ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ...
Σε μια εποχή της απόλυτης φίμωσης και παρακμής, λίγοι είναι αυτοί που ψάχνουν την αλήθεια, προσπαθούν να επιφέρουν την αλλαγή και αυτοί χαρακτηρίζονται τρελοί, ψεκασμένοι, ονειροπόλοι και επικίνδυνοι. Σε μια τόσο δύσκολη εποχή που έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα... Έχω την ευλογία να μου αρέσει να καταθέτω τις απόψεις μου γραπτές. Γράφω γιατί πιστεύω ότι οι γνώσεις και οι σκέψεις πρέπει να μοιράζονται και να μην μένουν κρυφές, γιατί τότε παύουν να είναι εποικοδομητικές. Έτσι αναπτύσσεται η κριτική σκέψη, η ανθρώπινη επαφή σε μια περίοδο φιλοσοφικής αφάνειας, καταφέρνοντας να δημιουργούμε σκέψεις, απόψεις, προτάσεις και ιδέες. Η μάχη είναι δύσκολη και σχεδόν ακατόρθωτη, πρέπει να τα παρατήσουμε; όχι...
Γράφω γιατί το θεωρώ μια ανάγκη σαν τις ανάσες που παίρνω, χωρίς να τις μετράω με οξυγόνο αλλά με τις λέξεις.
Γράφω γιατί νοιώθω ότι ακουμπάω κάπου, έστω και ελάχιστοι θα το εκτιμήσουν, διαφορετικά θα ένοιωθα σαν ένα εκκρεμές στο κενό.
Είναι ευλογία να ακουμπάω στα μολύβια μου. στα βιβλία μου, στις σημειώσεις μου, στα χαρτιά μου, νοιώθω από τα μόνα που με αγαπούν και αγαπάω. Γαληνεύω, ηρεμώ, ξεκουράζομαι, στοχάζομαι, γίνομαι πιο σοφός, πιο πλούσιος πνευματικά, με την λογική εποικοδομητική, καλοπροαίρετη κριτική, μα οπλίζομαι θετικά, με αρκετή εμπειρία και με την κακοπροαίρετη κριτική. Σωπαίνω όταν γράφω, γιατί με την σιωπή εκφράζομαι και λέω πολλά. Εύχομαι σε όλους να διαβάζουν, εξασκώντας το νου τους στη θετική σκέψη, γιατί μόνο με την θετική σκέψη και αποβάλλοντας τον αρνητισμό από μέσα μας και δίπλα μας, θα βρούμε τον δρόμο της Λύτρωσης, της ηρεμίας και της Αγάπης. Εύχομαι ο καθένας μας να βρει τον δρόμο της Αγάπης, της αλληλεγγύης, του διαλόγου, της συλλογικότητας και να γιατρευτεί από εκείνη.
Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά για να Αγαπώ. Μέτρο της ζωής είναι η Αγάπη, φέρνει γαλήνη και νεότητα. Αγάπα για να ζήσεις και ζήσε για να αγαπάς. Ας καταθέσουμε το λιθαράκι μας για μια πραγματική πρόοδο πνευματική σε ένα κόσμο που βρίθει από επιφάνεια και παρακμή.
Σχόλια