυτής της θεϊκής βουλήσεως και δεν επιδέχονται προσαρμογών, ούτε διακανονισμών στην βάση της γήϊνης δοσοληψίας...

Μόνο αυτός που θα λαξεύσει εαυτόν κυριολεκτικά και μεταφορικά, μόνο εκείνος που θα γαλβανισθεί από το εξαγνιστικό πυρ της καθάρσεως και θα ακολουθήσει την ατραπό του θεϊκού φωτός, αφυπνίζοντας τον χριστικό σπινθήρα του που τελεί σε λανθάνουσα κατάσταση, μπορεί να έχει ελπίδες ότι θα αποκτήσει επικοινωνία με τους Ανωτέρους Κόσμους και θα ανέλθει στην κλίμακα που οδηγεί στα Ηλύσια Πεδία... Όσοι κυλίστηκαν κατά την διάρκεια του επίγειου βίου τους στον βόρβορο, πέπρωται να υποστούν μία νέα ενσάρκωση η οποία θα αποτελεί "πισωγύρισμα", μέχρι να διδαχθούν, να εμπεδώσουν τις αρχές που διέπουν την ύπαρξη και να βελτιώσουν πραγματικά εαυτούς... 

Ας αντιληφθούν άπαντες, όσο είναι ακόμη καιρός, ότι ουδείς Μεσσίας ή "από μηχανής Θεός" σώζει, ουδείς επωμίζεται τις δικές τους αρνητικές πράξεις και ουδείς "αίρει τις αμαρτίες" τους, όπως κατά σοφιστικό τρόπο διατείνονται οι ανά τους αιώνες έμποροι ελπίδων και πωλητές συγχωροχαρτιών...

Όσο εθελοτυφλούν και επιχειρούν εντέχνως να μεταστρέψουν το κλίμα με προσποιητές ενέργειες, έμφορτες υποκρισίας και σκοπιμότητας, θα υποστούν αενάως το μαρτύριο του Ταντάλου... Γιατί η θεία δικαιοσύνη δεν εξαγοράζεται, ούτε εξευμενίζεται με επιφανειακές ενέργειες... Γιατί η ανάδειξη του Ανωτέρου Εαυτού μέσα από έργα και πράξεις, είναι για τον αναζητητή του φωτός, μονόδρομος...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ