ΚΑΛΛΟΣ ΨΥΧΗΣ, ΑΡΕΤΗ ΠΑΣΑ...
Κάλλος ψυχής, αρετή πάσα, είχαν αποφανθεί οι αρχαίοι μας πρόγονοι, ως επίσης και ότι "πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος", θεμελιώνοντας δι΄ αυτού του ορισμού τις αρχές και τις βάσεις ενός πολιτισμού ανθρωποκεντρικού και όχι χρησιμοθηρικού.
Οπωσδήποτε, η αισθητική διάσταση κατέχει βαρύνουσα σημασία, καθ΄ ότι λειτουργεί ελκτικά ή απωθητικά, ουδείς αντιλέγει ότι είναι θεμιτό και ευκταίο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μιας μορφής να είναι όμορφα, να αποπνέουν κάλλος και να ανακαλούν στην ψυχή θετικές όψεις και αρχετυπικές εικόνες από το βασίλειο των ιδεών που να αναδύουν αισθητική πληρότητα και αρμονία, πλην όμως όλα αυτά είναι γνωρίσματα εφήμερα, φευγαλέα, πρόσκαιρα.
Η αγαθότητα (κατά το πρότυπον του "Καλού καγαθού" και όχι ως αφέλεια εννοούμενη), η καλλιέπεια και η αποπνέουσα θετική αύρα του Έσω Κόσμου μας, είναι καταστάσεις μόνιμες που επισφραγίζουν την ταυτότητα του Είναι και προσδιορίζουν την υπόσταση της ανθρώπινης προσωπικότητας κατά τρόπο μοναδικά θετικό, διακρίνοντας ψυχοπνευματικές οντότητες και πέραν της μεταστάσεως, ούσες ιδιότητες παντοτινές.
Όσοι περιορίζονται και αναλώνονται στην εξέταση των εξωτερικών και μόνο γνωρισμάτων, τελούν σε πλάνη ή ανήκουν στην γενιά των "εφημέρων ανθρώπων". Είναι βυθισμένοι στο τέλμα της χονδροειδούς ύλης και της επιφανειακότητος, είναι δέσμιοι του εφήμερου και του ρηχού και ως τέτοιοι θα διανύσουν την "σκοτεινή νύκτα της ψυχής" ανολοκλήρωτοι, δίχως νάχουν υποστεί την ανάλογη εσωτερική εκπαίδευση και προπαρασκευή, παλινδρομώντας και πάλι στα πιο πυκνά δεσμά του υλικού κόσμου, αδυνατώντας να συλλάβουν και να κατανοήσουν το αληθινό νόημα της ζωής...
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το πρότυπο του Σωκράτη, για τον οποίο ο Πλάτων είχε αποφανθεί ότι μπορεί να είναι δύσμορφος εξωτερικά, όμως μέσα στην ψυχή του βλέπει διαμάντια πανέμορφα να ακτινοβολούν, εννοώντας ότι το ψυχικό του βασίλειο έθαλε κατά τρόπο μοναδικό επισκιάζοντας κάθε εξωτερικό ψεγάδι...
Ο Εσωτεριστής, άνθρωπος της ουσιαστικής αναζητήσεως που έχει εγκαταλείψει το φαίνεσθαι και έχει αφιερώσει τον βίο του στην ανύψωση του πραγματικού "Είναι", δίχως να παραβλέπει ή να παραμελεί την εξωτερική εκδήλωση της ύλης, έχει ωστόσο επίγνωση ότι το σώμα δεν είναι παρά το ενδιαίτημα της ψυχής. Βεβαίως και θα πρέπει να το φροντίζει και να το επιμελείται στο μέτρο του εφικτού, διότι η ψυχή θα πρέπει να κατοικεί σε έναν ναό όμορφο και υγιή, όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι οφείλει να κατατείνει στην ανύψωση του Έσω του Κόσμου, ώστε να κατακτήσει το αληθινό Κάλλος και την ουσιαστική ωραιότητα, του βασιλείου της ψυχής...
Και εάν επιμείνει με εγκαρτέρηση και συνεπή πορεία, ίσως στον κύκλο των 777 παλιγγενεσιών, όπως αναφέρει ο Πλάτων, μέσα από τον αγώνα και τον διδακτικό πόνο, να καταφέρει να τα ανακαλύψει, λαξεύοντας εντός του τον επιβλητικό ναό της Αρετής...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
