ΟΙ ΚΡΑΔΑΣΜΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ...
Ένα αρχαίο μνημείο αποτελεί αναμφίβολα αναπόσπαστο μέρος του πολιτισμού μας και μόνον αυτό το γεγονός είναι ικανό να προκαλέσει μία αίσθηση δέους και θαυμασμού. Συνάμα όμως, τα μνημεία της αρχαιότητος, ιδίως τα ιερά τεμένη, οι ναοί, τα Ασκληπιεία, τα χρηστήρια και οι φιλοσοφικές σχολές, συνιστούν και μία πηγή ενέργειας, η οποία διαπερνά το είναι του επισκέπτη και ζωογονεί την ύπαρξή μας, ιδίως σε όσους έχουν την ενορατική και διαισθητική ικανότητα να αφουγκρασθούν εντός τους το σκίρτημα της ευρισκόμενης σε λανθάνουσα κατάσταση αρχαίας ψυχής...
Ο ελλαδικός χώρος έμφορτος αρχαιολογικής, ιστορικής και μυστηριακής σημασίας τόπος, περικλείει μνημεία, τοπία, ιστορικά μέρη τα οποία όχι απλά εκπέμπουν μία αισθητική πληρότητα και αρμονία, αλλά ανυψώνουν ταυτόχρονα και την ψυχική μας υπόσταση, φορτίζοντάς την ενεργειακά με δέσμες φωτός και ενέργειας εκ των οποίων είναι προαιώνια διαποτισμένα... Ο συντονισμός και η εναρμόνιση με τέτοιου είδους ενεργειακούς διαύλους, ασκεί ευεργετική επίδραση στο είναι μας, συντελώντας καθοριστικά στην αφύπνιση της αρχαίας ψυχής...
Αναμφίβολα, η παρουσία μας σε έναν οιονδήποτε ελληνικό αρχαιολογικό χώρο, προκαλεί ποικίλα συναισθήματα και ενεργοποιεί μύριες σκέψεις. Η επήρεια της υποβλητικής ατμόσφαιρας, η επίγνωση του ότι στα χώματα αυτά πριν από χιλιάδες χρόνια έζησαν πρόγονοί μας, μόχθησαν και ανέπτυξαν έναν δυσθεώρητων διαστάσεων πολιτισμό, όλα αυτά φορτίζουν συγκινησιακά αφ΄ ενός, αφ΄ ετέρου μας επιφορτίζουν με το βάρος και την ευθύνη της προασπίσεως αυτής της τιτάνιας πολιτιστικής κληρονομιάς, έχοντας αναπτύξει πλέον με την προγονική παρακαταθήκη και τους φορείς της, δεσμούς άρρηκτους, μεταφυσικούς...
Μπορεί μεν η επαφή με έναν τέτοιο χώρο να μας υποβάλλει την ιδέα της ματαιότητας των πάντων, εννοούμενη ως φθαρτότητα και παροδικότητα, όμως δεν παύει όπως προαναφέραμε ένα τέτοιο ιστορικό σημείο αναφοράς να εκπέμπει ενέργεια στο διηνεκές, ενέργεια την οποία αποκομίζουμε με την επαφή μας και τη συνειδητή παρουσία μας στον χώρο και στον χρόνο...
Δεν είναι όμως μόνο η ενέργεια του τοπίου και των μνημείων που αποκομίζουμε. Κάθε ιερός χώρος, ανήκει σε ένα ευρύτερο ενεργειακό πεδίο, στο οποίο επιμέρους κέντρα συνδέονται μεταξύ τους σαν τα μέλη ενός σώματος. Τα ιερά δημιουργούν σχηματικά ένα ενεργειακό τρίγωνο, έναν κύκλο ή άλλα γεωμετρικά σχήματα και ιερούς αριθμούς (χρυσή τομή).
Στους ιερούς αυτούς τόπους, έχουν αποκρυσταλλωθεί συναισθήματα, σκέψεις, κραδασμοί και ενεργειακές δονήσεις πολύ ισχυρές. Σε συνάρτηση με το γεγονός ότι η αρχιτεκτονική δομή τέτοιων χώρων είναι φορέας ισχυρής ενέργειας, λαμβανομένου υπόψιν ότι έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με ιερές αναλογίες και μυστικούς κώδικες ασκούν επίδραση επάνω στους επισκέπτες και τους εξευγενίζουν τα συναισθήματα...
Παρά τους διωγμούς, τη φθορά του χρόνου, την καταστρεπτική μανία των ανθρώπων, οι ιεροί τόποι του Ελληνισμού με τα μνημεία τους, στέκουν ως άσειστα θεμέλια του προγονικού πολιτιστικού οικοδομήματος, αποτελώντας "πομπούς" που αφυπνίζουν την αρχαία ψυχή...
Γι΄ αυτό και μυσταγωγοί του παρελθόντος αλλά και του παρόντος, ως ο Σπυρίδων Νάγος και οι πνευματικοί επίγονοι και συνεχιστές του έργου του, μετέβαιναν σε ιερούς τόπους και ασκούσαν τα τελετουργικά τους καθήκοντα, ή επικοινωνούσαν πνευματικά με τους μαθητές τους...
Γι΄ αυτό και παραμελούνται, γι΄ αυτό και δεν αναστηλώνονται, γι΄ αυτό και δεν αποκαθίστανται, γιατί τότε θα εκπέμψουν κύματα τέτοιας ενέργειας, ώστε θα σηματοδοτήσουν άλλες διεργασίες Επανελληνίσεως, οι οποίες από τους κοσμοεξουσιαστές διόλου δεν είναι αρεστές...
Αναμφίβολα, η παρουσία μας σε έναν οιονδήποτε ελληνικό αρχαιολογικό χώρο, προκαλεί ποικίλα συναισθήματα και ενεργοποιεί μύριες σκέψεις. Η επήρεια της υποβλητικής ατμόσφαιρας, η επίγνωση του ότι στα χώματα αυτά πριν από χιλιάδες χρόνια έζησαν πρόγονοί μας, μόχθησαν και ανέπτυξαν έναν δυσθεώρητων διαστάσεων πολιτισμό, όλα αυτά φορτίζουν συγκινησιακά αφ΄ ενός, αφ΄ ετέρου μας επιφορτίζουν με το βάρος και την ευθύνη της προασπίσεως αυτής της τιτάνιας πολιτιστικής κληρονομιάς, έχοντας αναπτύξει πλέον με την προγονική παρακαταθήκη και τους φορείς της, δεσμούς άρρηκτους, μεταφυσικούς...
Μπορεί μεν η επαφή με έναν τέτοιο χώρο να μας υποβάλλει την ιδέα της ματαιότητας των πάντων, εννοούμενη ως φθαρτότητα και παροδικότητα, όμως δεν παύει όπως προαναφέραμε ένα τέτοιο ιστορικό σημείο αναφοράς να εκπέμπει ενέργεια στο διηνεκές, ενέργεια την οποία αποκομίζουμε με την επαφή μας και τη συνειδητή παρουσία μας στον χώρο και στον χρόνο...
Δεν είναι όμως μόνο η ενέργεια του τοπίου και των μνημείων που αποκομίζουμε. Κάθε ιερός χώρος, ανήκει σε ένα ευρύτερο ενεργειακό πεδίο, στο οποίο επιμέρους κέντρα συνδέονται μεταξύ τους σαν τα μέλη ενός σώματος. Τα ιερά δημιουργούν σχηματικά ένα ενεργειακό τρίγωνο, έναν κύκλο ή άλλα γεωμετρικά σχήματα και ιερούς αριθμούς (χρυσή τομή).
Στους ιερούς αυτούς τόπους, έχουν αποκρυσταλλωθεί συναισθήματα, σκέψεις, κραδασμοί και ενεργειακές δονήσεις πολύ ισχυρές. Σε συνάρτηση με το γεγονός ότι η αρχιτεκτονική δομή τέτοιων χώρων είναι φορέας ισχυρής ενέργειας, λαμβανομένου υπόψιν ότι έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με ιερές αναλογίες και μυστικούς κώδικες ασκούν επίδραση επάνω στους επισκέπτες και τους εξευγενίζουν τα συναισθήματα...
Παρά τους διωγμούς, τη φθορά του χρόνου, την καταστρεπτική μανία των ανθρώπων, οι ιεροί τόποι του Ελληνισμού με τα μνημεία τους, στέκουν ως άσειστα θεμέλια του προγονικού πολιτιστικού οικοδομήματος, αποτελώντας "πομπούς" που αφυπνίζουν την αρχαία ψυχή...
Γι΄ αυτό και μυσταγωγοί του παρελθόντος αλλά και του παρόντος, ως ο Σπυρίδων Νάγος και οι πνευματικοί επίγονοι και συνεχιστές του έργου του, μετέβαιναν σε ιερούς τόπους και ασκούσαν τα τελετουργικά τους καθήκοντα, ή επικοινωνούσαν πνευματικά με τους μαθητές τους...
Π. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ
Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ, ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΑΘΕΛΗΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ...
