Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΕΞ ΗΜΩΝ... 

Η σημερινή εποχή που διανύει η ανθρωπότητα, είναι όσο ποτέ άλλοτε επιβαρυμένη με την κυριαρχία του Ψεύδους σε όλες του τις μορφές και διαστάσεις. Στην κυριολεξία η περιρρέουσα ατμόσφαιρα χαρακτηρίζεται από το στοιχείο του επίπλαστου, του παραπλανητικού, του υποκριτικού, καθώς ο χαμελαιοντισμός και η διπροσωπία ανθούν, ενώ η ψευδολογία γνωρίζει την υστερική της κορύφωση μέσα από ένα ντελίριο προσποιήσεως και χαμέρπειας, εκφράζοντας τα πιο ποταπά και χυδαία ένστικτα και παρορμήσεις της μαζοψυχής...

Και στο σημείο αυτό διαπιστώνεται μία κραυγαλέα αντίφαση: Ενώ ουκ ολίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι διαμαρτύρονται για την παρακμιακή αυτή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και για τον εκπεσμό των ηθών και την ευτέλεια των συμπεριφορών, ωστόσο πλείστοι εξ αυτών είναι εκείνοι που στο πεδίο της απτής καθημερινότητάς τους υϊοθετούν, εκτρέφουν, ανέχονται, υποθάλπουν, διαλαλούν και αποδέχονται τα ψεύδη, πάσης φύσεως και μορφής... 

Χρήζει ψυχιατρικής εξετάσεως το γεγονός του διαχωρισμού του αιτίου από το αιτιατό, στρουθοκαμηλίζοντας και ουσιαστικά στρεφόμενοι εναντίον αυτού που οι ίδιοι προκαλούν, με τη στάση και την συμπεριφορά τους, ελαφρά μάλιστα τη καρδία, όταν, τραγική τη συνεπεία, έρχεται η ώρα του να υποστούν τις συνέπειες των ίδιων των πράξεών τους και των κίβδηλων επιλογών τους...

Το ψεύδος έχει καταλάβει πλέον κάθε έκφανση της ζωής, έχει κυριαρχήσει σε κάθε δραστηριότητα, από την πολιτική και τη δημοσιογραφία, μέχρι το εμπόριο και τις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, μεταβάλλοντας την κοινωνία αυτή σε μία αληθινή κόλαση... 

Έτσι η εκτροπή από την προοδευτική διάσταση και τον αληθινό σκοπό της Επιστήμης, που είναι η ευεργεσία της ανθρωπότητας και όχι το ενάντιο, και η χρήση της χημείας για αλλότριους σκοπούς, έχει επιφέρει την αλλοίωση των τροφίμων (με χρωστικές ουσίες, με παραπλανητικές γεύσεις, με μύρια δυο υποκατάστατα που αποτελούν βόμβα για την ανθρώπινη υγεία, με συντηρητικά, ορμόνες, αυξητικές και διογκωτικές ουσίες και όχι μόνο), καταστρέφοντας σταδιακά τον ανθρώπινο οργανισμό και επιβαρύνοντάς τον με σοβαρές ασθένειες...

Η αναγόρευση της δημοσιογραφίας σε τεχνική επιβολής προπαγάνδας και ψεύδους, καταρράκωσε το δημοσιογραφικό λειτούργημα και το υποβίβασε σε μέσο ασκήσεως πιέσεων, προπαγάνδας και επιβολής των άνομων συμφερόντων των ποικιλώνυμων καρτέλ που έχουν εξαγοράσει, εν πολλοίς, τα μμε...

Η υποκριτική συμπεριφορά των ανθρώπων με γνώμονα το απόλυτο συμφέρον και την εκπλήρωση χυδαίων σκοπών, εκφύλισε τις διαπροσωπικές σχέσεις και τις δηλητηρίασε, υποβιβάζοντάς τις στο πεδίο της φθηνής συνδιαλλαγής με γνώμονα ωφελιμιστικές και ατομικιστικές σκοπιμότητες και μόνον, καθιστώντας την έλλειψη τιμής, την ανιλικρίνεια και τον φαρισαϊσμό, σε κυρίαρχα στοιχεία της "ανθρώπινης" συμπεριφοράς...

Η ταύτιση του πολιτικού λειτουργήματος με την ακατάσχετη ψευδολογία και την υποκρισία, μετέβαλλε την πολιτική σε επικερδή επιχείρηση παραπλανήσεως των μαζών, αλλά και σε πεδίο χυδαίας συνδιαλλαγής και εξαγοράς συνειδήσεων... 

Γενικά, η επικυριαρχία του ψεύδους, με ό,τι προεκτάσεις αυτό έχει και συνεπάγεται, κλόνισε κάθε έννοια ανθρώπινης εμπιστοσύνης, τιμής και ακεραιότητας, δυναμίτισε τα θεμέλια της κοινωνίας, προκαλώντας καχυποψία, απέχθεια, απομόνωση, απογοήτευση και μαρασμό σε αγνούς ανθρώπους, μη δεχόμενοι να γίνουν έρμαια στο χυδαίο και στυγνό αυτό παιχνίδι της υποκρισίας και της εξαπατήσεως, προσπαθώντας να προασπίσουν την τιμή, την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά τους...

Όλη αυτή όμως η επέλαση της ψευδολογίας και της χυδαιολογίας, επόμενο ήταν να προκαλέσουν μία γενική αναστάτωση, μία καθολική υπονόμευση κάθε αξίας και ιδανικού, υπονομεύοντας και υποσκάπτοντας τα θεμέλια του κοινωνικού οικοδομήματος με εφιαλτικές προεκτάσεις. Το αποτέλεσμα; Ο δηλητηριασμός της ψυχής των ανθρώπων, ο δηλητηριασμός του είναι τους από τα ίδια τους τα έργα και τις επιλογές! 

Η θλίψη, η απογοήτευση, η καχυποψία, ο απομονωτισμός, είναι μόνο μερικές από τις συνέπειες αυτών των ανόσιων πρακτικών, που διόλου τιμή δεν περιποιούν για το ανθρώπινο είδος... Ποτέ άλλο ένα νοήμον ον, όπως ο άνθρωπος, δεν υπήρξε τόσο αυτοκαταστροφικό... Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται και να οικτίρονται όλοι εκείνοι που είναι φορείς και θιασώτες αυτών των συμπεριφορών, γιατί είναι σχιζοφρενικό ή άκρως υποκριτικό το να διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου για τα αποτελέσματα που παράγονται από μία συμπεριφορά την οποία υϊοθετώ και εξασκώ... 

Μία κοινωνία η οποία έχει εκτραπεί γιατί έχει ξεφύγει από την φυσική απλότητα, έχει ξεφύγει από τον κώδικα τιμής των προγόνων της, έχει απομακρυνθεί από τις φυσικές, απλές, ουσιαστικές αξίες της Αλήθειας, του Σεβασμού, της Συνέπειας, της Αυθεντικότητας, έχει χάσει τον παραδοσιακό της χαρακτήρα, επόμενο είναι και να ψεύδεται και να υποκρίνεται και να εκχυδαίζεται, βουλιάζοντας ολοένα και περισσότερο στο τέλμα της διαφθοράς και της σήψεως... 

Γι΄ αυτό και επιμένουμε πώς η Κρίση την οποία διανύει η Ελλάδα και κατ΄ επέκταση η ανθρωπότητα δεν είναι πρωτίστως οικονομική, αλλά είναι Κρίση Αξιακή, είναι κρίση ταυτότητος, είναι κρίση που εδράζεται στην απεμπόληση κάθε αρχής και αξίας που αποτελούσε σταθερό σημείο αναφοράς σε τούτο τον κόσμο, είναι Κρίση που οφείλεται στην αποθέωση του ατομικισμού και του μηδενισμού... 

Εάν θέλουμε να αλλάξει το αποτέλεσμα, δεν έχουμε παρά να μεταβάλλουμε τη στάση και τη συμπεριφορά μας... Εάν ο άνθρωπος δεν είναι κρυστάλλινος και αδαμάντινος, εάν δεν σέβεται και δεν τιμά τον Λόγο του και την υπόστασή του ως ανθρώπινη οντότητα, δεν πρόκειται να σεβαστεί και κανέναν άλλον... 

Δυστυχώς, τα σημεία των καιρών είναι δυσοίωνα και δεν προβλέπεται αλλαγή νοοτροπίας, γιατί απλά η ψευδολογία και η υποκρισία, έχουν γίνει  κυρίαρχα στοιχεία, συστατικά στοιχεία της ψυχοσυνθέσεως του σύγχρονου μαζανθρώπου. Γιατί οι ίδιοι οι ταγοί του, "πνευματικοί", "πολιτικοί", "εκκλησιαστικοί", τον έθισαν λόγω και έργω σε αυτή τη συμπεριφορά. Γιατί αποτελεί "κοινό μυστικό" ότι τα "κατά συνθήκην ψεύδη" είναι απαραίτητα στον σημερινό άνθρωπο "για να πάει μπροστά", ή έστω "για να επιβιώσει"... 

Ο αληθινώς φιλοσοφών και ο γνησίως μυσταγωγών, απέναντι σε αυτή την κατάσταση χαμελαιοντισμού, είναι φύσει και θέσει αντίθετοι, ευρισκόμενοι σε συγκρουσιακή τροχιά με αυτά τα φαινόμενα εκφυλισμού και παρακμής, νοσηρότητας και υποκρισίας. Διότι σκοπός της πορείας σε μία αυθεντική μυσταγωγική ατραπό, είναι η αποβολή των παθών και η αποβολή των "μετάλλων", των βαριδιών που ανακόπτουν και επιβραδύνουν την εξελικτική πορεία μας προς το Φως... Η συμμετοχή σε αυτό τον βόρβορο της ηθικής αποσυνθέσεως και της ανακολουθίας, είναι χαρακτηριστικά ανεξέλικτων ατόμων και προσωπικοτήτων που έχουν βυθιστεί στο τέλμα της χυδαιότητας, απέχοντας παρασάγγες η συμπεριφορά τους από τους σκοπούς των οποίων υποτίθεται ότι τυγχάνουν θεματοφύλακες...

Εν κατακλείδι, η Αλήθεια είναι Φως, η ψευδολογία αποτελεί Σκότος και μάλιστα ερεβώδες... Όταν οι αναζητητές του Μεσαίωνα και της Αναγεννήσεως επιζήτησαν και ενστερνίσθηκαν το αρκαδικό ιδεώδες, επιζήτησαν την επιστροφή στην φυσική απλότητα, στην ειλικρινή διάθεση, στην Αλήθεια και στο Φως. 

Ο αληθινά μυημένος, θα πρέπει να έχει την ωριμότητα ενός μεστωμένου ανθρώπου και την αθωότητα ενός αδιάφθορου παιδιού, γι΄ αυτό λέγει και ο Ιησούς ότι "αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών...» (Μτ. 18, 1-4). 

Μέσα σε έναν κόσμο που σαπίζει και βουλιάζει, έχοντας απεμπολήσει το Πνεύμα και έχοντας κυριευθεί εξ ολοκλήρου από την ΄Υλη, μέσα σε έναν κόσμο που βυθίζεται στην κενότητα και στην έπαρση δίχως ουσιαστικό υπόβαθρο, ομοιάζοντας προς τους κατοίκους της Ατλαντίδος ή εκείνων των Σοδόμων και των Γομόρων, οι αληθώς φιλοσοφούντες, εκείνοι που εξακολουθούν να ίστανται ορθοί ως Πυρφόροι Ιδεωδών και Λαμπαδηφόρων Αξιών άφθαρτων και αναλλοίωτων στον χρόνο, αντιτάσσουν την ψυχική αγνότητα, την καλοκαγαθία και την ειλικρίνεια, αφήνοντας τα ψεύδη και τις πανουργίες για αυτούς που δηλητηριάζουν τους ίδιους τους εαυτούς τους. 

Όταν ο Άνθρωπος επιστρέψει στην Φύση, στην πρωταρχική του κοιτίδα και ενστερνισθεί την φυσική απλότητα και ζήσει ηθικά (δηλ. ακολουθώντας με ευλαβική προσήλωση τους Φυσικούς Νόμους), τότε θα εξαγνισθεί από το άγος της διαφθοράς και της ψευδολογίας, τότε θα αποβάλλει τις ψεύτικες συμπεριφορές, θα αποβάλλει την ψεύτικη και προσποιητή ζωή που διάγει, γιατί θα βρεθεί μπροστά στις αυθεντικές επιλογές της ζωής, εκείνες που καθιστούν τον βίο αληθινά ευδαίμονα...

Ευτυχής όποιος διακατέχεται από την βούληση και τη δύναμη να αντιτάξει την Αλήθεια και την Ειλικρίνεια στις συμβατικότητες και στα κατεστημένα ψεύδη των καιρών,  ερχόμενος σε αντίθεση με μία ολόκληρη κοινωνία που σήπτεται και αργοπεθαίνει μέσα στο έρεβος και στο δηλητήριο που η ίδια παράγει αφιονίζοντας τον εαυτό της...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ