Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΙΩΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ...

Ο άνθρωπος στην αγωνιώδη προσπάθειά του να βελτιώσει το επίπεδο της ζωής του, να ανέβει στάθμη και να κατακτήσει τους γνωστικούς ορίζοντες, ανέπτυξε τις επιστήμες και στην βάση αυτών θεμελίωσε μία σειρά από καινοτομίες, παρεμβαίνοντας όμως σταδιακά στην φυσική τάξη. Με την πάροδο του χρόνου, όσο η επιστημονική πρόοδος αυξανόταν, καθώς η γνώση έγινε κτήμα εξουσιαστικών ιερατείων με σκοπούς μη αγαθούς, η παρέμβαση στη φύση προσέλαβε τον χαρακτήρα πλέον παραβιάσεως των φυσικών αρχών και κανόνων, παρεκτρέποντας ουσιαστικά τις επιστήμες από τον αληθινό προορισμό τους και χρησιμοποιώντας τα πορίσματα και τα επιτεύγματά τους προς ικανοποίηση νοσηρών φιλοδοξιών και άκρατα ωφελιμιστικών επιδιώξεων. 
Η κατάσταση αυτή, οδήγησε την ανθρωπότητα σε δυσαρμονία προς την Φύση, φθάνοντας στο σημείο ο άνθρωπος να ζει πλέον αντιφυσικά, να κινείται και να διαβιεί μέσα σε ένα αφύσικο/τεχνητό περιβάλλον, να σκέπτεται σε αντιδιαστολή προς τα όσα επιτάσσουν οι φυσικοί νόμοι και αρχές και να ενεργεί παρά φύσιν...
Η αποξένωση από τη Φύση, πόσο μάλλον η ρήξη με την φυσική τάξη, επέφερε μία σειρά από αρνητικές συνέπειες και επακόλουθα που καλλιέργησαν μεγάλο προβληματισμό σε σχέση με την ορθότητα εφαρμογής των επιστημονικών πορισμάτων, ενώ παράλληλα τέθηκαν ζητήματα βιοηθικής και δεοντολογίας. 
Οι Εσωτεριστές, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η φύση, που απαρτίζεται από την χλωρίδα και την πανίδα της γης, αποτελεί το λίκνο κάθε αληθινής δημιουργίας. Είναι η εστία από την οποία προέρχεται κάθε έκφανση έμβιας υπάρξεως, και όχι μόνο, είναι το πεδίο εκείνο όπου ο άνθρωπος, έχοντας αποκτήσει ψυχική γαλήνη και πνευματική εγρήγορση, είναι ικανός να επιδοθεί στην αναζήτηση, εξεύρεση και ανάπτυξη όλων εκείνων των παραγόντων και των στοιχείων που του αναβιβάζουν το επίπεδο της ζωής και καταξιώνουν την παρουσία του στον πλανήτη, ώστε να αποκτά ο όρος "άνω θρώσκω" (άνθρωπος), ουσιαστική υπόσταση...
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι πανάρχαιοι Ορφικοί μύστες αποκαλούσαν την Φύση "Παμμήτειρα Θεά", δεν είναι επίσης καθόλου άσχετο προς αυτή τη διαπίστωση το γεγονός ότι οι μυστηριακοί συμβολισμοί που αναφέρονται στα "άρρητα ιερά" αντικείμενα που φυλάσσονταν εντός της μυστηριακής κίστης στην Ελευσίνα, είχαν σχέση προς αρχές και νόμους της φυσικής λειτουργίας. 
Και αυτό γιατί η επιλογή της φυσικής ατραπού, αυτής που  επιφέρει εναρμόνιση προς τη Φύση, είναι η μόνη που οδηγεί στην Αλήθεια, στο απέριττο Κάλλος και στην ψυχοπνευματική αλλά και βιωτική Ολοκλήρωση, σε αυτή δηλαδή την κατάσταση αρμονίας και συνειδητότητας που καλείται Ευδαίμων βίος....
Μην λησμονούμε ότι αποτελούμε αντανάκλαση του Μακροκόσμου στο μικροκοσμικό επίπεδο, γι΄ αυτό και ισχύει και η αρχή "Ως εν τοις Άνω, ούτω και εν τοις Κάτω". Η διασφάλιση του σεβασμού προς την Φυσική Τάξη, συνεπάγεται αποκατάσταση της Αρμονίας και της Πληρότητας, σε κάθε επίπεδο για τον Άνθρωπο-εχέφρονα Δημιουργό... Η καταστροφή δασών και η μόλυνση της φύσεως, η παρέμβαση στο έργο της θείας πρόνοιας όπως εκφράζεται μέσα από την κοσμική αρμονία και τον παγκόσμιο ρυθμό, η παρέμβαση στον γενετικό κώδικα του ανθρώπου με αθέμιτους σκοπούς και τόσα άλλα, αποτελούν προκλητικές πράξεις αφρόνων που επιφέρουν την Ύβρη...
Εναρμόνιση λοιπόν προς την Φυσική Ηθική και Απλότητα, συμπόρευση με τους φυσικούς νόμους, άρνηση παραβιάσεως των φυσικών ορίων, τρόποι και μέθοδοι για την αποκατάσταση του φυσικώς και ηθικώς ορθού, υπάρχουν πολλοί, ιδίως για έναν αληθινό Εσωτεριστή...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...