ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ο μεγάλος ηγέτης Ιωάννης Καποδίστριας ήλθε στην Ελλάδα στις 26-1-1828 και ορκίστηκε κυβερνήτης της. Μέχρι σήμερα κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ήθος του, την εντιμότητα του, την αγάπη του για την πατρίδα, την διορατικότητα του, υπήρξε ο πιο μεγάλος Νεοέλληνας. Υπήρξε ένας αληθινός Έλληνας πολιτικός, υπουργός, Διπλωμάτης, διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους. Μοναδικός ηγέτης στην ιστορία της χώρας μας, πού συνετέλεσε με την προσωπική του περιουσία, στην διαμόρφωση εκ θεμελίων του Ελληνικού Κράτους.

Το 1813 του ανατέθηκε η εκπροσώπηση της Ρωσίας στην Ελβετία, με σκοπό να συνεισφέρει την απαλλαγή της από την επιρροή του Μεγάλου Ναπολέοντα. Το έργο του , ο ρόλος του, όσον αφορά την ανεξαρτησία , την ουδετερότητα, την ενότητα της Ελβετίας ήταν σημαντικός. Προσέφερε τα μέγιστα στο Ελβετικό σύνταγμα, που προέβλεπε την δημιουργία σε 19 κρατίδια αυτόνομα τα λεγόμενα (καντόνια) σαν συστατικά μέλη της Ελβετικής ομοσπονδίας. Τα οποία μέχρι σήμερα συντελούν στην σωστή διακυβέρνηση της Ελβετίας. Ένα μοντέλο που αντιγράψαμε και εμείς με τους Καποδιστριακούς δήμους , χωρίς να λάβουμε υπόψη μας ότι εδώ οι δήμοι, διοικούνται από Έλληνες και αφού απέτυχε το μοντέλο αυτό, τους αναβαθμίσαμε σε Καλλικρατικούς. Διπλωμάτης, διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους. Μοναδικός ηγέτης στην ιστορία της χώρας μας, πού συνετέλεσε με την προσωπική του περιουσία, στην διαμόρφωση εκ θεμελίων του Ελληνικού Κράτους.

Στο Συνέδριο της Βιέννης, έθεσε τις βάσεις για την <<ιερά Συμμαχία>> εκπροσωπώντας την Ρωσία. Έπαιξε σοβαρό ρόλο, σαν φιλελεύθερο αντίβαρο ενάντια στην αντιδραστική πολιτική του Αυστριακού πρίγκιπα Μέτερνιχ. Κατάφερε να εξουδετερώσει την Αυστριακή επιρροή, πετυχαίνοντας την ακεραιότητα της Γαλλίας μετά την πτώση του Ναπολέοντα. Επίσης κατάφερε να εξασφαλίσει , την διεθνή ουδετερότητα της Ελβετίας, υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Ο Τσάρος διέκρινε όλες αυτές τις μεγάλες διπλωματικές του επιτυχίες και τον έχρισε Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1816 μέχρι το 1822.
Ο λαμπρός κυβερνήτης, αγωνίσθηκε σφοδρά να εξαλείψει τούς εξωτερικούς κινδύνους, τις ληστείες, τις καταχρήσεις , την διαφθορά κάτι που υφίσταται σε αυτό το κρατίδιο από τότε. Τι κατάντια της πολιτικής; Σήμερα να έχουμε συζήτηση στο ναό της Δημοκρατίας με θέμα την διαφθορά. Σωστά μας λέει ο Γκαίτε ότι << Ο Καποδίστριας πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνη μια κοινωνία με τίμιους πολίτες, όπως ήταν και αυτός>>. Το 1828 ο Γκαίτε έγραφε << Μακάρι οι άριστοι άνδρες των Ελλήνων, οι Φαναριώτες, να συσπειρωθούν γύρω από τον νέον φανόν του ευγενούς Κυβερνήτου Καποδίστρια. Είθε οι γραμματισμένοι, οι σοφοί οι ευφυείς, με την ελεύθερη γνώμη τους, οι γενναίοι πολεμιστές με τα έργα τους, ιδιαίτερα δε οι κληρικοί με καθαρά ανθρωπιστική και αποστολική διάθεση, να ασπασθούν τα σχέδια και τις πεποιθήσεις του, να συμπεριφερθούν και να αποδειχθούν ως Φαναριώτες με την υψηλότερη έννοια, σύμφωνα με τις ευχές ολοκλήρου της Χριστιανοσύνης…>> 
Η προσπάθεια αυτή τον γέμισε πίκρα και απογοήτευση, γιατί συνάντησε τεράστιες αντιδράσεις με αποτέλεσμα το άδοξο τέλος του. Μοναδικό πάθος του, ήταν να γίνει η Ελλάδα ανεξάρτητη, θυσιάζοντας την προσωπική του ζωή.
Το άρθρο αυτό εκτός από την ιστορική του σημασία, σκοπό έχει να παραδειγματίσει όλους όσους ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα, ότι για να πάει μπροστά αυτός ο τόπος χρειάζεται το όραμα, τον τρόπο, του Καποδίστρια, ότι το άτιμο συμφέρον εάν νικάμε και δουλεύουμε άδολα για τα κοινά, θα είναι μονόδρομος η ανάπτυξη για μια δίκαια κοινωνία.

Υποθήκευσε τη μεγάλη του πατρική ακίνητη περιουσία στην Κέρκυρα, δαπάνησε όλα τα χρήματά του με μοναδικό σκοπό να στηρίξει το νεοσυσταθέν κράτος. Έζησε με ένα τρόπο πολύ λιτό, όπως θα άρμοζε σε όλους, όσους ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα, πολλές φορές φέρνοντας τον ίδιο του τον εαυτό σε κίνδυνο. Όταν ο γιατρός του είπε να βελτιώσει την τροφή του, εκείνος του απάντησε αποφασιστικά,<< ότι αυτό θα το κάνω μόνο όταν είμαι βέβαιος ότι δεν θα υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που θα πεινάει…>> Εάν μελετήσουμε σωστά τον βίο του , θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι εάν δεν τον δολοφονούσαν, σήμερα η χώρα μας δεν θα ήταν σε αυτή την άθλια κατάσταση, γιατί θα είχε απαλλαγεί από πολλά αρνητικά που την ταλαιπωρούν ακόμα. Το ήθος, η εντιμότητα, η πραγματική αγάπη για την πατρίδα, ο τρόπος ζωής του, μας επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Είναι από τους ελάχιστους Έλληνες, που όταν μπήκε στην πολιτική ήταν πλούσιος, μα όταν έφυγε από την ζωή ήταν φτωχός. Στην ιστορία δεν υπάρχουν υποθέσεις, εδώ όμως ισχύει ότι αν είχε επικρατήσει, τώρα στην Ελλάδα δεν θα είχαμε μνημόνια.

ΚΑΡΜΙΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ