Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ...

Στις 20 Σεπτεμβρίου 490 π.Χ. 10.000 περίπου Έλληνες οπλίτες συγκρούονται με 100.000 Πέρσες στον Μαραθώνα. Οι Πέρσες, υπό τον Δάτι και τον Αρταφέρνη, αφήνουν στο πεδίο της μάχης 6.500 νεκρούς, ενώ οι απώλειες από την ελληνική πλευρά ανήλθαν μόλις σε 192, ανάμεσά τους και ο Καλλίμαχος, ο οποίος σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της υποχώρησης των Περσών προς τα πλοία τους. 
Επικεφαλής της αθηναϊκής δυνάμεως ήταν ο Μιλτιάδης, ο οποίος γνώριζε καλά τις περσικές τακτικές, γι' αυτό και οι Αθηναίοι αποφάσισαν να κλείσουν τις δύο εξόδους των στενών του Μαραθώνα. Για πέντε συνεχόμενες ημέρες, οι δύο στρατοί δεν αποφάσιζαν να επιτεθούν ο ένας στον άλλο. Τα πλευρά των Αθηναίων, ήταν καλά προστατευμένα από τους ψηλούς λόφους. Ο Ηρόδοτος γράφει ότι κάθε ημέρα διοικούσε ένας στρατηγός, γι΄ αυτό, ο Μιλτιάδης αποφάσισε να επιτεθεί την ημέρα κατά την οποία διοικητής του στρατού θα ήταν ο ίδιος.Ούτε οι Πέρσες ούτε οι Έλληνες ήθελαν να διακινδυνεύσουν μάχη. Σύμφωνα με μια εκδοχή, οι Αθηναίοι είχαν μάθει από τους Ίωνες ότι οι Πέρσες είχαν μεταφέρει το ιππικό τους στα πλοία, ώστε να επιτεθεί στην Αθήνα όσο το πεζικό θα αντιμετώπιζε τους Αθηναίους στον Μαραθώνα.  Οι Πέρσες διέθεταν κυρίως ελαφρύ πεζικό, το οποίο δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει σε μετωπική επίθεση, γι' αυτό οι Πέρσες ήταν διστακτικοί και απρόθυμοι να επιτεθούν. Ο Μιλτιάδης αντιλαμβανόμενος το στρατήγημα των Περσών, ότι δηλαδή κατά την διεξαγωγή της μάχης θα επιχειρούσαν αντιπερισπασμό στην Αθήνα με το ιππικό τους, το οποίο θα μεταφερόταν με τα πλοία τους στο μεταξύ, απεφάσισε, με αφορμή κάποιες περσικές κινήσεις, να δώσει το έναυσμα της μάχης...
Ο Κυναίγειρος, αδελφός του τραγικού ποιητή Αισχύλου, μυημένος όπως και ο αδελφός του στα αρχαία μυστήρια, επέδειξε έναν απαράμιλλο ηρωϊσμό που τον κατέταξε στους θρύλους της ιστορίας.
Προσπαθώντας να εμποδίσει ένα πλοίο να αποπλεύσει, το άρπαξε με το δεξί χέρι του. Όταν ένας Πέρσης του ακρωτηρίασε το χέρι, τότε εκείνος έπιασε το πλοίο με το άλλο του χέρι. Όταν του έκοψε και το δεύτερο, ο Κυναίγειρος προσπάθησε να συγκρατήσει το πλοίο με τα δόντια του. Ξεψύχησε όταν ο Πέρσης του έκοψε το κεφάλι. Ο ζωγράφος Πολύγνωτος τον απαθανάτισε στην απεικόνιση της μάχης που την απέδωσε εικαστικά στην Ποικίλη Στοά της Αθήνας.
Μετά την καταδίωξη των Περσών έως τη θάλασσα και τη βεβιασμένη αναχώρηση των πλοίων από την παραλία του Σχοινιά, η μάχη στην πεδιάδα του Μαραθώνα είχε ουσιαστικά τελειώσει. Ο Μιλτιάδης έστειλε αμέσως έναν αγγελιοφόρο για να αναγγείλει στους Αθηναίους το γεγονός της νίκης. Ο στρατιώτης αυτός, φορώντας την πανοπλία του, κάλυψε την απόσταση που χωρίζει τον Μαραθώνα από την Αθήνα σε χρόνο ρεκόρ. Ο Φειδιππίδης, όντας τραυματίας, φθάνοντας στον προορισμό του, το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει, προτού πέσει νεκρός από την εξάντληση, ήταν η λέξη «Νενικήκαμεν»....
Οι Αθηναίοι, προκειμένου να ευχαριστήσουν την θεά Αρτέμιδα και τον Πάνα για την συμβολή τους στην νικηφόρο έκβαση του Αγώνα, καθιέρωσαν στον ναό της Αρτέμιδος Αγροτέρας στην Άγρα (Μετς), ειδικά τελέσματα, της αφιέρωσαν όπλα και λάφυρα από την μάχη και θέσπισαν θυσίες με εκατόμβη ζώων προς τιμήν της. 
Μάλιστα, η Μάχη του Μαραθώνος, των Θερμοπυλών, των Πλαταιών ως και η Ναυμαχία της Σαλαμίνος, εορτάζονταν ως πανελλήνιες εορτές κατά την αρχαιότητα έως και την ύστερη εποχή. Όμως η λήθη επήλθε με την παρακμή και την έλευση της νέας θρησκείας, νέα ήθη καθιερώθηκαν, τα ιερά των Ελλήνων υπέστησαν ισοπέδωση και οι διδαχές τους διωγμό, έτσι επήλθε μαρασμός και ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος καταστράφηκε, για να ανεγερθεί στη θέση του η "Παναγία της Πέτρας" και αργότερα να δημιουργηθεί εκεί χριστιανικό νεκροταφείο...
Σήμερα, τίποτε δεν θυμίζει τις ένδοξες εκείνες εποχές, όπου οι πρόγονοί μας αγωνίστηκαν και υπερασπίστηκαν την πατρώα γη από την ασιατική πλημμυρίδα και τον βαρβαρικό δεσποτισμό της ανατολής...
Λησμονήθηκαν και οι ναοί, και το αρχαίο κλέος και η τιτάνια προσφορά των Προπατόρων μας. Βεβηλώθηκε η παραιλίσια περιοχή όπου ετελούντο μυσταγωγικά δρώμενα και ελάμβανε χώρα η μύηση στα μικρά Ελευσίνια Μυστήρια, ξεχάστηκαν και παραγκωνίστηκαν όλα στον βωμό του κέρδους, της ιστορικής λήθης και της σκοπιμότητας...
Όχι όμως από τους γνήσιους ΄Ελληνες, όσους τιμούν τις πατρώες παραδόσεις και ίστανται αγέρωχοι θεματοφύλακες της μυστηριακής κληρονομιάς και των παρακαταθηκών των προγόνων μας...
Τα πάντα ρει, και με αγώνα πνευματικό αλλά και την έμπρακτη στάση ζωής μας, μία μέρα η κατάσταση αυτή, η τόσο νοσογόνα και ανθελληνική, θε να ανατραπεί...
ΔΟΞΑ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΤΙΜΗ, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΗΔΙΚΑ ΣΤΙΦΗ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΕΚΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΧΩΡΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΝΕΚΟΙ...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα
ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2002: ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΣΤΟ ΚΕΛΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ.... Ήταν μία βροχερή ημέρα του Νοεμβρίου 2002 που ξεκίνησα να πάω στις φυλακές Κορυδαλλού. Η επίσκεψη αφορούσε τον έγκλειστο Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, ισοβίτη πολιτικό κρατούμενο της 21ης Απριλίου 1967, τον οποίο επισκεπτόμουν σχετικά συχνά για μία μεγάλη περίοδο. Μάλιστα, ο Στρατηγός με είχε τιμήσει και με την παραχώρηση συνεντεύξεώς του στο περιοδικό "Απολλώνειο Φως" που τότε εξέδιδα και η οποία δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2003... Εκείνη την ημέρα λοιπόν, λόγω βροχής και παγωνιάς, ο Στρατηγός δεν είχε επισκέψεις και έτσι μείναμε οι δυό μας στο κελί, συζητώντας με τις ώρες, διάφορα θέματα. Δεν χόρταινες να ακούς τις συναρπαστικές αφηγήσεις του από την Κύπρο το 1963-64, από τις διάφορες πολεμικές του περιπέτειες σε προγενέστερους χρόνους, καθώς ο Στρατηγός Ντερτιλής δεν ήταν κανένας χαρτογιακάς, αλλά τα γαλόνια του τα είχε
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Στον Τεκτονισμό αλλά και στον Εσωτερισμό ευρύτερα, υφίστανται ορισμένα σύμβολα προερχόμενα από τον χώρο του φυσικού και ζωϊκού βασιλείου τα οποία διαθέτουν αρχετυπική σημασία. Ένα από αυτά, χιλιοειδωμένο ως σύμβολο που κοσμεί το πέτο μυημένων είτε πολλάκις αναφερόμενο σε τυπικό τελετουργικά, είναι η Ακακία. Τι είναι και τι συμβολίζει πραγματικά η Ακακία στον χώρο της μεταφυσικής παραδόσεως και των εσωτερικών αναζητήσεων; Ο όρος «Ακακία» είναι σύνθετος και περιλαμβάνει το στερητικό «α» και τη λέξη «κακία» ως έκφανση του αρνητικού. Από ετυμολογικής απόψεως, η Α-κακία υποδηλώνει την κατάσταση εκείνη στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη, η απουσία του κακού. Η Ακακία δεσπόζει, ως προανεφέρθη, ως σύμβολο στον Εσωτερισμό, υποδηλώνοντας την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής, και σε επίπεδο καταστάσεως, συμβολίζει την ανάσταση και την αθανασία. Το δέντρο της Ακακίας, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τις απόκρυφες παραδόσεις, από
ΔΩΔΕΚΑ ΣΟΒΑΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ... ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ! Τα γεγονότα στη Γάζα, και οι "αγαθοεργίες" των Ισραηλινών μακελάρηδων στην Παλαιστίνη, δεκαετίες τώρα, αλλά πρωτίστως πρόσφατα, στάθηκαν αφορμή για μία ακόμη φορά, να "αποκαλυφθούν" οι διάφοροι περιπλανώμενοι ακροδεξιοί "εθνικοπατριώτες" που απροκάλυπτα στηρίζουν το Ισραήλ και τον Σιωνισμό. Αναλογιζόμενοι τη στάση τους, ψάξαμε και αναζητήσαμε γεωπολιτικά, ιστορικά και στρατηγικά επιχειρήματα για να συμπαραταχθούμε και εμείς με το Ισραήλ. Και τα βρήκαμε. Ιδού: - ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ (ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ), ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ ΜΕ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΠΟΛΕΩΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΑ (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ), EΠΙ ΑΝΤΙΟΧΟΥ Δ΄ ΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΟΥΣ. ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΧΑΝΟΥΚΑ. -ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ ΣΗΜΙΤΟΦΟΙΝΙΚΕΣ ΜΕ ΠΑΡΟΤΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ ΕΣΘΗΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΔΟΧΑΙΟΥ (ΜΑΡΔΟΝΙΟΥ), Ε
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ... Μέχρι και τον Οκτώβριο του 2010, η ΝΔ επί Προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε ταχθεί αναφανδόν εναντίον της ψηφίσεως του πρώτου Μνημονίου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι "η συνταγή αυτή δεν βγαίνει" και μιλώντας για σειρά θέσεων (Ζάππειο 1, 2, 3), που ανέτρεπαν το μνημονιακό καθεστώς. Ένα καθεστώς που εκχωρούσε την Εθνική Κυριαρχία στους ξένους πιστωτές και προέβλεπε συνθήκες εξοντώσεως του μέσου Έλληνα με μεγιστοποίηση των φόρων, περικοπή μισθών, συντάξεων, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, περικοπές δαπανών απαραίτητων για τη λειτουργία της παιδείας, της υγείας, της άμυνας κ.ο.κ. Δήλωνε τότε ο πρόεδρος της ΝΔ τα ακόλουθα: Τον Οκτώβριο του 2010 ο Αντώνης Σαμαράς , πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε καταδικάσει την πολιτική του μνημονίου. « Δεν πάει άλλο, κάτ ι πρέπει να αλλάξει, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να αλλάξει» τόνιζε ο Α. Σαμαράς προσθέτοντας ότι «το μνη
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ... Την δεκαετία του 1980, οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου έθισαν τον ελληνικό λαό σε μία ιδιότυπη νοοτροπία νεοπλουτισμού και την ελληνική νεολαία σε μία κατάσταση νωθρότητας και λέμε ιδιότυπη γιατί η τεχνητή οικονομική ευμάρεια που προκλήθηκε, οφειλόταν στον ακατάσχετο δανεισμό της χώρας όσο και στις αθρόες προσλήψεις με κομματικά κριτήρια μέσω κομματικών κλαδικών οργανώσεων που καθιερώθηκαν εκτοξεύοντας την ευνοιοκρατία και την πολιτική συνδιαλλαγή στα ύψη... Στο πλαίσιο αυτό, απαξιώθηκε η χειρονακτική εργασία και δημιουργήθηκε τεχνητό κενό στους τομείς της οικοδομής, της γεωργίας, των τεχνικών επαγγελμάτων, σε εργατικούς κλάδους, κενό το οποίο προκλήθηκε εσκεμμένα ένεκα του νεοπλουτισμού και της νωθρότητας και το οποίο ήρθαν οι  λαθρομετανάστες από το 1990 και εντεύθεν να καλύψουν... "Καλά που ήρθαν οι ξένοι και βρήκαμε για τα χωράφια μας εργάτες και για την οικοδομή τεχνίτες" μονολογούσαν πολλοί,
ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣ ΔΡΑΧ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΜΒΟ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙΑΜΑΝΤΗ; ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 63 ΤΑΦΩΝ, ΤΕΙΧΩΝ, ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ... Η τραγική ιστορία του τύμβου των Σαλαμινομάχων, μέσα από επίσημα έγγραφα... Το 1975, το ναυπηγείο "Αρκαδία ΑΕ" (Αφοί Διαμαντή), ισοπεδώνουν το ανατολικό τμήμα του τύμβου και καταστρέφουν 63 τάφους, ισοπεδώνοντας παράλληλα αρχαία τείχη, ιερά, βωμούς και ό,τι βρήκαν στο διάβα τους. Μηνύονται, αλλά ουδέποτε η εκδίκαση της υποθέσεως διεξήχθη (με την παρελκυστική τακτική των απανωτών αναβολών, μέχρι οριστικής παραγραφής!!!!).  Το γιατί η υπόθεση παραγράφηκε, αν και επρόκειται για μία καταστροφή ασύλληπτου μεγέθους και βαναυσότητος, οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαπράξαντες αυτή, τυγχάνουν συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή (και του μέχρι προσφάτως Υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή), οπότε και τους επιφυλάχθηκε προκλητική ατιμωρησία για πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες! Ο κυρίως τύμβος, το πλάτωμά του, και