Η "ΜΥΣΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ" ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ...

Η γλώσσα των συμβόλων και των αλληγοριών, η μέθοδος των συμβολικών χειρονομιών και των τελετουργικών κινήσεων, των μυστικών νευμάτων, αποτελεί μία προαιώνια πραγματικότητα η οποία διαιωνίζεται στο διηνεκές του χρόνου, εκφράζοντας αρχετυπικές καταστάσεις. Αποτελεί πρακτική οργανώσεων μυστικών, αδελφοτήτων θρησκευτικών ή μεταφυσικών, μυητικών ταγμάτων και απόκρυφων εταιρειών, και σε πρακτικό επίπεδο εξυπηρετεί τον σκοπό της αναγνωρίσεως μεταξύ μελών, υποδηλώνει ιεραρχία ή απλά κάθε τέτοιο "σημάδι" εξωτερικεύει κάποια θεώρηση παραπέμποντας συνειρμικά σε έννοιες...

Είναι γεγονός, ότι κάθε κίνηση, χαιρετισμός, επίθεση των χειρών, εκπέμπει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, κωδικοποιεί αλλά και εκφράζει σαφή νοήματα και ιδιότητες, καταφεύγοντας στην ιδιαιτερότητα μίας "συμβολικής γλώσσας", ικανής να γίνει αντιληπτή μόνο από "μυημένους" στους οποίους απευθύνεται το "μήνυμα" με την βοήθεια "καθοδήγησης"...

Από ετυμολογικής απόψεως, ο όρος "σύμβολο" προέρχεται από το ρήμα «συμβάλλω», διαδραματίζοντας ουσιαστικά το σύμβολο το ρόλο μεσολαβητικού στοιχείου μεταξύ συνειδητού και υποσυνείδητου πεδίου.

Αδελφότητες όπως οι Τέκτονες, διατηρούν σημεία αναγνωρίσεως, μεταξύ των οποίων είναι και η χαρακτηριστική χειραψία που αντιστοιχεί σε κάθε βαθμίδα, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει και στον παρατιθέμενο πίνακα με τα σημεία χειραψίας και αναγνωρίσεως. 

Ή ακόμη και η λεγόμενη "τεκτονική άλυσσος" που σχηματίζεται μεταξύ των Τεκτόνων, πριν το πέρας των εργασιών της στοάς, διασταυρώνοντας τους βραχίονές τους (τον δεξί επί του αριστερού), επιφέροντας ένα συγκεκριμένο ενεργειακό αποτέλεσμα... Η χειραψία, ως μορφή εκδηλώσεως εγκαρδιότητας και θετικής προαιρέσεως, ανάγεται στα αρχαία χρόνια, στην Αρχαία Ελλάδα, αποτελώντας αρχικά έναν τρόπο επιδείξεως των χειρών άοπλων, οπότε προεκτατικά μία τέτοια συμπεριφορά υποδήλωνε φιλικές διαθέσεις. Χαρακτηριστική, όσο και έμφορτη συμβολισμών, είναι η χειραψία που ανταλλάσεται μεταξύ Απόλλωνος και Διονύσου, όπως απεικονίζεται σε αγγείο το οποίο σήμερα εκτίθεται στο μουσείο του Ερμιτάζ. Η ανταλλαγή χειραψίας υποδήλωνε συμφιλιωτικό-ενωτικό ρόλο των δύο Θεών που ο καθένας τους εκπροσωπούσε ένα διαφορετικό φάσμα εκδηλώσεων της ζωής...

Παραδόξως, ανάλογο σχηματισμού αλύσου, διαπιστώνουμε σε φωτογραφικά στιγμιότυπα μεταξύ Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών, με ό,τι αυτό μπορεί να υποκρύπτει και να σημαίνει...

Μία άλλη μορφή χαιρετισμού που εκπέμπει ένα "μυστικό μήνυμα" αναγνωρίσεως, είναι η ένωση του μεσαίου και του παράμεσου δακτύλου, κατά την κίνηση θέσεως του δεξιού χεριού στο σημείο της καρδιάς. Ο συγκεκριμένος χαιρετισμός εντοπίζεται σε διάφορες εικαστικές συνθέσεις του διάσημου δαδούχου του χρωστήρα Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο). Ο αινιγματικός αυτός χαιρετισμός παραπέμπει στην αδελφότητα ή Φρατρία (εκ του ομηρικού φρατήρ=αδελφός) των Μάγων του Μυστρά, την οποία ίδρυσε και διηύθυνε ο μέγιστος όσο και έσχατος των Νεοπλατωνικών Φιλοσόφων Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός. Ο Θεοτοκόπουλος όπως και ο Θεοφάνης ο Κρης, διετέλεσαν μέλη της αδελφότητος αυτής και μέσω της συγκεκριμένης κινήσεως εξέπεμπαν "σημάδι αναγνωρίσεως"... 

Παρενθετικά αξίζει να αναφέρουμε ότι η συγκεκριμένη μυστηριακή κίνηση του Γεμιστού, λίγες δεκαετίες προ της καταρρεύσεως του Βυζαντίου, μεταλαμπάδευσε μέσω μαθητών-απεσταλμένων της στην Φλωρεντία, την παρακαταθήκη των ανθρωπιστικών επιστημών, των τεχνών και το καταπίστευμα της μυστηριακής σοφίας των προγόνων μας και κατ΄ αυτό τον τρόπο τέθηκαν οι βάσεις για την επερχόμενη Αναγέννηση... Η επαφή του Γ. Πλήθωνος Γεμιστού με τους Μεδίκους, κατά το ταξίδι του σε Φλωρεντία και Φερράρα στο πλαίσιο της αποστολής στην οποία είχε μετάσχει για την ένωση των Εκκλησιών, είχε αποδώσει καρπούς και μάλιστα τους πλέον γόνιμους...

Από την άλλη, υπάρχουν "χειρονομίες" και χαιρετισμοί με αρνητικό πρόσημο, όπως ο σχηματισμός με τα δάκτυλα της μίας χειρός του συμβόλου των κεράτων του διαβόλου. Χειρονομία ευρέως διαδεδομένη, καθώς έχει χρησιμοποιηθεί ουκ ολίγες φορές σε καλλιτεχνικούς χώρους (με ιδιαίτερη έμφαση σε συναυλίες Μέταλ μουσικής), μία χειρονομία η οποία σχετίζεται με τους διαβόητους "Πεφωτισμένους" του Αδάμ Βαϊσχάουπτ αλλά και με την νεώτερη εκδοχή του σατανισμού, όπως αυτή είχε εκφρασθεί από τον ιδρυτή της "Εκκλησίας του Σατανά" στις ΗΠΑ, Αντόν Λαβέυ... Ο Λαβέϊ, δεν υπήρξε τυχαίο πρόσωπο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων ιδιοτήτων του, διακινητής μεγάλων ποσοτήτων όπλων με παραλήπτη την εβραϊκή ένοπλη οργάνωση "Χαγκάνα" προ της ιδρύσεως του Ισραήλ, διαδραματίζοντας ρόλο αρωγού του σιωνισμού...

Τον χαιρετισμό αυτό έχουμε δει να τον κάνει ο Τ. Μπους ο πρεσβύτερος, πριν από λίγες δεκαετίες. Το γεγονός αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία εάν λάβουμε υπ΄ όψιν ότι από αιώνων μέλη της οικογένειας Μπους ανήκαν στην διαβόητη αποκρυφιστική οργάνωση "Κρανίο και Οστά" (Skull and Bones). Τα μυστικά αυτά "νεύματα" εξάπτουν ακόμη περισσότερο την διάθεση για έρευνα βαθύτερη, εάν αναλογιστούμε ότι από το στόμα του Τ. Μπους ακούστηκε σε επίσημη ομιλία του ο όρος "νέα παγκόσμια τάξη" με αφορμή τον πόλεμο του Κόλπου το 1991... Επρόκειτο για την εποχή αμέσως μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και την ανάδειξη ενός μονοπολικού κόσμου, εδραζόμενου στην παντοκρατορία των ΗΠΑ...

Τον ίδιο χαιρετισμό βλέπουμε να αποδίδουν πολιτικοί επίσης όπως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, θεωρούμενος ακροδεξιών καταβολών, αλλά και ο νεοφιλελεύθερος πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί (εβραϊκής καταγωγής Σεφαραδίτης και καμπαλιστής, καταγόμενος από την οικογένεια Μαλάχ), εξάπτοντας ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον και την περιέργεια για την σκοπιμότητα αυτών των κινήσεων... Έκπληξη προκαλεί η υϊοθέτηση αυτού του χαιρετισμού από τη νεοσυντηρητική αμερικανίδα πολιτικό Σάρα Πέϊλιν, κι απ΄ ότι φαίνεται δεν είναι η μόνη...

Σάλο είχε επίσης δημιουργήσει τον Σεπτέμβριο του 2017 ο χαιρετισμός του εκκεντρικού Βρετανού πρίγκηπα Χάρυ κατά την συνάντησή του με την Μελάνια Τραμπ. Ένας χαιρετισμός, καταφανώς σατανιστικός, δίνοντας τροφή σε διάφορες θεωρίες αποκρυφισμού και συνωμοσίας που σχετίζονται με το σημάδι των κεράτων του διαβόλου... Είναι πραγματικά άγνωστο το εάν ο πρίγκηπας εξέπεμπε με αυτόν τον, απροκάλυπτο, τρόπο, κάποιο "μυστικό μήνυμα" προς κάποιο κέντρο ή απλά επιζητούσε έναν τρόπο στο να προκαλέσει τα φώτα της δημοσιότητας και συνάμα να προκαλέσει...

Βαρύνουσα σημασία έχουν επίσης οι κινήσεις που πραγματοποιούν οι απεικονιζόμενοι ως κεντρικά πρόσωπα στον πίνακα του Ραφαήλ "Ακαδημία". Πρόκειται για τον Πλάτωνα ο οποίος δείχνει προς τον Ουρανό (υπόμνηση της καταγωγής των ιδεαλιστικών του ιδεών αλλά και των μεταφυσικών του ενατενίσεων), ενώ ο Αριστοτέλης δείχνει προς τα κάτω, υποδηλώνοντας την πιο "γήϊνη" και εκλογικευμένη προσέγγιση των πραγμάτων... Στην στήλη εκείνη που διασώζεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου απεικονίζεται η χαρακτηριστική διδασκαλία της χρήσεως του σίτου από την θεά Δήμητρα προς τον ήρωα Τριπτόλεμο, παρατηρούμε ότι η Περσεφόνη, πραγματοποιεί επίθεση των χειρών της στην κεφαλή του ηλιακού αυτού ήρωα, εν είδει "επιφοιτήσεώς" του ή επιπροσθέτως και για την επίστεψή του με κάποιο είδος στεφάνου...

Ενώ σε άλλη αρχαία παράσταση, βλέπουμε έναν ιερέα και μία ιέρεια να επιδίδονται με τα δάκτυλά των δύο χειρών τους σε μυστηριώδεις συμβολισμούς γύρω από τον δελφικό τρίποδα, οι οποίοι έχουν ερμηνευθεί ως μία πρόθεση να ερίσουν σχετικά με την κυριότητα του τρίποδος από τον Απόλλωνα ή τον Διόνυσο... Δεν λείπουν βεβαίως και οι παραστάσεις εκείνες που απεικονίζουν την Δήμητρα και την Κόρη, φέρουσες δάδες, να επιδίδονται σε εξαγνιστικό τελετουργικό έργο ή τον Αρποκράτη να κάνει με το δάκτυλό του την χαρακτηριστική κίνηση της σιγής, σύμβολο μυητικών λειτουργιών...

Στην χριστιανική αγιογραφία, πάλι, βλέπουμε εικόνες που απεικονίζουν είτε τον Χριστό είτε Αγίους να παριστάνονται έχοντας ενωμένα με ιδιαίτερο, τελετουργικό τρόπο, τα δάκτυλα του δεξιού χειρού. Πρόκειται περί της διαδικασίας της ευλογίας του Αγίου Πνεύματος που μεταφέρθηκε στο ιερατείο από τους πρωτοχριστιανούς και διατηρείται έως τις ημέρες μας. Δυο πνευματικές ερμηνείες υπάρχουν για τον συμβολισμό του χεριού: Η πρώτη αναφέρει ότι το χέρι σχηματίζει την φράση “Ιησούς Χριστός Σωτήρ“, εν είδει δηλαδή αρκτικόλεξου. Το μικρό δάχτυλο παρομοιάζει το “ιώτα”, αρχικό της λέξεως "Ιησούς". Ο δείκτης με τον μέσο “χιαστί” το γράμμα “Χ” την λέξη "Χριστός" και ο παράμεσος με τον αντίχειρα το μικρό “σ” (σίγμα) την λέξη "Σωτήρ". Η δεύτερη ερμηνευτική προσέγγιση του συμβολισμού αυτού, αναφέρει ότι δι΄ αυτού του τρόπου το χέρι σχηματίζει την φράση “Ιησούς Χριστός Νικά“. Το μικρό δάχτυλο παραπέμπει στο “ιώτα”, υποδηλώνοντας την λέξη Ιησούς. Ο παράμεσος με τον αντίχειρα το γράμμα “χ” την λέξη Χριστός και ο δείκτης με τον μέσο, το μικρό “ν”, αρχικό του "Νικά".

Υπάρχουν ωστόσο και ποιο "αθώοι" και απλοϊκοί χαιρετισμοί που εκπέμπουν ωστόσο εξ ίσου ισχυρό μήνυμα. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε τον σχηματισμό με τα δάκτυλα του σχήματος V, οι απαρχές του οποίου εντοπίζονται στον Β΄ Παγκ. Πόλεμο. Ένας Βέλγος πολιτικός, ονόματι Victor de Laveleye, εισήγαγε την εν λόγω χειρονομία όταν κατέφυγε στη Βρετανία μετά την κατάληψη της χώρας του από τα γερμανικά στρατεύματα. Ο de Laveleye έγινε επικεφαλής των ραδιοφωνικών εκπομπών του BBC και πρότεινε οι ακροατές στην κατεχόμενη Ευρώπη να χρησιμοποιούν το γράμμα V ως σύμβολο της αντίστασης (Το V στα γαλλικά, σημαίνει victoire δηλαδή «νίκη»). Έτσι καθιερώθηκε σταδιακά και έγινε ένα από τα αγαπημένα σύμβολα του βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστων Τσώρτσιλ ως το σήμα της νίκης. Δεν λείπουν ωστόσο οι ερευνητές εκείνοι που ισχυρίζονται ότι πίσω από το φαινομενικά "αθώο" αυτό σύμβολο, υποκρύπτεται ο συμβολισμός των "κεράτων του σατανά"!

Σημαντικός επίσης είναι ο αρχέγονος χαιρετισμός προς τον ήλιο, πραγματοποιούμενος δια της ανατάσεως και των δύο χειρών προς την πηγή του φωτός. Αργότερα, διατηρήθηκε η απόδοση του χαιρετισμού αυτού με το ένα χέρι, το δεξιό, της δυνάμεως, χαιρετισμός ο οποίος αργότερα παραλλάχθηκε σε δωρικό, ρωμαϊκό για να χρησιμοποιηθεί τελικά και να ταυτιστεί στη νεώτερη ιστορία με εθνικοσοσιαλιστικά και φασιστικά καθεστώτα...

Ο ανασηκωμένος αντίχειρας επίσης θεωρείται ένα διεθνές σύμβολο αποδοχής ή αποδοκιμασίας. Προς τα άνω η ύψωσή του σήμαινε αποδοχή, ενώ αντίθετο νόημα είχε η πρόταξή του προς τα κάτω...

Φυσικά ένα θέμα τόσο ευρύ σε διαστάσεις και σε συμβολισμούς, δεν εξαντλείται εδώ. Υπάρχουν και θα υπάρχουν αμέτρητες συμβολικές χειρονομίες και συμβολισμοί, που ανακαλούν στην μνήμη των "μυημένων" συγκεκριμένες ιδέες και επιδιώξεις, και οι οποίες θα επιβιώνουν όσο θα υπάρχει στον πλανήτη γη αντίστοιχη δραστηριότητα...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΗΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72