Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΡΗΦΟΡΟΙ ΠΑΡΘΕΝΕΣ...

Είθισται ο κόσμος των αναζητήσεων να έχει ταυτίσει την ύπαρξη τόπων ιδιαίτερης ενεργειακής δυνάμεως, λατρείας, τοποθεσιών που συνδέονται με απόκρυφες πτυχές της ιστορικής πραγματικότητας, τόπων οι οποίοι ευλαβικά διαφυλάσσουν στα σπλάχνα τους την κρυμμένη αλήθεια, με απόμερα σημεία, απόκρημνα και δύσβατα βουνά, με πυκνά παρθένα δάση και απρόσιτες περιοχές. 
Ωστόσο, μέρη τα οποία κατέχουν μία ξεχωριστή σημασία, μπορεί να βρίσκονται ακόμη και στον περιβάλλοντα χώρο μας, στη συνοικία μας, ή ακόμη και πίσω από την διπλανή πόρτα, μνημεία-κατάλοιπα του παρελθόντος, τα οποία εμείς, βυθισμένοι στον αγχωτικό και αφύσικο τρόπο ζωής που μας έχουν επιβάλλει οι ρυθμοί των μεγαλουπόλεων, εθισμένοι από την καθημερινή θέα τους, τα προσπερνούμε αδιάφορα ή μηχανικά, "ξεχνώντας" να αποκρυπτογραφήσουμε τη σημασία τους και να εμβαθύνουμε σε αυτά. 
Αλήθεια, πόσες "άγνωστες" πτυχές της ιστορίας μας θα ανακαλύπταμε εάν γινόμασταν λίγο περισσότερο παρατηρητικοί, λίγο περισσότερο "ευαίσθητοι" στα όσα βλέπαμε, δεχόμενοι γνωστικά και ερευνητικά ερεθίσματα είτε από τα διάφορα "παράξενα" κτίρια και μνημεία που κοσμούν ακόμη την πόλη των Αθηνών αλλά και κάθε μέρος κατ΄ επέκταση, είτε απλά αναζητώντας να μάθουμε την ιστορία των ονομάτων που φέρουν οι διάφορες οδοί;
Ένα από αυτά τα σημεία, και μάλιστα στην καρδιά των Αθηνών, βρίσκεται στην περιοχή των Αμπελοκήπων, περιβαλλόμενο από πολυκατοικίες και σύγχρονα, πλέον, κτίρια. Αρκετά κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, επί της οδού Τσόχα, επιβιώνει σιωπηλά, ένα μικρό, γραφικό ναίδριο, το οποίο όντας κάτω από την επιφάνεια του δρόμου, δεν προσελκύει την προσοχή του διερχόμενου διαβάτη. Όμως το εκκλησάκι αυτό, που αναστηλώθηκε το 1957, κρύβει στα θεμέλια και στα τοιχώματά του, πολλά και σημαντικά μυστικά, οροσημαίνοντας τη θέση ενός αρχαίου ιερού, αυτού της Ουρανίας Αφροδίτης, πέραν εκείνου που υφίστατο στην παραιλίσια ζώνη, κοντά στο ναό του Ολυμπίου Διός, καθώς και μίας ακμάζουσας κατά την αρχαιότητα φιλοσοφικής σχολής, εκείνης των Ελεατών φιλοσόφων...
Μην λησμονούμε άλλωστε ότι η περιοχή αυτή κατά την αρχαιότητα διέθετε πολύ πράσινο, και οι πρόγονοί μας δεν παρέλειπαν να αναγείρουν βωμούς και εξοχικά ιερά πέριξ της πόλεως, τιμώντας τη Φύση αλλά και τις θεότητες που εφόρευαν επί των φυσικών δυνάμεων...
Ο σημερινός ναός αναγέρθηκε επάνω στα αρχαία ερείπια κατά τον 11ο αι. Στην αρχαιότητα, η τοποθεσία φιλοξενούσε, εκτός από τον ναό, και ιερό άλσος («Κήποι») με πηγή και βωμό της θεάς, στον οποίο αφιέρωναν κατά τη γιορτή των Αρρηφορίων. Ο βωμός σώζεται στα αριστερά του σημερινού ναού. Πάνω σε αυτό τον βωμό τοποθετούσαν τα «μυστικά δώρα» προς τη θεά, κατά τη διάρκεια της εορτής των Αρρηφορίων. Σε αυτήν τη γιορτή, δύο κοριτσάκια ηλικίας 7-11 ετών, οι Αρρηφόροι Παρθένες, ξεκινούσαν από τον Παρθενώνα με δώρα της Παλλάδος στα κεφάλια τους. Τα έφερναν στο «καταβάσιον», στην υπόγεια δηλαδή πηγή της Αφροδίτης εν Κήποις, έπαιρναν από κει άλλα δώρα και επέστρεφαν στην Ακρόπολη. Με τη συμβολική αυτή πράξη συνέδεαν τις θεότητες της αγάπης και της σοφίας. 
Αξίζει να επισκεφθεί κανείς τα ερείπια του ιερού της Ουρανίας Αφροδίτης, της θεάς δηλαδή που εξέφραζε την ιδεαλιστική πτυχή του Έρωτος, υπό την μορφή της ψυχικής έλξεως και της επικρατήσεως ανωτέρων συναισθημάτων, σαν μία προσπάθεια αφυπνίσεως της Αρχαίας Ψυχής, που ευρίσκεται εντός μας, σε λανθάνουσα κατάσταση...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...