Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΝΟΥ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΥ 

Αδελφοί μου, σήμερα που ο ήλιος βρίσκεται στον καρκίνο και στις 15 μοίρες μοίρες αυτού, θα σας μιλήσω για τις τέσσερις τροπές του ήλιου και την σημασία της ημέρας της εορτής του θερινού ηλιοστασίου, ημέρα που ο τεκτονισμός εργάζεται διά την πνευματική άνοδο των τεκτόνων. Κατά τις εκδηλώσεις του Ηλιοστασίου, πολλοί αδελφοί και ιδίως οι νεότεροι, θεωρούν τις εκδηλώσεις αυτές, ότι είναι ταυτισμένες με ποτήριον αγάπης, και σαν ευκαιρία για αδελφική συναναστροφή, συναναστροφή στην οποία συμμετέχουν και φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, αφού οι εκδηλώσεις των Ηλιοστασίων, θεωρούνται και γίνονται σαν λευκές εορτές. Εμείς οι μυημένοι Τέκτονες όμως ξέρουμε, ότι κατά την διάρκεια του έτους, αστρονομικώς υπάρχουν τέσσερις τροπές του ήλιου. Αυτές είναι τα δύο ηλιοστάσια και οι δύο ισημερίες, που έχουν περίοπτη θέση στην πνευματική ανέλιξη μας, διότι είναι χρονικές στιγμές, για έντονη εσωτερική συγκέντρωση και εσωτερική μεταμόρφωση, είναι η κάθοδος εις το βάθος της συνειδήσεως, κατά το τυπικόν του 1ου βαθμού, είναι 8 δηλαδή μία ευκαιρία για περαιτέρω πνευματική ώθηση. Στις 23 Δεκεμβρίου συμβαίνει το χειμερινό ηλιοστάσιο, και είναι η αρχή του Χειμώνα, στις 21 Μαρτίου συμβαίνει η εαρινή ισημερία και είναι η αρχή της ανοίξεως, στις 22 Ιουνίου συμβαίνει το θερινό Ηλιοστάσιο, και είναι η αρχή του καλοκαιριού, και στις 23 Σεπτεμβρίου συμβαίνει η φθινοπωρινή Ισημερία και είναι η αρχή του φθινοπώρου. Αιτία των τεσσάρων αυτών τροπών του Ηλίου, είναι η κλίση του άξονα της γης, κατά 23,5 μοίρες, και έτσι ανάλογα με την απόσταση της γης από τον Ήλιο, δημιουργούνται οι τέσσερις εποχές. Μυητικά όμως κατά το χειμερινό Ηλιοστάσιο, αναγεννιέται ένας θεός, { είναι το χρονικό ορόσημο που ξεκινά και πάλι την πορεία του το φως }, είναι το φως περί του οποίου ομιλούμε κατά την ανάγνωση του τυπικού του πρώτου βαθμού, δηλαδή αρχίζει την ανελικτική του πορεία ο εσωτερικός άνθρωπος. Τότε συμβαίνει η { γέννηση συμβολικού θεού κατά τις εξωτερικές δοξασίες } το οποίον διέρχεται από τις δύο ισημερίες, την χειμερινή και την θερινή, προκειμένου ο εσωτερικός άνθρωπος να βρει την δική του ισορροπία προς το φως. Κατά την πορεία του το φως, φτάνει στο ανώτερο του σημείο, την μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου, δηλαδή κατά το θερινό ηλιοστάσιο. 8 Είναι η ημέρα που γίνεται η πνευματική επαναγέννηση του εσωτερικού ανθρώπου, ώστε να δυνηθεί να ανελιχτεί πνευματικά, δηλαδή να πνευματοποιήσει περισσότερο τον εαυτόν του, ώστε να δυνηθεί να επιστρέψει στο κέντρο του κύκλου, που είναι ο προορισμός του, σαν γνήσιος και αθάνατος άνθρωπος. Με τον όρο αθάνατος άνθρωπος, εννοούμαι το εντός του υλικού μας σκηνώματος υπάρχων σύνοικον στοιχείον, δηλαδή την 8 έως 10 γραμμάρια ηλεκτρομαγνητική δύναμη, που οι ηλιακές σύγχρονες θρησκείες ονομάζουν ψυχή, και η Ελληνική φιλοσοφία ονομάζει Μεριστή ουσία, ως τμήμα της Αμέριστης ουσίας, δηλαδή μέρος της δημιουργού πρωταρχικής δυνάμεως. Όπως πληροφορούμεθα από τον Πλατωνικό διάλογο στον Κρατύλο, ο όρος άνθρωπος προέρχεται από έννοια που μόνον η Ελληνική γλώσσα μπορεί να αποδώσει ακριβώς, επειδή όλες οι άλλες γλώσσες του κόσμου, χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο με την υλική του την χοϊκή του, την χωμάτινη υπόσταση του, ακόμα και οι θρησκείες το ίδιο πράττουν, αφού θεωρούν τον άνθρωπο, ότι χώμα είναι και στο χώμα πηγαίνει, λαμβάνοντας υπ` όψιν, μόνον το υλικό περίβλημα εντός του οποίου ενεργοποιείται ο πραγματικός άνθρωπος. 8 Διαβάζουμε λοιπόν στον Κρατύλο του Πλάτωνος, την διδασκαλία του μέγιστου φιλόσοφου Σωκράτη, ότι τα ζώα δεν μελετούν, δεν συλλογίζονται, και δεν αναθρούν όταν δουν κάτι, ο άνθρωπος όμως όταν δει κάτι, αν δηλαδή «όπωπε » κάτι, παρατηρεί ότι δει. Έτσι εξηγεί ο Σωκράτης, το «αναθρών ά όπωπε» έγινε ανάθρωπος και στην συνέχεια με την αφαίρεση του { α} μεταξύ των φθόγγων {ν } και { θ } και της μεταφοράς του τόνου στην πρώτη συλλαβή της λέξεως, έγινε το όνομα άνθρωπος. Άνθρωπος είναι αυτός που έχει διανοητικές ικανότητες, και ο Έλληνας άνθρωπος, είναι ιδιότητα βιοχημική και πνευματική, και δεν απονέμεται, δεν εκχωρείται, δεν μεταβιβάζεται, ή υπάρχει αφ` εαυτού ή δεν υπάρχει. Την ημέρα λοιπόν του θερινού Ηλιοστασίου, μας δύνεται η δυνατότητα σε εμάς τους Τέκτονες, που γνωρίζουμε τα άρρητα μυστήρια της δημιουργίας, να κάνουμε τον διαλογισμό μας, και να πετύχουμε την εσωτερική μας μεταμόρφωση, ώστε να επιτύχουμε περεταίρω πνευματική ώθηση. Αυτός είναι αδελφοί μου, ο πραγματικός σκοπός των εργασιών κατά την ημέρα του Ηλιοστασίου. Και μην ξεχνάτε, κατά την ημέρα του θερινού Ηλιοστασίου, τρέφομεν το πνεύμα, αλλά και το σώμα, δηλαδή τον ναόν εντός του οποίου κατοικούμε, σαν γνήσιοι πνευματικοί αθάνατοι { ψυχή } άνθρωποι. 8 Οι ισημερίες και τα ηλιοστάσια, είναι εορτές ορόσημα πραγματοποιήσεως των αρχέγονων μυστηρίων, διότι κατά τις ημέρες αυτές στέλνεται η θεία πνοή στην γαία, όπως διδάσκονταν οι μύστες στα Ελληνικά ιερά μυστήρια. Κατά την εαρινή ισημερία ανοίγουνε οι πύλες του Ηφαιστειακού πυρός και ενσαρκώνονται πυρφόρες οντότητες, με εντολή του κοσμικού γίγνεσθαι. Κατά την εαρινή ισημερία πραγματώνεται η αναγέννηση της φύσεως, και γίνεται η απελευθέρωση των αγνών ψυχών, και πραγματοποιείται η ανύψωση τους στα ουράνια δώματα, όπως το δίδασκαν εσωτερικά οι αρχέγονοι μύστες, με την διεργασία του εκφράζοντα την δημιουργό αναγεννητική ιδέα, του Διόνυσου του Ελευθερέα. Μυητικά γίνεται η απελευθέρωση της συμβολικής ψυχής, δηλαδή της Περσεφόνης και η άνοδος της στον Όλυμπο, όπως διδασκότανε στα Ελευσίνια μυστήρια, στην πραγματικότητα αλληγορείτε εδώ η κατάλυση του θανάτου, και καταργείται οριστικά η φθορά της όποιας υπάρξεως. Κατά τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια, συντελείται ένα μέγα μυσταγωγικό έργο, διότι ανοίγουνε όλοι οι ουράνιοι δίαυλοι επικοινωνίας, της υλικής ζωής με τους πνευματικούς κόσμους. 
Κατά τις μέρες των τεσσάρων φυσικών εορτών, στην Ελληνική αρχαιότητα, γίνονταν τα πάνσεπτα 8 μυστήρια, τα ελάσσονα Ελευσίνια κατά την εαρινή ισημερία, και τα μείζονα κατά την φθινοπωρινή ισημερία, και τα Ολύμπια κατά το εαρινό ηλιοστάσιο, ενώ αλληγορείτο η γέννηση ενός θεού, κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή η εκκίνηση του εντός του υλικού σκηνώματος φωτός, που ονομάζεται και ψυχή. Η Φθινοπωρινή ισημερία, έννοια και φράση που προέρχεται από την λέξη Φθινόπωρο, δηλαδή δηλώνει την εποχή που συντελείται η ωρίμανση των οπωρών, που συμβολίζουν εσωτερικά την μεταμόρφωση που κρύβεται μέσα στο ρήμα Φθίνω. Οι σπόροι έχουν την γονιμοποιό δύναμη, είναι δηλαδή η ερωτική διάθεση της δημιουργίας, έτσι από τον σπόρο προκύπτει ένα νέο δένδρο, το δένδρο είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του οργανισμού και της ψυχής κάθε όντος, κάθε μορφής πάνω στην γη. Είναι δηλαδή η φθινοπωρινή ισημερία, η εορτή της μεταστοιχειώσεως και της μεταμορφώσεως των πάντων. Η θέαση του πνευματικού φωτός, προϋποθέτει μία μυσταγωγική διεργασία του μυημένου, απόλυτης κυριαρχίας επί του πεδίου του εγώ του, ώστε να δυνηθεί να επιτύχει την εσωτερική αρμονία, για να γευθεί την γνώση του θείου, διεργασία η οποία ταυτίζεται με την αυτογνωσία του. 8 Ποία όμως είναι η σημασία της μυητικής αξίας του ήλιου. Κατά τους μύστες των αρχαίων Ελληνικών μυστηρίων, οι οποίοι εδιδάσκοντο την τρισήλιον δημιουργό υπόσταση, δηλαδή την ύπαρξη του υπερτάτου ήλιου σαν συμπαντική δημιουργό των πάντων ιδέα, του νοερού ήλιου σαν την πύλη του νοερού φωτός, και του φυσικού ήλιου σαν αντανάκλαση του νοερού φωτός. Η τρισήλιος αρχή προϋποθέτει απόλυτη κυριαρχία του εγώ, δηλαδή του Απολλωνίου φωτός, προϋποθέτει καθαρή ζωτικότητα δηλαδή Διονυσιακή συνείδηση, και προσέγγιση εσωτερικής αρμονίας για την γνώση του θείου, δηλαδή την αντίληψη των δρωμένων της μεταφυσικής εννοίας του Διός, που είναι το κέντρο με το οποίον ταυτίζεται όποιος επιτύχει την αυτογνωσία. 
Έτσι την διετύπωσαν την τρισηλίου αρχή, οι μεγάλοι μύστες της Ελληνικής αρχαιότητος, και μεταξύ αυτών και ο φιλλέλην εστεμμένος φιλόσοφος Αυτοκράτωρ Ιουλιανός, με την μυστηριακή μυσταγωγική επιστολή του προς τον βασιλέα ήλιο. Με τον όρο τρησίλιον εννοούμε τον πνευματικό, τον ψυχικό και τον φυσικό ήλιο, διότι η τρισήλιος αρχή εκφράζει τα τρία κέντρα της ζωής, τον νου, την ψυχή, και το σώμα, και επειδή με τις αισθήσεις δεν βλέπουμε αυτό που πρέπει να δούμε, μπορούμε διά της τρισηλίου αρχής, να το δούμε με τον νου, εάν 8 βεβαίως οδεύσουμε επί της τρισηλίου αρχής ή θεότητος, με ότι αυτή σηματοδοτεί. Όταν συμβούν τα ανωτέρω, τότε μόνον θα καταστεί ικανός ο μύστης, να χαιρετίσει τελετουργικά τον ήλιο, την ώρα που ο ήλιος βρίσκεται στην θριαμβική ανύψωση του, κατά το λεγόμενο θερινό ηλιοστάσιο, και ο εαυτός ο εσωτερικός πραγματικός άνθρωπος, καταυγάζει το είναι και την ζωή του. Οι μύστες φιλόσοφοι και συμπαντικοί μυημένοι, όπως ο Σωκράτης και ο Πυθαγόρας, στεκότανε όρθιοι για να χαιρετήσουν κατά την ώρα της ανατολής, τον ήλιο και ότι αυτός εκπροσωπεί και σημαίνει, ως ο ορατός εκπρόσωπος των μυστηριακών αοράτων αρχών και ιδεών, για την δημιουργία των κόσμων. Οι αρχαίοι ιεροφάντες και οι μύστες καθώς και οι σύγχρονοι επιτυχώς μυημένοι, είναι οι γεφυροποιοί για την επικοινωνία, με τις φωτοφόρες οντότητες των ανωτέρων κόσμων. Είθε το φως, να λάμπει πάντοτε εν υμίν.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα
ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ... Είναι Σεπτέμβριος του 2007. Το περιοδικό "Απολλώνειο Φως" που εξέδιδε τότε ο υπογράφων, μαζί με δεκάδες συνέλληνες και συναγωνιστές, έχουν συνδράμει τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, στον δικαστικό αγώνα που αντιμετώπιζε από τους Εβραίους και φιλεβραϊκούς κύκλους, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του "Εβραίοι όλη η Αλήθεια". Μάλιστα, ήμασταν οι μόνοι που τον στηρίξαμε εμπράκτως, με την κυκλοφορία και μαζική διανομή προκηρύξεων συμπαραστάσεως, με αναρτήσεις στο περιοδικό, με έκδοση αφισών, αυτοκολλήτων και φέιγ-βολάν και άλλες ενημερωτικές δράσεις, κατορθώνοντας να κινητοποιήσουμε στο Εφετείο Αθηνών, στις 7 Σεπτεμβρίου 2007, αρκετές εκατοντάδες κόσμου με την δράση μας εκείνη.  Με τον Κ. Πλεύρη και τον γιό του, διατηρούσαμε πολιτικές διαφορές και μάλιστα σοβαρές, όμως τον στηρίξαμε και το ίδιο θα πράτταμε για οιονδήποτε Έλληνα διωκόταν ποινικά από φιλεβραϊκούς κύκλους, για ευνόητους λόγους. Να επισημανθεί ότι η στήριξη αφορού
ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2002: ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΣΤΟ ΚΕΛΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ.... Ήταν μία βροχερή ημέρα του Νοεμβρίου 2002 που ξεκίνησα να πάω στις φυλακές Κορυδαλλού. Η επίσκεψη αφορούσε τον έγκλειστο Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, ισοβίτη πολιτικό κρατούμενο της 21ης Απριλίου 1967, τον οποίο επισκεπτόμουν σχετικά συχνά για μία μεγάλη περίοδο. Μάλιστα, ο Στρατηγός με είχε τιμήσει και με την παραχώρηση συνεντεύξεώς του στο περιοδικό "Απολλώνειο Φως" που τότε εξέδιδα και η οποία δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2003... Εκείνη την ημέρα λοιπόν, λόγω βροχής και παγωνιάς, ο Στρατηγός δεν είχε επισκέψεις και έτσι μείναμε οι δυό μας στο κελί, συζητώντας με τις ώρες, διάφορα θέματα. Δεν χόρταινες να ακούς τις συναρπαστικές αφηγήσεις του από την Κύπρο το 1963-64, από τις διάφορες πολεμικές του περιπέτειες σε προγενέστερους χρόνους, καθώς ο Στρατηγός Ντερτιλής δεν ήταν κανένας χαρτογιακάς, αλλά τα γαλόνια του τα είχε
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΗΣ Λ. ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ & Η... ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ.... Τον Αύγουστο του 2018 επεσκέφθη αιφνιδίως το νησί της Σαλαμίνας, η τότε Υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου. Αντικείμενο της επισκέψεώς της, ήταν να δει, ιδίοις όμμασι, την κατάσταση που επικρατούσε στην χερσόνησο της Κυνόσουρας, σε σχέση με τη δραστηριότητα των ναυπηγικών εγκαταστάσεων που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χώρο της Κυνόσουρας αλλά και της Πούντας. Περιηγήθηκε από τις αρχές του νησιού, την τότε δημοτική αρχή στις αρχαιότητες του νησιού, ιδίως δε στον τύμβο στην Κυνόσουρα και στον όρμο των Αμπελακίων, ενώ ο αρχαιολόγος Γ. Λώλος την ξενάγησε και την ενημέρωσε σχετικά με τις υποθαλάσσιες έρευνες που διεξήγαγε στον αρχαίο λιμένα, όπου ως γνωστόν είχε συγκεντρωθεί και ο ελληνικός στόλος προ της θρυλικής ναυμαχίας.... Η Λ. Κονιόρδου, τότε, είχε επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανάπλαση του χώρου του τύμβου και την αξιοποίηση των εγκατελειμένων αποθηκών πυρομαχικών και πολυβολεί
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Στον Τεκτονισμό αλλά και στον Εσωτερισμό ευρύτερα, υφίστανται ορισμένα σύμβολα προερχόμενα από τον χώρο του φυσικού και ζωϊκού βασιλείου τα οποία διαθέτουν αρχετυπική σημασία. Ένα από αυτά, χιλιοειδωμένο ως σύμβολο που κοσμεί το πέτο μυημένων είτε πολλάκις αναφερόμενο σε τυπικό τελετουργικά, είναι η Ακακία. Τι είναι και τι συμβολίζει πραγματικά η Ακακία στον χώρο της μεταφυσικής παραδόσεως και των εσωτερικών αναζητήσεων; Ο όρος «Ακακία» είναι σύνθετος και περιλαμβάνει το στερητικό «α» και τη λέξη «κακία» ως έκφανση του αρνητικού. Από ετυμολογικής απόψεως, η Α-κακία υποδηλώνει την κατάσταση εκείνη στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη, η απουσία του κακού. Η Ακακία δεσπόζει, ως προανεφέρθη, ως σύμβολο στον Εσωτερισμό, υποδηλώνοντας την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής, και σε επίπεδο καταστάσεως, συμβολίζει την ανάσταση και την αθανασία. Το δέντρο της Ακακίας, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τις απόκρυφες παραδόσεις, από
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ... Την δεκαετία του 1980, οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου έθισαν τον ελληνικό λαό σε μία ιδιότυπη νοοτροπία νεοπλουτισμού και την ελληνική νεολαία σε μία κατάσταση νωθρότητας και λέμε ιδιότυπη γιατί η τεχνητή οικονομική ευμάρεια που προκλήθηκε, οφειλόταν στον ακατάσχετο δανεισμό της χώρας όσο και στις αθρόες προσλήψεις με κομματικά κριτήρια μέσω κομματικών κλαδικών οργανώσεων που καθιερώθηκαν εκτοξεύοντας την ευνοιοκρατία και την πολιτική συνδιαλλαγή στα ύψη... Στο πλαίσιο αυτό, απαξιώθηκε η χειρονακτική εργασία και δημιουργήθηκε τεχνητό κενό στους τομείς της οικοδομής, της γεωργίας, των τεχνικών επαγγελμάτων, σε εργατικούς κλάδους, κενό το οποίο προκλήθηκε εσκεμμένα ένεκα του νεοπλουτισμού και της νωθρότητας και το οποίο ήρθαν οι  λαθρομετανάστες από το 1990 και εντεύθεν να καλύψουν... "Καλά που ήρθαν οι ξένοι και βρήκαμε για τα χωράφια μας εργάτες και για την οικοδομή τεχνίτες" μονολογούσαν πολλοί,
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ... Μέχρι και τον Οκτώβριο του 2010, η ΝΔ επί Προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε ταχθεί αναφανδόν εναντίον της ψηφίσεως του πρώτου Μνημονίου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι "η συνταγή αυτή δεν βγαίνει" και μιλώντας για σειρά θέσεων (Ζάππειο 1, 2, 3), που ανέτρεπαν το μνημονιακό καθεστώς. Ένα καθεστώς που εκχωρούσε την Εθνική Κυριαρχία στους ξένους πιστωτές και προέβλεπε συνθήκες εξοντώσεως του μέσου Έλληνα με μεγιστοποίηση των φόρων, περικοπή μισθών, συντάξεων, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, περικοπές δαπανών απαραίτητων για τη λειτουργία της παιδείας, της υγείας, της άμυνας κ.ο.κ. Δήλωνε τότε ο πρόεδρος της ΝΔ τα ακόλουθα: Τον Οκτώβριο του 2010 ο Αντώνης Σαμαράς , πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε καταδικάσει την πολιτική του μνημονίου. « Δεν πάει άλλο, κάτ ι πρέπει να αλλάξει, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να αλλάξει» τόνιζε ο Α. Σαμαράς προσθέτοντας ότι «το μνη
ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣ ΔΡΑΧ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΜΒΟ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙΑΜΑΝΤΗ; ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 63 ΤΑΦΩΝ, ΤΕΙΧΩΝ, ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ... Η τραγική ιστορία του τύμβου των Σαλαμινομάχων, μέσα από επίσημα έγγραφα... Το 1975, το ναυπηγείο "Αρκαδία ΑΕ" (Αφοί Διαμαντή), ισοπεδώνουν το ανατολικό τμήμα του τύμβου και καταστρέφουν 63 τάφους, ισοπεδώνοντας παράλληλα αρχαία τείχη, ιερά, βωμούς και ό,τι βρήκαν στο διάβα τους. Μηνύονται, αλλά ουδέποτε η εκδίκαση της υποθέσεως διεξήχθη (με την παρελκυστική τακτική των απανωτών αναβολών, μέχρι οριστικής παραγραφής!!!!).  Το γιατί η υπόθεση παραγράφηκε, αν και επρόκειται για μία καταστροφή ασύλληπτου μεγέθους και βαναυσότητος, οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαπράξαντες αυτή, τυγχάνουν συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή (και του μέχρι προσφάτως Υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή), οπότε και τους επιφυλάχθηκε προκλητική ατιμωρησία για πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες! Ο κυρίως τύμβος, το πλάτωμά του, και