Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΤΡΑΠΩΝ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ...

Κατά την σύντομη σχετική πορεία διαδρομή που έχει διανύσει αυτή η σελίδα, ευρέθηκαν πολλοί αδελφοί και συνέλληνες, οι οποίοι καλοπροαίρετα και με απορία, μας έθεσαν το ερώτημα: Μα καλά, επιχειρείτε να οικοδομήσετε την Ελληνική Ατραπό στον εσωτερισμό, να ανασυστήσετε την πατρώα παράδοση και κληρονομιά, δεν βλέπετε ότι είμαστε λίγοι οι ακολουθούντες την αυθεντική Ελληνική Οδό; Πρόκειται για ένα ερώτημα, το οποίο δημιουργεί το έναυσμα για να περιγράψουμε μία κατάσταση, όπως την διδαχθήκαμε από φιλόσοφο-πολεμιστή και μυσταγωγό Σωκράτη...
Κάποτε ο Σωκράτης, συναντώντας στο διάβα του την διάσημη Εταίρα των Αθηνών Φρύνη, δεν απέφυγε τα σκωπτικά σχόλιά της. "Σωκράτη αν και σοφός, δεν σε ακολουθούν παρά μόνο μερικές δεκάδες μαθητών, ενώ εμένα με παίρνει από πίσω ολόκληρη η πόλη"... Ο Σωκράτης με πραότητα και αταραξία, την κύταξε και σε ήρεμο τόνο της απήντησε: "Είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό, γιατί εγώ τους οδηγώ στην Αρετή που είναι μονοπάτι ανηφορικό και δύσβατο, προορισμένο για λίγους, ενώ εσύ τους οδηγείς στην κατηφόρα που είναι πορεία εύκολη και ακοπίαστη, άρα ευχάριστη για τους πολλούς"...
Αντίστοιχα και εμείς αδελφοί μου και συνέλληνες, επιλέγουμε συνειδητά με την πορεία και τη στάση μας, να αποδυθούμε στην διάσχιση του δύσβατου μονοπατιού που οδηγεί στην Αρετή, που οδηγεί στην εμβίωση των Ελληνικών Αρχών και Αξιών, στην προάσπιση και ανάδειξη των Ελληνικών Παραδόσεων και των προγονικών μας μυστηρίων. 
Πρεσβεύουμε τον Ελληνικό Μυστικισμό που μας μεταλαμπάδευσαν οι γηγενείς προπάτορές μας και αναβλύζει από τα φυλετικά μας αρχέτυπα και δεν ενστερνιζόμαστε τα κοσμοπολιτικά σκύβαλα και τις οικουμενιστικές συγκρητιστικές προσμείξεις...
Δεν μας ενδιαφέρουν οι παραδόσεις ξένων λαών, δεν μας αφορούν ούτε και προορίζονται για τη δική μας ψυχοσύνθεση και ταυτότητα. 
Όταν ο Πυθαγόρας, ο Ορφέας, ο Ηράκλειτος, ο Εμπεδοκλής, ο Σωκράτης με τον Πλάτωνα, ο Ιουλιανός, ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός, για να αναφερθούμε ενδεικτικά και όχι περιοριστικά στους τιτάνες του Ελληνικού Πνευματικού και Μυστηριακού Οικοδομήματος, οροσήμαναν τα Αρχέγονα Μυστήρια, όταν οι Λυκομήδες με τους Ευμολπίδες και τους Κήρυκες, τους Κόηδες και μυσταγωγούς σαν τον Μελάμποδα και άλλους τινές ιχνηλάτησαν μία πορεία προς το Φως, δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε ή να δανεισθούμε από την δεισιδαιμονική και σκοταδιστική ανατολή...
Υπόμνηση αυτού του προαιώνιου διλήμματος, σε συμβολικό επίπεδο, αποτελεί το πυθαγόρειο Υ, που συμβολίζει τη διχάλα, τις δύο αντίθετες διαμετρικά πορείες, το μονοπάτι της Αρετής και την ατραπό της Κακίας, δίλημμα ενώπιον του οποίου ευρέθη και ο μύστης και Ημίθεος Πατρώος Ηρακλής, αλλά και κάθε φιλοσοφική και μυσταγωγική μορφή στο διάβα των αιώνων...
Εξ Ελλάδος το Φως και μετά ολίγων ή μετά πολλών, αυτό είναι αδιάφορο, θα πορευθούμε αυτή την ατραπό, όσες αντιξοότητες και εάν υπάρξουν... Το επιβάλλει η Προγονική Τιμή, το επιτάσσει η μνήμη των πρωτεργατών αυτής της διεργασίας, συνεχίζοντας από το σημείο εκείνο όπου ο Σπυρίδων Νάγος  και άλλοι τινές μεταστάντες εν τη Αιωνία Ανατολή μυσταγωγοί περάτωσαν το επίγειο έργο τους... Γιατί η Ελληνική Μυσταγωγική Παράδοση και η Προγονική Κληρονομιά, παρά την παρακμή των καιρών, πέπρωται και πάλι να αναδυθεί και να ανθίσει!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...