Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΓΑΙΑ...

Η Ημέρα της Γης εορτάστηκε πρόσφατα, τελώντας όμως ο εορτασμός αυτός υπό μία παραδοξότητα. Και αυτό, διότι η Γη, ούσα ένας ζωντανός οργανισμός και όχι απλώς ένα άψυχο πεδίο όπου εκδηλώνεται πάσης φύσεως υλική και ένζωη δημιουργία, έχει πάψει προ πολλού να καθίσταται αντικείμενο σεβασμού από τον άνθρωπο... 
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε, ότι μόνο το 2,8% των φυσικών τοποθεσιών, υδροβιοτόπων, τοπίων παραμένουν αλώβητα και ανέπαφα από την καταστρεπτική επίδραση του ανθρώπου, από την άφρονα παρέμβαση που παραβιάζει αρχές και ισορροπίες υφιστάμενες στο οικοσύστημα εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια...

Ο σύγχρονος μαζάνθρωπος, έχοντας αναγάγει τα πάντα πλέον σε επικερδή επιχείρηση άνευ ηθικών αναστολών, αντιμετωπίζει τη γη ως ένα πεδίο αδιάκοπης και ανεξάντλητης εκμεταλλεύσεως, δίχως να υπολογίζει τον παράγοντα του κορεσμού, της μολύνσεως, της εξαντλήσεως των φυσικών πόρων, της καταπονήσεως του οικοσυστήματος και της ανατροπής των υφισταμένων ισορροπιών, με ό,τι τούτο μπορεί να συνεπάγεται για την αρμονία του κόσμου...

Η Γη, που προσωποποιείται σε συμβολικό επίπεδο από τη μορφή της Δήμητρος (Δη μήτηρ/μητέρα γη), αποτελεί έναν έμψυχο και ένζωο οργανισμό που διατρέχεται από ηλεκτρομαγνητικούς διαύλους, ενεργειακές γραμμές που συνιστούν τις αρτηρίες της και πάλλεται από ζωή και δραστηριότητα. Η γη ως θήλεια αρχή, δέχεται την ευεργετική επίδραση του ουρανού (θεόσταλτη βροχή) και κυοφορεί, σύμφωνα με την αλληγορική διδασκαλία των Ελευσινίων Μυστηρίων και την προτροπή του Ιεροφάντη (Ύε-Κύε). Γι΄ αυτό και οι αρχαίοι μας πρόγονοι τη θεωρούσαν, μαζί με ολάκαιρη τη Φύση, ως έμψυχη και ιερή. 

Σήμερα, βιώνοντας μία εποχή αποϊεροποιήσεως των πάντων και καταλύσεως των αξιών, διαπιστώνουμε ότι η γη έχει απαξιωθεί και ο σύγχρονος άφρων άνθρωπος αδιαφορεί περί της εκβάσεως των οικολογικής ισορροπίας. 

Η μόλυνση της ατμόσφαιρας, η γιγάντωση του φαινομένου του θερμοκηπίου συνεπαγόμενο κλιματικές αλλαγές επί το δυσμενέστερο, η καταστροφή των δασών, η μόλυνση των πηγών και των ποταμών από λύματα και χημικά απόβλητα, η δηλητηρίαση των καρπών της γης με χημικά λιπάσματα, φάρμακα και αυξητικές ορμόνες, η έλευση των μεταλλαγμένων τροφών και των υβριδικών πειραμάτων, οι πυρηνικές κι άλλες δοκιμές, προκαλώντας ανατροπές, σεισμούς, αναταράξεις και ανισορροπίες, όλα αυτά και τόσα άλλα που θα χρειαζόμασταν ολόκληρο βιβλίο προκειμένου να τα απαριθμήσουμε, αντικατοπτρίζουν δίχως άλλο τον βαθμό της ασέβειας που διακατέχει τον σύγχρονο μαζάνθρωπο έναντι της φυσικής κοιτίδας κάθε αληθινής Δημιουργίας. 

Επίδειξη σεβασμού προς τη Γη, σημαίνει έμπρακτο σεβασμό προς κάθε έκφανση της Δημουργίας, προς κάθε πτυχή της χλωρίδας και της πανίδας που έρχεται σε εκδήλωση και αναπτύσσεται επί του γήϊνου επιπέδου. Σημαίνει αναγνώριση του αναζωογονητικού και δημιουργικού ρόλου που διαδραματίζει η μητέρα γαια στην εμφάνιση και εξέλιξη της Υπάρξεως, σε κάθε επίπεδο και μορφή. Σημαίνει την καταδίκη των όσων κοσμοπολιτικών δογμάτων απαξιώνουν τη γη και την χλευάζουν ως τόπο αμαρτωλότητος της ψυχής. 

Η Πατρώα Γη, αποτελεί το φυσικό μας ενδιαίτημα, είναι το λίκνο μας και το βασικό σημείο αναφοράς μας. Γι΄ αυτό και της οφείλουμε σεβασμό και φροντίδα. Οφείλουμε να την διαφυλάξουμε από τα καταστρεπτικά σχέδια των χρηματανθρώπων και των υποτακτικών τους που επιδίδονται σε μία αχαλίνωτη κερδοσκοπία δίχως φραγμό. 

Στην αρχαιότητα, οι καταστροφείς της γης και οι βέβηλοι έναντι της Φύσεως αποκαλούνται μητραλοίες. Και η διάπραξη της ύβρεως που προκαλούσαν, επέφερε την παρέμβαση της Νεμέσεως, προς απόδωση Δικαιοσύνης... Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του βασιλιά της Αττικοβοιωτίας Ερεσίχθωνα, ο οποίος  βεβήλωσε το ιερό άλσος της Θεάς Δήμητρος κόβοντας τα δένδρα, μεταξυ δε άλλων και την ιερή της βελανιδιά. Αυτή η ασέβεια επέσυρε τη μήνη της Θεάς που τον καταδίκασε να υποφέρει από ακατάσχετη πείνα, έως ότου διαμέλισε τις ίδιες του τις σάρκες... Αυτός ο μύθος δεικνύει πώς όποιος απεργάζεται το κακό της γης και της φύσεως ευρύτερα, προετοιμάζει και την δική του καταστροφή, αφού εν το παν...

Η Γη δεν μας ανήκει. Της ανήκουμε. Αυτό ας το έχουμε βαθειά μέσα στη συνείδησή μας. Και τότε θα κατανοήσουμε ότι ένας άλλος κόσμος διανοίγεται ως προοπτική, ένας κόσμος στον οποίο ισχύουν και επικρατούν οι φυσικοί νόμοι, ακολουθώντας τη συμπαντική αρμονία... Προστατεύσατε τη γη ως κόρη οφθαλμού. Και εκείνη θα μας το ανταποδώσει στο πολλαπλάσιο...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ