Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΜΗΘΕΪΚΟ ΦΩΣ

Ο Ήλιος από την αρχέγονη εποχή, αποτελούσε έκφραση του φυσικού και του πνευματικού φωτός. Ήταν ο πλανήτης εκείνος που παρείχε φως και ζέστη, συντελούσε στην ανάπτυξη των καλλιεργειών και μαζί μ΄ αυτά παρείχε ζέση στην ψυχολογία των ανθρώπων.
Συμβολίζει την άρρενα αρχή και την θετική κοσμογονική δύναμη. Αποτελεί το Είναι και εκπροσωπεί τις δυνάμεις του Ουρανού.
Το φως εκπορεύεται από τον Θεό Απόλλωνα είτε ως ηλιακή λάμψη, είτε ως προμηθεϊκό πυρ. Δια τούτο και κατέρχεται από τα ουράνια δώματα και ανάβει την ιερή φλόγα, είτε για την τελετουργική αφή του πυρός πρόκειται στην Αρχαία Ολυμπία, είτε για το πάναγνο φως στα ιερά και στους εστιακούς βωμούς...
Η Ελληνική μυθολογική και μυσταγωγική συνάμα παράδοση, κοσμείται με τον μύθο της κλοπής του Πυρός από τον Προμηθέα και την παράδοσή του στους κοινούς θνητούς. Ο Προμηθεύς, γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Κλυμένης, προσφέροντας το πυρ στην ανθρωπότητα, δρομολογεί ουσιαστικά την ανάπτυξή της στην ατραπό της πνευματικής αναρριχήσεως....
Η συνειδητή πράξη του Προμηθέως, να προσφέρει το Θείο Πυρ και την εξ αυτού απορρέουσα φώτιση στους ανθρώπους, σηματοδοτεί αλληγορικά, την αγωνιώδη αναζήτηση του φωτός από τον ειλικρινή αναζητητή του, ο οποίος εισέρχεται στην ατραπό της σοφίας και των μυστηρίων, διακατεχόμενος από την βούληση να αναζητήσει το Φως.
Ο τραγικός ποιητής της αρχαιότητος Αισχύλος, μυημένος στα Ελευσίνια Μυστήρια, μας αποφασηνίζει τη φύση του θεϊκού πυρός που προσέφερε ο Τιτάνας Προμηθέας στο ανθρώπινο γένος.  Πρόκειται για την προηθεϊκή σπίθα που θα ανάψει το πυρ της μεταλαμπαδεύσεως των Τεχνών και των Επιστημών στους αμύητους ανθρώπους.
Τέχνες και Επιστήμες που παραπέμπουν ευκρινώς στην Γραμματική, τη Διαλεκτική, τη Ρητορική, την Αριθμητική, τη Γεωμετρία, την Αστρονομία και την Μουσική, οι οποίες από κοινού συνθέτουν την Γνώση.
Το όνομα άλλωστε Προμηθεύς, απορρέει από την σύνθεση των όρων Προ-μανθάνω, δηλαδή γνωρίζω εκ των προτέρων! Ο Ηλιακός αυτός ήρως λοιπόν είναι ένας μυσταγωγός του φωτός που με την θυσιαστική πράξη του, έμπλεη ιδεαλισμού, έρχεται να υπομνήσει στους θνητούς ανθρώπους την θεϊκή τους καταγωγή, έρχεται να τους αφυπνίσει τον θεϊκό σπινθήρα που εμφωλεύει στο Είναι τους...
Η Ελληνική Μυσταγωγική Παράδοση, είναι αυτόχθων, είναι αυτάρκης και πλήρης και παρέχει υψηλότατα νοήματα και έννοιες τις οποίες ουδείς έτερος λαός είχε ποτέ συλλάβει και αναπτύξει. Με γνώμονα λοιπόν και οδηγό τους συμβολισμούς και τις αλληγορίες των αρχαίων μυσταγωγών, οφείλουμε να πορευθούμε την ακραιφνή παραδοσιακή ατραπό του Ελληνοτεκτονισμού, αγόμενοι, ως νέοι Προμηθείς, προς το Φως...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72


ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΙ ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΔΟΜΟΙ" ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ...

Κατά τη διάρκεια του σκοτεινού Μεσαίωνα, όταν το επιστημονικό πνεύμα και κάθε αληθινή φιλοσοφική διεργασία ή αμφισβήτηση των δογματικά παραδεδεγμένων θεοκρατικών μύθων επέσυρε διώξεις και συνεπαγόταν την κατηγορία της αιρετικής αποκκλίσεως, ισοδύναμη της απιστίας και της ύβρεως, η θέση των μυστηριακών οργανώσεων κατέστη ιδιαιτέρως δυσχερής.
 Τότε λοιπόν ήταν που άρχισαν σταδιακά να αντικαθίσνται, ιδίως μετά από βασιλικές απαγορεύσεις και διατάγματα Άγγλων εστεμμένων, τα αρχαία τυπικά και οι όροι στα τεκτονικά συγγράμματα με ιουδαϊκά και χριστιανικά στοιχεία, συμβατά προς το πνεύμα και την επικρατούσα θρησκεία. Υπό αυτές τις συνθήκες, η ανάμνηση των Διονυσιακών Τεχνιτών και τις πρωταρχικής συμβολής τους στην γέννηση του Τεκτονισμού, όπως και των Ορφικοπυθαγορείων μυσταγωγών, άρχισε σταδιακά να ξεθωριάζει, υπό την επίδραση του φθοροποιού χρόνου αλλά κυρίως υπό την πίεση των σκοπιμοτήτων, έως ότου με το πέρασμα των αιώνων, ολότελα σχεδόν λησμονήθηκε...
Τώρα ωστόσο, με την έκδοση του πρωτοποριακού βιβλίου "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Οι Αληθινές Καταβολές του Τεκτονισμού", επέστη το πλήρωμα του χρόνου να αφυπνισθεί και πάλι η κυτταρική μνήμη και να αφυπνισθεί η αρχαία ψυχή που ζει μέσα μας, αθέλητα κρυμμένη, τελούσα σε λανθάνουσα κατάσταση, αποκαθιστώντας την ιστορική τάξη και συνέχεια. Συνεχίζοντας το έργο μυσταγωγικών μορφών όπως του Σπυρίδωνα Νάγου και του Αντωνίου Αδριανοπούλου, το παραδίδουμε εμπλουτισμένο και τεκμηριωμένο, στην κρίση των αναγνωστών.
Διανθισμένο με πληθώρα στοιχείων, παράθεση πηγών και φωτογραφικού υλικού σπάνιου που επικυρώνει τα γραφόμενα, καλύπτει χρονικά ολόκληρη τη μυητική διαδρομή από την αρχαιότητα μέχρι τους νεώτερους χρόνους, ερχόμενο να ανταποκριθεί και να διαλευκάνει ένα κενό στην ελληνική ιστοριογραφία, δρομολογώντας παράλληλα μία σημαντική ερευνητική και ιδεολογική διεργασία για την επανελλήνιση του Τεκτονισμού και την διεκδίκηση όλων όσων σε μυστηριακό και ιστορικό επίπεδρο μας ανήκουν...
Εξ Ανατολών Ελευσίνος θα έπρεπε να παρέχονται "αναγνωρίσεις" και όχι από την Αγγλία ή την Αμερική, αφού αυτό είναι το λίκνο του Τεκτονισμού. Στην Ελευσίνα, στην Θράκη και στους Δελφούς γεννήθηκε το τεκτονικό ιδεώδες...
Οι ενδιαφερόμενοι να αποκτήσουν το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι", είτε τα υπόλοιπα βιβλία του Ι. Χαραλαμπόπουλου συναφούς θεματολογίας ("Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια", "Γ. Πλήθων και Εθνική Αναβίωση", "Δελφική Ηλιολατρεία", "Ελληνική Φυσιολατρεία"), μπορούν να επικοινωνούν μέσω τηλεφώνου (6909-75.33.72), είτε να αποστέλλουν ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνση: ionhellas@gmail.com.
ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...