ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ...
Στο διάβα της ιστορίας, έχουν συμβεί πολλά παράδοξα γεγονότα, συμβάντα τα οποία δεν επιδέχονται "λογικής" εξηγήσεως με τους συμβατικούς τρόπους. Ένα από αυτά, σχετίζεται και με τα "Ιερά όπλα των Δελφών", τα οποία απέτρεψαν την λεηλασία του Μαντείου και των θησαυρών του από εχθρικές επιδρομές. Όταν οι Γαλάτες εισέβαλλαν στην βοιωτική γη, τόσο ο Διόδωρος Σικελιώτης όσο και ο Παυσανίας (Χ 24,4) αναφέρουν ότι το -279 ο Βρέννος οδήγησε στρατιά 29.000 ανδρών, στους Δελφούς για την αρπαγή των θησαυρών και την καταστροφή του μαντείου.
Όταν οι Γαλάτες πορεύονταν προς τους Δελφούς, ισχυροί σεισμοί παρακώλυαν την πορεία τους, ενώ δυνατές βροντές ακούγονταν στο στρατόπεδό τους και κεραυνοί από τον ουρανό έπεφταν πάνω σε αυτούς και τους φόνευαν.
Κατόπιν ξέσπασε έντονη θύελλα από τεράστιο χαλάζι, και ακολούθησε τρομερό ψύχος και χιονόπτωση, ενώ τεράστιοι βράχοι αποκόπτονταν από τον Παρνασσό και σκότωναν τους βαρβάρους. Την επομένη ημέρα δέχθηκαν ολομέτωπη επίθεση από τους Έλληνες. Όταν έφθασε στο ύψος του ναού της Προναίας Αθηνάς, παρουσιάστηκαν στον αέρα μπροστά στους Γαλάτες φάσματα ηρώων, αλλά και του Απόλλωνα που εμφανίσθηκε ως «Υπερμεγέθης νέος εκπάγλου ωραιότητας, ακολουθούμενος από δύο ένοπλες Παρθένες» και παρακολουθούσαν από αέρος την εξόντωση των εισβολέων.
Μετά το θάνατο του Βρέννου, ο Ακιχώριος ανέλαβε αρχηγός των εισβολέων και επιτέθηκε κατά των Δελφών με τη σειρά του. Εμφανίστηκαν όμως μπροστά του δύο λευκές κόρες στον αέρα. Ήταν οι δύο Μοίρες, αγάλματα των οποίων βρίσκονταν στο μεγάλο ναό του Απόλλωνα (Ηρόδοτος, Ιστορίαι, 8,36) και (Παυσανίας, Αττικά, 4,4). Με αποτέλεσμα, το ιερό των Δελφών να διαφυλαχθεί και να παραμείνει αλώβητο κατά την εισβολή των Περσών.
Ανάλογα περιστατικά έχουν καταγραφεί στην Ελληνική ιστορία και στην περίπτωση της μάχης του Μαραθώνα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Πάνα αλλά και του Έλληνα ήρωα Εχετλαίου που με άροτρο, εξόντωνε μαζικά τους Πέρσες στην μάχη του Μαραθώνα.
Στη Σαλαμίνα, πάλι, τα ελληνικά πλοία τα κάλυψε ομίχλη που έστειλε η θεά Αθηνά και τα προστάτευε από τις φλόγες που έπεφταν από τον ουρανό και κατέκαιγαν τα πλοία των Περσών. Την ίδια χρονική στιγμή, από το Θριάσιο Πεδίο είδαν κονιορτό που ερχόταν από την Ελευσίνα, σαν να βάδιζαν 30.000 άνθρωποι. Ενώ αυτοί εθαύμαζαν για τον κονιορτό, άκουσαν μια φωνή, που έμοιαζε με εκείνη του μυστικού Ιάκχου, περιγράφει ο Ηρόδοτος...
Τα παράδοξα φαινόμενα που συνέβησαν τότε, θα πρέπει να σχετίζονταν με πανάρχαιες επιστημονικές γνώσεις τις οποίες κατείχαν οι Ιερείς των Δελφών και της Ελευσίνος αντίστοιχα, και οι οποίες, απωλέσθησαν κατά τους μεταγενέστερους χρόνους, με αποτέλεσμα να μείνουν απροστάτευτοι οι ιεροί τόποι μεταγενέστερα και να υποστούν τις καταστροφές από τους επερχόμενους επιδρομείς...
Γ. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ