Η ΑΦΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ
Η αφή των φώτων στον τεκτονισμό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μίας τελετουργικής διαδικασίας η οποία αποσκοπεί στον φωτισμό του ναού. Ο νεομύητος το βιώνει ως στοιχείο που βλέπει να εκτυλίσσεται μπροστά του για πρώτη φορά και αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής. Η διάχυση του ναού με φως, δεοντολογικά οφείλει να πραγματοποιείται μόνο από πνευματικά και ηθικά συγκροτημένα άτομα τα οποία έχουν εμπεδώσει βιωματικά το απόσταγμα της τεκτονικής και εν γένει της εσωτερικής μυσταγωγίας. Ως Αφή των Φώτων (ή αφή των κηρίων) εννοείται τό άναμμα των κεριών πού βρίσκονται πάνω στις Τρεις Στηλες (Ιωνικού, Δωρικού και Κορινθιακού Ρυθμού) οι όποιες συμβολίζουν τους 3 βασικούς Αξιωματικούς μίας συμβολικής στοάς: Σεβάσμιος, Α΄ και Β΄ Επόπτης. Οι 3 στήλες ευρίσκονται στο κέντρο της στοάς και πλαισιώνουν τον Πίνακα Χαράξεως συμβολίζοντας, μεταξύ άλλων, το κέντρο της Καρδιάς στον Άνθρωπο.Η Ιωνική Στήλη της «Σοφίας» εκπροσωπεί τον Σεβάσμιο της Στοάς καί ώς εκ τούτου συμβολίζει τον Νου του ‘Ανθρώπου. Η Δωρική Στήλη της «Ισχύος» εκπροσωπεί τον Α’ Επόπτη και συμβολίζει το πεδίο των Επιθυμιών του ‘Ανθρώπου. Η Κορινθιακή Στήλη του Κάλλους εκπροσωπεί τον Β’ Επόπτη καί συμβολίζει το Υλικό Σώμα του Ανθρώπου.
Από την Ανατολή και τον Σεβάσμιο, τον Α΄Επόπτη στην Δύση και τον Β΄Επόπτη στον Νότο η αφύπνιση και ενεργοποίηση της σκέψεως αρχίζει από το Νου, ακολουθούν τα συναισθήματα – επιθυμίες και καταλήγει στο υλικό σώμα.
Όταν ο Σεβάσμιος μεταλαμπαδεύσει το φως που έχει λάβει από το Ιερό Πυρ οι δυο επόπτες με το κηρίο τους έκαστος μεταλαμπαδεύουν το πυρ στα κηροπήγια που είναι τοποθετημένα στις στήλες τους. Διαμέσω αυτής της τελετουργικής διαδικασίας αναδεικνύεται η ιερότητα του πυρός που αποτελεί διαχρονικά το χαρακτηριστικότερο σύμβολο και έκφραση συνάμα του θείου.
Ακούμε κατά την αφή των φώτων τον Σεβάσμιο να λέγει: «Η Σοφία ας μας οδηγεί κατά την ανοικοδόμηση του Ναού της Αρετής» (και ανάβει το κηρίο του), τον Ο Α’ Επόπτης: «Δια της Ισχύος ας ανοικοδομηθεί ούτος» και ο Β’ Επόπτης: «Και δια του Κάλλους ας διακοσμηθεί ούτος».
Οι τρεις Αξιωματικοί του ναού, προφέροντας τις συγκεκριμένες φράσεις ενώ ανάβουν τα κηρία τους, δεν αναγγέλλουν μόνον συμβολικά ότι αναπαριστούν Όψεις του Ανώτερου Κόσμου αλλά γεφυρώνουν παράλληλα τις συνθήκες για την σύνδεση με τα πεδία αυτά.
Θα μπορούσε το ίδιο αποτέλεσμα να παραχθεί με ηλεκτρικά φώτα αντί των κηρίων; Προφανώς όχι, γιατί αυτά μπορεί να δίνουν φως, αλλά όχι πυρ. Ακολουθώντας με ευλάβεια αρχέγονα τελετουργικά τυπικά, τηρώντας με συνέπεια την παράδοση, διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για την ορθή επιτέλεση του μυητικού έργου, το οποίο δεν έχει και δεν μπορεί να έχει διάσταση τυπολατρική, αλλά ουσιαστική ψυχουργικοαναγεννητική...
Ι. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ