ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...
Διόλου τυχαία, η θρησκεία των αρχαίων προγόνων μας, στην μυστηριακή της κυρίως μορφή και όχι τόσο στην πάνδημη, ήταν συνυφασμένη με τις επιστήμες και τις τέχνες, εναρμονιζόταν προς αυτές και δεν απέκκλινε. Εάν ενδιατρίψουμε στο πεδίο της Τέχνης, σε όποια έκφανσή της και εάν μας απασχολήσει, καθίσταται αντιληπτό ότι δια της Τέχνης ο άνθρωπος γίνεται ένας μικρός δημιουργός, καθίσταται ένας μικρός "θεός", μορφοποιώντας και δίνοντας σχήμα και έκφραση στην ύλη, όσον αφορά την γλυπτική, παρέχοντας μορφή και διάσταση όσον αφορά τις εικαστικές τέχνες, συμπυκνώνοντας και εκφράζοντας νοήματα μέσα από την αρμονία των ήχων, σε ό,τι αφορά την παραγωγή του μουσικού έργου, δημιουργώντας αναβαθμούς προσέγγισης ανωτέρων αληθειών και μεστών νοημάτων μέσα από την ποίηση, την φιλοσοφία και την λογοτεχνία, διευρύνοντας τους ορίζοντες και τη συνειδητότητα μέσα από την τεκμηριωμένη επιστήμη και προάγοντας τον Ανθρωπισμό και τον Πολιτισμό μέσα από την έρευνα, την γνώση και την εφαρμογή αυτών σε κάθε τομέα και επί παντός επιστητού.
Η Τέχνη λοιπόν είναι συνυφασμένη με την αρμονία και το κάλλος, προάγοντας παράλληλα τη Γνώση και αντικατοπτρίζοντας την ωραιότητα της ψυχής, αλλά και τις εσώτερες ροπές και τις ενδόμυχες τάσεις που εμφωλεύουν στο είναι μας και εκφράζουν την βιοψυχική μας ιδιοσυστασία και την εσωτερική μας υπόσταση...
Μέσα από την Τέχνη και δια της Τέχνης, διανοίγονται οι ψυχικοί οφθαλμοί και ενεργοποιούνται λανθάνουσες δυνάμεις της ψυχής, ώστε μέσα από την έκσταση που μπορεί να επέλθει δια της επενέργειας ενός καλλιτεχνικού έργου, είναι εφικτό να προσεγγισθεί η φύση της θείας ουσίας και υποστάσεως... Αλλά και δια της Επιστήμης, μέσα από την επεξήγηση του διπόλου αίτιον-αιτιατόν, μέσα από την κατανόηση και εμπέδωση των νόμων που συνέχουν το σύμπαν και δομούν την Δημιουργία, η κατανόηση του θείου, καθίσταται περισσότερο οικεία... Του θείου (εκ του θέω=τρέχω, υποδηλώνοντας την αέναη ροή της κοσμικής ενέργειας που συνέχει τα πάντα και εμψυχώνει σύμπασα τη δημιουργία).
Η Επιστήμη πάλι, ούσα η τεκμηριωμένη Γνώση, προάγει το επίπεδο του Πολιτισμού, καθίσταται το εφαλτήριο για την βελτίωση των συνθηκών της ζωής του ανθρώπου και διαμέσω αυτής σε όποιον τομέα της κι αν αναφερόμαστε, ο άνθρωπος, ο επαίων, έρχεται σε στενότερη επαφή με το θαύμα της Φύσεως, με το μεγαλείο της Δημιουργίας, και σταδιακά καθίσταται θεοσεβής, επιδεικνύοντας σεβασμό προς την παμμήτερα θεά Φύση και τα επιτευγματά της.
Διόλου τυχαία, τα θεοκρατικά καθεστώτα και τα δογματικά ιερατεία, που προάγουν τη δεισιδαιμονία, εμφυσούν τον φόβο και την προκατάληψη, επιδίδονται σε κατασκευή σατανοποιών θεωριών και μυθευμάτων για να ελέγχουν τα πλήθη, αντιστρατεύονται τόσο την Επιστήμη όσο και την Θρησκεία, στήνοντας "Ιερές Εξετάσεις", δημιουργώντας "Καταλόγους Απαγορευμένων Βιβλίων" (Μεσαίωνας και όχι μόνο), ή κλείνοντας φιλοσοφικές σχολές, απαγορεύοντας την τέλεση των αρχαίων Μυστηρίων (Βυζαντινά χρόνια), ή επιδίδονται στην καταστροφή έργων τέχνης ("ές έδαφος φέρειν"-Ιουστινιανός/Θεοδόσιος ή σύγχρονοι Ταλιμπάν και Ισλαμιστές), ακριβώς διότι η άνθιση των τεχνών και των επιστημών επιφέρει την αληθινή συνειδητοποίηση και προάγει την αδογμάτιστη θεοσέβεια (ουδέποτε όμως την δογματική υποταγή και τη θεοδουλεία), βλάπτοντας σοβαρά τα συμφέροντα των σκοτεινών ιερατείων...
Και σήμερα η ανθρωπότητα βιώνει έναν νέο μεσαίωνα, ο οποίος είναι περιβεβλημένος με τον μανδύα της φαινομενικής ελευθερίας, όμως στο βάθος του ενέχει το σπέρμα της αποπνευματοποίησης, της χαύνωσης, του αλλοτροιωτικού συγκερασμού και της σύγχυσης...
Ο Ελληνοτεκτονισμός, γόνιμος καρπός των αρχαίων Ελληνικών Μυστηρίων, και απόσταγμα της γηγενούς μυστηριακής παραδόσεως, επιδιώκει την επανασύνδεση της τέχνης και της επιστήμης με την αληθινή θρησκευτικότητα μέσα από την μυστηριακή μέθεξη του θείου, διερύνοντας τους ορίζοντες του αναζητητή του Φωτός, ώστε να κατορθώσει μία μέρα να σταθεί άξιος να προσέλθει στο κατώφλι των πυλών που οδηγούν στα Ηλύσια Πεδία...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
Σχόλια