ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

O ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΥΚΙΔΕΩΝ

Ορισμένα μυσταγωγικά τάγματα, με προεξέχοντα τον Τεκτονισμό, έχουν θεσπίσει τον θεσμό των Λυκιδέων, που απευθύνεται σε τέκνα μελών τα οποία τυγχάνουν ανήλικα ακόμη και ουσιαστικά συνιστά μία προπαρασκευαστική διεργασία για την κατοπινή ένταξή τους στο τεκτονικό τάγμα, έχοντας αποκτήσει επίγνωση των αρχών και των σκοπών που επιτελεί...
Διόλου τυχαία για τον χαρακτηρισμό των νέων αυτών, υϊοθετήθηκε ο όρος "Λυκιδείς", έχων σχέση προς τον λύκο, το συμβολικό αυτό ζώο... Λυκιδεύς αποκαλείται το νεογνό του λύκου, ο οποίος ετυμολογικά σχετίζεται προς την Λύκη=το φως... Στην αρχαιοελληνική γλώσσα υφίσταται μάλιστα και ο όρος "λυκάβας" (εκ του λύκη+βαίνω που σημαίνει την οδό του φωτός)... Παράγωγα αυτού αποτελούν οι όροι "Λυκόφως", "λυκαυγές", "Λυκώρεια" κ.α.
Λύκειος (φωτοβόλος), προσαγορευόταν και ο Απόλλων, ο θεός του Φωτός, όπως επίσης Λύκειο (εστία φωτός), ήταν και η επωνυμία του γυμνασίου εκείνου που βρισκόταν ανατολικά των Αθηνών, ονοματισθέν από τον εκεί ευρισκόμενο ναό του Απόλλωνος Λυκείου, στα όρια του οποίου λειτούργησε και η ομώνυμη σχολή του Αριστοτέλους... Στην Αρχαία Λυκώρεια προσάραξε η λάρνακα του Δευκαλίωνος και της Πύρρας, μετά τον ομώνυμο κατακλυσμό και από τα ουρλιαχτά των λύκων αντιλήφθηκε ο προπάτοράς μας Δευκαλίων ότι έπαυσε το καταστρεπτικό φυσικό αυτό φαινόμενο...
Λύκαιο ονομάζεται αρκαδικό όρος όπως επίσης Λύκαιος ήταν μία από τις προσωνυμίες του Διός...

Λυκόπουλα αποκαλούνται τα πολύ νεαρής ηλικίας παιδιά στον προσκοπισμό, και "λυκιδείς" προσφωνούνται στον Τεκτονισμό. Λυκιδεύς σημαίνει «το τέκνο του φέροντα το φως, του πεφωτισμένου, εκείνου που έχει δει το φως της μυήσεως». Όπως μεταξύ των κορασίδων υφίσταντο οι Άρκτοι, που υπηρετούσαν σε τελετουργικό και λατρευτικό επίπεδο την Θεά Αρτέμιδα, αντιστοίχως υφίσταντο και οι Λυκιδείς μεταξύ των νεαρών αγοριών, που διακονούσαν την λατρεία του φωτοδότη Απόλλωνος... 
Σημαντική πτυχή στην ιστορική διαδρομή των Λυκιδέων, αποτελεί προπολεμικά η ίδρυση της "Αγέλης Λυκιδέων" στην Κέρκυρα, ως ξεχωριστό κλάδο από τον Προσκοπισμό, με ενέργειες Κερκυραίων Τεκτόνων, οι οποίοι μετέφρασαν το "Βιβλίο των Λυκόπουλων" του αδ. και ιδρυτή του προσκοπικού θεσμού Μπάντεν Πάουελ και της συνεργάτιδάς του Λαίδης Μπέρκλεϋ.
Παράλληλα, σε αλχημιστικό επίπεδο, ο Λύκος από κοινού με τον Σκύλο, συνιστούν την δυαδική φύση του Ερμή, που ταυτίζεται με τον φιλοσοφικό υδράργυρο...
Δεν κρίνεται σκόπιμο να επεκταθούμε περαιτέρω ως προς την ανάλυση αυτού του μυστικιστικού θεσμού στον παρόντα ιστότοπο, γιατί κάθε τι άλλο απευθύνεται σε εσώτερους κύκλους. Θα πρέπει να τονίσουμε ωστόσο την βαθύτατη σχέση του θεσμού των Λυκιδέων προς την αρχαιοελληνική μυστηριακή παράδοση, καθώς ο Λύκος αποτελεί εξέχον σύμβολο της επιζητούμενης γνωστικής αφυπνίσεως, η οποία διακατέχει κάθε αληθινό αναζητητή του φωτός...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ionhellas@gmail.com

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΝΕΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

"ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΙ

ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΙ

ΝΑΟΔΟΜΟΙ: 

Η Αληθινή Προέλευση του Τεκτονισμού"

Το Ελληνικό Πνεύμα ήταν ανέκαθεν συνυφασμένο με την έρευνα, την δημιουργική αναζήτηση, την πνευματική ανησυχία και την αμφισβήτηση. Τα πάντα ετίθεντο υπό έλεγχο, τεκμηρίωση και κριτική, μία μεθοδολογία η οποία περιόριζε δραστικά την εκτροπή σε δογματικές πλάνες και αδιέξοδα. Ακολουθώντας την τακτική των αρχαίων προγόνων μας, επιδοθήκαμε και εμείς σε μία συναρπαστική έρευνα για την εύρεση των αληθινών πηγών του Τεκτονισμού...Από την πραγματοποιηθείσα έρευνα, απέρρευσε μία συγγραφική εργασία μοναδική στην ελληνική βιβλιογραφία, διαμέσω της οποίας καταγράφεται η ίδρυση, η πορεία και η δραστηριοποίηση της συντεχνίας των Διονυσιακών Τεχνουργών και εν γένει των Αρχαίων Ναοδόμων. Συντεχνία η οποία είχε εξ αρχής μυστηριακό/φιλοσοφικό προσανατολισμό συνυφασμένο προς την οικοδομική τέχνη της ανεγέρσεως ναών και δημοσίων οικοδομημάτων, άμεσα επηρεασμένη από την ορφικοπυθαγόρεια μυητική παράδοση.
Από τη συντεχνία αυτή, σταδιακά, μέσω των διωγμών των Μυστηρίων και των Φιλοσοφικών Σχολών κατά τα χρόνια του σκοτεινού Μεσαίωνα, απέρρευσαν αρχικά τα ρωμαϊκά κολέγια και οι συντεχνίες των μεσαιωνικών λιθοξόων και μετά την έλευση των μαθητών/απεσταλμένων του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού στην Ιταλία και ευρύτερα στην Ευρώπη, προέκυψε σταδιακά ο φιλοσοφικός και μυητικός τεκτονισμός.
Ιπποτικά τάγματα και η σχέση τους προς τα ομηρικά ιδεώδη, Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Δαιδαλίδες, Ορφικοπυθαγόρειοι Μύστες και Κελτοδρυϊδες, ελληνική αλχημεία, τα μυστήρια της Κνωσσού και η διαδοχή από τον Τεκτονισμό, Αρχέδημος, Φειδίας, Σκόπας, Βελισσάριος και βυζαντινά τάγματα-προπομποί των Ναιτών, Μιχαήλ Ψελλός και Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων, Κομαντσίνοι και Σκώτοι μύστες, Ταβέρνες και Ταμπακολόγοι, Σκοτεινοί Αδελφοί και Νεοπλατωνικές Ακαδημίες στην Φλωρεντία και στην Ρώμη, Πυθαγόρειοι σύλλογοι και μυστηριακές αδελφότητες, τάγμα των Βουκελλαρίων και Ναίτες Ιππότες, Φιλικοί και Εθνική Εταιρεία, Κονιάτες και Νεοπυθαγόρεια αναγέννηση υπό τον Σπυρίδωνα Νάγο και πολλές ακόμη πτυχές αυτής της συναρπαστικής διαδρομής, παρουσιάζονται ενδελεχώς με στοιχεία και πλήθος φωτογραφίες μέσα από τις σελιδες αυτού του βιβλίου...
Ο μύθος του Χιράμ και οι Διονυσιακοί Τεχνίτες της Βύβλου, τα επτά θαύματα του κόσμου και η ιερή γεωδαισία, οι λαμπαδηφόροι του μυητικού φωτός και το ορφικό ρόδο, το άγιο δισκοπότηρο και το περιεχόμενο της ιπποσύνης, αυτά και τόσα άλλα θέματα αναλύονται μέσα από το ελληνικό πρίσμα μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αποτυπώνοντας την ελληνική τους προέλευση...
Ποιός κατασκεύασε τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου; Ποιός ανήγειρε τον ναό του Σολομώντα όπως και τους περικαλλείς αρχαίους ναούς των Ελλήνων Θεών που είναι διάσπαρτοι στο Λίβανο, στην Παλαιστίνη, στην Ιωνία; Ποιός ανέπτυξε την Γεωμετρία και την ανήγαγε σε Επιστήμη τεκμηριωμένη, εφαρμόζοντας τις αρχές και τους κανόνες της στην αρχιτεκτονική και σε κάθε πρακτική δυνατή εφαρμογή;
Ποιός καθιέρωσε το μέτρο, το κάλλος, την αρμονία, την συμμετρία, την πλαστικότητα των μορφών στην γλυπτική, τον σχεδιασμό των κιόνων με γνώμονα το ανθρώπινο μέτρο και αναλογίες, επινοώντας τις τρεις μορφές κιόνων με βάση αισθητικές και φιλοσοφικές αξίες; Γιατί οι ΄Αγγλοι στην οροφή της Μεγάλης Στοάς τους απεικονίζουν τον Πυθαγόρα και τον Ευκλείδη και έχουν διακοσμήσει την οροφή με μαιάνδρους που υποδηλώνουν την εξελικτική συνέχεια και την αέναη ροή της δημιουργίας;
Ο πάστορας ΄Αντερσον που συνέταξε το πρώτο τεκτονικό σύνταγμα, στον πρόλογο αυτού, είναι εξόχως αποκαλυπτικός: Τα πάντα οφείλονται στον Πυθαγόρα, στον Αρχιμήδη, στον Ευκλείδη, στους Διονυσιακούς Τεχνίτες, είτε για τον Σκόπα και τον Δαμοφώντα πρόκειται, είτε για τον Φειδία, τον Λεωχάρη, τον Πραξιτέλη, τον Τροφώνιο και τον Αγαμήδη, τον Ικτίνο και τον Μνησικλή, τον Αρτέμιο και τον Ισίδωρο και τόσους άλλους που ανέδειξαν οι συντεχνίες των Διονυσιακών Τεχνουργών. Εκείνων που ως λαξευτές των λίθων-ναοδόμοι, είτε ως Δαιδαλίδες, είτε ως Ασκληπιάδες, είτε ως πυρομύστες-λειτουργοί του Ηφαίστου, μετουσίωσαν τον οικοδομικό τεκτονισμό σε φιλοσοφικό και μυστηριακό από αρχαιοτάτων χρόνων, συγκεράζοντας την οικοδομική και εν γένει κατασκευαστική τέχνη προς την βασιλική τέχνη των αρχέγονων Μυστηρίων... Επίσης, ο Βιτρούβιος είναι το ίδιο αποκαλυπτικός...
Η συντεχνία των Διονυσιακών Τεχνουργών, άντεξε στον χρόνο για περισσότερες από 2 χιλιετίες, έως ότου επήλθε κατακερματισμός και υπογειοποίησή της, όχι λόγω φθοράς και παρακμής, αλλά εξαιτίας των μεσαιωνικών διωγμών, τη σκοτεινή εκείνη περίοδο του Βυζαντίου όπου η τέχνη, οι επιστήμες, η φιλοσοφία, τα αρχαία μυστήρια και κάθε ελληνική έκφανση εν γένει τέθηκε υπό διωγμό και τα δημιουργήματά της ρίχθηκαν στην πυρά...
Την εποχή που έκλεισαν οι φιλοσοφικές σχολές και τα μυστήρια εσίγησαν, την εποχή όπου άνοιξε το πρώτο στρατόπεδο συγκεντρώσεως, εξοντώσεως και μαρτυρίων ανά την οικουμένη, στην μεσανατολική Σκυθούπολη, όπου οδηγούνταν οι ΄Ελληνες Εθνικοί, την εποχή όπου η εντολή "Ες έδαφος φέρειν" κυριάρχησε και ο,τιδήποτε οδηγούσε στην αφύπνιση και στην Γνώση εθεωρείτο "διαβολικό" και διωκόταν, ή ρίπτονταν στην πυρά, είτε επρόκειτο για σύγγραμμα και έργο τέχνης, είτε για τον δημιουργό-φορέα του και όσους τον υποστήριζαν! Η περίπτωση των συγγραμμάτων του εστεμμένου φιλοσόφου Ιουλιανού και του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού είναι πασίγνωστες, όπως και το κάψιμο του νεοπυθαγορείου φιλοσόφου Τζορντάνο Μπρούνο...
Υπό την καθοδήγηση της Σταθμίας και της Εργάνης Αθηνάς, του Διονύσου και του Απόλλωνος, οι Διονυσιακοί Τεχνίτες, εξαπλώθηκαν στον ευρωπαϊκό χώρο, μεταγγίζοντας την αρχαία γνώση στο μεσαιωνικό περιβάλλον της γηραιάς Ηπείρου, ανάμεικτο με την μυστηριακή αναζήτηση, τα υπαρξιακά ερωτήματα που σχετίζονταν με τα αρχαία μυστήρια και τις αρχέγονες παραδόσεις που εξέφρασαν από τις προκατακλυσμιαίες ήδη περιόδους. ΄Ετσι, μαζί με την αναγέννηση, η οποία εδράσθηκε αναντιρρήτως σε ελληνικές βάσεις, συντελέσθηκε στην Ευρώπη και ιδίως στην Αγγλία, στην Γαλλία και στην Γερμανία, αλλά και συνακόλουθα και στην Ιταλία, η μυστικιστική αναγέννηση, εκδηλωνόμενη με τη δημιουργία διαφόρων ταγμάτων ή οργανώσεων αρχικά που τελούσαν υπό την πυθαγόρεια επιρροή και επίδραση, αλλά και δια των περιφερόμενων συντεχνιών των Λιθοξόων και μεσαιωνικών ναοδόμων και Κτιστών, εκείνων που ανήγειραν τους καλλιεπείς λίθινους ναούς...
Πρόκειται για ένα σύγγραμμα που ανατρέπει κατεστημένες αναλήθειες και ρίχνει άπλετο φως στις απόκρυφες εκείνες παραδόσεις που επί αιώνες παρέμειναν ερμητικά κλειστές. Οι ΄Ελληνες οι οποίοι κυοφόρησαν την Αναγέννηση, υπήρξαν και οι διαμορφωτές του τεκτονισμού θεσμού και των ιπποτικών ταγμάτων κατά την ύστερη εποχή...
Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον πνευματικό διδάσκαλο του συγγραφέως, Παναγιώτη Δημ. Αναγνώστου, διατελέσαντα μέλος του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου Βαθμού του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού και εκ των μαθητών της νεοπυθαγορείου ομάδος του μυσταγωγού Σπυρίδωνος Νάγου. Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Η αληθινή προέλευση του Τεκτονισμού" ρίχνει φως στο σκότος της άγνοιας και της εσκεμμένης αλλοίωσης. 
Οι ενδιαφερόμενοι για το βιβλίο μπορούν να το προμηθευθούν επικοινωνώντας με το τηλ. 6909-75.33.72, ή να αποστείλουν e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ionhellas@gmail.com