Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ...

Η περίοδος των Αποκριών, πέρα από την προφάνεια του ξέφρενου πανηγυριού, της ευθυμίας και της διασκεδάσεως, αποτελεί ένα εφαλτήριο που τροφοδοτεί τη σκέψη μας αλλά κυρίως την υποσυνείδητη διάνοιά μας, με πολλούς και σοβαρούς προβληματισμούς, με φιλοσοφικής και υπαρξιακής υφής ζητήματα, εκφράζοντας, αλληγορικώ τω τρόπω, την κατίσχυση των μεγαλειωδών νόμων και αρχών της Ζωής και της Δημιουργίας...

Δεν είναι μόνο η έναρξη της αποχής από το κρέας, που συνιστά μία μεγάλη και σοβαρή προετοιμασία, σε ψυχοπνευματικό και σωματικό επίπεδο για την υποδοχή της Μεγάλης Εβδομάδος, ειδωμένης ως τα πάθη του Αδώνιδος ή του Κεχρισμένου/Χριστού και την εμβίωση του μυστηριακού/τελετουργικού δράματος του Θνήσκοντος και Ανασταινόμενου Θεού. Είναι μία σημαντική υπόμνηση των διονυσιακών δρωμένων, των εχόντων σχέση προς την αποθέωση της γονιμικής λατρείας και του ξέφρενου ενθουσιασμού, κατάσταση συνειδησιακής διευρύνσεως που υπερβαίνει συμβατικότητες και προσποιητά όρια και δεσμά, απελευθερώνοντας την προσωπικότητα από περιοριστικά πλαίσια που δύνανται να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα της. 

Και αυτή είναι η πεμπτουσία των Ελευσινίων Μυστηρίων, καθώς στην ιερά κίστη, η οποία ήταν αποθετημένη επί του Ανακτόρου, ενυπήρχαν σύμβολα γονιμικά και ζωοποιά... Η ιερογαμία της θεϊκής νύμφης και του θεϊκού γαμπρού, δεν είναι τίποτε άλλο από την μυστική ένωση της Γης με τον Ουρανό, κατά τα πρότυπα του τυπικού των Ελευσινίων Μυστηρίων, όταν ο σεπτός Ιεροφάντης τείνοντας την κεφαλή προς τα άνω, αναφωνούσε προς τον Ουρανό "Ύε" (βρέξε) και καταβιβάζοντας την κεφαλή προς την Γη αναφωνούσε "κύε" (Κυοφόρησε). 

Κατά την περίοδο των Αποκριών, οι άνθρωποι πετούν τον αητό. Αυτό είναι ένα παλαιό έθιμο που δεν αλληγορεί τίποτε άλλο παρά την τάση του σώματος, του θνητού και τιτανικού περιβλήματος της ψυχής, να ανέλθει στα ουράνια δώματα, εκεί που το ωθεί η διφυής και τρισυπόστατη φύση του. Η ουρά του αετού, δεν συμβολίζει τίποτε άλλο παρά την ψυχή που ποθεί την ανάτασή της στα ουράνια επίπεδα από τα οποία άλλωστε έλκει και την προέλευσή της...

Η αναβίωση των αρχέγονων διονυσιακών δρωμένων, όποιο μανδύα και περίβλημα και εάν αυτά αποκτούν, η κάθαρση που έπεται για την μεγάλη προετοιμασία της ψυχής να βιώσει τα της μεγάλης εβδομάδος, η έλευση της Ανοίξεως και της Εαρινής Ισημερίας που συνεπάγεται την αναγέννηση της Φύσεως και των λειτουργιών της, αποτελούν αναμφίβολα αναπόσπαστες πτυχές ενός μεγάλου μυστηριακού δρωμένου, συνθέτης του οποίου είναι η ίδια η Παμμήτειρα Φύση... 

Έχουν προηγηθεί τα Ανθεστήρια, η γιορτή των Νεκρών με την επενέργεια του Θεού Ερμή, και τα όσα σχετίζονται προς τις ψυχές τις ενοικούσες στο βασίλειο των αοράτων κόσμων...

Πολλοί και σημαντικοί οι συμβολισμοί αυτής της περιόδου, επιδεχόμενοι και επιζητούντες αποκρυπτογράφηση και συμβολική νοηματοδότηση. Είναι μία πρόκληση που προτρέπει τους αναζητητές της Αλήθειας και του Φωτός να επιδοθούν σε αυτό το μεγαλειώδες ταξίδι της εμβαθύνσεως....

Παράλληλα, δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας, το γεγονός ότι η ένδυση των καρναβαλιστών με φανταχτερά ρούχα και η επιλογή μασκών που συχνά παραποιούν και ασχημαίνουν, σχετίζεται προς την πανάρχαια διακωμώδηση και καυτηριασμό της κοσμοπολιτείας του Κρόνου, της πολυφυλετικής και εκφυλιστικής εκείνης βαβέλ την οποία κατέλυσε, όπως αναφέρει και ο Πλάτων στον "Τίμαιο", μεταξύ άλλων, η έλευση και εγκαθίδρυση της τάξεως του Διός...

Ευτυχείς όσοι κατορθώσουν να εγκύψουν πραγματικά στους αρχέγονους αυτούς συμβολισμούς, θα κατορθώσουν να  έρθουν σε επαφή με την ίδια την αρχαία ψυχή...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ