Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΥΒΑΡΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...


Η σημερινή κοινωνία, όσο ίσως ποτέ άλλοτε, διακρίνεται από έναν υπέρμετρο "συβαριτισμό". Από μία παντελή έλλειψη πνευματικότητος, αρχών και ιδανικών. Κυριαρχείται από τον πόθο και την ακατάσχετη επιθυμία για την ικανοποίηση υλικών στόχων και παθών και μόνο. Η φιληδονία, ο ατομικισμός, ο υλισμός, η χρηματολαγνεία, είναι στοιχεία που κατέχουν κυρίαρχη διάσταση στη ζωή των περισσοτέρων συνανθρώπων μας, διαμορφώνοντας μία νοσηρή νοοτροπία...
Αυτή η στρεβλή κατεύθυνση αναμφίβολα προδιαγράφει και την έκβαση που θα έχει η πορεία αυτή της κοινωνίας, μία έκβαση άκρως δυσοίωνη και αυτοκαταστροφική, εάν δεν υπάρξει ανασχετική αντίδραση η οποία δεν μπορεί παρά να είναι δυναμική και επώδυνη...
Υποστηρίζεται ότι η ιστορία διδάσκει. Και ορθά υποστηρίζεται, γιατί όποιος γνωρίζει να την ερμηνεύει και να μην αρκείται στην αποστήθιση ημερομηνιών και γεγονότων κατά τρόπο μηχανικό, όποιος είναι σε θέση να διεισδύει και να αποκρυπτογραφεί το δίπολο "αιτίου-αιτιατού", οδηγείται σε ασφαλείς εκτιμήσεις και "προβλέψεις" για το μέλλον, με γνώμονα τα όσα συντελούνται.
Η Σύβαρις, ήταν αρχαία πόλη στην Μεγάλη Ελλάδα. Οι κάτοικοί της έμειναν γνωστοί για τον ηδονισμό, την χλιδή και την υπερβολική τους νωθρότητα σε τόσο μεγάλο βαθμό που ο όρος "Συβαριτισμός" κατέστη συνώνυμο της πολυτέλειας και της υπέρμετρης απολαύσεως. Απαγόρευσαν στους σιδηρουργούς να χρησιμοποιούν τα αμώνια για να μην τους διαταράσσουν τον ύπνο. Απαγόρευσαν την ύπαρξη πετεινών στην πόλη τους για να μην τους διακόπτουν τη ραστώνη... Κι άλλα πολλά τέτοια προκλητικά έκαναν οι Συβαρίτες για να διασφαλίσουν την "νιρβάνα" τους...
Η νωθρότητα και ο εφησυχασμός έγιναν τόσο έντονα ώστε όταν οι Συβαρίτες ευρέθησαν ενώπιον εξωτερικού κινδύνου δεν κατόρθωσαν να υπερασπίσουν την γη τους και υποτάχθηκαν, για την ακρίβεια αφανίστηκαν...
Αυτή είναι και η πορεία των σημερινών "Έλλήνων" οι οποίοι βυθισμένοι στο τέλμα του ψευδοευδαιμονισμού, σαπίζουν καθημερινά ολοένα και περισσότερο... Ψυχικά και πνευματικά νεκροί οι περισσότεροι, έχουν καταντήσει δούλοι του Μαμωνά και του χρυσού μόσχου, στηρίζοντας και επικροτώντας διεφθαρμένες καταστάσεις...
Καταστρέφουν τα παιδιά τους καταντώντας τα έρμαια της ύλης και της συγχορδίας των μμε του καθεστώτος, δίχως κανέναν αξιακό κώδικα να εμπνέει τη ζωή και τα έργα τους... Η σκοτεινή νύκτα της ψυχής κορυφώνεται και μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό συντελείται και η σήψη της κοινωνίας και η καταβύθιση της Πατρίδας...
Μέσα σε αυτή την σκοτοδύνη που με πρωτοφανή δριμύτητα σφυροκοπεί την ελλαδική κοινωνία, ιστάμεθα ορθοί, Λαμπαδηφόροι της Ελληνικής Κληρονομιάς, της εθνικής μας παρακαταθήκης και των στοιχείων εκείνων που σφυρηλατούν την πολιτισμική μας ταυτότητα και φυσιογνωμία,διαφυλάσσοντας παράλληλα την μυστηριακή μας κληρονομιά...
Μία πρωτοφανής Ύβρις διαπράττεται σήμερα από την αποθέωση ο,τιδήποτε του παρά φύσιν και ενάντιου στην Ελληνικότητα. Όμως η διάπραξη της ΄Υβρεως επιφέρει την Νέμεση, επισείοντας την δίκαιη οργή τους...
Και ενώ ο συβαριτισμός και ο κοσμοπολιτισμός διαβρώνουν θανάσιμα τις ψυχές και τα μυαλά των ανθρώπων, εμείς κρατάμε αναμμένο τον σπινθήρα της Ελληνικότητος και λαμβάνουμε τάξεις μάχης σε όλα τα δυνατά πεδία για την προάσπιση των ιερών και των οσίων ων προγόνων μας, για την υπεράσπιση της απαρέγκλιτης ελληνικής μας πορείας στο παρόν αλλά και στο μέλλον...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...