Η "ΚΡΙΣΗ" ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...
Ουκ ολίγοι είναι εκείνοι που παραλληλίζουν τη σημερινή εποχή της "Κρίσεως" προς την μεταπολεμική περίοδο όπου κατά αντικειμενική παραδοχή ο Ελληνισμός βίωσε δύσκολες περιόδους από πάσης απόψεως...
Όμως τα μέτρα δεν είναι συγκρίσιμα, γιατί τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά. Τότε, η Ελλάδα εξήλθε από μία σχεδόν δεκαετή πολεμική σύρραξη, κατοχή, που συνεπαγόταν καταστροφή του παραγωγικού της ιστού, δημογραφική εξασθένιση, κακουχίες κ.α. Τότε, πραγματικά υπήρχε έλλειψη βασικών προϊόντων διατροφής, υπήρχε ανεπάρκεια υποδομών, η χώρα ήταν σε κατάσταση εγκατάλειψης...
Σήμερα, αντίθετα, η κρίση είναι "τεχνητή". Παρατηρείστε την επάρκεια των προϊόντων και τον πλούτο των αγαθών που προβάλλεται στα διάφορα καταστήματα και ιδίως στα πολυκαταστήματα.... Παρατηρείστε πως οι τιμές των προϊόντων ακριβαίνουν, η τιμολόγηση της παροχής υπηρεσιών κυμαίνεται στα ίδια, με προ κρίσεως, εάν όχι και υψηλότερα επίπεδα, παρατηρείστε πώς ακριβαίνουν τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις, και αυτοί σε γενικές γραμμές, υφίστανται καταβαράθρωση...
Κι αυτό, γιατί η "κρίση" είναι τεχνητή, δεν εκπορεύεται από αντικειμενικές παραμέτρους και δυσκολίες. Είναι πλασματική, όπως πλασματική ήταν και η "ευημερία" που είχε δημιουργηθεί με τα "διακοποδάνεια", με τις πιστωτικές κάρτες, με την δημιουργία κλίματος ευημερίας δίχως ουσιαστικό αντίκρυσμα...
Επιπλέον, η "Κρίση" γεννήθηκε μέσα από το καθεστώς των υπερτιμολογήσεων των δημοσίων δαπανών και προμηθειών, γιγαντώθηκε μέσα από το καθεστώς συνδιαλλαγής και προσλήψεων κομματικών εγκαθέτων από τα κόμματα που διαχειρίστηκαν από την μεταπολίτευση, κατά μείζονα λόγο, και εντεύθεν την εξουσία, έφθασε στα ύψη μέσα από την κορύφωση των εισαγωγών ξένων προϊόντων και την μηδανική σχεδόν παραγωγή, επειδή έκλεισαν οι ελληνικές βιοτεχνίες και βιομηχανίες, επειδή δεν υπήρξε προστατευτισμός για τα ελληνικά προϊόντα, επειδή εκατομμύρια λαθρομετανάστες κάνουν παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος, χρήμα που θα έπρεπε να μένει σε ελληνικά χέρια και να κινεί την ελληνική αγορά... Επειδή κυρίως δεν υπήρξε καταλογισμός και απόδοση ευθυνών σε αυτούς που χρεοκόπησαν πολύπλευρα την Ελλάδα, επειδή η ατιμωρησία και η διαφθορά κυριαρχούν και βασιλεύουν...
Εάν υπάρχει κάποια μορφής και είδους Κρίση, αυτή είναι ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΑΚΗ. Και κλιμακώνεται επειδή το life style και η αλαζονία έχουν σαπίσει τα μυαλά και τις ψυχές των ανθρώπων... Επιπροσθέτως μέσα από την τεχνητή "κρίση" κάποια κέντρα επιδιώκουν την αναδιανομή του πλούτου ή ορθότερα τη συσσώρευσή του και την φτωχοποίηση-σκλαβοποίηση μίας μεγάλης μερίδας Ελλήνων...
Ο ατομικισμός, ο υπέρμετρος ωφελιμισμός, ο υλισμός, η έλλειψη εθνικής και κοινωνικής συνειδήσεως, σε συνάρτηση με τα "πρότυπα" που έχουν διαμορφωθεί και έχουν γίνει αποδεκτά από τη μάζα, θα επιφέρουν πρόσθετη εθνική αλλοίωση, ηθική παρακμή και εκφυλισμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον λαό και τη χώρα.
Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν; Σαφώς ναι! Όμως προϋποθέτουν βαθειές τομές, ριζικές αλλαγές και επαναστατική μεταβολή στην νοοτροπία. Όλα αυτά, μαζί με κάθαρση μέχρι μυελού οστέων, για να αποβληθεί δια παντός η κόπρος του αυγείου, η γάγγραινα που σαπίζει και διαφθείρει, υποσκάπτοντας τα θεμέλια του έθνους.
Η Πατρίδα σήμερα οδηγείται ακάθεκτα σε συρρίκνωση και σε δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού, σε εθνολογική αλλοτροίωση για να μην πούμε σε αντικατάσταση πληθυσμού και σε υπαγωγή του εθνικού πλούτου στην κατοχή από ξένα κέντρα και διεθνείς πιστωτές...
Απαιτείται πολύπλευρη ανάταξη. Θα υπάρξει τέτοια ημέρα που θα γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα; Σε εμάς εναπόκειται. Από τον βαθμό της βουλήσεως και της αποφασιστικότητάς μας εξαρτάται να διαμορφώσουμε τις συνθήκες που θα καθορίσουν το παρόν και το μέλλον μας...
Εάν ενστερνισθούμε τις παραινέσεις του Στρατηγού Ι. Μακρυγιάννη και από το εγώ βρεθούμε στο "εμείς", τότε ίσως υπάρχει κάποια ελπίδα για ανόρθωση... ΄Ομως για να υπάρξει συνειδητοποίηση του να έρθουμε στην κατάσταση του "εμείς", φοβάμαι ότι θα πρέπει να φτάσουμε στο έσχατο σημείο της υπάρξεώς μας, σε οριακό σημείο δηλαδή που να απειλείται άμεσα η ίδια μας η υπόσταση... Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ούτε αυτό που είχε τονίσει ο Γερμανός ελληνιστής φιλόσοφος Φρ. Νίτσε πώς "για να κτίσεις πρέπει πρώτα να γκρεμίσεις" (να ξεθεμελιώσεις το σαθρό, ώστε να οικοδομήσεις σε σταθερά θεμέλια), ούτε εκείνο που είχε εκφράσει στην δική του γλώσσα ο θρυλικός γέρος του Μωριά, σύμφωνα με το οποίο "γάμος δίχως σφαχτά δεν γίνεται" και φυσικά λέγοντας γάμο δεν ενοούσε γαμήλιο γλέντι, αλλά διαδικασία πανηγυρικής καθάρσεως και με τον όρο σφαχτά δεν αναφερόταν σε αμνοερίφια-σφάγια, αλλά στους αξίζοντες σφαγή ριψάσπιδες, πηλιογούσηδες και προσκυνημένους...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
