Η ΜΥΗΣΗ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΣΥΝΙΣΤΑ "ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ"...
Ο μυητικός θάνατος είναι μία διαδικασία αποσπάσεως από τα εγκόσμια και καταβυθίσεως στο βάθος της συνειδήσεως ώστε η ψυχή απερίσπαστη από εξωτερικά προσκόμματα να επιδοθεί στο ουσιαστικό έργο της, την προσπάθεια επανενώσεως με τη θεία πηγή, την θεϊκή ουσία.
Μπορεί δια του θανάτου το θνητό περίβλημα, το ενδιαίτημα της ψυχής να αποσυντίθεται, όμως ακολουθεί η μεταμόρφωση, η μεταστοιχείωση της ύλης αφ΄ ενός, αφ΄ ετέρου η ψυχική ενέργεια δεν χάνεται αλλά αναλαμβάνει να επιτελέσει άλλον ρόλο, καθώς είναι γνωστό στους μυημένους ότι κάθε κύκλος ενσαρκώσεως δεν συνιστά παρά μία πτυχή από τον μακραίωνο ενσυνείδητο βίο της ψυχικής υπάρξεως...
Η άγνοια και ο φόβος που διακατέχει τους αμυήτους περί της μεταστάσεως, είναι ο παράγοντας εκείνος που προκαλεί τρόμο και αγωνία για το άγνωστο, το οποίο οι μεσσιανιστικές θρησκείες φρόντισαν να παρουσιάσουν με τις πλέον αποτρόπαιες περιγραφές, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τον δικό τους διαμεσολαβητικό ρόλο και να βαθύνουν την εξάρτηση του κοινού θνητού...
Αυτοί που γνωρίζουν τη φύση του θανάτου, παραμένουν ακλόνητοι και αγέρωχοι, ως έπραξε ο φιλόσοφος-μυσταγωγός Σωκράτης... Η μεταβολή αποτελεί τεκμήριο της κινήσεως και της ζωής, διότι δίχως κίνηση και μεταβολή δεν θα μπορούσε να επενεργήσει επί των μεταστάντων ούτε ο νόμος της φθοράς, συντελούμενος δια της αποσυνθέσεως του σώματος. Πεθαίνοντας το σώμα, απελευθερώνεται η ψυχή και ανατάσσεται σε υψηλότερα δώματα. Καθημερινά πεθαίνουν εκατομμύρια κύτταρα και γεννώνται καινούργια στον ανθρώπινο οργανισμό, υφιστάμενοι κάθε ημέρα μεταβολές μορφικές και εσωτερικές, όσο και εάν αυτές τυγχάνουν ανεπαίσθητες ή αδιόρατες με τους φυσικούς οφθαλμούς...
Εν κατακλείδι η μύηση στα Μυστήρια, συνιστά για τους φιλοσοφούντες και τους ακολουθούντες μυσταγωγικές ατραπούς, μία πρώϊμη πλην ουσιαστική "μελέτη θανάτου", μία προετοιμασία και βιωματική επίγνωση των κοσμικών και φυσικών αρχών και νόμων που σχετίζονται με την λειτουργία της Φύσεως, του Κόσμου και το μεγάλο και αινιγματικό για τους κοινούς θνητούς, επέκεινα...
Η μυητική εμπειρία, υπό αυτό το πρίσμα, αναδεικνύεται ως "μαθητεία" τόσο για την επίγεια ζωή, όσο και για την πορεία της ψυχής μετά τον διαχωρισμό από το εφήμερό της ενδιαίτημα...
Γι΄ αυτό πολύ ορθά τόσο ο Πίνδαρος όσο και άλλοι συγγραφείς, ποιητές και λόγιοι της αρχαιότητος, επεσήμαναν ότι οι μυημένοι στα μυστήρια, γνωρίζουν το τέλος της ζωής, αλλά και την αρχή της, έχοντας προπαρασκευασθεί κατάλληλα ώστε να αντεπεξέλθουν με σύνεση και νηφαλιότητα στις αντιξοότητες και στις προκλήσεις της ζωής, όσο και να διαβούν με στωϊκότητα το κατώφλι της υψίστης μυήσεως εν τω βίω, που συνιστά η μετάσταση στην αιωνία ανατολή, σε οποιονδήποτε τόπο και χρόνο αυτή επέλθει...
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
Μπορεί δια του θανάτου το θνητό περίβλημα, το ενδιαίτημα της ψυχής να αποσυντίθεται, όμως ακολουθεί η μεταμόρφωση, η μεταστοιχείωση της ύλης αφ΄ ενός, αφ΄ ετέρου η ψυχική ενέργεια δεν χάνεται αλλά αναλαμβάνει να επιτελέσει άλλον ρόλο, καθώς είναι γνωστό στους μυημένους ότι κάθε κύκλος ενσαρκώσεως δεν συνιστά παρά μία πτυχή από τον μακραίωνο ενσυνείδητο βίο της ψυχικής υπάρξεως...
Η άγνοια και ο φόβος που διακατέχει τους αμυήτους περί της μεταστάσεως, είναι ο παράγοντας εκείνος που προκαλεί τρόμο και αγωνία για το άγνωστο, το οποίο οι μεσσιανιστικές θρησκείες φρόντισαν να παρουσιάσουν με τις πλέον αποτρόπαιες περιγραφές, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τον δικό τους διαμεσολαβητικό ρόλο και να βαθύνουν την εξάρτηση του κοινού θνητού...
Αυτοί που γνωρίζουν τη φύση του θανάτου, παραμένουν ακλόνητοι και αγέρωχοι, ως έπραξε ο φιλόσοφος-μυσταγωγός Σωκράτης... Η μεταβολή αποτελεί τεκμήριο της κινήσεως και της ζωής, διότι δίχως κίνηση και μεταβολή δεν θα μπορούσε να επενεργήσει επί των μεταστάντων ούτε ο νόμος της φθοράς, συντελούμενος δια της αποσυνθέσεως του σώματος. Πεθαίνοντας το σώμα, απελευθερώνεται η ψυχή και ανατάσσεται σε υψηλότερα δώματα. Καθημερινά πεθαίνουν εκατομμύρια κύτταρα και γεννώνται καινούργια στον ανθρώπινο οργανισμό, υφιστάμενοι κάθε ημέρα μεταβολές μορφικές και εσωτερικές, όσο και εάν αυτές τυγχάνουν ανεπαίσθητες ή αδιόρατες με τους φυσικούς οφθαλμούς...
Η μυητική εμπειρία, υπό αυτό το πρίσμα, αναδεικνύεται ως "μαθητεία" τόσο για την επίγεια ζωή, όσο και για την πορεία της ψυχής μετά τον διαχωρισμό από το εφήμερό της ενδιαίτημα...
Γι΄ αυτό πολύ ορθά τόσο ο Πίνδαρος όσο και άλλοι συγγραφείς, ποιητές και λόγιοι της αρχαιότητος, επεσήμαναν ότι οι μυημένοι στα μυστήρια, γνωρίζουν το τέλος της ζωής, αλλά και την αρχή της, έχοντας προπαρασκευασθεί κατάλληλα ώστε να αντεπεξέλθουν με σύνεση και νηφαλιότητα στις αντιξοότητες και στις προκλήσεις της ζωής, όσο και να διαβούν με στωϊκότητα το κατώφλι της υψίστης μυήσεως εν τω βίω, που συνιστά η μετάσταση στην αιωνία ανατολή, σε οποιονδήποτε τόπο και χρόνο αυτή επέλθει...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ionhellas@gmail.com
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Η αληθινή προέλευση του Τεκτονισμού" ρίχνει φως στο σκότος της άγνοιας και της εσκεμμένης αλλοίωσης. Οι ενδιαφερόμενοι για το βιβλίο μπορούν να αποστείλουν e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ionhellas@gmail.com